بن بست 90 / افشاگری دادکان / انتقام عادل از علي ‌آبادي

[masoudtr]

9 تا بازیکنی که دادکان منظورش بود، کیو جا انداخت؟

رحمتی را جا انداخت


فردوسی پور هی میخواد از دادکان اشکال بگیره ولی دید نمیتونه واقعا دادکان دستش را از پشت بسته بود
فردوسی پور هر چی باشه بازم کارمند همین سازمان و زیردست ضرغامیه
یادتون نره زمان جام جهانی 2006 همین فردوسی پور چقدر به دادکان و برانکو حمله میکرد
جمله مشهورش بعد از بازی پرتقال هم که یادتون هست خداحافظ جام جهانی خداحافظ برانکو و به احتمال زیاد خدا حافظ دادکان
که تیکه اخرش را تو برنامه دیشب نگذاشت

[vahid_vaezinia]

دادکان رو اون موقع هم نگفت ها

[bermoda_khatar69]

من که خیلی خوشم اومد از دادکان بعد از مدت ها یه مرد پیدا شد که حقایق تیم ملی رو گفت و این کارش باعث شد که من بعد از مدت ها بشینم و برنامه نود رو تا آخرین لحظه نگاه کنم ولی از حق نگذشته تیم ملی ما تو زمان دادکان خیلی بهتر از این تیم های ملی که تو این چند ساله داریم بازی میکرد حداقلش این بودکه به جام جهانی رفتیم نه مثل الان که هیچ جا مقام نمیاریم تقصیر مربی تیم هم نیست به نظر من دلیلش اینه که فوتبال ما یه خورده با سیاست گره خورده و این رو هم آقای دادکان اعلام کردند.

[malaki_mall]

با وجود اینکه که شاید کم آیتم ترین برنامه نود بود یه جوارایی رکورد اس ام اس رو هم زد تا پوز بعضی ها مالیده بشه.

عادل مچکریم

[nw_nk]

نکته جالب در برنامه نود دوبار پخش مصاحبه کفاشيان به فاصله چند ثانيه از اظهارنظرهاي تند و تيز دادکان بود؛ حرکتي که اوج تضاد و رفتاري رئيس سابق و رئيس کنوني فدراسيون فوتبال را نشان مي داد.



سایت گل - محمد دادکان تقريباً بدون تپق در برنامه نود صحبت کرد و حتي مصاحبه با دادکان تبديل شده بود به دادن فضا و زماني خاص به او، براي آزادانه تاختن به جانشينانش؛ فضا و زماني که به کمتر کسي که در صدا و سيماي ايران داده مي شود.

طبيعي است که دادکان پس از شرايط بغرنجي که در اين چند سال براي فوتبال ايران پيش آمد، تبديل به يک قهرمان شود، اما اين ضعف فوتبال ايران است که سبک مديريتي دادکان در آن پاسخ مي دهد؛ مديريتي خارج از فرم و مبتني بر تکروي که اتفاقاً دوشنبه شب، رئيس سابق فدراسيون فوتبال به آن افتخار مي کرد و از آن به عنوان نقطه قوت خود ياد مي کرد.

اينها ضعف «سيستم» فوتبال ايران است که تکروي و رفتار خارج از فرم در آن پاسخ مي دهد و هرجا که الگوهاي غيراستاندارد تبديل به فرمول برتر شود، حتماً يک ضعف سيستمي وجود دارد.

نکته جالب در برنامه نود دوبار پخش مصاحبه کفاشيان به فاصله چند ثانيه از اظهارنظرهاي تند و تيز دادکان بود؛ حرکتي که اوج تضاد و رفتاري رئيس سابق و رئيس کنوني فدراسيون فوتبال را نشان مي داد.

اينکه فوتبال ايران پس از تجربه چند سال پرتنش با دادکان، رفت سراغ مديري که واقعاً کاريزما و قاطعيت مديريت يک مدرسه ابتدايي را هم ندارد. محمد دادکان خودش تأکيد کرد که براي اينکه از حرفهايش کوتاه نيايد، پايش به کلانتري و دادگاه هم باز شد. بله دادکان با اغلب روزنامه هاي بزرگ و کوچک دعوا داشت و بر بحرانهايي چيره مي شد که به دست خودش ساخته مي شد و حالا رئيس فدراسيون فوتبال کسي است که وقتي از او مي پرسند «چرا در اين فدراسيون همه اينقدر مصاحبه مي کنند؟» پاسخ مي دهد: «زيبايي فوتبال به همين اظهارنظرهاي مختلف است! »

اين يک روحيه کلي جامعه ماست که وقتي از يک نفر با يک روحيه کلي خوشش نمي آيد، سريع مي رود سراغ قرينه آن روحيه. مثل استفاده متناوب از سرمربي داخلي و خارجي در تيم ملي. برنامه دوشنبه شب نود بيش از اينکه به ما ثابت کند چه گوهري را از دست داديم، بخوبي نشان داد که فوتبال ايران چقدر بين دو سر پاره خط در حرکت است و علاقه اي به ميانه هاي پاره خط ندارد.

وقتي دادکان جزئيات دعواهايش با علي آبادي را تعريف مي کرد، در ذهن هر کسي بيشتر يک دعواي کودکانه شکل مي گرفت؛ دعوائي که قرباني اش پرطرفدارترين ورزش کشور بود. اگر به حرفهاي دادکان هم «سيستمي» نگاه کنيم، بايد بپذيريم که مشکل فوتبال ايران، با رفتن او ايجاد نشد، بلکه «روحيه» کلي جامعه فوتبال ايران طوري است که تکروي در آن پاسخ مي دهد و «انتصاب» رئيس جديد فدراسيون به گونه اي انجام شد که ناکامي در انتهاي اين مسير مشخص بود.

پس از پايان برنامه اين هفته نود، شايد برخي دلشان براي شخص دادکان تنگ شده باشد، در حالي که ما بايد دلتنگ مقادير زيادي «عقلانيت» باشيم.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

فرزاد تاری

2010/1/6

[amir_rafie]

بسیار استفاده کردیم از اخبار این تاپیک ... دست گل جمع آوری کننده اخبار درد نکنه ....

ای کاش باز هم از این تاپیک های مفید در کل انجمن زده بشه، خیلی وقت بود که از اول تا آخر یک تاپیک رو کامل نخوانده بودم .... معمولا غیر از کل کل چیزه دیگه ای نمیبینیم !!!

[Kianoosh]

اينکه فوتبال ايران پس از تجربه چند سال پرتنش با دادکان، رفت سراغ مديري که واقعاً کاريزما و قاطعيت مديريت يک مدرسه ابتدايي را هم ندارد.

[vahid78]

در پی برخی حرکات‏ مشکوکی که در سطح اینترنت و همچنین در پیامک‏هایی صورت پذیرفت، احتمال قطع مسابقه پیامک برنامه نود برای جلوگیری از بهره‏برداری‏های برخی گروه‏های سیاسی و دامن زدن این مسائل حاشیه‏ای به حوزه ورزش رسانه ملی، قوت گرفت.

از صبح دوشنبه، انتشار برخی پیام‏های محرک و همچنین چرخش پیامک‏هایی همچون شایعات معمول در سطح کشور، باعث شد تا برنامه 90 نیز تحت‏الشعاع مسائل اخیر قرار بگیرد و ورزش نیز از درگیری‏های ماه‏‏های اخیر علی‏رغم محافظه‏کاری اهالی ورزش در امان نماند.

در متن این پیام با محتواهایی متفاوت به نقل از یک طیف سیاسی تاکید شده بود فارغ از محتوای پرسش برنامه تنها به گزینه آخر مسابقه زنده sms برنامه 90 رای دهند که این حرکت، روند طراحی شده برای برنامه ای که قرار بود با حضور محمد دادکان رئیس پیشین فدراسیون فوتبال با موضوعیت وضعیت آشفته این فدراسیون، حساسیت‏های فوتبالی داشته باشد را تا حدودی تحت تاثیر خود قرار داد و امکان داشت این برنامه برخلاف خواست اهالی فوتبال رنگ و بوی سیاسی به خود بگیرد.
در همین چارچوب با توجه به آنکه هر پرسش دو گزینه‏ای نیز دارای گزینه آخری می‏شود و تنها می‏توان برای جلوگیری، یک گزینه در نظر گرفت(!) احتمال قطع و عدم اجرای مسابقه پیامک برنامه نود این هفته وجود داشت تا از کشیده شدن فوتبال به بطن اتفاقات اخیر پرهیز شده و بدین شکل از دامن زدن به حرکات مشکوک جلوگیری شود.

این در حالی است که برخی شنیده‏ها، منشا چنین حرکات سیاسی را کاملاً ورزشی تلقی کرده و عنوان می‏شود این اتفاق به عمد این هفته افتاده تا اظهارات و انتقادات محمد دادکان تحت‏الشعاع قرار گیرد و مردم به جای توجه به بلایی که بر سر فوتبال آمده و دلایلش، سرگرم این ماجرا شوند و حتی به گونه‏ای تا بر آتش این قضایا دمیده شود که آرزوی برخی دوستان برآورده شده و اصلاً برنامه نود با حضور رئیس پیشین فدراسیون فوتبال که حرف‏های شنیدنی راجع به وضعیت تاسف برانگیز این رشته در حال حاضر دارد، اجرا نشود.

و اما نود بالاخره شد ..........
علی رغم این شایعات با شروع برنامه این هفته 90، مسابقه پیامک با سه گزینه برقرار بود که زیرکی در چیدمان گزینه‏ها، قطعاً گروه وسیعی را از انتخاب گزینه آخر منصرف کرده است!

در این مسابقه، عامل تضعیف جایگاه فوتبال ایران به عنوان پرسش با سه گزینه در نظر گرفته شده بود که ضعف مدیران، ضعف مربیان و خداحافظی نسل طلایی فوتبال به ترتیب گزینه‏های اول تا سوم بود و طبیعتاً بخش اعظمی از مردم، پاسخ‏هایشان ضعف مربیان و مدیران است که در صورت قرار گرفتن یکی از این دو به عنوان گزینه سوم، ماجرا فرق می‏کرد!

مسئله‏ای که به نوعی محمد دادکان نیز مورد تایید قرار داد و عنوان کرد با توجه به آنکه هنوز 9 بازیکن اصلی تیم ملی در جام جهانی آلمان هنوز حضور دارند، گزینه سوم را غیرصحیح اعلام می‏کند تا جایی که این پرسش مطرح شود، چرا برخلاف معمول گزینه‏ها بدون ترتیب حروف الفبا چیده شده اند؟!


برنامه نود این هفته همانگونه که پیش‏بینی می‏شد مجدداً با اقبال شدید مردم به واسطه موضوع جنجالی و فضایی که آن را احاطه کرده بود همراه شد و بسیاری از واقعیاتی که اکثر چهره‏ها و مسئولان ورزش از بیانشان، به واسطه عواقبش هراس دارند، توسط میهمان ویژه این برنامه که محمد دادکان رئیس سابق فدراسیون فوتبال بود، بیان شد تا برخلاف بسیاری از ارزیابی‏ها، او که در چند قدمی کرسی‏ ریاست فوتبال بود برخلاف بسیاری که برای این کرسی‏ها دست و پا می‏زنند، با طرح برخی مسائل، حضورش را عملاً در این جایگاه منتفی سازد.

نود این هفته یکی از جذاب‏ترین برنامه‏های دوران پخشش را به نمایش گذاشت که با محافظه‏کاری کمتری نیز همراه بود تا بسیاری از واقعیات فوتبال ایران به تصویر کشیده شده و تعداد کثیری از اشخاصی که مستقیم یا غیرمستقیم در طول زمان این برنامه نامشان به میان کشیده شد، در روزهای پیش رو صراحتاً یا به صورت شفاف در قبال آنچه برای مردم به نمایش درآمد و واقعیت‏های تاسف بار فوتبال ایران را تنها تا حدودی روایت کرد، مورد اشاره قرار گیرد.

این برنامه با وجود فضای بازی که به همراه داشت تا دادکان زبان حال فوتبال باشد، با مسائلی نیز همراه شد که اصلی‏ترین آنها حضور فردوسی‏پور در مقام وکیل مدافع مدیران فعلی فدراسیون فوتبال بود، حال آنکه خود این مدیران حاضر نشده بودند به صورت زنده در برنامه حاضر شوند و پاسخگوی افشاگری‏های دادکان باشند و این در جای خود قابل تامل است. البته فردوسی‏پور به خوبی دادکان را به چالش کشید و با بیان ابهاماتی که راجع به دوره مدیریت رئیس پیشین فدراسیون مطرح بود، نقش یک تماشاچی را در روز یکه تازی دادکان که پس از حضور بیژن ذوالفقارنسب در برنامه، تا انتها روی صندلی میهمان نشسته بود، ایفا نکرد.

از سویی دیگر روند چینش گزینه‏های مسابقه پیامک که احتمال می‏رفت با توجه به برخی فضاسازی‏های سیاسی اصلاً برگزار نشود نیز قابل تامل بود، چرا که برخلاف انتظار، گزینه‏‏ها طبق حروف الف از یک تا سه قرار نگرفته بودند و گزینه سوم خداحافظی نسل طلایی بازیکنان بود؛ حال آنکه باید بر طبق حروف الفبا این گزینه در صدر قرار می‏گرفت، ضعف مدیریت فوتبال به عنوان گزینه دوم انتخاب می‏شد و ضعف فنی مربیان گزینه سوم می‏شد! حال باید پرسید چرا عملاً گزینه‏ها به طور کامل جابجا شده است.



روایت کوتاه نود از مصیبتی که در چهار سال بر سر فوتبال آمد

در این برنامه که با کنایه دادکان به فردوسی‏پور با بیان این مطلب که «بعد از سه سال و نیم یاد ما کردید که ما هم در خدمت شما باشیم، صمیمانه سپاسگزارم» آغاز شد، ابتداً گزارشی با این رویکرد نگاهی به آنچه از جام جهانی آلمان تاکنون بر سر فوتبال ایران آمده به مدت حدوداً 8 دقیقه پخش شد. در این گزارش ابتداً تصاویر دیدارهای ایران در جام جهانی آلمان با گزارش فردوسی پور پخش شد و در ادامه چنین آمد: «افت فوتبال ایران از سال 2006 و پس از حذف از مرحله گروهی جام جهانی شروع شد. تیم ملی قبل از حضور در جام جهانی روزهای شیرینی داشت، در بوسان به شکل خاطره انگیزی قهرمان شد، در سال 2004 و در جام ملت‏ها، بهترین بازیها را ارائه کرد و سوم شد و در ادامه بدون اینکه کسی را عذاب دهد و به حماسه نیاز داشته باشد، راهی جام جهانی شد.

این موفقیت‏ها و حضور دائم ایران زیر رتبه 20 فیفا و بازی کردن چند لژیونر ایرانی در سطح اول فوتبال جهان، این توقع را برای خیلی‏ها پیش آورد که ایران در جام جهانی به راحتی از گروهش صعود می‏کند اما آنچه در آلمان به نمایش گذاشت با رویاها تفاوت زیادی داشت. با رفتن برانکو ایوانکوویچ و محمد دادکان از راس تیم ملی و فدراسیون فوتبال، فصل جدیدی در فوتبال ایران گشوده شد؛ فصلی که اکثر روزهایش ابری بود. فدراسیون فوتبال ایران تعلیق شد، بی‏برنامگی به اوج رسید و کمیته انتقالی زمام امور را به طور موقت در دست گرفت. در این میان مسئولان سازمان تربیت بدنی که اعتقاد داشتند نیمکت تیم ملی با یک مربی وطنی زیباتر می‏شود برای انجام پروژه زیباسازی خودشان، از فرمول ابتکاری و منحصر به فرد خرد جمعی استفاده کردند. همانطور که پیش بینی می‏شد، ثمره خرد جمعی کسی نبود جز امیر قلعه نویی. پایان فاز ایرانی کردن نیمکت تیم ملی حذف در مرحله یک چهارم نهایی جام ملت‏های آسیا در سال 2007 بود.

با توجه به قدرت نصفه و نیمه مدعیان سنتی قاره، این بهترین فرصت برای ایران بود که پس از سی و یک سال قهرمان آسیا شود اما این عراق بود که از این فرصت استفاده کرد و ایران که با یک لشگر کامل به مالزی رفته بود، یک ناکامی دیگر را تجربه کرد. بعد از این اوضاع بدتر هم شد و تیم ملی ماه‏ها بدون سرمربی ماند چرا که اعضاء کمیته انتقالی برای مذاکره با مربیان خارجی و به توافق نرسیدن با آنها با یکدیگر مسابقه می‏دادند!

در آن روزها هدایت تیم ملی به دست منصور ابراهیم زاده سپرده شد و او هم مدام صفر - صفر می‏کرد تا اینکه علی کفاشیان وارد میدان شد. دونده سابق و مدیر پرشور فعلی در ابتدا برای آنکه به اهالی فوتبال ثابت کند کاملاً به نظر کارشناسان احترام می‏گذارد، با آنها جلسه گذاشت و وقتی پیشکسوتان به اتفاق رای به مربی وطنی دادند، او باب مذاکره با خاویر کلمنته را باز کرد. مدیران جدید فدراسیون آوردن کلمنته را به ایران یک پیروزی بزرگ می‏‏دانستند و آنقدر ذوق زده شده بود که استقبال از این مربی اسپانیایی نزدیک بود تلفات هم بر جای بگذارد!

