1) حتی یک بازیکن رو نمیتونید اسم ببرید تو باشگاه رئال که از کرایف بهتر باشه. زیدان هم با اینکه عناوین فردیش از کرایف بهتره اما خودش هم فکر نکنم جرات مقایسه با اون رو به خودش بده. با اینکه طرفدار آلمانم اما به راحتی با کنارگذاشتن قیصر و کلینزمن نفرات اول و دوم تاریخ فوتبال اروپا بدون شک کرایف و فان باستن هستن. مقایسه هر بازیکنی که تو رئال بوده با کرایف مثل مقایسه رونالدو با مسی خنده آوره
2) یعنی حتی شما یه لحظه هم به ذهنتون خطور نمیکنه که شاید رئال میتونست حداقل تو برنابئو حاکم بازی باشه. مگه تو بازی برگشت لالیگا رئال 10 نفره نتونست 3-4 موقعیت خطرناک گل درست کنه؟ کرایف همین سوال رو میپرسه. تا قبل از اینکه داور با بی انصافی تمام بر طبق قانون عمل کنه و پپه رو اخراج کنه رئال فقط یه موقعیت روی قاطی کردن پویول و پیکه داشت. حداقل مورینیو بازی ای که با اینتر تو سن سیرو داشت رو که میتونست ارایه بده و بعد هم به درستی بیاد و بگه We smashed barcelona with great footbal
یعنی نداشتن اشنایدر و میلیتو مشکل رئال بود
3) واسه اینکه بهتون نشون بدم کرایف چقدر صحبتهای درستی میکنه به یادتون میارم یکی از مقالاتش رو زمانی که مورینیو اصرار به خرید مهاجم تو نیم فصل داشت و وقتی ازش نتقاد میشد که واسه چی باز هم بازیکن میخواد، کرایف گفت (نقل به مضمون) : مورینیو مربی ای نیست که بازیکن بسازه. مسئولین مادرید اون رو برای جام گرفتن آوردن و اون هم این رو میدونه. پس برای جام گرفتن باید بازیکنهایی رو که میخواد بگیره.
حالا همین فشار که اون موقع کرایف میدونست چقدر رو مورینیو زیاده باعث شد تا مورینیو با روشی جلوی بارسا بازی کنه که انگار هیچ کاری به تیم خودش نداره و فقط میخواد یه کاری کنه بارسا نتونه بازی خودش رو انجام بده. شما فکر میکنید اگر تقی به توقی میخورد و بارسا بازی کوپا رو میبرد، مورینیو هنوز تو رئال بود؟ اون موقع صداهای اعتراض از هیئت مدیره باشگاه بلند نمیشد؟