من بیشتر موسیقی نرم و لطیف رو می تونم تحمل کنم ترجیحا بدون کلام.
من بیشتر موسیقی نرم و لطیف رو می تونم تحمل کنم ترجیحا بدون کلام.
برای من از همه مهمتر موسیقیه که در واقع هر دو مولفه ملودی و تنظیم اثر رو در بر میگیره؛ اون قدری که میتونم در برابرش حتی گاهی از ترانه یا صدای نه چندان خوب چشمپوشی کنم، شاید به خاطر اینه که اکثراً موسیقی بیکلام گوش میدم و حین گوش دادن همیشه سعی میکنم سازهای بکار رفته در کار رو از هم تشخیص بدم.
در مورد متن ترانه هم باید بگم برام خیلی فاکتور تعیین کننده ای نیست، به این معنی که ترانه ای که از متنش خیلی خوشم بیاد چندان برام پیش نمیاد، در مورد ترانه های انگلیسی همیشه سعی دارم حین گوش دادن تا حدّ امکان جملاتو درک کنم؛ اما همیشه هم صرف فهمیدن جملات کافی نیست، در موسیقی پاپ معمولا کفایت میکنه، عباراتشون تکراری و آشناست؛ ولی ترانه های راک در موارد زیادی دیدم که یه بحران یا مشکل رو تو زندگی فرد بیان میکنن، و خیلی از اوقات به صورت استعاری سروده میشن که نیاز هست تا بگردی و توی اینترنت تعبیرهای مختلف این ترانه ها رو پیدا کنی، واسه این کار من به Songmeanings.net مراجعه میکنم. درباره Jazz نکته ای که خوشم میاد اینه که ترانه هاشون خیلی موزون و قافیه هاشون خیلی میزونه؛ ولی Country رو چون خیلی تند شعرو میخونن کمتر متوجه میشم، ولی جملات پیچیده ای ندارن. به غیر این چهار سبک، در مورد متن ترانه های سبکای دیگه چون گوش نمیدم نظری ندارم
در مورد صدا هم وقتی که موارد بالا لحاظ شده باشن حساسیتی نشون نمیدم
باورت میشه الآن متوجه تاریخش شدم؟! شرمندم به خدا نمیدونم چی شد دوباره اومد جلوی چشمم. دیدمش گفتم بیام نظر بدم!
راستی من اون آقا داریوش نیستم یکی دیگه هستم. اون آقا داریوش که کارش خیلی درسته یه زمانی تاپیکایی میزد که ما باهاش زندگی میکردیم
بازم شرمنده
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)