توی برگه معرفینامه من آدرس یه محل رو زده که از اونجا خودشون ماشین دارن برای شیراز، حتما باید با ماشین خودشون رفت یا با وسیله خودمون هم میشه؟
توی برگه معرفینامه من آدرس یه محل رو زده که از اونجا خودشون ماشین دارن برای شیراز، حتما باید با ماشین خودشون رفت یا با وسیله خودمون هم میشه؟
آره شمارو میدونم کدتون اومده بود خواستم ببینم کس دیگه اومده یا نه
فقط شما کدوم شهر هستید؟
کدم که اومده بود ولی برگه معرفی به پادگانم روی سیستم پلیس +۱۰ نیومده بود که امروز رفتم اونم اومده بود و بهم تحویل داد. من از اهواز اعزام میشم.
سلام
دوستان من شناسنامه ام صادره از آبادان هستش و الان ساکن اصفهان هستم و حتی شناسنامه هم اصفهان عکس دار شده میخواستم بدونم برای اعزام ملاک صادره هستش یا محل زندگی
چون یکی از دوستان میگفت که ملاک صادره هستش!
ممنون از راهنماییتون
نه دوست عزیز،محل زندگی مهم هست ،مهم جاییه که زندگی میکنی و ساکن هستید
با ماشین خودشون برید بهتره،هم مفته هم اینکه همه که باهم برید کمتر گیج میشید برای کارو بار اولیه تو پادگان
ممنونم
انشاالله که سربازی به خیر خوشی و زود بگذره
پس احتمالا تهران یکم تنبل تشریف دارن![]()
پادگان احمد بن موسی (معروف به احمد گدا بخاطر غذاهای بدش) یه جای معمولی هست. خودم اونجا هم آموزشیم بود هم یگان تو نیرو انسانیش بودم.
غذاهاش تعریفی نداره. ناهار بهتون غذای خوب میدن ولی توقع غذای خونه یا رستوران رو نداشته باشن. روزهای سه شنبه رو یادمه چلوکباب میدادن. باقلا پلو با مرغ هم میدادن. خورشت قورمه سبزی هم میدادن. عدس پلو (بدون کشمش) و استامبولی پلو (بدون گوشت با یه تیکه سویا) هم روزای دیگه میدن. جمعه ها هم خورشت وحشت (کرفس) میدن.
بهترین شامشون ماکارونی با ترشی یا خیارشور هست که همون سه شنبه ها میدن. شب های دیگه یا کوکوسبزی میدن یا کوکو سیب زمینی. موقع خوردن هر غذایی مراقب باش که ممکنه توش سنگ باشه.اگه غذا نباشه بهتون کنسرو لوبیا میدن (خیلی کم پیش میاد). بعضی شبا تخم مرغ آبپز هم بهتون میدن. اگه بهتون گوجه یا هر جور میوه ای دادن حتما قبل از خوردن حسابی بشور، به جز کثیفی معمولی میوه ها، سربازای آشپزخونه عادت دارن رو ظرف میوه ها ادرار کنن!!!
