من قبل از خدمت اصلا شکم نمیدونستم چیه و یکی از افتخاراتم بود اما نیروی دریایی انقدر برنج پاکستانی و غذای بیکیفیت به خورد ما داد الان مثل یه تپه شکم دارم و شیش ماهه نشاستم رو کم کردم هنوز نتونستم از عمق فاجعه فاصله بگیرم..
من قبل از خدمت اصلا شکم نمیدونستم چیه و یکی از افتخاراتم بود اما نیروی دریایی انقدر برنج پاکستانی و غذای بیکیفیت به خورد ما داد الان مثل یه تپه شکم دارم و شیش ماهه نشاستم رو کم کردم هنوز نتونستم از عمق فاجعه فاصله بگیرم..
انگار این مشکل یه اپیدمیه!!!یا نمیدونم یه همچین چیزی!!!
آخه منم همینطوریم.یعنی اگه میخواستم تاپیک بزنم دقیقا همین چیزارو مینوشتم.من قدم 178 با وزن 57 کیلو بودم تا اینکه 2سال پیش رفتم خدمت و در عرض 4-5ماه وزنم به 68-69 رسیده بود اما ماجرا پایان تلخی داشت و بعد از تموم شدن خدمتم باز رسیدم 57کیلو.هر دکتری هم فکرشو کنید رفتم.
به نطر من هرچی هست تو غداهای دوران خدمت باید دنبالش گشت!
شاید.
یکی از دوستان من رفته بود خدمت بعد دیدیم چاق شده اومده!چه غذاهایی میدن مگه؟
به نظر من باید تو خدمت آدم لاغر بشه تا چاق شدن!!![]()
من درباره سیستم ذخیره سازی بدن قبلا زیاد ریسرچ کردم چون خودم هم خیلی با وزنم مشکل داشتم و چند نکته هست که میگم و امیدوارم کمک کنه به دوستان:
* همیشه نگاه کنید جامعه علمی چی میگه در این رابطه. با تمام احترامی که برای دوستان بدنساز و مربی ها قائل هستم و می دونم خیلی از حرف هاشون کاملا صحیح و علمیه، ولی حرف های بیخود و اشتباه هم بین این افراد بسیار زیاد وجود داره البته قطعا افراد و مربی های آگاهی هم هستند ولی افراد بی سواد هم هستند، خلاصه مراقب باشید.
* وزن کم یا زیاد کردن کار دشواریه چون مکانیزمی است خارج از کنترل انسان و حتی در بعضی مواقع دقیقا در خلاف روال طبیعت هست چون طی دوران تکامل ما، قدرت کنترل این قضیه هیچ وقت به خوبی در ما تکامل پیدا نکرده و مکانیزم ذخیره سازی انرژی انسان یکی از بدترین مکانیزم های بدن ماست (چون همیشه طی تکامل درگیری وجود داشته، در زمان ها و مناطقی که قحطی زیاد بوده چاقی به بقای ما کمک می کرده و در مناطقی که نبوده لاغری) برای همین ژن های این قضیه یک حالت خوددرگیری با همدیگه دارند برای همینه که چاقی با اینکه هدفش مثبت بوده (ذخیره انرژی برای قحطی) ولی به خوبی تکامل پیدا نکرده که ضررهاش از بین بره، و لاغری هم همینطور. برای همین یادتون باشه شما با وزن کم یا زیاد کردن دارید دست می برید در روال طبیعت انسان که طی میلیارد ها سال پدید اومده و در خلاف جهتش حرکت می کنید. خلاصه کار ساده ای نیست.
* همه تحقیقات علمی بدون استثنا نشون میدن که در نهایت چیزی که برای چاقی یا لاغری مهمه همون فرمول ساده تفاوت کالری های ورودی و خروجی بدن هست و چیز دیگه ای وجود نداره و غذای معجزه آسا چه برای چاقی و چه برای لاغری نداریم.
* روش لاغر شدن و چاق شدن بر خلاف چیزی که خیلی ها تصور می کنند (که کاملا مخالف همدیگه هستند)، در اصل کاملا مشابه همدیگه هستند و در سه چیزه:
- تغذیه سالم
- ورزش مناسب
- کنترل کالری ورودی (کمتر از نیاز برای لاغر شدن و بیشتر از نیاز برای چاق شدن)
* اینکه فست فود ها و غذاهای چرب و ناسالم باعث چاقی انسان میشن، راهی برای چاق شدن افراد لاغر نیستند. این اضافه کردن وزن باید اصولی و علمی صورت بگیره. شما باید یک معاینه دقیق بشید که متوجه بشید کمبود های بدن شما کجاست (درصد چربی بدنتون گرفته بشه، میزان ماهیچه ها، وزن استخوان و ...) و بعدا باید ببینید از کدوم یکی از اینها رو لازمه که اضافه کنید. با پرخوری و فست فود فقط چربی اضافه می کنید اون هم به شکل غیر سالم و مضر. برای وزن کم کردن تقریبا همیشه هدف کم کردن چربی است ولی برای اضافه کردن اینطور نیست.
