سریال بزنگاه

[hosseinmusicmaster]

آدم پست 363 رو می خونه خندش میگیره !
.......

فکر کنم اون تیکه ای که دختره کند امضای پدره بوده ! اگه حدسم درست باشه خیلی باهوشم !

[GiggleClub]

امشبم که قسمت آخرشه

این چند قسمت آخر خیلی بد بود و معلوم بود سرهم بندی شده

[hosseinmusicmaster]

صحبت از سریال «بزنگاه » است. ایرادهای ساختاری و فنی امری است كه در هر اثری اعم از دیداری، شنیداری یا نوشتاری وجود دارد اما بررسی این موضوعات فرآیندی متخصصانه و منتقدانه را می طلبد.
به راستی اگر با طرح هر قصه در فضای رسانه گوشه‌ای از كشور دچار التهاب شود آیا سوژه‌ای برای ساخت پروژه‌های سینمایی و سیمایی باقی خواهد ماند؟ آیا فقر فیلمنامه نویسی در كشور با وجود داشتن یكی از غنی‌ترین ادبیات جهان به این دلیل نیست كه هر روز بر خطوط قرمز خود افزوده‌ایم؟
صحبت دفاع از رویكردهای رسانه‌ای سازمان صدا و سیما نیست. چراكه عملكرد رسانه ملی بویژه در عدم طرح متكثر دیدگاههای سیاسی مورد انتقاد جدی است. اما در این مورد خاص به نظر می‌رسد بی‌صبری ما ایرانی‌ها در مواجهه با كوچكترین انتقادات و طرح بسیار خفیف برخی از اشكالات اجتماعی احتمالی مان علت این ماجراهاست.
ما انسانهای كاملی نیستیم پس نباید انتظار داشته باشیم كه انعكاس رسانه‌ای‌مان جدای از ماهیت وجودیمان باشد.
ضمن آنكه قصه با وجود خیر و شر های خود شكل می‌گیرد و تا یك قصه نویس ابعاد شخصیت شر قصه خود را تشریح نكند خیر قصه نمایان نخواهد شد.
پس بهتر است به جای اعتراضات گاه و بیگاه بپذیریم كه ما هم می‌توانیم بی‌توجه به قشری از اجتماع كه بدان تعلق داریم مرتكب خطا شویم! كه اگر این‌گونه نبود دستاوردهای سیاسی ،اقتصادی، فرهنگی‌مان بیش از این‌ها بود.
بسط این نگاه ماهیت سیاسی هم دارد چراكه واقع نگری در عرصه ملی با تعریف و تمجید بی دلیل و پوپولیسم سازگار نیست.
بزنگاه این‌بار رسانه ملی، اولین آنها نبوده است و شاید آخرین آنها نیز نباشد. ولی جای این پرسش در گوشه ذهنمان باشد كه آنقدر‌ها كه می پنداریم و برایمان ذهنیت سازی می‌كنند خوب نیستیم .

منبع :

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[دل تنگم]

رضا درستکار گفت: به طور کلی برخوردهای تندی که با سریال های ماه رمضان می شود بیشتر ریشه سیاسی دارد تا نقادانه و این مسائل علاوه بر اینکه آسیب می زند به تصویری که ما از تلویزیون داریم به جوهر نقد و به منتقدین واقعی هم ضربه می زند.

رضا درستکار در پاسخ به این سوال که آیا ماه رمضان با ساخت سریالهایی با مضمون طنز سنخیتی دارد یا نه گفت: به طور کلی در حوزه تصویر حضرت امام خمینی (ره) فتواهایی دارند که حکم تصویر را بیان کرده اند، اگر ما از این فتاوی آگاه باشیم، بخش زیادی از مشکلاتمان با تلویزیون حل می شود.

وی افزود: علت اینکه به خصوص در ماه رمضان امسال، مشکلاتی برای سریال ها پیش آمده به این دلیل است که بعضی از دوستان این فتاوی را نخوانده و یا ندیده اند.