صبحونه هم یا مربا هویج و کره (از این ظرف کوچیک ها که تو هتل هست) میدن یا حلوا شکری یا نون و پنیر. حداقل یه بار تو هفته هم عدسی میدن (عدس آبپز خالی)
یه سس تند (ظرف پلاستیکی) برای خوش طعم کردن غذا حتما با خودت ببر. یه سری پلاستیک فریزر ببر که به درد می خوره اگه تونستی سفره یه بار مصرف هم ببر ولی همون پلاستیک فریزر رو می تونی جای سفره استفاده کنی
وقتی بری پادگان اول تو یه سالن جمع تون می کنن که به اصطلاح توجیه تون کنن. بعد از معرفی خودشون و فرمانده پادگان چون لیسانس داری میری گردان چهار (گردان روح اله) احتمال زیاد چون فوق لیسانی میفتی آسایشگاه 1-1-4 (چهار یک یک) جای خوبیه چون دکترها و فوق لیسانس ها رو میفرستن اونجا و نسبتا سخت گیری کمتری باهاتون دارن نسبت به بقیه آسایشگاه ها (گفتم نسبتا! اینجوری نیست که فکر کنی هتله)
برای اینکه بری گردان چهار باید بری تو جاده اصلی پادگان (همون که جلوش در دژبانی هست) بعد اون جاده رو تا آخر بری بالا که آخرای جاده قبل از پیچ آخری برسی به گردان چهار (سمت راست جاده آسایشگاه هست، سمت چپ دستشویی و کلاس ها). اول که بری همه تون رو تو محوطه بین دو تا آسایشگاه جمع می کنن براتون صحبت می کنن و بهتون پتو و پغلاوی (یغلوی یا همون ظرف غذا) میدن. به نظرم از همون اول آسایشگاه چهار یک یک (ساختمون سمت چپ، آسایشگاه سمت راست) رو پیدا کن برو همونجا ساکن شو چون حدود یه هفته بعد ساماندهی تون می کنن و ینکه بعدا جات عوض بشه و بخوای جا به جا بشی سخته. تخت های آسایشگاه شماره دارن، اولین شماره برای بلندترین قد هست. خودت یه حسابی کن ببین حدودا چه تختی میفتی برو همونجا که دیگه نخوای جا به جا بشی.
اگه از روز اول آبان حساب کنی سه روز اول کاری به اون صورت باهاتون ندارن. فقط بهتون جیره (لباس) میدن.چون خیاط دارن دیگه بهتون مرخصی نمیدن بری لباس رو اندازه کنی. معمولا هم لباس ها اندازه هست. سعی کن لباس گشاد برداری نه تنگ. تو این دو سه روز ممکنه بگن دور ساختمون بدوین یا از این کارهای بدنی باهاتون بکنن (به قول خودشون اطاعت پذیری تون رو بیشتر کنن) اصلا بخاطر عقب افتادن یا خسته شدن نترس و به خودت زیاد فشار وارد نکن
شنبه 5 مهر برنامه تون به طور رسمی شروع میشه. یه برنامه سین دارین که رو تابلو اعلانات آسایشگاه میزنن. از نیم ساعت مونده به اذون صبح برنامه دارین (برنامه بیداری) تا حدود ساعت 9 که خاموشی هست. برنامه اصلیشون با خوندن نماز مغرب و عشا و خوردن شام تموم میشه. بعدش باید پوتین واکس بزنین و جوراب هاتون رو بشورین و تا موقع خاموشی آزادین هر کاری خواستین بکنین.
تو این هفته آموزش رژه تون شروع میشه. شنبه ها مراسم صبحگاه مشترک دارین برای همینم خیلی سختگیری می کنن ولی بقیه روزها خیلی سختگیری نمی کنن. خیلی سختگیری منظورم این نیست که کاری باهاتون ندارن ها! هر روز بعد از نماز صبح صبحونه می خورین و ساعت 7 میرین مراسم صبحگاه که معمولا از 2 دور دور زمین دویدن شروع میشه تا برسه به 10 دور و بعدش نرمش دارین. بعد از نرمش هم رژه دارین و از ساعت 8 کلاس هاتون شروع میشه. دو تا کلاس دارین تا ساعت 12 که بعدش نماز و ناهاره. بعدش یه کلاس دیگه دارین و بعدش هم مراسم شامگاه و نماز مغرب عشا
کلاس هاتون تاکیک (آموزش رزم) اسلحه شناسی، حفاظت اطلاعات، ورزش (معمولا میبرن کوه های دور پادگان)، بهداشت (آموزش مسایل جنسی!)، مخابرات و یه عالم کلاس عقیدتی هست.
