درود.
ممنون عزیز، شما لطف دارید.
اولین و مهمترین (بدون هیچ شکی مهمترین) نکته ای که باید مد نظر قرار بدید، این هست که من تجربیاتم از 05 (گردان چهارم) رو میگم، که طبیعتا از بدترین، سخت ترین و قدیمی ترین پادگان های نیروی زمینی هستش، شما امکانات 05 رو به هیچ وجه نمیتونی با پادگان های دیگه مقایسه کنی (بازم وضع گردان 6 اش یکم بهتر هست و نو سازتر هستند).
نکته ی بعدی هم این هستش که از این گروهان تا 20 متر اونورتر (گروهان بغلی) به خاطر تفاوت کادر و فرمانده و ... برخورد ها متفاوت هست دیگه چه برسه به گردان و پادگان متفاوت ولی بازم میگم که طبیعتا شرایط در پادگان های دیگه متفاوت (بهتر) هست و توجه بیشتری میکنند.
اولین و مهمترین نکته ای که معاف از رزم ها باهاش روبرو میشند، این هست که در برگ سفیدشون به صورت کامل قید شده باشه معاف از رزم اگر نه باهاشون مثل شرایط جسمانی ها برخورد میشه. یعنی نکته ای که قبل از اعزام هم اینجا در موردش صحبت کردیم و من خدا رو شکر یه آینده نگری کردم و رفتم نظام وظیفه تا این معاف از رزمی رو قید کنه، توی این پست در موردش صحبت کردیم:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دوستان اگر شما هم مثل من، بند بیماریتون طولانی هست و در آخر برگه ی سفید، معاف از رزمی قید نشده (از قلم افتاده) حتما برید و معاف از رزمی رو ثبت کنید، اگر نه میگند که شما شرایط جسمانی هستید و معاف از رزم نیستید!
روز اول یگانم (که بشه روز دوم اعزام) شبش بود که من اومدم توی آسایشگاه که اورکتم رو بردارم و نگو کمک مربی بشمار داده بود، تا ما پا رو گذاشتیم توی آسایشگاه دیدیم گفت سه، خبر دارهر کی داخل بود رو هم بشین پاشو تنبیه داد. متاسفانه من اون موقع اطلاع نداشتم (تازه کاری همینه
) که خیلی ساده بعد از یه دونه بشین پاشو میتونم بگم نمیتونم برم و اونها هم هیچ کاری نمیتونند بکنند ولی ما رفتیم و اتفاقا حالمم بد شد؛ هر چند، واقعا درسته که میگند هر کار خدا بی حکمت نیست، همین عدو شد سبب خیر برای ما
.
فرمانده گروهان کلا هر وقت یکی بهش میگفت که معاف از رزمم، میگفت ما که رزم نداریم! طرف یکم پاپیچش میشد، میگفت من منظورم رژه ها و بشین پاشو ها هست، میگفت اون بله، میگم رعایتت رو بکنند چون هر چند به روی سرباز نیارند، هر چند چیزی نگند ولی وقتی رفتید کمیسیون و معاف از رزم شدید، دیگه اینها حق زیاده روی ندارند (این حق شما هست که باید ازش آگاهی داشته باشید) ولی یه نکته ای رو مد نظر قرار بدید ها، من دارم در مورد معاف از رزمی صحبت میکنم که شرایط طرف نامساعد هست (مثل همین مورد قلب خودم) وگرنه خب انصافا مثلا معاف از رزم بابت چشم، طبیعتا اون خودش باید بدونه معاف چشم فرق داره با معاف هایی از این دست که افراد مشکل شدید دارند. حتی سر خود صبحگاه مرکز هم، فرمانده ی پادگان میگفت آقا حواستون به این مورد ها باشه، مثلا این نباشه که طرف کل پاش پلاتین هستش و بخواد رژه بره (هر چند میره).
توی گروهان ما به این صورت بود که معاف از رزم ها هم رژه میرفتند یا بشین پاشو و ... (تنبیه جمعی) ولی دست خودتون بود، مثلا افرادی که پلاتین داخل پاشون بود یا من (هر چند من به خاطر همون جریان اون شب که خدا رو شکر شد سبب خیر، کلا یه راه خوبی برام باز شد که مسئولیت گرفتم) رو میگفتند به صورت نمادین شما رژه برین (یعنی اینکه فقط پا رو بیارید بالا و هیچ نیازی به ضرب پای چهارم به هیچ وجه نیستش) و همین رژه هم وقتی طولانی میشد و شما احساس میکردی نمیتونی یا میخواستی جیم بزنیمثل همون بشین پاشو کافی بود دست رو بیاری بالا و تموم بود، میرفتی یه گوشه برای خودت
اما اکثر مواقع بچه ها همون نمادین رو میزدن (چون نهایت میگفت نمادین بزن، کمک مربی ما تا اونجا که جا داشت همه رو رژه نگه میداشت)، ضمنا خود توی همین جمع بودنش، حس خوبی داشت و دوست داشتنی بود، نمادین یه پایی بی ضرب پا هم میزدی.
