قهرمانان دو نه تنها سريعتر از مردم عادي هستند، بلكه از استخوانبندي متفاوتي نيز برخوردارند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، ساختار استخواني اين قهرمانان كاملا متفاوت بوده و از تغييراتي برخوردار است كه دويدن آنها را سريعتر ميكند.
اين يافتهها ميتواند به آزمايشهايي در آينده منجر شود كه بتوان از روي آنها افراد داراي پتانسيل قهرماني دو سرعتي را شناسايي كرد.
محققان دانشگاه پن با استفاده از امآرآي بر روي پاي شركتكنندگان در مسابقات دو قهرماني با حداقل سه سال سابقه تمريني دريافتند كه اين افراد از استخوانهايي با اندازه 6.2 درصد بلندتر در پاهاي خود برخوردارند.
تاندونهاي آشيل اين افراد نيز متفاوت بوده و گشتاورهاي تاندون آنها 12 درصد از افراد عادي كوتاهتر بود.
هنوز مشخص نشده كه آيا تمرينات منجر به بروز اين تغييرات شده يا اين افراد به اين شكل متولد ميشوند؛ اما اين تغييرات منجر به مزيت واضحي شده كه طبق آن افراد با پاهاي مناسب دو سرعتي در زمان دويدن به توليد نيروي بيشتر در دوره طولانيتر ميپردازند.
به گفته اين محققان، گشتاورهاي تاندون كوتاهتر و استخوانهاي پنجه بزرگتر به دوندگان در توليد نيروي تماسي بيشتر ميان پا و زمين و حفظ اين نيرو براي دوره طولانيتر كمك ميكند.
پژوهشگران علاوه بر عكسبرداري امآرآي از پاهاي افراد، دست به ساخت يك مدل رايانهيي براي بررسي تاثير ابعاد پا و مچ پا بر روي مشاركتهاي عضلاني در جهت رانش به جلو در سرعتهاي مختلف پرداختند.
طبق اين تحليلها، استخوانهاي بلندتر و گشتاورهاي تاندون كوتاهتر به ماهيچههاي ساق پا در كاركرد بيشتر كه هدف نهايي در مرحله سرعتي در ابتداي مسابقات بوده، كمك ميكنند.
به گفته محققان، اگرچه اين نتايج ممكن است به آزمايشهايي براي تعيين افراد داراي پتانسيل قهرماني دو سرعتي منجر شود، اما عوامل ديگر مانند ساختار جسمي، ابعاد اندام و حضور الياف ماهيچهيي براي كشش ناگهاني در اين امر مهم هستند.
نتايج اين پژوهش در مجله مجموعه مقالات انجمن سلطنتي B منتشر شده است.
انتهاي پيام