درستکار خاطر نشان کرد: بر اساس بیانات امام(ره) و به عقیده من سریال هایی که امسال از تلویزیون پخش شده اند، به لحاظ کلی اشکال محتوایی ندارند. به طور کلی لحنشان عوض شده، کمی شادتر و یا حتی لوده تر شده است اما مبتذل نشده و یا به عنوان مثال گاهی درشت گویی شده اما دشنام داده نشده است.

وی ادامه داد: اینها بدیهی ترین دیالوگ هایی است که برای اینکه شخصیت ها زنده باشند و مورد پذیرش مخاطبان قرار بگیرند، مورد استفاده قرار می گیرند.اساسا رنگ آمیزی شخصیت در درام به همین معناست.در واقع مجموعه سازان تلویزیونی برای اینکه شخصیت ها را رنگ آمیزی کنند، براساس اصول دراماتیک شخصیت را متغییر می کنند. یک جایی خیلی خوب و یا یک جایی لوده است.به هر حال شخصیت ها تک بعدی نمی توانند باشند، اگر خوب خوب یا بد بد باشند به نظر من راه را به خطا رفته اند.

رضا درستکار افزود: یک مساله کلی دیگر هم وجود دارد و آن این است که ما در دهه 1360 بر اساس فضا و آموزه هایی که وجود داشت ماه رمضانی داشتیم که فضای جامعه در آن زمان با فضای امروز متفاوت بود، اما تلویزیون با فعالیت هایی که داشته، تصویر ماه رمضان را عوض کرده است. اینجا ما قطعا می توانیم بگوییم رسانه تلویزیونی بر فضای کلی ماه رمضان تاثر گذاشته وآن فضای غمگنانه را تبدیل به فضایی شاد کرده است.

وی اظهار داشت: اگر تلویزیون ایران این توان را پیدا کرده است که مردم را پای گیرنده هایشان بنشاند و یک مومن را سرگرم کند به نظر من کاربسیار مهمی انجام داده است. من این را از روی یک بحث سیاسی نمی گویم از روی باورها و اعتقادات و آن چه که از دین فهم کرده ام می گویم. پس بر اساس چینشی که می کنم و کلیاتی که می گویم، به طور کلی برخوردهای تندی که با سریال های ماه رمضان می شود بیشتر ریشه سیاسی دارد تا ریشه نقادانه.

درستکار ادامه داد: به نظر من این مسائل علاوه بر اینکه آسیب می زند به تصویری که ما از تلویزیون داریم وهمچنین به تصویر فرهنگی، به جوهر نقد و به منتقدین واقعی هم ضربه می زند. چون منتقدین پا پس می کشند و دلشان نمی خواهد که گوینده سخنان سیاسی باشند یا حرفی بزنند که منشایی سیاسی داشته باشد.

وی اظهار داشت: حتی از سایت های سیاسی هم با من تماس گرفتند اما گفت و گو نکردم چون می دانستم آنها می خواهند از سریال های ماه رمضان بهانه ای درست کنند برای حمله به مثلا رییس صدا و سیما در حالی که من به عنوان یک منتقد با رییس صدا و سیما هیچ مشکلی ندارم، با هیچ کس مشکلی ندارم.

من با فیلمی که روی پرده است، با فیلمی که در تلویزیون می بینم سر و کار دارم، بر اساس زیبایی شناسی هنری بحث را قضاوت می کنم و آدم سیاسی ای نیستم.

وی در ادامه به ارزیابی سریالهای ماه رمضان پرداخته و گفت: از مجموعه هایی که دیدم از نظر سر و شکل و اجرا، روز حسرت سریال خوش سرو شکلی است اما این مساله الزاما به معنای تایید محتوای آن نیست. به نظر من محتوای روز حسرت به غایت محتوای واپس گرایی است. بازی ها به خصوص بازی افسانه بایگان به شدت غلو آمیز است و این سریال اساسا سریال غلو آمیزی است. تنها قسمتی که من با همه وجود لذت بردم جایی بود که روحانی قصه به «نرجس» پیشنهاد کرد که این جور مسائل را آدم با هر کسی در میان نمی گذارد. تنها قسمت دلنشینی که دیدم همین قسمت بود و پیشنهاد می کنم سازندگان سریال خودشان این قسمت را نگاه کنند. چون آنها وارد وادی هایی می شوند که بیشتر به خرافه نزدیک می شود تا جوهره.

