آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی، صداگیر ماینر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
ای پر از عاطفه در قحط محبت با منکاش میشد بگشایی سر صحبت با منهیچ کس نیست که تقسیم شود در اینجادرد تنهایی و بی برگی و غربت با مناز خروشانی امواج نگاهت دیریستباد نگشوده لبش را به حکایت با منخواستم پر بزنم با تو به معراج خیالآسمان دور شد از روی حسادت با منبعد از این شور غزل های شکوفا با توبعد از این مرثیه و غربت وحسرت با منگر چه کوچیدی از این باغ ولی خواهد ماندداغ چشمان تو تا روز قیامت با من
نخست ، عشقی ست سبز
و عشق ، در قلب سرخ
و قلب ، در سینه ی پرنده ای می تپد
که با دل و عشق خویش
همیشه را خرم است .
پرنده بر ساقه ای ست
و ساقه بر شاخه ای
درخت در بیشه ای
و بیشه در ابر و مه
و ابر و مه گوشه ای ز عالم اعظم است
کنون به دست آورید
مساحت عشق را
که چندها برابر عالم است .
" شفیعی کدکنی "
مثل دانه ی تسبیح
یکی یکی به بند می کشم روز ها را
همه یک شکل
همه یک رنگ
جز این یکی !
امروز
روز ملاقات است
در انتهای هر سفر
در آیینه
دار و ندار خویش را مرور می کنم
این خاک تیره این زمین
پاپوش پای خسته ام
این سقف کوتاه آسمان
سرپوش چشم بسته ام
اما خدای دل
در آخرین سفر
در آیینه به جز دو بیکرانه کران
به جز زمین و آسمان
چیزی نمانده است
گم گشته ام ‚ کجا
ندیده ای مرا ؟
مهتاب
مگر می توان روی تو را دید و یاد مهتاب نیفتاد؟مهتاب هم رایحه ای داردمن بوی تو را می شناسمبوی عطر کلامت راعطر پنهان در احساس حافظخانه ام تاریک استمهتابم شوقابت می کنمروی دیوار خاموشی امببین!آب و جارو کرده امشمعدانی هایم گل داده اندبهار نارنج در چای ریخته امشاید امشب بیاییشاید...
جاده ای نیست
که به جایی نرسد
ای کاش مثل جاده ها
ما هم می رسیدیم به هم
کسی...
کسی به در نمیزند
کسی دری نمیزند... به خلوت خیال من
کسی که کس بداندم
کسی که ‘بهترین کسش’ فقط مرا بخواندم
در این سران که آفتاب چنان چو پتک کوفته
کسی به فکر من نبود
که این... چه سرد سوخته
کسی مرا نمیبرد
نمیبرد به شهرمان نمیبرد به دشتها...نمیبرد نمیبرد به هیچ جا
میان ‘جاده ها’ دراز درازتر نشسته ام
کسی به قصد کشت هم...ز روی من نمیرود
خیال باطلم همان خیال خواب های صبح
تو را به خواب دیده ام تو را به خواب دیده ام
تویی بهانه دلم
همین کلام بس که من ‘کشان کشان’ کشیده ام
"خیال تو" تا به صبح...
کمی نگاه کن به من چه دردها کشیدهام!
تکان بخور!
کمی کمک
“کمی مرا تکان بده
به سوی قبله ام بکن”
این دو قدم مانده به صبح ...چنان,شبان دیگرم
دگر ز تو-دگر زیاد-دگر زشب...دگر زخواب ها خسته ام
از این سراب ها خسته ام
“کمی مرا تکان بده
مرا به سوی قبله کن”
****رضا کمالی****
(لطفا جایی کپی نکنید ممنونم)
Last edited by liliputboy; 17-07-2009 at 22:20.
غروب آخر شعرم پر از آرامش دریاست ، و من امشب قسم خوردم تو را هرگز نرنجانم . . .
***********************
اگر باگريــه دريايــى بسـازم
اگر باخنده رويـايــى بسـازم
اگرخنده شود درمن فراموش
اگر گريه شودبامن هم آغوش
توراهرگزنخواهم كردفراموش...!
زندگی
زندگي يک بازي درد آور است
زندگي يک اول بي آخر است
زندگي را زندگي کرديم اما باختيم
کاخ خود را روي دريا ساختيم
لمس بايد کرد اين اندوه را
بر کمر بايد کشيد اين کوه را
زندگي را با همين غمها خوش است
با همين بيش و همين کمها خوش است
زندگي کرديم و شاکي نيستيم
برزمين خورديم و شاکي نيستيم
تو قصه مرا نمی دانی و
من
قصه تو را
ما اما قصه ایم با هم
داستانی عجیب!
تو اندوه مرا نمی دانی و
من راز غم انگیز تو را
من و تو اما عاشقانه دوست داریم یکدیگر را...
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
