خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
بوسه های تو
گنجشککان پر گوی باغند
و پستان هایت کندوی کوهستان هاست
و تنت
رازی ست جاودانه
که در خلوتی عظیم
با منش در میان می گذارند
تن تو آهنگی ست
و تن من کلمه ئی ست که در آن می نشیند
تا نغمه ئی در وجود اید :
سرودی که تداوم را می تپد
در نگاهت همه مهربانی هاست :
قاصدی که زندگی را خبر می دهد
و در سکوتت همه صداها :
فریادی که بودن را تجربه می کند
شاملو
تاپیـــک باز میشه
از تمامیه ی کاربران عزیز خواهشمندم در دادن پست های خود دقت لازم رو به عمل بیارن و شعرهایی با مضمون تنهایی و مرگ رو در اینجا قرار بدن .
قبل از دادن پست هم سرچی بفرمایید .
شعرهایی که نامرتبط با این قسمت باشه حذف خواهند شد .
با تشکر از همه ی شما
گل میخک تنهاست...
.
من به گلدان غم تنهایی
گل میخک دارم
میخک سرخ قشنگ و زیبا
بهر تو کاشتمش
تا به تو هدیه دهم
گل تنهایی را
ابر را گفتم، آبش را ده
باد را بهر نوازش چه سفارش کردم
تا به آن بوسه زند
بوسه‌های آرام،
همچو پروانه به گل
گر به آن بوسه زنی
با تو سخن خواهد گفت
این گل میخک من
حرفهایی دارد
که از آن بی‌خبری
ناله‌هایی دارد
همه از دربه‌دری
به سراغ من اگر می‌آیید
این گل میخک را
به شما هدیه دهم یادگاری
یک گل سرخ قشنگ و زیبا
بسپارید به خاطر گل ما را
گل میخک تنهاست
من سفر خواهم رفت؛
سفری طولانی
گل میخک تنهاست
عزیز الله کاشانیان
خواننده: مهسا وحدت
پآلبوم: ریشه در خاک
من
چشمان خیس
دلهره وتشویش
غم
سکوت
تباهی
من
شکایت
درد
انتظار
بی حوصلگی
سیاهی.
من
تنهایی
من
تنهایی
من
تنهایی
من
تا ابد
تنهایی...........
ببار بارون ببار بارون دلم از زندگی خونه
دیگه هر جای این دنیا برام مثه یه زندونه
ببار بارون که دلگیرم ببار بارون که غمگینم
خراب حال من امشب که دارم از غصه میمیرم
ببار ای نم نم بارون ببار امشب دلم خسته اس
ببار امشب دلم تنگه همه درها به روم بسته اس
ببار ای ابر بارونی ببار و گونه ام تر کن
مثه بغض دل ابرا ببار این بغض رو پر پر کن
نه دستی از سر یاری پناه خستگی ها شد
نه فریاد هم آوازی غرور خلوت ما شد
نه دل گرمی به رویایی که من هم بغض بارونم
نه امیدی به فردایی که از فردا گریزونم
که از فردا گریزونم ...
شعری میچکد در این تنهایی مسموم
زخمی سرباز میکند از درون تنی محکوم
شعری که کلماتش نامفهوم است
و زخمی که دردش نامفهوم
مرضی دارم که جنسش جنس بیماری نیست
دردی که درمانش پزشکی نیست
زخمی در روحم
دردی در تنم
سرطان دارم...سرطان بدبختی!
روانشناس باجگیر دردم را تنهایی میداند
نسخه های تجویز میکند از داروهای رنگارنگ
نیک میدانم
اینها دوای من نیست
میدانم این درد از تنهایینیست
سرطان دارم...سرطان زندگی!
نقاب زندگی را از صورتم کنار میزنم
اری...صبح شده است
فاحشه ای را در اسمان میبینم
با حرکاتی مستانه میخواند:
مردم صبح شدهِ
وقت چیدن قدرت است.
مردم دیر شدهِ
وقت پاشیدن شهوت است.
خسته ام از ان
برایم تکراریست نجوایش.