برنامه آبان چون هوا خوبه کامل اجرا میشه یعنی حداقل 3 روز اردو دارین (مگه اینکه آخرای آذر بارون زیاد داشته باشین). خشم شب دارین. 4 جلسه تیراندازی دارین (یه جلسه تیراندازی با گلوله مشفی هست، سه جلسه هم 10 تا تیر برای نمره دهی بهتون میدن). هر کدوم از کلاساتون امتحان دارن که چیز سختی نیست. نمره میدون تیر یه کم مهمه ولی چون بهرحال ستوان (ناوبان) میشی نمی خواد خیلی به خودت سخت بگیری. هی می ترسوننتون که نمره تون کم میشه درجه تون خوب نمیشه جای بد میفتین، اصلا نگران نباش. حدود 90% کسانی که تو گردان چهار هستن پارتی دارن جاشون از قبل مشخصه، بقیه هم براساس اعلام نیاز پادگان های نیرو دریایی تقسیم میشن و ربطی به نمره نداره.
لباس شخصی اصلا نمی تونی بپوشی، لباس شخصی برای یکی دو روز اول فقط به درد می خوره بعد بهتون لباس حتی شرت هم بهتون میدن. تو آسایشگاه فقط می تونی پوتین و کلاهت رو برداری. فقط موقع خواب می تونی لباس نظامی رو در بیاری و با شلوار گرمکن و زیرپیراهنی بخوابی. برا نماز باید با دمپایی برین نمازخونه یه کیسه برای دمپایی هم بهتون میدن که دمپایی رو بذارین توش و ببرین تو نمازخونه. هوای پادگان معمولا سردتر از شیرازه ولی ظهرها گرمه بخصوص تو این فصل که هوا خیلی سرد و گرم میشه.
برای حموم دو بار تو روز وقت دارین برین. یه بار صبح ساعت 4 تا 5 (که بهتره همین وقت بری چون هم خلوته و هم آبش گرمه) یه بارم عصر (دقیق یادم نیست کی بود ولی نوبتی هست و معمولا شلوغه) . یه مدت بگذره با محل حموم و ساعتش آشنا میشی لباس هم اگه خواستی بشوری باید تو حموم بشوری
بردن گوشی بحصوص تو آموزشی ممنوعه. هر جور وسیله برقی (حتی یه تیکه سیم) گیر میدن. برای کشف هر گوشی دو روز مرخصی تشویقی میدن، برای همینم همه سربازها از خداشونه یه گوشی پیدا کنن لو بدن. جریمه اش هم حداقل یه روز بازداشت تو پادگان که تو پرونده ات ثبت نمیشه ولی خب اذیتت می کنن. البته می تونی از این چراغ قوه های سرکلیدی ببری که بدرد میخورن. اونجا یه تلفن خونه دارن که بعد از نماز مغرب عشا می تونی بری تلفن بزنی البته خیلی شلوغه ولی بهتر از هیچیه. یه مدت از آموزشی که بگذره ( دو سه هفته) به هر آسایشگاه یه تلفن میدن که با دبیت کارت می تونی به هر جایی خواستی زنگ بزنی. یه تلفن کارتی هم تو دژبانی هست که با التماس به دژبان ها ساعت 4 عصر به بعد که کسی نبود می تونی باهاش کار کنی (کارت تلفن باید پیدا کنی). قبلا حرفش بود یه جایی بذارن برای تلفن سربازا ولی بعید می دونم گذاشته باشن. بهرحال یه گوشی ساده بگیر اگه درستش کرده بودن تو اولین مرخصی ببر بذار اونجا
کمد قفل دار به تعداد کافی هست ولی قفلش رو خودتون باید بخرین. یه سری کمد هم اضافه هست. بهرحال قفل کمد رو خودتون بخرین چون قفل هایی که تو پادگان بهتون میدن مفت نمی ارزه
ریش و سیبیل تون رو هم از الان کوتاه نکنین تا نرم باشه. معیارشون برای ریش استاندارد نرم بودن ریشه! شماره نداره فقط دست میندازن تو صورتت و ریشت باید اینقدر بلند باشه که نرم باشه. خدا رو شکر من صورتم ریش نداره اذیت نشدم ولی چون پتوها پشمی هست خیلی اذیتتون می کنه بخصوص برای ته ریش. صبح که بیدار شدی حواست باشه اول هر چی تیکه پشم تو ریش هات هست رو پاک کنی. موهات رو هم حتما با شماره 4 بزن. تو آموزشی ممکنه وقت نکنی بری حموم هر چی موهات کوتاه تر باشه کمتر چرب میشه و اذیت می کنه. اونجا آرایشگاه داره ولی خیلی کثیفه
اگه رشد ناخون هات زیاده حتما یه ناخن گیر کوچولو (بدون چاقو) ببر.