آمدن و نیامدن کلمنته هم چند روزی فوتبال ایران را سرکار گذاشت و کار به نوه او هم کشیده شد و در ادامه محمد علی آبادی با بیان این جمله که مربی پروازی نمی‏خواهیم، کلمنته را پراند. باز هم روز از نو، روز نو! کفاشیان و دوستان یک فهرست پنج نفره شامل افشین قطبی، بیژن ذوالفقارنسب، مجید جلالی، محمد مایلی کهن و امیر قلعه نویی را پیش رو خودشان قرار دادند. در این میان عده‏ای معتقد بودن مسائل حاشیه‏ای نقش اصلی را در انتخاب بازی می‏کند؛"دایی: در انتخاب مربی تیم ملی لابی هرکی پرزورتر و قوی تر باشد، اون مربی تیم ملی می‏شود".

بعد از چند روز علی دایی را از بین آنها انتخاب کردند که این انتخاب خود سرمربی را هم شوکه کرد؛"دایی: اینکه من بخواهم سرمربی تیم ملی بشم، خودمم مثل شما شوکه شدم به علی دایی گفتند که بیا صحبت بکن و کارات رو بکن" این در حالی است که شواهد نشان می‏داد فرد انتخابی افشین قطبی است و به همین دلیل مربی پرسپولیس با همه خداحافظی هم کرده بود اما دایی که با کسی لابی نکرده بود، به یک باره هدایت تیم ملی را به دست گرفت. دایی ماموریت داشت ایران را به جام جهانی برساند. در مرحله اول ایران با سوریه، امارات و کویت هم گروه بود و یک شروع ضعیف، پایانی مقتدرانه را تجربه کرد و ایران به مرحله بعد راه پیدا کرد. با توجه به گروه ایران و نحو صعود آسیایی‏ها به جام جهانی، خیلی‏ها انتظار داشتند، این بار هم ایران صعودی بی‏دردسر را تجربه کند.

ایران در سه بازی اول 5 امتیاز به دست آورد، با این حال دور و بر تیم ملی حواشی بسیاری وجود داشت. منتقدان از کیفیت بازی تیم ملی چندان راضی نبودند و می‏گفتند آن پنج امتیاز به لطف درخشش رحمتی و خوش شانسی به دست آمده است. رابطه نه چندان مطلوب دایی با برخی ستاره‏های تیم ملی و رسانه‏ها هم، یکی دیگر از مشکلات همیشگی تیم ملی بود. به هر ترتیب تیم ملی با این شرایط با تیم کره جنوبی مساوی کرد و پای به مرحله مقابل عربستان گذاشت.

ایران در حضور یکصدهزار نفر، بازی یک - هیچ برده را دو بر یک باخت تا دایی شدیدترین انتقادات را بشنود و یک روز بعد هم از اخراجش مطلع شود. کفاشیان قبلاً گفته بود از دایی تا آخر قراردادش حمایت می‏کند اما او تقصری نداشت، چون حتی لیوان هم دستش نبود، چه برسد به اختیار سرمربی تیم ملی؛ "فردوسی پور: اعضاء هیات رئیسه فدراسیون فوتبال بدون اجازه آقای دایی این لیوان را این ور نمی‏گذاشتید؛ یعنی یک جوری بود که علی دایی بر همه چیز فوتبال ما کاملاً تسلط داشت. / کفاشیان: اصلاً لیوانی دست ما نبود که کنار بگذاریم!" بعد نوبت مایلی کهن بود که 15 روز سرمربی تیم ملی شود. او به طرز عجیبی سرمربی تیم ملی شد و به شکل عجیب تری با نوشتن چند بیانیه تاریخی کنار رفت تا بالاخره تیم ملی نصیب قطبی شود. در این میان این رسش پیش می‏آید که اگر قطبی مربی ایده‏آل ایران بود، چرا در آن دو مرتبه قبلی انتخاب نشد.

به هر حال قطبی مثل یک قهرمان وارد ایران شد و قول داد ایران را به جام جهانی می‏رساند، چون دو کره را مثل کف دستش می‏شناسد اما کف دست قطبی آنقدر ناواضح بود که حتی با آوردن جادوگر هم نتوانست بفهمد آن وسط چه خبر است! بدین ترتیب فوتبال ایران به شکل ناباورانه‏ای، جام جهانی 2010 را از دست داد تا یک ناکامی بزرگ دیگر در کارنامه‏اش ثبت شود. باخت‏های تیم ملی همچنان ادامه دارد و خیلی‏ها حسرت سال 2006 را می‏خورند.

آنها می‏گویند، ای کاش به جام جهانی می‏رفتیم و این بار هر سه بازی را می‏باختیم. به غیر از تیم ملی حال و روز لیگ برتر ایران هم خیلی بهتر نیست. باشگاه‏های ایران در گل خوردن در لیگ قهرمانان آسیا با هم رقابت داشتند. تیم ملی امید ایران از سال 1976 به بعد دیگر رنگ المپیک را ندیده است، درست مثل تیم ملی که از آن سال تا به حال دیگر قهرمان آسیا نشده است و ان وقت باز هم مدعی هستیم تیم برتر قاره آسیا هستیم. در این میان این سوال پیش می‏آید که عامل اصلی این ناکامی‏ها، چه کسی است؟»



می‏دانستم نمی‏توانم با مسئولان ورزش کار کنم
دادکان پس از پخش این آیتم جالب، عنان کلام را به دست گرفت و با اشاره به وعده‏های داده شد در چند سال اخیر عنوان کرد: «گفتند در بازیهای آسیایی سوم می‏شویم و بعد گفتند چهارم می‏شویم. می‏ترسم تا زمان این بازیها به دهم و یازدهم برسند. گفتند باید چهارم جام جهانی شویم. اگر شدند بیایند بگویند چگونه شدند و اگر هم چنین نشد، بیایند برای مردم شفاف سازی کنند و بگویند چرا این وعده‏شان محقق نشد و شفاف سازی کنند که چه اتفاق در این مدت افتاده است؟»

وی ادامه داد: «بعد از این جریان رسیدم به جایی که می‏دانستم نمی‏توانم با مسئولان ورزش کار کنم و مسئولان وقت سازمان تربیت بدنی هم خیلی مشکلات را برای من و همکارانم ایجاد می‏کردند. من جمله مثلاً داوری را محروم کرده بودیم، اینها می‏گفتند ببخش و ما نمی‏بخشیدیم و خیلی مسائل دیگر. مثلاً قابی را از قبل به فیفا داده بودیم که بر روی هتل و اتوبوس‏های ما (در جام جهانی آلمان) نصب شود و توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز تایید شده بود و در فاصله 10 روز مانده بود به مسابقات، نامه‏ای از سازمان ارسال کردند که این تابلو را تغییر دهید؛ مگر چنین چیزی ممکن است؟ یا در حالی که شما می‏بینید در کشور ژاپن و کشور کره قبل از جام جهانی، جشن صعود می‏گرفتند، در کشور خودمان باید حاشیه‏های سازمان تربیت بدنی را نسبت به فوتبال کشور دفع می‏کردیم. این مشکلات ادامه پیدا کرد تا شبی که تیم ملی می‏خواست به آلمان اعزام شود و جشن پرواز بود که در این جشن پرواز، جایگاه را قرق کردند و همکاران بنده (مسئولان وقت فدراسیون فوتبال) را نیز راه ندادند و اختلافات از اینجا شدت گرفت.»



کفاشیان بود، همان نفر اول بود تنها که فامیلی‏هایشان تفاوت می‏کرد!

دادکان در ادامه به این گفته فردوسی پور که در آن مدت میان سازمان ورزش و فدراسیون فوتبال تعاملی وجود نداشت، صحه گذاشت اما تاکید کرد: «ابتدای این شرایط از جانب من نبود اما ون برای مجموعه فعال در فدراسیون فوتبال یک ارزش و شانی قائل بودم، نمی‏گذاشتم هر چیزی بشود. مثل اینکه (علی آبادی) می‏گفتند دادکان می‏رود و یک نیروی جوانی می‏آید و این کار را می‏چرخاند. بعد ما فهمیدیم نیروی جوان تر خودش بوده و آقای کفاشیان که می‏خواستند این سمت را احراز کنند. یکی‏شان را که فیفا نگذاشت و نفر دوم هم که آقای کفاشیان بود، در اصل همان نفر اول بود، با این تفاوت که فامیلی‏هایشان تفاوت می‏کرد(!) واگرنه نقشی را برای فوتبال نمی‏خواستند بازی کنند. می‏خواستند این جایگاه را بگیرند و به امروز برسانند که صحنه‏هایش را نمایش دادید. هدف فقط تخریب بود.»

