اول از همه تأکید کنم که من صرفاً در مورد هدفون های استودیویی (هدفون هایی که لازمه هر استودیوی حرفه ایی داشته باشه) صحبت کردم. و نه هدفون برای تنظیم و گرفتن ایرادات صدا. چونکه وقتی شما می گین من هدفون رو برای تنظیم دقیق و حرفه ایی و گرفتن ایرادات صدا می خوام، ذاتاً دارین تأکید می کنین من هدفون با سبک صدای فلت می خوام. من توی پست قبل بر همین اساس استفاده های متفاوت هدفون در استودیو ها، 3 تا هدف نام بردم و برای هرکدوم یک سبک صدای مناسب معرفی کردم.
توی هرحرفه ایی، فرد اگر می خواد اصولی کار کنه، باید در نظر بگیره که اون محصولی که داره تولید می کنه، قراره چطور مصرف بشه. مثلاً وقتی دهه های 60، آمپلی فایر های لامپی با امپدانس خروجی بالا وجود داشتن، شرکت های اسپیکر ساز هم، اسپیکر هاشون رو طوری می ساختن که با همون ها کارایی مناسب رو داشته باشه. اما بعد از مدتی که امپدانس خروجی آمپ ها به شدت کاهش پیدا کرد (به علت پیشرفت تکنولوژی و همچنین ظهور آمپ های حالت جامد) شرکت های اسپیکر ساز خودشون رو با شرایط جدید هم وفق دادن.
همین چند ساله هم وقتی پلیرهای قابل حمل (مخصوصاً محصولات اپل) فراگیر شدن، شرکت های هدفون ساز، هدفون هاشون رو طوری ساختن که با همین دستگاه ها بهترین کارایی رو بده. به طور مثال وقتی شرکت etymotic توی دهۀ 90 er4s رو زد که امپدانس حدود 100 اهم داشت، در قرن 21 اون مدل رو با مدل er4pt جانشین کرد. همین مسئله رو میشه در مورد شرکت ها فای من و مدل های re262 و re272 و re600 هم دید. همین مسئله رو می شه توی هدفون های 1000 دلاری کاستومی دید که امروزه به راحتی توصیه می شن که با پلیرهای اپل استفاده بشن.
نکته اینه که اصول حرفه ایی همه جا ثابته. توی موسیقی هم همینطوره. وقتی 1 گروهی میاد می بینه که 90 درصد طرفداراش هدفون بیتس دارن. آیا نباید آهنگ رو طوری تنظیم کنه که بهترین تجربۀ شنیداری موسیقیشون با همون هدفون های بیتس بوجود بیاد؟ توجه داشته باشین که این جا هدف گرفتن ایرادات ضبط و تنظیم نیست، من 3 تا هدف و کاربرد رو بیان کردم و برای هرکدوم یکدونه سبک صدا معرفی کردم. هدف گزینۀ 1 با 3 کاملاً متفاوته. به طور مثال وقتی فلان فرد، اومد و با هدفون مانیتورش کا ملاً کارش رو انجام داد، در وهلۀ آخر، می یاد و هدفون بیتس رو میزاره تو گوشش تا بفهمه این کاری که انجام داده قرار چطور به گوش مشتریش برسه. بعد اگر لازم دید، میاد و یکسری تغییرات کوچیک میده که تجربۀ شنیداریش برای مشتریش لذت بخش تر بشه.
همونطور که گفتم همیشه هدف تنظیم دقیق صدا (به معنای اصول حرفه ایی تنظیم) نیست که بخوایم هدفون فلت توصیه کنیم. توی گزینۀ 2 من می تونم تمامی هدفون هایی که سبک صدای تیره دارن رو معرفی کنم. مثلاً وستون um3x (که صدای تیره داره) یا همین سونی z1000 اینطوره (که اینیکی دقیقاً u برعکس هست یکجورایی)
در مورد اولویت فیزیکی، خب من نمی تونم نسخۀ همگانی بپیچم. ولی مطمئنم که همیشه اولویت اول ایزوله بودن نیست. همین الأن توی استودیو ها از اسپیکرها هم استفاده می شه به طور مثال. یا مثلاً توی خیلی موارد از akg k701 استفاده می شه که جانشینش هم تازگی ها معرفی شده.
در مورد caps on (مرسی که اصطلاحش رو گفتید) باز هم تأکید می کنم، من اینجا هدف دسته بندی هدفون هایی بود که توی استودیو استفاده می شن، و نه فقط صرف تنظیم و گرفتن ایرادات صوتی. علت اینکه بیان کردم که توی بعضی موارد این قابلیت caps on رو داشته باشن این بود که خیلی خواننده ها ذاتاً دوست ندارن هدفون رو کامل رو گوششون بزارن. مثلاً حتی توی کنسرت هاشون هم فقط توی 1 گوش هدفون می زارن، دیگه چه برسه موقع ضبط
نوشته شده توسط i-din
جواب بصورت نقل قول
سلام دوستان کارشناس-
