چرا زندگی کنیم؟

[abizaki]

در واقع میشه گفت انسان اشتباه طبیعت بوده!

دوست عزیز. شما که فرمودین انسان اشتباه طبیعت بوده، یعنی انسان زاییده ی طبیعت هست و خدا تاثیری در خلقت انسان نداشته. اگر این رو قبول نداشته باشین که معنی حرفتون اینه، معنیش اینه که خدا اشتباه کرده. در صورتی که عقلا امکان نداره خدا خطا کنه.

چرا انسان که موجودی مقدس (!) است برای زندگی آخرت تلاش میکند؟ مگر نه اینکه زندگی انسان خیلی بالا تر از خوردنو آشامیدنو ورابطه جنسی با حوریان در بهشت است؟
موجودی که سال ها عمرش را تربیت میکند که از شراب و رابطه نامشروع دوری کند آن وقت باید در بهشت به اون شراب و حوریان جایزه داده بشه؟

این جمله ی شما رو واقعا قبول دارم. یعنی من انسان که می تونم خیییییییییییییییییییییییی ییییییییییییییییییییییییی ییلی بالاتر از اینها باشم، کپی همین لذت های پست دنیوی رو اونجا داشته باشم؟
نه خیر. میشه بالاتر رفت. و برخی رفتند. واقعا کسی که فقط به لذت های بهشتی رسیده باشه می تونه امام علی علیه السلام بشه؟ هیهات. هرگز. عمراً!!!!!

[Demon King]

اگه از نظر دینی بخوام توضیح بدم دلایل زیادی برای زندگی وجود داره و من بحث رو باز نمیکنم و اینجا عنوان نمیکنم اما اگه از لحاظ های دیگه بخوایم حساب کنیم باید گفت زندگی دارای هدف های مشخصیه که تمام شدنیست.

[abizaki]

اگه از نظر دینی بخوام توضیح بدم دلایل زیادی برای زندگی وجود داره و من بحث رو باز نمیکنم و اینجا عنوان نمیکنم اما اگه از لحاظ های دیگه بخوایم حساب کنیم باید گفت زندگی دارای هدف های مشخصیه که تمام شدنیست.

منظورتون از لحاظ های دیگه چیه؟ اول باید صحت لحاظ های دیگه درست بشه، بعد بیایم اون لحاظ ها رو انجام بدیم.
بنده می گم اصلا ما باید فقط و فقط از دیدگاه دینی وارد علوم انسانی بشیم. چون واقعا دستمون از معارف نفس شناسی و جهان شناسی تا حد زیادی کوتاهه. ما خیلی چیزا رو نمی دونیم. حتی ملا صدرایی که خیلی از حقائق دینی رو باعقل اثبات کرد، اگه مسلمون نبود نمی تونست. چون -فکر کنم خودش می گفت- بحث بزرگ اتحاد عاقل به معقول رو حضرت معصومه سلام الله علیها براش حل کرد. تو حرم ایشون ظاهرا این بحث تو ذهنش اومد. چند جا از کتاب اسفار خودش گفته که این مطالب بر قلب من وارد شده. یعنی اول به صورت علم حضوری و کشفی حقائق عالم رو می دید، بعد اثبات می کرد.

[Demon King]

منظورتون از لحاظ های دیگه چیه؟ اول باید صحت لحاظ های دیگه درست بشه، بعد بیایم اون لحاظ ها رو انجام بدیم.
بنده می گم اصلا ما باید فقط و فقط از دیدگاه دینی وارد علوم انسانی بشیم. چون واقعا دستمون از معارف نفس شناسی و جهان شناسی تا حد زیادی کوتاهه. ما خیلی چیزا رو نمی دونیم. حتی ملا صدرایی که خیلی از حقائق دینی رو باعقل اثبات کرد، اگه مسلمون نبود نمی تونست. چون -فکر کنم خودش می گفت- بحث بزرگ اتحاد عاقل به معقول رو حضرت معصومه سلام الله علیها براش حل کرد. تو حرم ایشون ظاهرا این بحث تو ذهنش اومد. چند جا از کتاب اسفار خودش گفته که این مطالب بر قلب من وارد شده. یعنی اول به صورت علم حضوری و کشفی حقائق عالم رو می دید، بعد اثبات می کرد.

ببینید از لحاظ دینی زندگی یه ارزش ها و هدف هایی داره که چون خلاف قوانینه اینجا نمیتونم بر اساس دین با شما صحبت کنم و البته که وارد شدن دین به علوم انسانی اونو کامل تر میکنه اما در زندگی اگر به هر عزت و بزرگی برسی بسیار عالیه اما از لحاظ اخروی ( دینی ) و از لحاظ علمی بخوایم بگیم رسیدن به عزت و بزرگی فایده ای نداره چون مرگ پایان کامله و دیگر زندگی نخواهد بود.

[abizaki]

از لحاظ علمی بخوایم بگیم رسیدن به عزت و بزرگی فایده ای نداره چون مرگ پایان کامله و دیگر زندگی نخواهد بود.

منظور شما از علم چیه؟ علوم تجربیه؟ یا علوم انسانی غربی و فلسفه ی غربه؟

[Demon King]

منظور شما از علم چیه؟ علوم تجربیه؟ یا علوم انسانی غربی و فلسفه ی غربه؟

دقیقا هر دو مورد. مخصوصا مورد دوم. چرا که بر اساس دین زندگی دارای ارزش های بسیار است و علوم تجربی و فلسفه غربی زندگی اخروی رو معنا نمیکنند و معتقدند که زندگی با مرگ کاملا به پایان میرسه که البته من هم مخالف این موضوع هستم.

[abizaki]

یا بهتر بگم. منظور شما اثبات عقلی صِرف، بدون استناد به نقل هست. درست می گم؟
البته بگم. از نظر عقلی هم معاد و چیز های دیگه ای که تو زندگی ما به درد می خوره، در فلسفه و کلام اسلامی شیعی اثبات شده. فلسفه در واقع وجود شناسی و هستی شناسی هست. اول فلسفه ی اسلامی داریم که مفهوم وجود بدیهی هست (رک: بدایة الحکمة علامه طباطبایی) و در ادامه، یک بخش مستقل راجع به نفس دارن. شما اگه یه سر به فهرست کتب فلسفی بزنین،می بینین که اونجا مفصلا بحث کردن.
حتی یه چیز جالب راجع به همین کتاب بدایة الحکمةعلامه طباطبایی بگم و اون اینکه در این کتاب، نه یک آیه از قرآن اومده، نه یک حدیث. استدلالات عقلی محض داره.
یک مغالطه ای که احساس می کنم شایع شده، اینه که عقل رو در برابر دین و شرع قرار می دن. این اشتباهه. منابع دینی ما 4 چیزه: قرآن، سنت، عقل و إجماع. عقل یکی از منابع دینه. در چیزی در مقابل دین. عقل در مقابل نقل (سنت) هست.
لذا فلسفه که عقلی محضه و نقلی نیست، این هم دینی هست. پس ما نگیم از نظر دینی جواب نداره ولی از نظر عقلی داره. می خوام بگم عقل، منبع دینه و نباید این دو تا رو از هم جدا کرد.
به همین جهت، برای جواب به موضوع تاپیک، نیاز به بررسی محض دیدگاه های غربی نیست. در فلسفه ی اسلامی هم میشه دنبالش گشت.
حالا اگه خدا بخواد، راجع به فلسفه ی غرب از دیدگاه فلاسفه ی اسلامی هم باید بحث شه. چون ریشه ی همه ی این بحث ها به عقیده ی من به اونجا برمیگرده

[Demon King]

یا بهتر بگم. منظور شما اثبات عقلی صِرف، بدون استناد به نقل هست. درست می گم؟
البته بگم. از نظر عقلی هم معاد و چیز های دیگه ای که تو زندگی ما به درد می خوره، در فلسفه و کلام اسلامی شیعی اثبات شده. فلسفه در واقع وجود شناسی و هستی شناسی هست. اول فلسفه ی اسلامی داریم که مفهوم وجود بدیهی هست (رک: بدایة الحکمة علامه طباطبایی) و در ادامه، یک بخش مستقل راجع به نفس دارن. شما اگه یه سر به فهرست کتب فلسفی بزنین،می بینین که اونجا مفصلا بحث کردن.
حتییه چیز جالب راجع بههمین کتاب بدایة الحکمةعلامه طباطبایی بگم و اون اینکه در این کتاب، نه یک آیه از قرآن اومده، نه یک حدیث. استدلالات عقلی محض داره.
یک مغالطه ای که احساس می کنم شایع شده، اینه که عقل رو در برابر دین و شرع قرار می دن. این اشتباهه. منابع دینی ما 4 چیزه: قرآن، سنت، عقل و إجماع. عقل یکی از منابع دینه. در چیزی در مقابل دین. عقل در مقابل نقل (سنت) هست.
لذا فلسفه که عقلی محضه و نقلی نیست، این هم دینی هست. پس ما نگیم از نظر دینی جواب نداره ولی از نظر عقلی داره. می خوام بگم عقل، منبع دینه و نباید این دو تا رو از هم جدا کرد