تو این مدت تا اعزامت سعی کن صبح ساعت 5 بیدار شدن و شب ساعت 9 خوابیدن رو تمرین کنی تا روزهای اول بهت سخت نگذره. یه امتحان قرائت نماز داری که سعی کن از الان براش تمرین کنی چون اگه نمره ات کم بشه خیلی حساس میشن روت. سه شنبه شب ها (هر هفته بدون اسثثنا چه تو محرم و صفر چه ماه های دیگه) بعد از نماز مغرب مراسم هیأت و عزاداری دارن (برای همینم ظهر بهتون چلوکباب میدن!)
تو آموزشی ممکنه عصر یا شب یه سربازی بیاد بگه کی می خواد اینجا بمونه یا اینکه کی این مهارت ها رو داره؟ این سربازا اکثرا سربازهای همین پادگان هستن که یه جای بهتر پیدا کردن می خوان یه آموزشی رو بذارن جای خودشون تا برن اونجا. پادگان احمد بن موسی برای آموزشی نسبتا خوبه ولی برای یگان جای خوبی نیست. البته برای اونایی که بومی نیستن و شب تو پادگان می خوابن خوبه. اگه امیدی به جای دیگه نداری می تونی پیشنهادشون رو قبول کنی ولی بهشون بگو حتما فردا صبحش بین کلاسها بیان دنبالت ببرنت نیرو انسانی تا اونجا هماهنگ کنن. تا یه کادری بهت نگفته باشه میندازیمت اینجا حرفشون رو باور نکن. یه سری از سربازا می خوان از آموزشی ها بیگاری بکشن و بعضی از سربازا برای اذیت کردن آموزشی ها بهشون از این پیشنهادها میدن بعد میگن بیا فلان جا طرف میره اوسکولش می کنن. حتما بگو صبح بین کلاسها خودشون بیان دنبالت. خودت جایی نرو. حتما هم باهاشون برو پیش یه کادری و به حرف هیچ سربازی اعتماد نکن!
روزهای اول آموزشی ممکنه کل آسایشگاه سرما بخورن. یکی سرما بخوره همه ازش میگیرن. سرماخوردگی های اونجا واقعا سخته چون وقت استراحت ندارین اصلا. حداقل 30 تا قرص کلداستاپ یا هر قرص سرماخوردگی ببر. من قرص جویندنی ویتامین سی می بردم. آرامبخش های قوی مثل ژلوفون رو باید با نسخه پزشک ببری. یه سری قرص ها مثل ترامادول ممنوعه. تنقلات هم میتونی نخودچی کشمش یا انجیرخشک ببری که مقوی هست و به آدم انرژی میده. سعی کن آب لوله نخوری چون تسویه خونه پادگان خیلی خوب نیست. اگه می تونی از بوفه آب معدنی بگیر بذار تو کمد. یغلوی رو بلافاصله بعد از غذا خوردن ببر بشور تا زودتر تمیز بشه، مگه نه روغن روش خشک میشه و باید کلی بسابی تا تمیز بشه. حتما روش تاید بریز تا خوب و راحت شسته بشه.
دو تا کارت عابر بانک مختلف که هر کدوم 200 تومن توش باشه ببر. حدود 150 تومن هم نقد ببر یه مقدارش رو بذار تو ساک و یه مقدارش رو تو جیب های مختلفت تقسیم کن و حواست باشه از جیبت نریزه. پول زیاد نبر که لازم نمیشه و ممکنه ازت بدزدن.