رئیس پیشین فدراسیون فوتبال در این بینابین که بحث گرم گرفته بود، گریزی به سوابقش زد: «صحبت‏هایم تند نیست. از همه نیز بیشتر مملکتم، مردمم و نظامم را دوست دارم و بعد از انقلاب هم این شکلی نشدم. آنهایی که من و خانواده‏ام را می‏شناسند، من در یک خانواده مذهبی به دنیا آمدم و از سال 1352 مو و ریشم همین شکلی بوده است. اگر حرفی می‏زنم، دلم برای کشورم و مردمم می‏سوزد.» و در همین اثناء مجری برنامه، حرف‏های دادکان را ناتمام گذاشت و برای آنکه نزد مخاطب چنین القاء نشود برنامه‏ای برای له کردن رئیس سابق ورزش در حال اجرا است، تاکید کرد: «یک توضیحی باید بدهم و با توجه به اینکه ما احتمال می‏دادیم فضای بحث به این سمت بیاید، این فضا را داریم که مهندس علی آبادی یا آقای کیومرث هاشمی هر وقت دوست داشتند، توضحیاتشان را بدهند.» تا این بار نوبت دادکان باشد که کلام فردوسی پور را قطع کند و تاکید نماید که هر آنچه بیان کرد، نود پخش کرده و اگر قرار باشد روزی آنها دعوت شوند، دادکان نیز محق است که حضور داشته باشد.



آقای دادکان؛ همکاران جنابعالی کلاً عقل و تدبیر را تعطیل کرده‏اند!

دادکان در ادامه سندی که قبلاً در ایسنا منتشر شده بود و در واقع نامه دادکان به سازمان تربیت بدنی را با موضوعیت لزوم تغییر اساسنامه فدراسیون برای جلوگیری از تعلیق فوتبال ایران منتشر کرد که پای مهدی قدمی معاون اسبق ورزش قهرمانی و حرفه‏ای سازمان ورزش را نیز وسط کشید. فردوسی پور متن پاسخ علی‏آبادی و دستور پاراف شده از سوی قدمی بر روی نامه دادکان را چنین خواند: «مهندس علی آبادی نظر مساعدی در خصوص نحوه انتخاب رئیس و اعضاء مجمع عمومی (تغییر اساسنامه) ندارد... فدراسیون‏های خارجی نباید سفارتخانه‏های کشورهای خارجی باشند... آقای دادکان همکاران جنابعالی کلاً عقل و تدبیر را تعطیل کرده‏اند! پرداختن به مسائل پرتنش در این مقطع چه معنایی دارد... نیاز نیست اساسنامه تغییر کند!» دادکان با مورد اشاره قرار دادن این مکاتبه گفت: «وقتی من این را نوشتم، حال شما می‏گویید بیایند پاسخگو باشند؟!»



حالا که تیم ملی به بحرین می‏بازد چرا نمی‏آید بگوید شرافت ملی زیر سوال رفت؟
دادکان با کشیده شدن بحث به ماجرای اخراجش پس از بازی به آنگولا، یادآور شد: «صحبت اخراج بنده از قبل از بازیها بود که من اگر نشان جام جهانی را نیز با تیم ملی ایران به دست بیاورم، دیگر نمی‏گذارند در فوتبال کشور باشم.» که در این لحظه فردوسی‏پور حرف‏های وی را قطع کرد و گفت: «هرچه سعی می‏کنم نمی‏توانم در خصوص آن اتفاقات واژه لج و لجبازی را نگویم، نمی‏شود و چنین اتفاقاتی بود که حرف‏هایی در ادامه راجع به آن دارم.» و مجدداً دادکان ادامه داد: «پذیرفتیم علی رغم اینکه تیم ملی بازیهای خوبی انجام داد و در هر سه بازی تا دقیقه 67 نتیجه بازی مساوی بود. از دقیقه 67 به بعد نتیجه عوض شد و نه به کادر فنی تیم ملی اجازه داده شد در یک برنامه از موجودیت تیم ملی دفاع کند و یک کارشناس هم نیامد، بنشیند و واقعیت را برای شما بگوید. وقتی تایم ول بازی ایران و پرتغال تمام شد و داشتم با کارتی که می‏توانستم به وسیله آن به رختکن بروم، از جلوی رختکن پرتغال رد شدم و دیدم وقتی آقای اسکولاری برای بازیکنان صحبت می‏کرد، تمامی بازیکنان ایستا بوند ولی به رختکن خودمان رسیدم، تمام بازیکنان خوابیده بودند و پاهایشان روی صندلی بود. تیم ملی پرتال تیم را دواند، بازیکنان ما دویدند. آقای کارشناس که می‏آیی و این جا می‏شینی و می‏گویی ایران باید پرتغال را ببرد، مگر ایران می‏تواند پرتغال را ببرد؟! حالا که تیم ملی به بحرین می‏بازد چرا نمی‏آید بگوید شرافت ملی زیر سوال رفت و آن موقع که به پرتغال باختیم، عنوان کردند، برانکو و دکتر دادکان حیثیت ملی را زیر سوال بردند؟!»

فردوسی‏پور در پاسخ به گفته‏های دادکان از افزایش توقعات و انتظارات با وعده‏های داده شده توسط دادکان و دیگر مسئولان سخن به میان آورد: «پرتغال را مساوی می‏کنیم و مکزیک و آنگولا را نیز می‏بریم. خود شما هم یک سری مصاحبه کرده بودید که انتظارات را بالا برده بودید. مثلاً یک مصاحبه با رادیو صدای آلمان داشتید که گفته بودید ایران از شانس صعود به مرحله دوم برخوردار است و در یک مصاحبه دیگر هم در تاریخ 84/10/8 گفته بودید، ایران بی‏تردید در جام جهانی شگفتی‏ساز خواهد شد.» و دادکان در پاسخ به این گفتمان که دیگر شکل مجادله به خود گرفته بود، عنوان کرد: «شگفتی‏ساز یعنی به مرحله دوم رفتن و شرایط مساوی داریم، یعنی به مرحله بعد رفتن؟ البته بنده رئیس فدراسیون فوتبال هستم» که فردوسی پور در جوابش گفت: «خب علی آبادی هم می‏گوید من رئیس سازمان ورزش هستم و دوست دارم تیمم به مرحله دوم صعود کند.»

دادکان که تازه گرم شده بود، تلاشی برای بی‏پاسخ گذاشتن نکرد و عنوان نمود: «اگر یک روز بخواهم سیاست‏های سازمان ورزش را بگویم، نقش رئیس سازمان تربیت بدنی اظهارنظر راجع به بازیهای تیم ملی نیست و نقشش، یک نقش کلان، نظارتی و هدایتی است. ایشان در اذهان عمومی نمی‏تواند بگوی، تیم ببرد یا ببازد.»



طمعی به ریاست فدراسیون فوتبال نداشت ثبت نام نمی‏کرد

فردوسی‏پور با یادآوری شرایط و مشکلاتی که در آن مقطع برای تیم ملی به وجود آمد، نتایج حاصله را تا حدودی منبعث از این موارد که از میان آنها به مصدومیت برخی بازیکنان کلیدی و عدم برگزاری بازیهای تدارکاتی مناسب اشاره کرد دانست که دادکان در پاسخ نقش عدم حمایت مجموعه ورزش از فدراسیون فوتبال و تیم ملی در آن مقطع و تنها شدن فدراسیون را بسیار پررنگ خواند که مجدداً قطبی مقصر بخشی از این عدم حمایت‏ها را خود دادکان خواند و ماجرای حضور بکن بائر و عدم اجازه دادکان برای ملاقات علی آبادی با بکن بائر ذکر کرد که دادکان نیز گفت: «چرا نمی‏گویید قبل از این جایگاه ویژه را می‏گیرند و مسئولان فدراسیون فوتبال را به جایگاه راه نمی‏دهند» که مجری اعتقاد داشت، می‏شد آنجا به خاطر فوتبال کوتاه آمد که دادکان حرف‏هایش را قطع کرد و گفت: «دعوا بر سر ریاست داشتیم. من که گفته بودم می‏روم و ایشان هم می‏خواست رئیس شود. بعد هم دیدید کاندیدا شد که رئیس شود. اگر ایشان طمعی به ریاست فدراسیون فوتبال نداشت ثبت نام نمی‏کرد. آقای فردوسی پور، شما وقتی رئیس سازمان هستی و مثلاً 90 هستی، سراغ 89 می‏روی؟ دنبال این می‏روی که رئیس فدراسیون هم شوی؟ دنبال دبیرکلی کمیته ملی المپیک هم می‏روی؟ دنبال ورزش باستانی می‏روی؟»



برای تیم‏های پایه‏ای نزدیک به سه سال زحمت شبانه‏روزی کشیدم

وی در ارتباط با این پرسش فردوسی‏پور که گفته می‏شود در دوره‏اش تنها بر تیم ملی بزرگسالان تمرکز شده و در رده‏های پایه فعالیت صورت نپذیرفته، تاکید کرد: «کیومرث هاشمی که سرپرست فدراسیون فوتبال شد، نامه تبریکی برایش نشوتم که در آن قید کردم اول استقلال فدراسیون فوتبال از بین نرود و دوم تیم‏های پایه که برایش زحمت کشیده شده است، حفظ شود. ما برای تیم‏های پایه‏ای نزدیک به سه سال زحمت شبانه‏روزی کشیدم و از 8 سالگی بالا آوردیم و این دوستان ما هم زحمت کشیدند ولی می‏خواهیم این سوال را بپرسم که مگر تیم پایه ایران که در آسای اول شد، در این یک سالی که آقای کفاشیان و همکارانشان آمدند، درست شد؟» و فردوسی‏پور متر را نتایج هر دوره اعلام کرد که دادکان یادآور شد، آن موقع تیم ملی اصلاً محروم بوده و نمی‏توانسته در مسابقات شرکت کند.



