اگه جزو رونده داستانیه که خلاقیت جالبیه واسه خودش.
من آره با کیبورد و ماوس بازی میکنم. دسته ps3یمو دارم هنوز باید ببینم میشه شناسوند یا نه.
حالا دره و ایناش به کنار... کلا واقعا ماهیت خود بازی از آدم میخواد که صبر پیشه کن D: مثلا خیلی از بازی ها حتی روی آخرین درجه سختی، یه جورایی خود به خود هلت میده و میبردت جلو ... نمیزاره روحیه ات خدشه دار بشه مثله این ... و در عینه حال وقتت هم به صورت نرمال خواهد گرفت

ولی این...یعنی این پدرتو در میاره... یاد اون master تو فیلم kill bill میوفتم که رس آدم رو میکشه...دارک سولز میگه یا باید هاردکور گیمر باشی یا خدافظ شما

یا حداقل تصمیم میگیری که بشی پس صبور باش و تمرین کن...
الان من در واقع جایی گیر نکردم..بیشتر با همین چیزی که بالا توضیح دادم مشکل دارم..هی یاد قسمت های تنگ و تاریک جلو میوفتم...و تنهایی خودم تو این فضا...باس های بی چک پوینت...کابوسی شده برام

از اونورم واقعا وقت و دقت بالایی در کنار صبر زیاد می طلبه ، که یکم فراهم کردنش برام سخته... از اونورم نمیخوام تجربه کردن همچین عنوانی رو از دست بدم... :( ...
حالا بهت بگم تازه کجام شاید خندت بگیره... الان رو همون پل هستم که یکی از boss ها میپره رووش (اولین باس تو undead burgeـه چیه همون)... آخه به طرز مسخره ای مردم..گفتم بروبابااااااا...

یهو همینجوری یه ضربه بهم زد...بقل نردبومه افتادم زمین... هی میخواستم Q بزنم نردبوم رو بگیره بره بالا....دوباره سریع یه ضربه دیگه بهم زد ... بعد همون "آه" معروفش رو کشید پلیر ... که 1000 باری شنیدم

.... دیگه بقیه اش رو هم که میدونی.
به قول خودت شاید باید درجه سختی های متفاوتی میذاشتن که بشه رفت بازی رو ( یعنی با وقت کمتری صرفش کردن ، درسته وقت بیشتر صرفش کنی خب مهارت آدم بیشتر میشه و ... )
خلاصه ببخشید سرتو درد آوردم ... نگاهم به فولدرش میوفته یک لرزه ای نیز به تنم میوفته