ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
در تنهاییهایم ، تنها یاد تو مونس دل بی کسم است !!
در ناباوری هایم ، تنها نگاه تو باور دل غمدیده ام است !!
در دلتنگی هایم ، تنها حضور تو رهایی بخش دلم از غم و غصه است !!
در نا امیدی هایم ، تنها نام تو امید بخش دل درمانده ام است !!
قلبم سرشار از توست...
در نگاهم ، تنها نگاه توست ...
بر لبانم ، تنها نام توست ...
بر مشامم ، تنها عطر دلنشین توست ...
و تو...
تنها تکیه گاه من هستی ؛
همسفر خسته ام از این همه راه
خسته از نای و نی و این همه اه
راه ، تکرار زمان است چرا
همسفر فاش بگو راز چرا
اری از ایینه ها نیست نشان
ان نشان های نهان نیست عیان
اندر این نبض ِ زمان ، گیج منم
مات و مبهوت ِ دل ِ ریش منم
هوشیارم ز دل ِ خویش چرا
ان که مستم بکند ، نیست چرا
همسفر گرچه رهایم کردی
راست گو ، ره به کجا اوردی
نکند باز به من می خندی
زین که پروانه شدم می خندی
خنده کن تا که منم سوز شوم
بنواز تا که منم کوک شوم
ره به تنهایی من می گرید
همسفر ، باش ، دلم می گرید
خُنک ان روز که اندر پیش است
دل ِ زهر خورده ی من در نیش است
باش تا سایه ای بر من باشی
وین دل زخم ، تو ، مرهم باشی
غزل تو!
من تو را درکدامین باران سرودمکه اینگونهبه هیبتغزلواره ای در آمدی ،سپیدبر بلندای آبشار زرین گیسوانتو مردمان تو را می خوانندو مرا شاهد این تفال می گیرندبا من در جدالنداین اسطوره هابرای تصاحبشاه بیت غزلی که به نام توستتمام قافیه های دنیابرایحضور در شعر تو ردیف شده اند .....من یقین دارماین مردم، لمس خواهند کردگرمای مهتاب پائیزی رادر فاصله ی دو اندوههمه زیر لب تو را زمزمه خواهند کرد!وآنگاه ست که من به واسطه ی سرودنتدیگر شاعری گمنام نخواهم بود.
Last edited by iranzerozone; 20-06-2009 at 15:43.
قاصدک
خواب روياي فراموشيها ست!خواب را دريابمكه در آن دولت خاموشيهاست.من شكوفايي گلهاي اميدم را در روياها مي بينمو ندايي كه به من گويد:گر چه شب تاريك استدل قوي دارسحر نزديك استدل منخواب پروانه شدن مي بيندصبحگاهان خورشيداولين تابشش از ديده منشبنم خواب مرا مي چيندآسمانها آبيپرمرغان صداقت آبي استديده در آينه صبح تو را مي بيننداز گريبان تو صبح صادقمي گشايد پرو بالتو گل سرخ منيتو گل ياسمنيتوچنان شبنم پاك سحرينهاز آن پاكتريتوبهاري ؟نهبهاران از توستاز تو مي گيرد وامهر بهار اينهمه زيبايي راهوس باغ و بهارانم نيست.اي بهين باغ و بهارانم تو!سبزي چشم تودرياي خيالپلك بگشا كه به چشمان تو دريابم بازمزرع سبز تمنايم رااي تو چشمانت سبزدرمن اين سبزي هذيان از توستسبزي چشم تو تخديرم كردحاصل مزرعه سوخته برگم از توستسيل سيال نگاه سبزتهمه بنيان وجودم را ويرانه كنان مي كاودمن به چشمان خيال انگيزت معتادمو در اين راه تباهعاقبت هستي خود را دادمآه سرگشتگي ام در پي آن گوهر مقصود چرادر پي گمشده خود به كجا بشتابم؟مرغ آبي اينجاستدر سحرگاه سر از بالش خوابت بردار!كاروانهاي فرومانده خواب از چشمت بيرون كن!باز كن پنجره را!تو اگر باز كني پنجره را!من نشان خواهم دادبه تو زيبايي رامن تو را با خود تا خانه خود خواهم بردكه در آن شوكت پيراستگيچه صفايي دارداري از سادگيشچون تراويدن مهتاب به شبمهر از آن مي باردباز كن پنجره رامن ترا خواهم بردبه شب جشن عروسي عروسكهايكودك خواهر خويشكه در آن مجلس جشنصحبتي نيست زدارايي داماد و عروسصحبت از سادگي و كودكي است.چهره اي نيست عبوسكودك خواهر منامپراتوري پروسعت خود را هر روزشوكتي مي بخشدكودك خواهر من نام تو را مي داندنام تو را مي خواند!گل قاصد آيابا تو اين قصه خوش خواهد گفت؟!(از حميد مصدق )
با تو نگاهم مي‌چرخد
دنبال ستاره‌اي كه هر شب
راهش را گم مي‌كند
به سوي كهكشان نارنجي آن‌سوي درياها
با تو زبانم مي‌گردد
گرد واژه‌هايي كه طعم دهان تو را دارند
و فوج فوج بال در بال كلنگان
زنجيره‌ي زمان را پر از وقفه‌هاي فصل‌ها و فاصله‌ها مي‌كنند
با تو خواب مي‌بردم
براي ديدن روياهايي كه از بيداري‌ام گريخته‌اند
و بيدار مي‌شوم با تو
لب به لب، حسرت آوازهاي ناسروده
دم به دم، لحظه‌هاي از هم گريزنده
سر به سر، خيال‌هاي تكه تكه
و سينه به سينه، عرياني حافظه‌اي از ياد رفته
هیچ‌کس مثل تو احساس مرا درک نکرد
و نفهمید که عشق
مثل الماس تراشیده پُر از ابعاد است
تو فقط دانستی
چون‌که نایاب ترین الماسی
دوستت می‌دارم
ای که احساس مرا می‌فهمی
ای که می‌دانی عشق
مثل یک مثنوی شورانگیز
پر زِ ابیات قشنگی‌ست
که هریک از آن
معنی ناب و لطیفی دارد
عشق آن تابلو زیباست که در آن پیداست
گذر سخت زمان دوری
گذر ساعت وصل
به یکی چشم زدن
روح مشتاق و ستایشگر دوست
لب خندان و رضامند نگار
ناز معشوق و نیاز عاشق
بارش گریه شوق
سرخی شرم حضور
پیچش موی بلند
دور انگشت نوازشگر یار
لذت بوسیدن
تپش تند نفس وقت وصال
همدلی همنفسی همکاری
روح ایثار وصبر
وقت ناهمواری
وهزاران تصویر
که تو در یاد آری
ای که در مرتبه و معنی عشق
قافله سالاری
رویای مردم
چشامو میبندم و تو خیالم تورو میبینم که هستی،
مث همون موقع ها که بودی و دیوونت بودم!!