الان که اصلاً سیستم نداریم!

فردوسی‏پور در ادامه با به چالش کشیدن نوع درآمدزایی فدراسیون، عنوان کرد: «اگرچه جذب منابع مالی از بازاریان یک حرکت خوب و کار راه انداز است اما به نظر می‏رسد در فدراسیون در دوره شما که گفته می‏شود یک فدراسیون شسته رفته با سه میلیارد موجودی (جایزه صعود به جام جهانی) حساب تحوی گرفته‏اید، سیستم مالی دقیق و نظام‏مندی نبوده است.» که دادکان نیز چنین پاسخ داد: «یک بخشی‏اش این کمک‏ها بوده اما یک بخش عظیمی نیز خود فدراسیون بوده است. چرا نمی‏گویید وقتی ما رفتیم در حساب فدراسیون یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان پول به انضمام 4 میلیارد و دویست میلیون تومان جایزه فیفا برای صعود به جام جهانی بود و در واقع فدراسیون را با شش میلیارد تومان بودجه تحویل دادیم. ما از جوراب تیم ملی تا روی کلاه پول درآوردیم و اگر می‏گویید چون به جام جهانی صعود کردیم، اسپانسر شده‏اند، باید متذکر شوم که ایرانول اسپانسر تیم‏های ملی بود. پس برای بخش اقتصادی برنامه داشتیم. این سیستم الانکه ده میلیارد بدهکاریم خوب است؟» که فردوسی‏پور عنوان کرد: «الان که اصلاً سیستم نداریم!»



کفاشیان: از آن موقع ضعیف‏تر بودیم
در ادامه بخش اول صحبت‏های کفاشیان پخش شد که در مهم‏ترین بخش‏های آن عنوان شد: «پتانسیل فوتبال ایران بالا است ولی سرمایه‏گذاری اندازه پتانسیل نبوده است. مدیریت هم در حد متوسط بوده ولی با همه اینها تغییرات مربیان در عملکرد تاثیرگذار بوده است.» وی به رنکنیگ فیفا اشاره کرد و با اشاره به جایگاه کره و ژاپن، این رنکینگ را معیار خوبی ندانست و برای آنکه حرفش را بیشتر ثابت کند، عنوان کرد: «حتی استرالیا در جایگاه 60 است»، حال آنکه مشاهده رنکنیگ فیفا نشان می‏دهد، استرالیا در جایگاه بیست و یکم فوتبال جهان است!

وی اعتراف کرد در زمان دادکان، فدراسیون فوتبال یکی از بهترین ترازهای مالی را داشته است و در مقابل گفت: «در آن زمان 200 هزار دلار با پوما قرارداد بسته شده بود اما الان 800 هزار دلار است.» که البته همین نشان می‏دهد وضعیت مالی فدراسیون فوتبال ایران در این زمان چقدر خوب است و کاملاً روی پای خود ایستاده و استقلال مالی دارد!

او در ادامه عنوان کرد: «چون قراردادها اجرا نشده بود، اعتماد اسپانسرها از بین رفته بود و نمی‏آمدند جلو و ما یک سال تلاش کردیم که بیایند اما ما از لحاظ جذب اسپانسر از آن موقع ضعیف‏تر بودیم. سایپا اسپانسر شد که تعهداتش را به شکل کامل اجرا نکرد و مکاتبه کردیم تا بتوانیم حق فدراسیون را بگیریم!» و کفاشیان در انتهای بخش اول صحبت‏هایش کارهای علمی صورت پذیرفته در دوره مدیریتش را نیز بسیار بسیار بیشتر از دوره قبل خواند و البته نگفت بازخورد این فعالیت4های علمی چه بوده است.



بعضی می‏آیند دور شکمشان را گنده می‏کنند

پس از این مجدداً این برنامه در استودیو پیگیری شد و دادکان از آمارهای قهرمانی تیم ملی در دوره مدیریتش سخن به میان آورد که در بوسان قهرمان شد، در سال 2004 و با ناداوری در جام ملت‏ها سوم شد و به راحتی به جام جهانی صعود کرد و سپس به روند فعالیت‏های عمرانی فدراسیون و کمک‏های صورت پذیرفته به باشگاه‏ها و حتی برخی دیگر از فدراسیون‏ها - به واسطه تمکن مالی فدراسیون فوتبال در آن زمان- اشاره کرد و گفت: «ما دو باشگاه بزرگ کشور که فاقد مکان ثابتی بودند، صاحب ساختمان کردیم یا همین ساختمان فدراسیون فوتبال که یازده میلیارد امروز پولش است، زمان ما خریده شد و ده‏ها هزار متر زمین در آب سر دماوند خریدم که اردوگاه شود و استادیوم بم و آکادمی فوتبال را درست کردم. اینها که مال من نیست، یادگار فوتبال کشور است»

پیشکسوت فوتبال ادامه داد: «آیا کسی آمد به من و همکارانم یک خسته نباشید، بگوید؟ آقای فردوسی‏پور! خود را بگذار جای من. اگر چهار سال زحمت بکشی، موهایت سفید شود، پانزده کیلو وزنت کم شود، خانواده‏ات زیر فشار باشند و در آلمان حکمت به عنوان نماینده ایران لغو شود، می‏توانی تا ابد ببخشی؟ پانزده کیلو وزنم کم شد ولی بعضی می‏آیند دور شکمشان را گنده می‏کنند. ما آمدیم برای این مملکت کار کنیم و امروز هم اگر بگویند مسئولیت بپذیر، هیچ کاری نمی‏کنم و اگر دوست دارید مرا بگذارید مسئول پیشکسوتان که به اینها برسم! جایگاهی که در کشور تعریف نشده پیشکسوتان است. الان کسی دوست دارد به صحنه ورزش برگردم که هر روز اعلام می‏کنند پرسپولیس یا فدراسیون می‏آید؟ من هیچ جا نمی‏روم و اگر بخواهم سمتی قبول نکنم، برای پیشکسوتان خدمت می‏کنم. با توجه به اینکه ممکن است این یک ساعت و نیمه، نیم ساعت شود و خداحافظی کنیم که از این اتفاقات افتاده(!) لازم می‏دانم از نوآموز، پهلوان، دانشور، مرتضوی، کاظمی، زمان آبادی، وزیری، درودگر، خداداد، غفاری و در نهایت مجد قوانلو و یاسر رفیق دوست و هیات رئیسه من که اسامی‏شان برای همه مشخص اشت که صادقانه و موثر برای فوتبال کشور کار کردند، تشکر کنم.»



می‏خواستند مربی تیم ملی شوند و به رئیس جمهور نامه می‏دادند

فردوسی‏پور پس از این مسیر بحث را مجدداً به سمت مسائل فنی سوق داد و چنین طرح پرسش کرد: «زمانی که استاد دانشگاه بودید، همیشه می‏گفتید فقط مربی خارجی و بعد در مقطعی که برانکو رفت در یک مقطعی سرمربی گذاشتید» و بعد برای اینکه ثابت کند حمایت دادکان از مربیان صفر و صد بوده، فیلمی از برنامه آن دوران نشان داده شد که دادکان تاکید می‏کند برانکو حتی اگر به تیم ملی بازگردد، سرمربی نمی‏شود و نهایتاً مدیر فنی می‏شود و شاهرخی سرمربی قطعی است و همزمان می‏تواند هدایت تیم پاس را داشته باشد.