* همیشه در هر رژیمی لازمه از هر سه گروه اصلی (کربوهیدرات، پروتئین و چربی) به بدن شما برسه. بدن تا حدی قابلیت تبدیل این سه به همدیگه رو داره (پروتئین به کربوهیدرات و کربوهیدرات به چربی)، سایر تبدیل ها ممکن نیست برای همین تحت هیچ شرایطی نباید پروتئین از رژیم حذف بشه ولی با اون دو تا میشه تا حدی بازی کرد.
* در شرایط عادی، ترکیبی که دوستمون جناب majid332 در پست [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] گفتند (60 یا 50 درصد کربوهیدرات، 30 درصد پروتئین و 10 یا 20 درصد چربی) ترکیب صحیح و سالم پخش کالری ها بین این سه گروه از غذاهاست ولی موقع رژیم چاقی یا لاغری میشه این ترکیب رو به هم زد ولی همیشه مهم اینه که پروتئین به هیچ وجه کمتر از 30 درصد حالت ایده آل نیاد و مجموع کالری ها هم در سطح مناسب باشه (کمتر برای لاغری و بیشتر برای چاقی).
* چرندیات شبه علمی که درباره ژن چاقی و بعضی ها با آب خوردن هم چاق میشن و بعضی ها هرچیزی بخورند چاق نمیشن رو باور نکنید اینها بهونه هایی است که افراد میارند تا از زیر بار مسئولیت در برن. دو عامل وجود داره در این رابطه که می تونه مرتبط باشه:
- بعضی ها متابولیسم کند تر و بعضی ها سریع تری دارند ولی این تفاوت در انسان های سالم زیاد نیست. یک مرد بطور متوسط روزانه حدود 2500 کالری نیاز داره و تفاوتی که متابولیسم بدن داره چیزی حدود 10 درصد هست یعنی یک نفر ممکنه 2250 کالری نیاز داشته باشه و یک نفر 2750 ، اینطور نیست که یک نفر در شرایط عادی 1000 کالری نیاز داشته باشه و یک نفر 4000 کالری. اما یک نکته اینجا وجود داره و اون هم اینه که متابولیسم تا حد زیادی قابل کنترل است (چه دلیلش مشکلات هورمونی و تیروئید باشه و چه ارثی)، مثلا ورزش متابولیسم بدن رو بالا می بره و اضافه کردن ماهیچه باعث میشه بدن نیاز به کالری روزانه بیشتری داشته باشه. یعنی کسی که 15 کیلو ماهیچه اضافه کرده باشه بدنش خود به خود نیاز به کالری بیشتری برای کارهای عادی داره تا کسی که ماهیچه هاش کمتر از حد عادی است و این شخص باید ماهیچه هاش رو درست کنه و نه اینکه از متابولیسم بد خودش بناله.
- سیستم گوارش بعضی افراد ضعیف و قوی است و قدرت جذب غذا (به خصوص چربی ها) در افراد متفاوته ولی این تفاوت هم کمتر از 5 درصده و چیز محسوسی نیست و این قضیه هم از طریق دارو قابل درمانه.
* اون چیزی که به طور علمی به عنوان ژن چاقی داریم، در اصل درباره نحوه دید افراد به غذاست که بعضی افراد علاقه بیشتری به غذا دارند و تقصیر خودشون هم نیست. مسائل تربیتی هم در این قضیه بسیار دخیل هست، کودکی که (به خصوص در قبل از 6 سالگی) از طرف اطرافیان همیشه غذا به عنوان جایزه بهش داده می شده ناخودآگاه یاد می گیره که چطور به غدا نگاه کنه و همیشه تصوری داره که برای تشویق خودش باید به غذا رو بیاره ولی کودکی که غذا رو همیشه عاملی برای حیات می دیده (مثل دستشویی رفتن)، یاد می گیره که غذا هم کاری است که باید انجام بده. برای همینه که الان در دنیا یکی از درس های پرورش فرزندان همین نحوه آموزش برخورد با غذاست. برای همین هیچ وقت یک فرد چاق رو به خاطر علاقه اش به غذا نباید سرزنش کرد، این انتخاب نیست بلکه حاصل تربیت ناصیحیح و عوامل پیچیده ژنتیک است و ترک این قضیه برای اون شخص بسیار بسیار بسیار بسیار سخت تر از فردی است که این مشکل رو نداره و قیاس به نفس در این شرایط اصلا صحیح نیست.