در کل اینکه پادگان احمد بن موسی یه جای معمولی هست نه خیلی خوبه نه خیلی بد. آموزشی و کلا سربازی سخته. روزهای اول خیلی بهت سخت میگذره. من غروب روز اول به زور جلوی گریه ام رو گرفته بودم. فکر نکن چون سپاه افتادی سربازیت راحته. نیرو دریایی سپاه چون نیروی عملیاتی هست در حد ارتش سختگیری می کنن (نسبت به نیرو زمینی خیلی سخت میگیرن) خیلی ها رو میفرستن بندر عباس که تو خلیح فارس خدمت کنن (این قایق هایی که دور و بر ناوهای آمریکایی می گردن همش سرباز سپاهن) ممکنه تو رو هم بفرستن بخصوص اگه پارتی قوی ای نداشته باشی. خودت رو برای همه چیز آماده کن. البته نگران هم نباش چون درجه بالایی داری یه سری امتیازاتی نسبت به سربازهای دیگه برات قائل میشن. همیشه به این فکر کن که به جز تو بقیه سربازها هم هستن و شرایط برای اونا هم سخته. هفته ای حداقل یه بار پاس (تو آموزشی) یا پست (تو یگان) داری. قانونش این هست که سروان نباید بره رو برجک و پست زمینی میدن که تفنگ نداره ولی اگه نیرو نداشته باشن رو برجک هم میفرستنت. گفتم حداقل یه بار یعنی ممکنه بیشتر هم بشه. اینا رو که میگم برای ترسوندنت نیست نمی خوام به امید هتل بری سربازی که بعد مثل خودم ناامید بشی. روزهای دوشنبه و پنجشنیه ساعت 4 تا 6 عصر و روزهای جمعه 8 صبح تا 8 عصر وقت ملاقاته می تونی بگی خانواده ات بیان پادگان ملاقاتت. اگه مسیر دور نیست بگو بیان که خیلی به آدم انرژی میده.
تو آموزشی پرونده نداری برای همینم اگه اشتباهی کنی به طور فیزیکی تنبیهت می کنن. یعنی مثلا میگن بشین پاشو برو یا بدون پوتین بدو یا رو زمین غلت بزن و از این کارا. حق برخورد فیزیکی ندارن مگه اینکه مجبور بشن. اگه دیدی یه جا دعوا شده اصلا اون ور نرو با کسی هم دعوا نکن. بذار حقت رو بخورن ولی دعوا نکن. با افرادی که دعوا کنن بخصوص دعوای دسته جمعی خیلی بد برخورد می کنن و دادگاه نظامی رو شاخشونه! هرکسی اذیتت کرد برو عقیدتی سیاسی (ساختمونش بالای کلاس هاتونه) و زیرآبش رو بزن جوری حالش رو میگیرن که دلت خنک بشه. می تونی وقتی بهتون مرخصی دادن یکی دو روز دیرتر بری پادگان اذیتت می کنن ولی کاری نمی تونن باهات بکنن.
سلام دوستان
بلاخره نامه اومد و افتادم 01 نزاجا
هر اطلاعاتی لازمه بدونم بهم بگید(چطوریه؟با معاف از رزم ها چطور برخورد می کنن؟چیا ببرم؟چیا میدن؟اصلاح صورت به چه نحو هست؟و...)
البته لیسانس کامپیوتر هستم و معاف از رزم
با تشکر
درود و سپاس دوست عزیز بابت گذاشتن وقت و نوشتن توضیحات کامل، ان شاالله که موفق باشی.
برای من تاریخ اعزام یکم آبان ساعت 7 صبح از محل نظام وظیفه استان خوزستان اهواز زدن. من میخوام با وسیله شخصی با یکی از آشناها برم. به نظرتون باید حتما تو محل اعزام حاضر بشم؟؟
هم اکنون 2 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 2 مهمان)