اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

[Miss Artemis]

مرداب اتاقم کدر شده بود

و من زمزمه خون را در رگ‌هایم می‌شنیدم.

زندگی‌ام در تاریکی ژرفی می‌‌گذشت.

این تاریکی، طرح وجودم را روشن می‌کرد.

در باز شد

و او با فانوسش به درون وزید.

زیبایی رها شده‌یی بود

و من دیده به راهش بودم:

رویای بی‌شکل زندگی‌ام بود.

عطری در چشمم زمزمه کرد.

رگ‌هایم از تپش افتاد.

همه رشته‌هایی که مرا به من نشان می‌داد

در شعله فانوسش سوخت:

زمان در من نمی‌گذشت.

شور برهنه‌یی بودم.


او فانوسش را به فضا آویخت.

مرا در روشن‌ها می‌جست.

تار و پود اتاقم را پیمود

و به من ره نیافت.

نسیمی شعله فانوس را نوشید.



وزشی می‌گذشت

و من در طرحی جا می‌گرفتم،

در تاریکی ژرف اتاقم پیدا می‌شدم.

پیدا، برای که؟

او دیگر نبود.

آیا با روح تاریک اتاق آمیخت؟

عطری در گرمی رگ‌هایم جابه‌جا می‌شد.

حس کردم با هستی گمشده‌اش مرا می‌نگرد

و من چه بیهوده مکان را می‌کاوم:

آنی گم شده بود



سهراب

[F l o w e r]

من

مانند پنجره ای که رو به دیواری آجری باز می شود

تنها هستم

مانند گلدانی که هیچ گلی در آن نروئیده است


مانند پرده ای که هیچ دستی کنارش نمی زند

مانند چشم های تو که زیبایند و تنها

تنها هستم . . .

[rahgozare tanha]

معنی بخشیدن یک دل به یک لبخند چیست؟

من پشیمانم بگو تاوان آن سوگند چیست؟

گاه اگر از دوست پیغامی نیاید بهتر است

داستان‌هایی که مردم از تو می‌گویند چیست؟

خود قضاوت کن اگر درمان دردم عشق توست

این سرآشفته و این قلب ناخرسند چیست؟

چند روز از عمر گل‌های بهاری مانده است

ارزش جان‌کندن گل‌ها در این یک چند چیست؟

از تو هم دل کندم و دیگر نپرسیدم ز خویش

چارة معشوق اگر عاشق از او دل کند چیست؟

عشق، نفرت، شوق، بیزاری، تمنا یا گریز

حاصل آغوش گرم آتش و اسفند چیست؟

[MOHAMMAD2010]

ديدي تنها شدم
ديدي اونم رفت
بازي كرد با دلم
ديدي اونم رفت
حالا بدونه اون خسته تریـــــــــــنم
دارم مرگو با چشمام ، من ميبينم
دلم غصه نخور بزار جداشه
دلم غصه نخور كه آخراشه
دلم خوب ميدونم
تنهایي سخته
دلم غصه نخور رفته كه رفته
دلم هميشه اينجور نميمونه
كه بشكنن تو رو با هر بهونه
داري دق ميكني اينو ميدونم
چرا اينجوريه رسم زمونه

[behnam6200]

از عاشقانه هایم بیا
و مرا در نجوایی شبانه
صدا کن
و مرا از سیاهچال تنهايي ام
جدا کن
و مرا در هُرم ملایم آغوشت
رها کن
و نگو چرا
طعم تنهايي و نا گرفته ایی
و نگو چرا چشمانِ زخمی ات،
مستورِ حجمِ اندوه و اشک است
و نگو
چرا دلت
مثلِ تبسمِ سبزِ بهار نیست
---
غبار از خستگی چهره ام بزدای
با لهجه هایی از نسیمِ ترانه
---
عزیزم
از عاشقانه هایم بیا
مرا در التهاب سینه ات غرق کن
مرا با بوسه های وحشیانه داغ کن
مرا بر بستر لاله های ابریشمی و لالایی
خواب کن ...

[behnam6200]

شب - سکوت - تنهايي
غم - غصه - بی وفایی
بسه جدایی از تو
ای عشق پس کجایی؟
خسته ازین نبودن
بی هم نفس سرودن
همیشه در هرکجا
منتظر تو بودن
رویای عاشقانه
ای عشق کودکانه
تنها دلیل منی
برای هر ترانه
من - تو - نگاه – آغاز
دل – بی قرار - پرواز
بیا بمون عشق من
ای همصدای هم راز ...

[behnam6200]

تو را در فکر می بینم
در آن هنگام که تنهایم
در آن هنگام که می میرم در میان غربت وشبها و بیداری
تو را در فکر می بینم
همان لحظه که بوف شب می گوید:
چه تنهايي! چه تنهايي!
در آن هنگام،درآن لحظه، که باد می لرزاند شاخ صنوبرها
در آن وقت که می سایم دست بر دست
آرام.
در آن فرصت که می گویند قصه از بی خوابی، جیرجیرک ها
تو را در فکر می بینم
در آن نوبت که می بارد عاشقانه باران از چشم ها
در آن لحظه که می خوابند نفس هایم
در آن لحظه که می گویم:
چه تنهایم!چه تنهای

[behnam6200]

تنهايي»
تنهايي یعنی اشک و یعنی لحظه
تنهايي یعنی شعری که پر شده از غصه
تنهايي یعنی سایه، یعنی تردید
تنهايي یعنی عشقی که از تو چشات می دید
تنهايي یعنی گیتار، یعنی یه دله تبدار
تنهايي یعنی قلبی که میشکنه از تکرار
تنهايي یعنی بی تو، یعنی بیمار
تنهايي یعنی من باز، موندم با همین غمهام
تنهايي یعنی پاییز، یعنی یه دله لبریز
یعنی چشم من بازم، شد از اشک غم سرریز
تنهايي یعنی تیک تاک،یعنی خطای زیک زاک
تنهايي یعنی دنیا!دیدمت!بیا!ساک ساک!!!

[behnam6200]

تنهايي ام را دوست دارم
تنهايي ام پر ز حضور است
پر ز حضور پاک الله
پر ز حضوری بی ریا است
تنهايي ام را دوست دارم
تنهايي ام پایان ندارد
تنهايي ام را دوست دارم
تجمعها از او امان ندارد
تنهايي ام را دوست دارم
تنهايي ام مرا نویداست
تنهايي نوید با خدا بودن
برای مجنون درخت بید است
تنهايي ام را دوست دارم
تنهايي مرکز حلقه ی اشک است
تنهايي ام را دوست دارم
تنهايي چون یک وحی،یک الهام
نیازمند دریافت و درک است
تنهايي ام را دوست دارم
تنهايي ام یعنی ره ...

[behnam6200]

ز دور که سوی من می آیی، در تب و تابم
آری، در تب و تابم، این تب و تاب عاشقانه است.
چون که خنده هایت را می بینم، می شکنم
آری، می شکنم،این شکستن عاشقانه است.
آن دم که می نشینی در کنارم، گریه می کنم
آری، گریه می کنم، گریه هایم عاشقانه است.
دست هایم را می فشاری،می گویی گریه نکن
می گویم گریه وصال است گلم، این وصال عاشقانه است
صورتم را نوازش می کنی، پاک می کنی اشک هایم را
اشک هایم را،اشک هایم را،اشک هایم عاشقانه است.