از شما چه پنهان، من نه رشتهام مخابراته و نه حتی الکترونیک. به همین خاطر اگه نظری هم میدم قطعی نیست و بر اساس مطالعات شخصی خودمه.
به هر حال، بر اساس مقالههایی که در مورد نظریه خط مخابراتی یا خط انتقال خوندم، و به طور کلی بر اساس دانش محدودی که از مباحث الکترونیک دارم، میدونم که حتی تو یه خط انتقال داده ساده مثل همین کابل مسی تلفن امپدانس از هر سه نوعش موجوده. اما نکتهای که شاید اهمیت داشته باشه برای شما اینه که وقتی امپدانس اهمی (R) خط انتقال رو صفر فرض کنیم به حالتی میرسیم که بهش خط بدون افت گفته میشه. در این شرایط ایدهآل که مثل حالت خلائه، امواج یا سیگنالهای سینوسی با فرکانسهای مختلف با سرعت یکسان از داخل خط عبور میکنن و در عمل افتی در قدرتشون اتفاق نمیافته. اما این حالت به نوعی غیرواقعی و مجازیه. یعنی در حالت عملی که مطمئن هستیم خطهای انتقال کابل مسی حتمن امپدانس اهمی غیرصفر دارن، اون وقت سرعت سیگنالهای با فرکانسهای مختلف با هم تفاوت داره و همین سیگنالها در طول مسیر انرژی خودشون رو از دست میدن. نکته جالب اینه که سیگنالهای با فرکانس بالاتر زودتر انرژی خودشون رو از دست میدن. ولی بر اساس تئوریهای موجود در این حالت هر سه امپدانس اهمی (R)، خازنی (C) و سلفی (L) در رابطه ضریب میرایی وجود دارند و از طرف دیگه در همین رابطه عامل فرکانس هم به شکل بسامد زاویهای وارد میشه. این عوامل با همدیگه ضریب میرایی سیگنالها با فرکانس مشخص در طول واحد مسیر رو تعیین میکنن. اگه دوست داشتی میتونی به
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مراجعه کنی.
در مورد ارتباط SNR و میرایی هم اگر چه مستقیم ارتباطی به هم ندارن اما بیربط هم نیستن. ضمنن هر دوی این پارامترها تحت تأثیر عوامل کل مسیر انتقال قرار میگیرن و محدود به یه بخشی از اون نمیشن.
میرایی در مورد مقدار پیشروی سیگنال در طول مسیر انتقال و میزان افت انرژی (تو DSL همون ولتاژ) سیگنالهای مختلف به نسبت انرژی اولیه اوناست. طبیعتن هر چی میزان میرایی بیشتر باشه انرژی سیگنالها در طول مسیر مشخصی بیشتر افت میکنه. حالا هر چی فرکانس سیگنال بیشتر بشه مقدار افتش هم بیشتر میشه. از اونجا که مسیر انتقال سیگنالهای دیتا در ADSL در واقع کل کابلها و تجهیزات بین DSLAM داخل مرکز مخابراتی تا مودم کاربر در محل استفاده است، شامل کابلکشی بیرون از ساختمان و اتصالات استفاده شده در اون و کابلکشی داخل ساختمان و اتصالات استفاده شده در اون هم میشه. حالا پوسیدگی کابلها یا اتصال شل کابلها تو کافوها یا حتی جعبههای تقسیم کوچهها میتونه روی افزایش میرایی اثر داشته باشه و حتی در اثر بارندگی و شرایط جوی نامساعد این اثر تشدید بشه. یا وجود یه سوکت یا کابل پوسیده داخل ساختمان هم اثر مشابه رو داشته باشه. البته چون طول مسیری که داخل ساختمان طی میشه و تجهیزات استفاده شده در این مسیر خیلی کوتاهتر از طول مسیریه که بیرون از ساختمان قرار داره، میرایی بیشتر به کابلکشی بیرون ساختمان مرتبط باشه.
اما SNR مشخص میکنه که سیگنالهای دیتایی که به مودم رسیدن آیا از نویزی که در طول مسیر روی اونا افتاده قابل تفکیک هستن یا نه. این نسبت که در واقع نسبت انرژی سیگنال دیتا به انرژی نویزه هر چی بالاتر باشه مودم راحتتر میتونه سیگنال دیتا رو از سیگنال نویز تفکیک و اطلاعات رو استخراج کنه. حالا این وسط اگه ولتاژ یه باند فرکانسی (bin) انتقال دیتا تو تکنولوژی ADSL بعد از طی مسیر انتقال از DSLAM تا مودم به دلیل همون میرایی به اندازهای افت کنه که در کنار نویزهای موجود در محیط دیگه عملن قابل تفکیک نباشه، مودم اون باند فرکانسی (bin) رو غیرقابل استفاده تشخیص میده و به DSLAM اعلام میکنه که دیگه اطلاعات رو از داخل این باند فرکانسی ارسال نکنه. SNR نهایی هر باند فرکانسی و میانگینی که مودم نشون میده هم به کل نویزهای مسیر از DSLAM تا مودم ربط داره. یه وقتایی یه پست فشار قوی نزدیک کابلهای تلفن تو مسیر میتونه عامل نویز روی یه بخشی از فرکانسها باشه، یه وقت استفاده از دستگاه مایکرویو یا عبور کابل تلفن از کنار کابل برق داخل ساختمان میتونه عامل ایجاد نویز و پایین اومدن SNR بشه.