مشاعره سنتی

[Ehsanovic]

یک لحظه کسی که با تو دمساز آید
یا با تو دمی همدم و همراز آید
از کوی تو گر سوی بهشتش خوانند
هرگز نرود وگر رود باز آید

هاتف

[knight 07]

در ده جغدان فضولى میکنى
فتنه و تشويش در مى افگنى
مسكن ما را که شد رشك اثير
تو خرابه خوانى و نام حقير
مثنوی معنوی

[Help118]

روزها فکر من این است و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم


از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود

به کجا می روم آخر ننمایی وطنم

[phoenix.]

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست/هرچه آغاز ندارد نپذیرد انجام
حافظ

[هشت بهشت]

ما را ز خيال تو چه پرواي شراب است
خم گو سر خود گير که خمخانه خراب است

گر خمر بهشت است بريزيد که بي دوست
هر شربت عذبم که دهي عين عذاب است

[*IN*]

ته که می‌شی بمو چاره بیاموج

که این تاریک شوانرا چون کرم روج


کهی واجم که کی این روج آیو

کهی واجم که هرگز وا نه‌ای روج

[knight 07]

جز که صاحب خوان درويشى لئيم
ظن بد کم بر به رزاق کريم
مثنوی معنوی

[4MaRyAm]

مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را

سعدی

[-shahram]

ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای
فرصتت باد که دیوانه نواز آمده‌ای

[Mahdi/s]

افتاد دل و جانم در فتنه طراری

سنگینک جنگینک سر بسته چو بیماری

آید سوی بی‌خوابی خواهد ز درش آبی

آب چه که می‌خواهد تا درفکند ناری