* باز هم میگم، هر چیزی که شنیدید یا خوندید رو باور نکنید و برید و ببینید آیا پشتوانه علمی داره یا خیر. تنها راهی که میشه در این شرایط به نتیجه رسید علم است و بس. هیچ راهی به جز علم برای فهمیدن اینکه چاقی یا لاغری به چه شکل ممکن است وجود نداره و برای همین هر ادعایی که پشتوانه علمی مستند و دقیق نداشته باشه مطمئن باشید چرندیات است.
تبدیل ساختار آمینواسیدی به ساختمان گلوکزی اولین مرتبست میشنویم.مأخذی هست؟
چون تاجاییکه میدانیم:
هیدراتهای کربن اضافی به چربی تبدیل میشوند
ولی پروتئین ها به چربی یا هیدرات کربن خیر
البته در مواقع قحطی شدید که منابع انرژی برای طولانی مدت به شخص نرسند بدن بناچار و برای آخرین راهکار بقا به مصرف پروتئینها و بافت ماهیچه بعنوان منبع تولید انرژی اقدام کرده و نتیجه آتروفی و تحلیل عضلات عارض خواهد شد ولی این بمعنی تبدیل شدن آمینواسیدها نیست.
Last edited by NorthBridge; 31-05-2013 at 11:18.
سلام
همونطور که فرمودین در شرایطی که بدن نیاز به انرژی داره مجبور به کاتابولیسم پروتین ها میشه با کاتابولیسم پروتئین مقداری انرژی آزاد میشه و پروتئین به اجزای تشکیل دهنده خودش
یعنی آمینو اسید ها تبدیل میشه ..
خود آمینو اسید ها از دو قسمت آمین و اسید تشیک شده:
R-CH(NH2)-COOH
R = شاخه های فرعی
C = کربن آلفا
NH2 = گروه آمین
COOH= گروه کروکسیل
تو اسید آمینه اسکلت کربنی قابل تبدیل به کربوهیدرات و چربی هست اولین مرحله واکنش کاتابولیک و حذف نیتروژن از عامل آمینی هست در اثر ترانس آمیناسیون حد واسط هایی ایجاد
میشن که مسیر متابولیسمی متفاوتی رو ایجاد میکنه ..اسیدهای آمینهای که به استیل کوآ و استواستیل کوآ تبدیل میشن، کتوژنیک و اسیدهای آمینهای که به پیروات، - کتوگلوتارات،
سوکسینیل کوآ، فومارات و اگزالواستات تبدیل میشن گلوکوژنیک گفته می شه ..
تو این پاور پوینت کاتابولیسم و تجزیه اسید آمینه توضیح داده شده :
جالب بود.ولی این در شرایط عادی اتفاق نمی اُفته درسته؟ در همون شرایط بحرانی که هر دو گفتیم باید اتفاق بیفته.یک فرایند خیلی استثنایی مثل تبدیل چوب(سلولز) به بنزین(هیدورکربن)ه! پس نمیشه در زندگی معمولی روی اون حساب باز کرد!
در ضمن واکنش معکوسش یعنی تبدیل کربوهیدرات یا چربی به پروتئین دیگه فکر کنم ناممکن باشه چون نیاز به باند شدن با نیتروژن پیش میاد
Last edited by NorthBridge; 31-05-2013 at 12:58.
تو پاور پوینتی که گذاشتم شرایط تجزیه پروتئین و اکسداسیون آمینو اسید ها هم توضیح داده
بدن ما به صورت طبیعی نیاز به سنتز و تجزیه پروتئین داره ( مثل نوسازی پروتئین )
وقتی رژیم غذایی سرشار از پروتئین باشه و اسید های آمینه مصرف شده فراتر از حد نیاز بدن برای سنتز پروتئین باشن اسیدهای آمینه تحزیه میشن
بر اثر گرسنگی یا بیماری مثل دیابت ملیتوس کنترل نشده اسید های امینه تجزیه میشن
نه بستگی داره. تو ارتش آره اون جوریه. تو سپاه اگه بیفتی چاق هم میشی : ))
دوست عزیز هیچی مثل آرامش اعصاب و ورزش منظم (در حد قدم زدن برای تحریک گوارش و اشتها) تغذیه مناسب (معمولی) باعث رشد بدن نمیشه. توصیه من اینه که به یه روانپزشک کاربلد مراجعه کنید تا با یک دوره درمانی 2 ماهه با دارو ابتدا آرامش اعصاب رو بدست بیارید بعد با کمی ورزش و خوردن غذاهای معمولی به وزن ایده آل برسید!
یک مورد مشابه تو فامیل داشتیم که طی دوره 3 ماهه 10 کیلو افزایش وزن داشت و هنوزم ادامه داره...
بدترین کاری که الان میتونید بکنید اینه که پیشنهاداتی که بدنسازای حرفه ای میدن انجام بدین و بدن خودتون رو نابود کنین. باور کنین هیچی مثل سلامتی ارزش نداره به این راحتی از دست ندینش...
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)