از تکرارهای هر روزش بیزارم،سر درد دارم.
از عشوه های پر از شهوتش بیزارم،وحشت دارم.
میگویم سرطان دارم...
مینویسم ولی...
واژه هایی که نقش میبندند بر روی کاغذ ،ب رایم بی رنگند
ارتعاشات و تارهای صوتی حنجره ام هم محبوسند،بی حرفند.
بغض هم از حیرت در گلویم مات میماند !!
هه!!
رنگش پریده.
اه ...من چقدر حرف دارم!
اری!
من سرطان دارم...سرطان بی حرفی!
برای نوشتن اشعارم یک همراه میخواهم
روزی که انسان را به قیمت ارزانی میخرند .
شبی که سرباز را به شکل یک ولگرده بیکاره مینگرند
من برای گفتن دردهایم یک همدرد میخواهم .
سرطان دارم ...سرطان خوشبختی!
چون به اندازه ی تمام دردهایم راز دارم!
چون به وسعت حرفهایتان سکوت دارم
چون به اندازه ی یک پسرک حشری هم شهوت ندارم
چون به عمق گور جای دارم.
سرطان دارم...سرطان تنهایی!
من به اندازه ی خالقم تنهایم.
جان سرباز نگو کفر است ،تنهایم.
من به اندازه ی یک لاشه ی گندیده تنهایم.
سرطان دارم...
هم خوش خیم ...
هم بد خیم...
از همه نوع دارم.
سرطان کم حرفی...
سرطان پر حرفی...
سرطان خیالی...
سرطان پر دردی...
سرطان ...
اه...!
باز هم راست گفتم
من سکوت دردم را بر دیوار فریاد می زنم.
کوله بار دردم را در شب بار میزنم.
تن را به خاک میزنم.
سرطان دارم...سرطان زندگی!
رهایی از این درد برایم مشکل است.
انگار سرطان در گلبولهایم هم رخنه کرده!
حضورش برایم شکل یک روسپی رو سیاه شده است.
بی تفاوت...بی هوس...بی شکل..
سرطان دارم
برای جدایی از این مرض کمک نمیخواهم
من به خالق سرطانم هم دلبستگی ندارم.
برای رهایی از ان فرشته الهی نمیخواهم
من به حضورشان نیازی ندارم
من خود وحیدم یعنی تنها
به هیچ احدی نیازی ندارم.
سرطان دارم ...سرطان در به دری!
من به شکل یک طوفان اواره ام
به حکم خالق...محکومم
محکوم به بد بختی...
محکوم به تنهایی...
محکوم به دربه دری...
محکوم به بی شهوتی...
من به جنس یک جسد محجوبم.
من به شکل یک گور خاموشم
سرطان دارم ...
سرطان زندگی.....
سرطان..
(وحید سرباز)
حسرت یعنی نداشتن چشمان تو،
حسرت یعنی نرسیدن به دستای تو،
حسرت یعنی هر لحظه خواستن تو،
حسرت یعنی ...
من سکوت خویش را گم کرده ام
لاجرم در این هیاهو گم شدم
من که خود افسانه می پرداختم
عاقبت افسانه مردم شدم
ای سکوت ای مادر فریاد ها
ساز جانم از تو پر آوازه بود
تا در آغوش تو در راهی داشتم
چون شراب کهنه شعرم تازه بود
در پناهت برگ و بار من شکفت
تو مرا بردی به شهر یاد ها
من ندیدم خوشتر از جادوی تو
ای سکوت ای مادر فریاد ها
گم شدم در این هیاهو گم شدم
تو کجایی تا بگیری داد من
گر سکوت خویش را می داشتم
زندگی پر بود از فریاد من ...
رفتم که در این منزل بیداد بدن/در دست نخواهد بر خنگ از باد بدن
انرا باید به مرگ من شاد بدن/کز دست اجل تواند آزاد بدن
------
که جز مرگ را کس ز مادر نزاد
منو ببخش... (رضا شیری)
هییسسسسسسسسسسسسسسسس
Last edited by narmine; 29-10-2010 at 20:34.
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
