ای خوش اول مست، کی بیلمز غمی-عالَم نه ایمیش،
نه چکر عالم اوچون غم، نه بیلر غم نه ایمیش
بیر پری سیلسیلهیی-عشقینه دوشدوم ناگه،
شیمدی بیلدیم سببی-خیلقت-آدم نه ایمیش.
مولانا حکیم محمد فضولی بغدادی
ترجمه از گمنام
خرم آنکس که نداند غم عالم چه بوَد
غم دنیا نشناسد، نه که خود غم چهبوَد
ناگهان بندی زنجیر نگاری شدهام
حال دانم سبب خلقت آدم چه بود
ش