حدود سه سال پیش، فیلمنامه نویس گمنامی به نام «رندی موور» تصمیم گرفت با استفاده از یک دوربین دستی «کانن» فیلم داستانی سوررئالیستی درباره پارک تفریحی محبوب آمریکایی ها- «دیسنی لند»- بسازد.
به این صورت فیلمبرداری فیلم «فرار از فردا» به طور مخفیانه و بدون کسب اجازه از مقامات «دیسنی» با همکاری گروه کوچکی از بازیگران، کارگردان و فیلمبردار در محلی که به «مکان پرستش میکی ماوس» معروف است آغاز شد.
نتیجه کار، فیلم سیاه و سفیدی است که در هیچ یک از «ژانر»های سینمایی موجود نمی گنجد. این فیلم برای نخستین بار در دومین روز برگزاری جشنواره سینمایی «ساندنس» دربخش خارج از مسابقات به نمایش گذاشته شد و به عنوان فیلمی که آینده سینما را رقم خواهد زد به شدت مورد توجه تماشاگران و منتقدین سینمایی قرار گرفت.
فیلم از سرگرمی ها و سواری های دو پارک مختلف «دیسنی ورلد» در «اورلاندو»( فلوریدا) و«دیسنی لند» در «آناهایم» (کالیفرنیا)، از جمله «کوه فضایی»، «سرزمین عجایب»، «تیکی روم»، «فنجان های چرخان» و رژه «میکی ماوس» در خیابان اصلی استفاده کرده و فضای مجازی تاریکی از این اماکن خاطره انگیز دوران کودکی ساخته است که در یکی از صحنه های فیلم به انفجاری در «اپکات سنتر» می انجامد.
استیون زیتچیک خبرنگار سینمایی روزنامه «لس آنجلس تایمز» در گزارشی از «پارک سیتی» -یوتا- محل برگزاری جشنواره «ساندنس» می نویسد: «این یکی از عجیب ترین و برانگیزنده ترین فیلم هایی است که در طول ۸ سال تهیه گزارش از این جشنواره تماشا کرده ام. فیلمی که به احتمال قوی هرگز اجازه اکران عمومی نخواهد یافت.»
رندی موور، کارگردان ۳۶ ساله فیلم «فرار از فردا»، کمی پس از نمایش فیلم در فستیوال، در نشستی با خبرنگاران گفت که او در سه سال گذشته درشرایطی پرتنش زندگی کرده و از این که «دیسنی» از چند و چون فیلم او مطلع شده و آن را نابود کند در وحشتی دائمی به سر برده است.
درطول این مدت از بازیگران فیلم خواسته شده بود که درمورد جزئیات فیلم حتی با صمیمی ترین دوستان خود هم صحبتی نکنند.
نگرانی موور از برملا شدن اسرار این پروژه به حدی رسید که او برای تدوین فیلم، استودیویی در «کره جنوبی» را انتخاب کرده و در طول دو سال گذشته بارها به این کشور سفر کرده است.
رندی موور مدت کوتاهی پس از فارغ التحصیلی از مدرسه سینمایی در «اورلاندو» به نام « فول سیل» به لس آنجلس نقل مکان کرد و در طول ۱۰ سال گذشته و پیش از ساختن «فرار از فردا» به بازنویسی فیلمنامه هایش اشتغال داشته است.
موور فیلم «فرار از فردا» را با یک بودجه زیر یک میلیون دلاری، با استفاده از ارثیه ای که از پدربزرگش به او رسیده ساخته و هم زمان زندگی خود، همسر و دو فرزند خردسالش را هم تامین کرده است.
داستان فیلم «فرار از فردا» به سبک سفر کودکانه «آلیس» به دنبال «خرگوش» سرزمین عجایب، مرد چهل و چند ساله ای به نام «روی آبرامسون» است که در آخرین روز یک سفر تفریحی به همراه همسر و دو فرزند خردسالش به «دیسنی ورلد» ناگهان خبر از دست دادن شغل خود را می شنود.
«روی» تمام حس خوشبینی خود را در این «شادترین مکان جهان» از دست داده است. هرچند ضمن سواری در سرگرمی های مختلف، گاه مسیر دو دخترفرانسوی زیبایی که درپارک به گردش مشغولند را هم تعقیب می کند، اما ناگهان دچار افکار و تصورات آزاردهنده و جنون آمیزی شده و مناظر عجیب و غریبی می بیند. در حالیکه معلوم نیست که آیا این مناظر حقیقی است یا تنها در ذهن او اتفاق می افتد.
تصاویر خشک و بی روح بین خیال و واقعیت همراه با موسیقی متنی به شیوه کلاسیک هالیوود، صحنه های وحشت آوری شبیه به فیلم های «کالت» دهه ۱۹۵۰ و نفوذ ناپذیری فیلم های«دیوید لینچ» را در ذهن تماشاگر زنده می کند.
در صحنه ای از سواری «نمایشگاه فضایی» در دیسنی لند، به نظر می رسد قهرمان داستان خود جزئی از یک تجربه آزمایشی موجودات خارج از کره زمین است.
فیلمبرداری مخفیانه در دیسنی لند
در طول مدت ۲۵ روز فیلمبرداری «فرار از فردا» در پارک های دیسنی، کارگردان بجای نسخه های چاپی سکانس ها از «آیفون» استفاده کرده است تا بازیگران برای بازبینی متن در بین صحنه ها توجه کسی را به خود جلب نکنند.
با این که بازیگران متعدد فیلم هرروز با همان لباس روز قبل وارد پارک می شدند و از آنجایی که فیلمبرداری با دوربین های کوچک در پارک های «دیسنی» کاملا طبیعی به نظر می رسد، کسی جلوی گروه فیلمبرداری را نگرفت.