رویا داره به جای قشنگش میرسه...
چشامو باز میکنم، خیس خیسه!!
نمیخوام با چشای بسته دوباره شکستنامو ببینم...
احساساتم درد می کند ... افکارم ورم کرده اند ...
انگار هر روز کسی
چاقویی تیز را تا دسته در من فرو می کند ...
و من سگ جان تر از آنم که بمیرم ...
دلم
چینی بند زده ایست ...
که هر روز می شکند و خردتر می شود ...
باشد که پودر شود ...
هر حرکتی که می کنم
اشتباه است!
انگار روی شیشه خرده راه می روم...
می خواهم شخصیتم را بشویم! چیزی نمی یابم...
انگار محو شده ام ... !
دلم تنگ است
دلم برای خنده هایم تنگ شده!!!
امروز لبانم به خطی صاف تبدیل شده
اگر بخواهم خنده را به آن بنشانم
باید کنار لب هایم را جر بدهم ...!
خون می ریزد...!
من می ریزم...!
می دانی ...
احســاســـــاتم ایـــن بــــار درد نمــی کنند ...
نــــم کشیده است ...
انگار برای گفتن چیزی ندارد ...
هر چه صدایـــش می کنم ساکــت است ...
با هیـــچ کدام از این عابر ها کاری ندارد ...
شاید مریـــض شده اند ...
تو هیـــچ دکتری می شناسی؟ ...
نه ...! اصـــلا بی خیال! این طوری بهتر است ...
وقتی ساکـــت یک گوشه بنشیند و مزاحمتــی ایجاد نکند ...
خیـــالم راحت تر است ...
بهتر می توانـــم به آینده فکر کنم ... بدون هیـــــــــچ احـــــســـــــاســــــــ ی ...
می دانی ...
افکارم ورم نکرده اند ...
گره خورده اند ...
گاهی فکر های زیادی هست که منتظرند نوبتــشـــان شود ...
ولی من هیچ اولیتی برایشان ندارم ...
همه با هم در ســرم می پیچند و یک دفـعــــــــه ...
گره می خورند ...
به هر حـــال امروز یک عالــمه حـــس شـیــرین دارم ...
می تـــرســـم همه را با هم بخورم ...
مبـــادا دلم را بزند ...
بهتـــر است جیره بندی شان کنم ...
هـــشــــت ماه وقت لازم دارم تا تمام این شیرینی ها را بخورم ...
نگران نباش سعی می کنم مریض نشوم ...
مراقبم ...
تــــــــــو با من بــــــــاش ...
و سعی کن ، دردســــری درست نکنی ...
تا مجبور شوم مثل آشغال پرتت کنم بیرون ...
آخر می دانی ...
احســـاســــاتـــم نــــــم کشـــیـــده ...
می دانــــــی که ...
آنها که می مانند ...
همیشه یک روز رفته اند ...
تا که امروز مانده اند ...
شاید رفته اند تا سقف آرزوهایشان را بلند کنند ...
شاید برای ارزش لبخندی کوتاه ...
شاید برای آویختن پنجره ای زیبا ...
و شاید برای خوشبختی ...
خوشبختی مگر چیست ...؟
جز تک تک ثانیه های زیبا از زندگی که تو را ...
غرق لذت می کند ...؟
گاهی باید رفت ...
تا بتوان ماند ...
مــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــن ...
می خواهم از سقف های بلند چراغ های بلند بیاویزم ...
می خواهم قشنگ ترین منحنی های دنیا را به صورت ها بنشانم ...
می خواهم بر دیوار های تاریک پنجره های روشن قاب کنم ...
می خواهم ثانیه های زیبا داشته باشم ...
از زندگی ...
که مرا ...
غرق در لذت کنند ...
گاهی باید رفت ...
تا بتوان باقی ماند ...
هم اکنون 3 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 3 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول