خطر سلامت جامعه و خودروی داخلی
زیاد دور نیست از سال ۱۳۴۷ که شخصی با امکانات محدود برای اولین بار در ایران خودرویی را مونتاژ نمود به نام پیکان که در اصل اتومبیل از رده خارج کشور انگلستان بود که با فروش امتیاز آن درواقع خود را از ادامه تولید آن و ضرر و زیان مالی و محیطی خلا ص نمود و با ورود آن به چرخه تولید و تبلیغ فراوان در رژیم گذشته با شعار نخست وزیر معدوم امیر عباس هویدا به اینکه «به امید آن روزی که هر ایرانی یک پیکان داشته باشد» پس از آن تولید آن سرعت گرفت همزمان با ایران تولید مونتاژ در کشورهای در حال توسعه آن زمان از جمله کره، مالزی و خصوصا کشورهای آسیایی شروع گردید که پس از دو دهه شاهد ورود اتومبیل های باکیفیت عالی از کره، مالزی، به ایران بوده ایم از قبیل دوو، آزرو، سرونتو و پروتن از کره و مالزی و دیگر کشورها.
پس از انقلاب شکوهمند ملت ایران که هدف آن سرافرازی و احتزاز پرچم مقدس جمهوری اسلا می ایران در تارک افتخارات دنیا بوده و هست و ادامه همان مسیر گذشته در افزایش خط تولید پیکان به یکباره با مصرف زیاد ۱۴ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر تمام ایران را این وسیله در هم نوردیده و تا چند سال پیش اتومبیل دلخواه اکثر مردم کوچه و بازار بود.
این روند ادامه داشت تا مساله کشور ایران و فرانسه که اتومبیل ملی ایران به پژو و سپس سمند با تغییرات جزیی داخل ایران با موتور ۴۰۵ تبدیل شد.
با توجه نیاز جامعه به اتومبیل و صرف هزینه واردات بنزین طی سال های اخیر و روند رو به رشد آن طی سال های آینده که هزینه هفت الی هشت میلیارد دلا ر دور از انتظار نیست، آیا اساسا ادامه تولید آن در جهت منافع ملی می باشد یا خیر در ثانی تکرار کاستی ها و همان مشکل ها و همان امکانات گذشته آیا همخوانی با بازار تجارت جهانی دارد؟ و صرف اعلا م مدل اتومبیل دلیل بر تنوع و انتخاب مشتری است؟ و مساله تنوع و با توجه به ترافیک وحشت زای تهران و سایر کلا نشهرها و اتلا ف ساعت ها انرژی و وقت مردم خسته ودرمانده در اتومبیل و انتظار راهگشایی و بررسی اینکه با توجه به بیماری آمبولی ریه و ترومبوفلبیت و ترومبوز و ریه های عمقی ها در قسمت های تحتانی در نشست های طولا نی و عدم تحرک که طی مقالا ت علمی متعدد اثبات گردیده من جمله در پرواز هواپیما و دلایل پزشکی آن که ذکر گردیده به علت کاهش سرعت جریان خون ورید های پا و عدم تحرک خستگی و کوفتگی و عضلات آرتروز زانو و از کارافتادگی بخشی عظیم از مردم عزیز می باشد.
بیماری آمبولی ریه به دنبال لخته خون در پا ایجاد می گردد و در افراد مستعد بیمار قلبی مسلما عامل تشدید کننده است. بیش از ۹۵ درصد اتومبیل های ایران از نوع سواری با دنده کیربوکس مجهز می باشند و استفاده از کلاج خود باعث تشدید بیماری های ذکر شده است. در صورتی که درکشور آمریکا ۹۵ درصد اتومبیل ها از نوع سینکرونیزه و اتوماتیک می باشد و عموم مردم از این نوع اتومبیل استفاده می نمایند و در صورت سفارش مدل غیر آن به مشتری تحویل می گردد. همچنین توجه مقامات محترم وزارت بهداشت ودرمان جلب می گردد به اینکه سالیانه چه مبلغ سنگینی صرف درمان کوفتگی های عضلا نی آرتروز، بیماری های قلب وعروق به علت آلودگی هوا و همچنین تاخیر در رسیدن به مراکز درمانی به علت ترافیک در کشور و ده ها ضرر و زیان دیگر است. راستی انسان باید از یک سوراخ دوبار گزیده شود یک بار از طریق پیکان انگلیسی و دفعه بعد ۴۰۵ فرانسه؟
واقعا خودروی ملی با تناوبات و اشکال مختلف و ساخت تمام عیار و اجزای آن در ایران عزیز با این همه امکانات علمی کجاست؟
آیا دانشمندان جوان وفهیم ما که توانسته اند با دانش جدید و پیچیده و پیشرفته به اتم دست یابند و افتخار ایرانی وایران باشند قادر به حل موضوع نیستند؟
اتومبیل های عرضه شده در بازار مصرف اغلب فاقد کارایی ترمز هستند.
کیسه هوا ندارند سیستم ضد قفل ترمز ندارد که در مواقع لغزندگی و غیره می توانند از خطرات جلوگیری کنند.
قطر بدنه ضعیف و باکوچکترین ضربه ای اتومبیل خرد می شود و امنیت لا زم برای استفاده در سال ۲۰۰۹ را ندارند و هرانسان خردمند نیاز کشور را درک خواهد کرد.
خودروی ملی عبارت از ویژگی های ذیل است: کوچک، کم مصرف، پردوام، پیشرفته و متناسب با تکنولوژی نوین و درنهایت ارزان و برند ایران عزیز. به نظر شما جناب وزیر تغییر در مدیریت تولید اتومبیل ایرانی نیاز حیاتی سال های آینده این جامعه نیست و شعار حق با مشتری را بتوانیم عملی سازیم و کارخانه های سازنده خودکفایی لازم را در تولید و نیاز جامعه درک کنند؟
نویسنده : دکتر امیر مسعود دهقانی
نقد : روزنامه مردمسالاری
23 آبان