تماس بین کارگردان، دستیار کارگردان، فیلمبردار و بازیگران، تماما از طریق تلفن های همراه انجام می شد و در تمام مراحل فیلمبرداری هم از تجمع افراد گروه دریک محل خودداری می شد.
سیاهی لشگرهای فیلم را مردم معمولی و بی اطلاع از قضیه فیلمبرداری تشکیل می دادند. رندی موور پس از اکران فیلم به تماشاگران فستیوال گفت که دوران فیلمبرداری از نظر روحی برای او بسیارچالش آمیز و دشوار بوده است:«در وضعیت تکرار برخی از صحنه ها و هر بار که تنه یکی از بازیگران به تنه مردم معمولی می خورد من وحشت داشتم. گاه برای دستور حرکت به بازیگرانم از این سو به آن سوی پارک می بایست از تلفن همراه و یا روش های جاسوسی پیچیده استفاده کنم.»
با این همه تماشاگر، این حس فیلمبرداری مخفیانه را از فیلم دریافت نمی کند. بسیاری از صحنه های فیلم از زاویه های عریض با نمایشی از تصاویر شناخته شده «دیسنی» گرفته شده است. حتی گاه به نظر می رسد که این صحنه ها با رضایت کامل مقامات شرکت دیسنی فیلمبرداری شده که البته چنین نبوده است.
موور که هرگز تماسی با مقامات دیسنی نداشته است می گوید: «به نظر من این نوع فیلمسازی، آینده سینما را رقم می زند. دوربین در دست. دوربین درعینک های مخصوص. در آینده ای نزدیک هرکسی می تواند در هر جایی که می خواهد فیلم بسازد و من فکر می کنم این ایده مثل یک نیروی انفجاری گسترش پیدا می کند.»
عکس العمل دیسنی
تجربیات گذشته از این نوع فیلمسازی نشان می دهد که شرکت «دیسنی»از نتایج فیلم «فرار از فردا» خوشحال نخواهد بود.
در اینجا مسائل قانونی و تخلف از جمله « سوء استفاده از یک علامت تجاری»، «ایجاد تغییرات در تصور مردمی که دیسنی لند را به شکل یک مکان شادی آور خانوادگی می بینند» و «قراردادن یک پارک خانوادگی درکنار رفتار و تصورات عجیب و غریب و بی تناسب» مطرح است.
به نظرمی رسد که هدف فیلم، رد فرهنگ «حواس پرتی» از مسائل واقعی زندگی و یادآوری کتاب «شوخی بی پایان» دیوید فاستر والاس، نویسنده آمریکایی است که در سال ۲۰۰۶ توسط مجله تایم به عنوان یکی از ۱۰۰ رمان برتر انگلیسی زبان از سال ۱۹۲۳ تاکنون معرفی شد.
کتاب که عنوان آن از یکی از جمله های «هملت» درحالی که جمجمه ای را در دست دارد برداشته شده، نشان از فلسفه پوچی و بیهوده گی زندگی دارد.
موورکه هرگز پیش از این در«ساندنس» حضور نداشته است می گوید با وجود شرکت های بزرگی که «اسپانسر » یا حامی مالی این جشنواره هستند، تعجب می کند که چگونه فیلم او از بین ۴۰۰۰ فیلم ارسال شده برای نمایش در فستیوال انتخاب شده است.
این فیلمساز در پاسخ به این سئوال که آیا «فرار از فردا» یک فیلم سیاسی است می گوید: «من هیچگونه مخالفتی با دیسنی ندارم. فقط از این موضوع ناراحتم که این محل قرار بود جلوه گر زیبایی های برگرفته ازقدرت تخیل یک مرد {والت دیسنی} باشد اما امروز مثل خیلی چیزهای دیگر این جهان تبدیل به یک شرکت سودجویی شده است. درست مثل استیو جابز و شرکت«اپل» که امروز قدم به همین راه گذاشته است.»
ترور گروث، مسئول گزینش فیلم های جشنواره ساندنس پیش از اکران فیلم «فرار از فردا» این فیلم را یک تجربه تکان دهنده و یکی از نقاط برجسته فستیوال امسال خواند.
آیا فیلم «فرار» پخش کننده ای پیدا خواهد کرد یانه؟ این سئوالی است که توجه رسانه های آمریکا به فیلم را در مقابل مخارج سرسام آوری که برای مقابله با دردسرهای قانونی آن با «دیسنی» وجود دارد قرار می دهد.
شرکت «سینتیک میدیا» مسئول امور حقوقی فیلم «فرار از فردا» تا امروز درباره امکان توزیع آن سکوت کرده است. اما برخی پخش این فیلم را با صعود به یک قله قانونی به ارتفاع «اورست» مقایسه می کنند.
در آمریکا سانسور یک فیلم مستقل که نمایانگر حق آزادی بیان فیلمساز است می تواند برای سانسورکننده (در این شرایط شرکت دیسنی) پیامدهای منفی و غیرقابل جبرانی داشته باشد.
هرچند «دیسنی» هنوز عکس العملی به فیلم « فرار از فردا» نشان نداده است، اما شواهد نشان می دهد که حتی تصور نمایش عمومی چنین فیلمی هم برای مسئولان پارک های تفریحی «دیسنی» غیرممکن است. در موارد مشابه، «دیسنی» با خرید و مالکیت فیلم، آن را برای همیشه از انظار پنهان می سازد.
موور می گوید: «برای من مهم ترین چیز ساخته شدن فیلم بوده است. حتی اگر این فیلم هرگز پخش کننده پیدا نکند می دانم وجود دارد و من همین را می خواستم. »
منبع: BBC
خرید لپ تاپ استوک
.gif "N Aggressive (39)")
محتوای مخفی: توضیحات بیشتر
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط aluminum