ورزش صبحگاهی هفتگی هم به خاطر برفی که کرمان اومد و تعطیلات و یه سری اتفاقات داخل پادگان 05 ، خدا رو شکر کلا دو بار به ما خوردکه یک بارش رو من جیم زدم
دفعه ی دومش رو هم گفت بیا و اون موقع که اونا دور میدون میدویدند، من راه میرفتم و بعدش حرکات کششی رو همراه با بقیه انجام دادم که صادقانه میگم، انصافا صفای خوبی داشت.
همین رژه رو مثلا یه سری جاها میگند ندارند و مثلا دنبال بقیه راه میرند و یا مثلا نگهبانی های آسون (مثل آسایشگاه) میدند به معاف از رزم ها ولی مثلا یگان ما اون رژه رو اون مدلی میرفت ولی منشی گروهان برای اینکه شر هم نشه براش، گفت معاف از رزم ها رو نگهبانی نگذارید (معاف از رزم های یگان ما واسه همین نگهبانی ندادند) ولی مثلا میدون تیر که میرفتیم، معاف از رزم و غیر رزم نداشت!میگفتند همه تیر بزنند. حالا شما خودت حساب کن داخل این یگان ما، اینطور در شرایط مختلف برخورد ها 0 و 100 میشد (از معاف از نگهبانی تا تیر اندازی حتمی) دیگه حساب کن از یک یگان به یگان دیگه تا گردان مجاور و تا پادگان دیگه، چقدر ممکن هستش شرایط و اوضاع عوض بشه.
در کل واسه کسی که مشکل جسمانی داره، بدون هیچ شکی اگر میتونه معاف از رزمی رو بگیره، حتما اقدام کنه که فشاری روش نباشه (چون شما حتی مثلا نگهبانی نمیدی، اگر نگهبانی بدی و مشکلی برات پیش بیاد یا اینکه حتی ترک پست کنی، نمیتونند برات نامه ی ترک پست بزنند چون پس فردا شما میتونی بری بگی من مشکل جسمانی دارم و حالم بد شد و با این وجود منو گفتند برو نگهبانی، اون کمک مربی بنده خدا هست که 15 روز اضافه میخوره).
اگر هم میخواید که معاف از رزمی بگیرید، حتما قبل از اعزام اقدام کنید چون حقیقتش توی آموزشی محل نمیدند (05 گردان چهارم که اینطور بود، عملا باید بدون هیچ شکی دور اعزام برای گرفتن معافی رو خط بکشید، به هیچ وجه اعزام نمیکردند).
و نکته ی آخر که در مورد معاف از رزم ها گفته میشه، اینکه بیگاری میکشند و نمیدونم مجبور میکنند دستشویی تمیز کنند و ... الکی هستش، والا فکر نکنم از گردان چهارم 05 ما قدیمی تر و بی امکانات تر و کثیف تر داشته باشیم ولی برای همین سرویس ها (همونطور که دوستمون قبل از اعزام هم به من گفته بود) همون موقع میاند میگند که کی میخواد مسئول تمیز کردن سرویس ها بشه و چون به اونها معاف از نگهبانی میدند، همیشه هستند افرادی که داوطلب میشند.
ولی باید معاف از رزم ها به این نکته توجه کنند که چون کمتر کار انجام میدند، به اونها نمره ی پایینی داده میشه و برای همین هستش که اونها معمولا کف درجه رو میگیرند که مثلا اگر شما لیسانس باشی باید به فکر گروهبان دومی (که داخل همین تاپیک هم موردش رو داشتیم) و یا نهایت گروهبان یکی باشید (علی الخصوص الان که درجه ها رو کم کردند) ولی همون هم اگر زرنگ باشید، میتونید حداقل گروهبان یکمی رو بگیرید که البته من از این هم فراتر رفتم و شدم جزء اون معدود افرادی که در پست قبلی گفتم اما در کل باز هم میگم، به ویژه الان که درجه ها رو کم کردند، معاف از رزم ها باید بیشتر حواسشون باشه و کلا شخصیت همواره جیم از خودشون توی ذهن کمک مربی ها و فرمانده نسازند که بعدا به مشکل میخورند.
امیدوارم در مورد این معاف از رزمی کامل توضیح داده باشم که دوستان بتونند استفاده کنند؛ اگر هم سوال دیگه ای دارید، بپرسید، تا اونجا که باشه در خدمت هستم.
![]()