در بازگشت دوربین به استودیو فردوسی‏پور به دادکان تاکید داشت که او قویا در پی سرمربیگری شاهرخی بوده اما فشاری که مطبوعات و رئیس سازمان تربیت بدنی وقت که مهرعلیزاده بوده، باعث شد، برانکو مجدداً سرمربی شود و حتی تاکید کرد که قرارداد برانکو در دفتر مهرعلیزاده امضاء شده و البته این موضوع را به صورت سوال ادعا کرد تا دادکان اینچنین پاسخ دهد: «چرا این حرف را می‏زنید، پس شما هم جزو حاشیه‏سازها هستید؟ اگر صدای من را آقای مهرعلیزاده می‏شوند، زنگ بزند تا مشخص شود، این مسئله صحت ندارد. من در زندگی‏ام نیازی ندارم که حرفی را دو بار بگویم یا در آن مغلطه کنم و دروغ بگویم. آقای برانکو شب که آمد به هتل رفت و حتی سازمان ورزش خبر نداشت آن سب قرار است، بیاید. صبح روز بعد، دانشور در هتل قرارداد را برد و برانکو امضاء کرد و بعد از آن برای معرفی به دفتر آقای مهرعلیزاده رفتیم. همان زمان که این مصاحبه را با شما انجام دادم، قرارهایمان را از طریق آقای غمخوار در اتریش با آقای برانکو گذاشته بودیم ولی قرارداد را امضاء نکرده بودیم. من اینجا هم آمدم گفتم برانکو سرمربی است، چون هماهنگونه که خودتان می‏دانید، اگر می‏گفتم سرمربی است تا با هواپیما به تهران می‏رسید، دویست هزار دلار روی قراردادش می‏گذاشت.»

فردوسی‏پور طرح موضوع شاهرخی و انتخاب برانکو را ادله‏اش برای اثبات این موضوع اعلام کرد که در دوره دادکان نیز استقلال کامل و صددرصدی نبوده و استقلال بیشتری نسبت به دوره کفاشیان بوده که با موضع‏گیری سرسختانه رئیس سابق در نفی این ادعا روبرو شد: «مگر نمی‏گویید فشار رسانه‏ها؟ خود شما مگر قبل از جام جهانی، کاری نکردید که برانکو را برداریم اما مگر ما برداشتیم؟ حتی مصاحبه آقای صفایی (صفایی فراهانی) است که گفتند به من همین فشار را آوردند و من بلازویچ و ایوویچ را برداشتم و همین فشار را آورده‏اند تا برانکو را بردارد اما برنمی‏دارد. چرا اینها را نمی‏گذارید؟! شما فکر می‏کنید آن زمان چه کسانی می‏خواستند مربی تیم ملی شوند و به رئیس جمهور نامه می‏دادند؟ ضعیف‏ترین مربیان. ما یک در این سال‏ها فدراسیون بودیم و آنهایی که با من بودند، می‏توانند گواه بدهند که ما در فدراسیون خودمان تصمیم‏گیرنده بودیم. والله اگر مشورتی بود، می‏پذیرفتیم اما در نهایت تصمیم خودمان را می‏گرفتیم.»



هر کمیته‏ای برای خودش میتینیگ و نشست مطبوعاتی می‏گذارد

دادکان با بیان ساختار کیفی مدیریت در دوره فعالیتش و مقایسه با دوره فعلی، عملاً این عدم استقلال دوره فعلی را به مدیران فعال ربط داد و گفت: «در آن دوره چهار رئیس فدراسیون در یک فدراسیون کار می‏کردیم. الان در فدراسیون مدیر تیم‏های ملی مرحوم رنجبر، علی پروین، ناصر نوآموز، همایون شاهرخی بوده و امروز من با آقای تاج کاری ندارم! امروز برای انتخاب یک مدیر اینها را در نظر می‏گیرند: 1- انتخاب خوب 2- نظم و انضباط 3- پیوستگی و همبستگی. اگر دیدید فدراسیون یا سازمان تربیت بدنی زمین خورد، بدانید اینها اجرا نشده است. قصد جسارت به آقایان کفاشیان، تاج و عزیزمحمدی ندارم و برای همه‏شان احترام قائلم اما در فدراسیون نظم نیست. می‏پرسند اسپانیا می‏روید، رئیس می‏گوید، بله، نایب رئیس می‏گوید نه، دبیرکل می‏گوید معلوم نیست.»

وی در همین رابطه ادامه داد: «در فدراسیون ما یک نفر حرف می‏زد. شما یک جا بیاورید که نایب رئیس یا دبیرکل چیزی گفته باشد و من نگفته باشم. من برای یک موضوع دیگری با آقایان کفاشیان صحبت کردم و گفتم به فوتبال نمی‏آیم اما اگر می‏خواهی اداره کنی، نگذار اینقدر در فدراسیون حرف بزنند. هر کمیته‏ای برای خودش میتینیگ و نشست مطبوعاتی می‏گذارد، در حالی که نباید چنین باشد. وقتی مصاحبه شد، جمع کردنش سخت می‏شود. مثلاً رئیس کمیته انضباطی یک بار برنامه شما نیامد و آن بار هم که می‏خواست با شما تلفنی صحبت کند، من پای تلفن آن گوشش بودم و با گوشی دیگر با شما صحبت می‏کرد. من مدیریتم اینطوری است و باید همه چیز را بدانم و اگر ندانم نمی‏گذاشتم اتفاقی در فدراسیون بیافتد. مثلاً قرارداد مربی تیم ملی را یکی دیگر ببیندد و من رئیس فدراسیون اطلاع نداشته باشم؟! این یک مزیت برای رئیس فدراسیون است.»

در ادامه فردوسی‏پور ضمن تایید رویه دادکان عنوان کرد: «من هم قبول دارم که آقای شفق نباید دنبال آقای کلمنته می‏رفت» و دادکان هم در پاسخ گفت: «به این دلیل بود که خودتان هم گفتید اگر این اتفاقات نمی‏افتاد، حالا حالا رئییس بودیم اما دیگر داشت شخصیت‏مان زیر سوال می‏رفت و به همین خاطر تشخیص دادیم برویم و در جام جهانی هم حکم‏مان لغو شد و در سن پنجاه سالگی هم بازنشسته‏مان کردند.»



کفاشیان: جذابیت فوتبال هم به همین است!
پس از این بخش دوم صحبت‏های کفاشیان رئیس فعلی فدراسیون پخش شد که از کفاشیان پرسیده می‏شود در کنار عدم استقلال مالی، عدم استقلال تصمیم‏گیری وجود دارد که مثلاً در خصوص انتخاب سرمربی تیم ملی و به خصوص تیم ملی بزرگسالان شاهدش بوده‏ایم که کفاشیان عنوان می‏کند: «چون ضابطه مشخصی نداریم، باعث می‏شود مشورت‏های مختلفی شود! اینجا هم چیزی به نام محرمانه و سری نداریم و امروز که در فکر من است، فکر من است اما فردا من به شما مطلبی بگویم، متاسفانه به سرعت به بیرون درز می‏کند. برای همین صبر و حوصله رسانه‏ها کم است و ما تازه آمده بودیم فدراسیون، گفتیم باید چه کار کنیم! گفتند هیچ کار نکنید، فقط مربی انتخاب کنید! بعد دیدیم آقای X از هر طریقی رفت آلمان و این آقا آمد. ببینید، ضابله وقتی نباید، همین طور است و یک ماه وقت بنده را گرفت و چون ضابطه نداشتیم و سلیقه‏ای انتخاب کردیم. این واقعیتی است!»

وی در پاسخ به این پرسش که پس تمامی سرمربیان را در جمع بندی مشورت‏ها خودتان انتخاب کردید و خودتان نیز عزل کردید، گفت: «عزل یک زیاد نکردیم! آقای دایی یک شرایط خاصی پیش آمد که انجام شد اما باز هم من به این عزل اعتقاد نداشتم! یک مربی از کی زمانی تا یک زمانی جلو برود.» با این تفاسیر باید پرسید چطور کارهایی که رئیس فدراسیون هم اعتقاد نداشته، اتفاق افتاده است؟!

کفاشیان در خصوص این موضوع که خود رد کمیته ملی المپیک عنوان می‏کرد، مربی خارجی گزینه بهتری است اما در حال حاضر از مربی ایرانی استفاده می‏کند، اظهار داشت: «یک زمانی مربی خوب امکان جذبش نیست و مثلاً شاید سالی چهار میلیون دلار می‏خواهد که نداریم بدهیم و هم اون شرایط و ابزارهایی که می‏خواهد نمی‏توانیم در ایران مهیا کنیم.» و همچنین در خصوص مصاحبه‏های متعدد مسئولان فدراسیون گفت: «به هر حال این سوال و جواب‏ها هست و جذابیت فوتبال هم به همین است!»



این سه را روی قبرم بنویسید

در ادامه مجدداً بخش پایانی برنامه در استودیو پیگیری شد و فردوسی‏پور پیگیری بحث را با عنوان در خدمت رئیس سابق فوتبال که اخراج شده‏اند، آغاز کرد که دادکان در این باره گفت: «من اخراج شدم و به این اخراج شدنم افتخار می‏کنم. من سه افتخار داشتم. یکی دریافت نشان لیاقت و مدیریت از آقای خاتمی، دیگری بردن تیم ملی به جام جهانی و آخری اخراج از فدراسیون فوتبال توسط علی آبادی. به خانواده‏ام هم گفته‏ام اگر پس از صد و بیست سال رفتم و خواستند روی سنگ قبرم چیزی بنویسند، این سه را بنویسند.»

وی پس از این خطاب به فردوسی‏پور گفت: «زمانی که به پرتغال با آن شرایط باختیم، مسئولان سازمان ورزش از مردم عذرخواهی کردند. حال که به قطر و بحرین می‏بازیم، عذرخواهی نمی‏کنند. اینها باید هر روز بیایند و عذرخواهی کنند اما چرا نمی‏کنند؟ زمان ما شرافت و حیثیت ملی زیر سوال رفت، امروز زیر سوال نمی‏رود؟ همانگونه که پیش‏بینی کردم، گفتید یک ساعت وقت داشتید حالا گفتید یک ربع وقت داریم!»



خروجی فوتبال چهارصد میلیاردی چیست؟

دادکان سپس سراغ لیگ‏های فوتبال رفت و عنوان کرد: «فوتبالی که سالیانه سیصد تا چهارصد میلیارد تومان در آن هزینه می‏شود، خروجی‏اش چیست؟ هیچ. این حرف ضدنظام و ضددولت است؟ شما بخش سوم سوال را گذاشته‏اید، خداحافظی بازیکنان؛ چه کسی این را می‏گوید؟ الان 9 تا از بازیکنان جام جهانی در تیم ملی مقابل سنگاپور بازی می‏کند. شجاعی، تیموریان، زندی، معدنچی، نکونام، کعبی، نصرتی، طالب‏لو هستند و در زمان قلعه‏نویی همان محمد نصرتی به دفاع چپ رفت. این کارشناسانی که ناکارشناسی می‏کنند و ناحق گفتند، آمدند بگویند همان تیم برانکو بود؟ هیچ‏کس نگفت ولی زمان ما می‏کوبیدند که چرا نصرتی دفاع چپ است. آن موقع از بیرون شرایط را فراهم می‏کردند که مطبوعات مجموعه ما را بکوبند. یکی از جوانانی که در سازمان ورزش کار می‏کرد و حالت تخاصم نسبت به بنده داشت، هفته پیش مصاحبه‏ای کرد و گفت از بالا دستور داشتم که دادکان را بکوبم که تیتر اول یک روزنامه است. من آنروز که مطلب اون جوان را خواندم گذشت کردم و او هم اگر به دل گرفته، گذشت کند.»


قطبی دیگر محبوب نیست

وی در خصوص سرمربیان تیم ملی و قطبی نیز عنوان کرد: «آقای افشین قطبی برای من و مردم به خاطر اینکه خارج از کشور بوده و آمده و همکاری می‏کند، قابل احترام است ولی آقای قطبی را بر حسب توانایی‏هایش آوردیم؟ چرا هیچ موقع کسی در این مورد جوابی نمی‏دهد؟ نه، افشین قطبی را آوردیم تا محبوبتی که داشت تمام شود و بازگردد. افشین قطبی دیگر محبوبیت ندارد. آقای کفاشیان، تاج و قطبی همین کانال شما و چهار کانال دیگر آمدند و بازی مقدونیه و قبلش را خواستند که مردم حضور پیدا کنند و گفتند به خاطر ما و فوتبال کشور بیایید تشویق کنید اما 300 نفر رفتند. آن مردم کجا هستند؟ فکر می‏کنید جوانان استادیوم نیایند کجا می‏روند؟ خودمان گزک دادیم. بازی ایران و کره، ایران و ژاپن، صد و پنجاه هزار نفر به ورزشگاه می‏آمدند.»

فردوسی‏پور در پاسخ عنوان کرد، آن جام جهانی بود و دادکان پاسخی دندان شکن داد: «به جام جهانی ربط ندارد. مردم دیگر فوتبال را دوست ندارند. جمعیت تهران زمانی که من بازیکن پرسپولیس بودم، یک میلیون نفر بوده و سی الی چهل هزار هزار نفر به استادیوم می‏آمده است اما الان جمعیت تهران 16 میلیون شده و 10 هزار نفر برای این فوتبال به ورزشگاه می‏آید. این تیم ملی است؟ شما غذا می‏خورید که از غذا خوردن لذت ببرید و شما فقط برای برد و باخت بازی را نگاه نمی‏کنید و فوتبال زیبا با هزینه 400 میلیون قابل مشاهده نیست! دو تیم اصفهانی در حال حاضر خوب بازی می‏کنند که تیم سپاهان دارای شرایط تاکتیکی و خلاقیت خود و تیم ذوب آهن تنها دارای شرایط تاکتیکی خوب است. چرا سایر تیم‏های نمی‏توانند، خوب فوتبال بازی کنند؟ تا نیم‏فصل 12 مربی از 18 مربی برکنار شدند؟»



به علی دایی گفتم، تو طمعه‏ای

سپس مجری از دایی پرسید که دادکان گفت: «برای علی دایی زود بود. من خودم را در حدی نمی‏بینم که علی دایی از من اجازه بگیرد و من علی دایی را دوست دارم به خاطر یک سری قداست‏هایی که در کارش دیدم. همین طور حسین فرکی و... . وقتی من رفتم، اینها را هیچ تیمی نبردند، چون دادکانیست هستند و از من حمایت و طرفداری می‏کنند. دیگر نمی‏گویند، توانایی دارد یا نه. هفته پیش گفتند به فلان تیم شهرستان بیا و قرارداد هم آماده شده و به عاشورا و تاسوعا خرده و بعد از عاشورا و تاسوعا گفته‏اند، این را نبرید و یکی دیگر را بیاورید. این ظلم است.»

وی افزود: «علی دایی وقتی خواست تیم ملی برود، به من زنگ زد و گفتم علی جان تو بروی، افتخار من است که خیلی‏ها هم فکر می‏کردند من ساپورت کردم. فقط یک روز نگویی به من درست گفتی؛ تو طعمه‏ای و می‏خواهند پشت تو پنهان شوند و اتفاقاتی افتاد گردنت بیاندازند. بدان ببازی کسی از تو دفاع نمی‏کند و من نیستم که پای برانکو ایستادم. خدا شاهد است که شب آن روز به علی دایی گفتم بگویید حکمش لغو شد و صبح به من زنگ زد و گفت نه. وقتی فهمید حکمش لغو شده، به من زنگ زد و گفت همه انهایی که گفتی درست است. من به هیات مدیره‏اش گفتم این دور را بدهید قلعه‏نویی و دادند و در استقلال موفق شد و همین امیر قلعه‏نویی که کارش را قبول دارم گفتند، سرمربی تیم ملی به من زنگ زد و گفتم خدا شاهد است برای اینکه طرفداراهای استقلال را همراه تیم ملی کنند، تو را انتخاب می‏کنند و می‏بیتی که در آینده کنارت می‏گذارند. آقای قطبی هم به خاطر محبوبیتی بود که برای خودش درست کرده بود و امروز هم دنبال این هستند که صبح به او بگویند، خداحافظ در حالی که آن کسی باید خداحافظی کند که قطبی را آورد.»



چرا زمان من را با الان یکی می‏کنید؟

در ادامه فردوسی‏پور پرسید که قبول دارید، اخراج‏ها، انتصاب‏ها و انتخاب‏های اخیر سیاسی بود که دادکان ضمن تایید، اظهار نمود: «در آوردن قطبی فدراسیون فوتبال هیچ نقشی ندارد.» که فردوسی‏پور تصریح کرد: «علی دایی را هم فدراسیون نیاورد» تا صدای دادکان بالا برود: «پس چرا زمان من را با الان یکی می‏کنید؟ چه کسی جرات داشت به من بگوید این برود و آن بیاید؟ راجع به هاشمیان در شبکه یک دو کارشناس آوردند که چرا آقای دادکان دنبال وحید هاشمیان می‏رود و من هم در همان برنامه مصاحبه کردم و گفتم من حاضر غرورم شکسته شود اما غرور ملی شکسته نشود. خداداد را هم من به برانکو گفتم استفاده کن و چه اشکالی دارد که حضور داشته باشد؟ یعنی کسی به من فشار بیاورد که برانکو را بیاوریم؟»



مصطفوی: در مملکتی که این همه فوتبالی دارد، همه را سلب صلاحیت می‏کنند

در ادامه گفته‏های داریوش مصطفوی که در دوره کمیته انتقالی، دبیرکل فدراسیون بود و در درگیری با صفایی فراهانی استعفاء داد، پخش شد که وضعیت فوتبال را ابتداً نشات گرفته از انتخابات غیردموکراتیک و انتخاب راس هرم ضعیف خواند و تاکید کرد: «فوتبال ایران را به لحاظ چارت اداری و برنامه‏ریزی بسیار ضعیف است و علتش این است که رئیس فدراسیونی که تیم را به جام جهانی برد، عوضش می‏کنند، چه توقعی دارید این وضعیت تثبیت شود؟ در مملکتی که این همه فوتبالی دارد، همه را سلب صلاحیت می‏کنند و در آخر یک نفر توسط خود رئیس سازمان تربیت بدنی انتخاب می‏شود و وقتی رئیس فدراسیون فوتبالی نباشد و با مجامع داخلی و بین‏المللی نباشد، چه توقعی می‏رود؟ فیفا توصیه کرده از پایین‏ترین سطح تا بالاترین سطح کارمندان فوتبال از جامعه این رشته باشد. اینکه می‏گویند رنکنیگ مهم نیست، باید پرسید اگر مهم نیست، چرا یک دپارتمانی در فیفا مخصوص این کار تشکیل شده و فعالیت دارد؟»



بگو حقیقتاً تو 40 میلیون هم می‏ارزی؟!

با بازگشت به استودیو و طرح موضوع فوتبال پاک، دادکان ضمن بیان این طملب که هیچ‏کش علناً در مقابل فوتبال پاک مخالفتش را اعلام نمی‏کند، گفت: «چه عواملی باعث می‏شود، فوتبال پاک نابود شود؟ در درجه اول پول است. مربی که 25 سال مربیگری کرده و 20 میلیون نگرفته، 400 میلیون می‏گیرد. فوتبال ناپاک تنها برای بازیکن، داور یا خبرنگار است و برای مربی نیست؟ در این مملکت 400 میلیون به مربی پولی می‏دهند که برای سیستان و بلوچستان است. هرکدام از این مربیان را آوردید، بپرسید این سه سال روی هم چقدر گرفتید.» که فردوسی‏پور رقم حدودی کی میلیارد تومان را می‏گوید.

رئیس سابق فدراسیون فوتبال دوباره سررشته کلام را به دست گرفت و اظهار داشت: «واقعاً پروفسور سمیعی جراح برجسته مغز، در سه سال یک میلیارد در می‏آورد؟ چه پولی به مربی می‏دهیم؟ دوازده تن از آنها در نیم فصل برکنار می‏شوند و دوباره به یک تیم دیگر می‏رود و سیصد و چهارصد میلیون می‏گیرد. از کسی که دم از فوتبال اک می‏زند، بپرسید سالی چقدر می‏گیرد و اگر گفت سالی 350 میلیون، بگو حقیقتاً تو 40 میلیون هم می‏ارزی؟! این فوتبال پاک است؟ مربی بگیرد، بازیکن نگیرد؟ مربی بگیرد، خبرنگار نگیرد؟ همه اینها مثل یک زنجیر به هم متصل است. بیایید به دادش برسیم. من به آقای فرکی 13 میلیون دادم، به همین آقای محمد مایلی‏کهن 12 میلیون دادم. چطور حقوق‏ها 300 تا 400 میلیون شده است؟ 15 میلیارد می‏دهیم به فدراسیون فوتبال؛ چرا کسی به من نداد که فوتبال را بچرخانم؟»

وی در خصوص صنعت نفت و ماجرایی که به شدن بر اختلافش با رئیس سابق ورزش افزود، گفت: «هرکاری کردند، گفتم نمی‏گذارم صنعت نفت بیاید بالا و همین آقای داریوش مصطفوی، تیم را بالا آورد و نتیجه‏اش این شد که یک سال ده میلیارد هزینه کردند و مجدداً به لیگ دسته یک سقوط کردند. یک مربی اخراج می‏کنند و فردا یک مربی می‏آورند وسیصد میلیون می‏دهند. پرسپولیس در یک فصل سه مربی می‏آورد و یک میلیارد می‏دهد. این پول‏ها از کجا می‏آید؟ امروز بحث کارشناسی ورزش می‏شود و مدیر استقلال می‏گوید، بحث کارشناسی ورزش ضعیف است و من هم می‏پذیرم اما آیا باید کارشناسی ورزش را شما انجام بدهید؟ شما ما ورزش نیستید و اجازه دهید قهرمانان بیایند و بچرخانند.»



نیاییم سر درختان خودمان را بزنیم

پیشکسوت فوتبال کشورمان خاطرنشان کرد: «چرا یک قهرمان و پیشکسوت نباید مدیر باشگاه باشد. پیشکسوتان باید بروند در خانه بنشینند و سکته کنند و بدویم زیر تابوتش عکس بیاندازیم. پیشکسوت مریض می‏شود مشاور می‏شود، سکته می‏کند برایش حقوق می‏گذارند. چرا زنده است، کاری نمی‏کنید؟» و در ادامه اشعاری خواند که فردوسی‏پور عنوان کرد شما هم یک پا غلام پیروانی هستید و دادکان پاسخ داد: «من غلام پیروانی نیستم اما اینها رو که می‏گم تفریح برایم نیست و یک معلم با 32 سال سابقه هستم که دو سوم عمرم رفته و دلم برای جامعه جوانم می‏سوزد و می‏تپد. یک چیزی از پیروانی گفتی، چون اهل شیراز است، این را بگویم که یکی از مسئولان قبل از انقلاب به شیراز رفته بوده است و می‏بیند تمامی درختان دور باغ زند شیراز را کوتاه کردند. شهردار را می‏خواهد و می‏پرسد چرا چنین کردید و پاسخ می‏شوند برای اینکه مجسمه دیده شود و می‏گوید این شهردار را برکنار کنید. می‏گویند چرا. می‏گوید می‏توانست یک متر سنگ من بروم بالا، نه اینکه سر این همه درخت را بزند. نیاییم سر درختان خودمان را بزنیم که جونان با استعدادی در این کشور هستند. بیاییم به اینها دور بدهیم. من پنجاه سال کار کردم و جامعه خودش می‏فهمد که خدمت کردم یا نکردم.»

دادکان با این گفته‏ها، عملاً گرفتن مسئولیت را بوسید و کنار گذاشت و البته با شجاعتی که در بیان واقعیات از خود به نمایش گذاشت بر اعتبار و محبوبیتش نزد مردم افزود؛ مردمی که مردی عصبانی از حملات به واسطه شکست تیم ملی را در ذهن داشتند و این چهره از جام جهانی برایشان باقی مانده بود، در این برنامه که حکم اعاده حیثیت برای او و محاکمه مقصران پیدا و پنهان نابودی فوتبال ایران را داشت با چهره‏ای دیگر روبرو شدند تا اصلاح‏طلب‏ها او را از آن خود بخوانند و راست‏های سنتی نیز ریشه‏های پسر حاج مصطفی را از خود بدانند و او با گفتارش که به واسطه صداقت بر دل مخاطب عام و خاص ‏نشست، ماندگارتر از قبل شود.

[DANIAL_2000]

رحمتی را جا انداخت


فردوسی پور هی میخواد از دادکان اشکال بگیره ولی دید نمیتونه واقعا دادکان دستش را از پشت بسته بود
فردوسی پور هر چی باشه بازم کارمند همین سازمان و زیردست ضرغامیه
یادتون نره زمان جام جهانی 2006 همین فردوسی پور چقدر به دادکان و برانکو حمله میکرد
جمله مشهورش بعد از بازی پرتقال هم که یادتون هست خداحافظ جام جهانی خداحافظ برانکو و به احتمال زیاد خدا حافظ دادکان
که تیکه اخرش را تو برنامه دیشب نگذاشت

فردوسی پور خیلی جاها میتونست اشکال بگیره از دادکان اما...نخواست!
یه جورایی خودشم با این برنامه تسویه حساب کرد با سازمان!!
یکی از عوامل اصلیه تعلیق و بعدش نابودی فوتبالمون دیر استعفا کردن دادکان بود, گر چه علی آبادی استارتش رو زد اما دادکانم با لج بازیاش نقش مهمی داشت.
تاسف من اینه که میبینم بعضیا بجای پاسخگویی به عملکرد و اشتباهاتشون با سواستفاده از جو سیاسی موجود از خودشون یه قهرمان پوشالی میسازن و مردمم راحت.......**!

[Golbarg01]

لینک دانلود اون بخش نود که صحبت های دادکان هست رو کسی نداره؟
حتی المقدور کم حجم باشه زیر 100 مگ