حرف شما کاملا درسته عقل و دین هیچگاه از هم جدا نمیشن اما در یک مواردی که من مثال نمیزنم دین و عقل مخالفت شدیدی با هم دارن که علت اون هم ناقض بودن عقله و فلسفه دینی زندگی هم شاید ارزش های زیادی درش نهوفته باشه که ما اونو هنوز نمیدونیم.

[A.M.D.D.E.V.I.L]

دارین تاپیک رو به بی راهه می کشید . پیشنهاد من اینه که سوال رو تغییر بدیم به این :
چرا زندگی کنیم ، دلایل دنیوی زندگی چیا هستند ؟
چون اساسا اینجا همه با شما هم نظر نیستند . و اظهار نظر هایی که شما میکنید نظر های شخصی هستند و حقیقت های اثبات شده نیستند .

[havzhini]

اگه از نظر دینی بخوام توضیح بدم دلایل زیادی برای زندگی وجود داره و من بحث رو باز نمیکنم و اینجا عنوان نمیکنم اما اگه از لحاظ های دیگه بخوایم حساب کنیم باید گفت زندگی دارای هدف های مشخصیه که تمام شدنیست.

دقیقا هر دو مورد. مخصوصا مورد دوم. چرا که بر اساس دین زندگی دارای ارزش های بسیار است و علوم تجربی و فلسفه غربی زندگی اخروی رو معنا نمیکنند و معتقدند که زندگی با مرگ کاملا به پایان میرسه که البته من هم مخالف این موضوع هستم.

دوست عزیز مطلبتون کاملا اشتباه و یک برداشت سطحی و خام از منظر علم هست وحتی تا حدود زیادی میشه گفت برعکس دارید میفرمایید
البته لفظ علم از نظر من غلط و هست و علم کاری به این مسائل نداره بلکه بهتر اینه گفته بشه فلسفه های ناباور به زندگی بعد از مرگ

در اینگونه خطهای فکری درسته مرگ پایان زندگی هست و بعد از اون معنایی نداره ولی دقیقا بهمین خاطر زندگی بسیار ارزشمند تلقی میشه و زندگی تنها موجودیتی هست که باید بهش پرداخته بشه و در این زندگی باید تا جای ممکن بالارفت و بهترین زندگی که متصور هست رو بدست اورد
پس به این زندگی ارزش گذاشته میشه و تلاش میشه به بالاترین درجه انسانی در زندگی رسید و زندگی دیگران رو بهتر کرد
و همین تفکر هست حالا حاکم شده درجه کیفیت زندگی رو بالا برده و زندگی رو برای انسانها با رفاه و اسایش بیشتر و درد و رنج کمتر به ارمغان اورده
علم پزشکی علم روانشناسی علم مهندسی و .... تماما در راستای بالابردن کیفیت و کمیت زندگی تلاش میکنن نه اینکه زندگی رو بی ارزش نشون بدن و معنای اون رو پایین بیارن

ولی در مقابل تفکرها و ایدولوزیهای باورمند به زندگی پیش از مرگ( خصوصیا ادیان) اغلب و حتی تماما این زندگی حال حاظر رو بی ارزش و سست تعریف میکنن و حداکثر ارفاقشون این هست این زندگی یک امتحان رنج و سختی هست برای زندگی پس از مرگ و بهمین دلیل نه تنها هیچ دین و مذهبی به کیفیت و کمیت زندگی انسان کمکی نکرده بلکه تماما باعث پایین اوردن معنای زندگی در کمیت و کیفیت کردند
دین خونین ترین جنگها رو شکل داده دین فقر رو ترویج میکنه دین با رفاه و اسایش انسانها مخالفت داره و ....