وی افزود: یکی از اشکالاتی که در مجموعه های تلویزیونی وجود دارد انتخاب بازیگر است. بیگانگی وحشتناکی بین «حاج رضا» با بازی فرامرز قریبیان و «نرجس» با بازی افسانه بایگان وجود دارد. زن و شوهری اینها را باور نمی کنیم، پس وارد جهان آن هم نمی شویم ،علی رغم اینکه سریال آب و رنگ جالبی دارد.

این منتقد سینما گفت: در مورد سریال شبکه دو حرف خاصی ندارم. چند قسمت اول این سریال را دیدم و در همان قسمتهای اول به نظرم آمد که عبدالحسن برزیده فکر می کند که ما در یک پرده عریض 70 میلی متری در حال تماشای فیلم هستیم، من آدم ها را نمی دیدم، چون اکثر تصاویر لانگ شات بود.

وی افزود: آنچه که به طور کلی می شود گفت این است که مدیوم تلویزیون با مدیوم سینما فرق دارد. به طور کلی از لانگ شات و اکستیریم لانگ شات در تلویزیون پرهیز می کنند چون چیزی دیده نمی شود. معمولا مدیوم تلویزیون کلوز آپ است یا مدیوم شات است یعنی نمای متوسط. به هر حال همان دو، سه قسمت اول را که دیدم ترجیح دادم نبینم . برزیده همانطور که در حوزه سینما فیلمساز خوبی نیست، در تلویزیون هم کارگردان خوبی نیست.

درستکار در ادامه صحبتهایش به بحثهایی که در رابطه با سریال بزنگاه صورت گرفته اشاره کرد و گفت: گفته شده که در سریال بزنگاه قبح بسیاری از مسایل را شکسته اند اما به عقیده من به وجود آمدن فضای پاستوریزه و بیگانه با جامعه است که ناخوشایند است نه تصویری که در بزنگاه از جامعه ساخته می شود.

وی افزود: گاهی هنرمند با جامعه آئینگی می کند و به نظر من در بزنگاه این اتفاق افتاده است.نباید زود در موردش قضاوت کرد.ضمن اینکه اینها طنز است و قرار است که با اغراق در واقعیت مقداری روابط اجتماعی خودمان را اصلاح کنیم و از ریا کاری وحشتناکی که در جامعه ایران حاکم شده پرهیز کنیم.

درستکار خاطر نشان کرد: این سریال آینه می گیرد در مقابل خیلی از افراد،در مقابل ریاکاری آینه می گیرد،شاید به این دلیل اعتراض خیلی ها را موجب شده است. بزنگاه سریالی است طنز آمیز که ریاکاری را به شکل کاریکاتوری نشان می دهد و این درد آمیز است.

وی گفت: به نظر من کارش را خیلی خوب انجام داده اما قابل نقد است. من بر اساس رویکرد کلی مجموعه می گویم او می خواهد ریا کاری را نقد کند و مطرح کردن این موضوع مثل حرکت روی بند است، کمی افتادن و خیزان این کار را کرده. ما اگر بخواهیم جلوی هنرمند را بگیریم با جامعه ای مواجه می شویم که گورستان خواهد شد. اگر قرار باشد همه مثل ما فکر کنند، خداوند این همه تنوع را در طبیعت قرار نمی داد.

درستکار افزود: قرار نیست همه مثل آقای مظفر نامه علنی چاپ کنند، قرار است عده ای هم مثل ضرغامی باشند و جواب آنها را در خفا بدهند.اگر اداره نظارت بر صدا و سیما حرفش درست است و نگاهش به این سمت است که اصلاحی در ساختار به وجود بیاورد شایسته است بنشینند با آقای ضرغامی ،با کارشناسان صحبت کند نه اینکه مسائل سطحی را با نامه های تند علنی کند. حرکت اداره نظارت به نظر من درست نبود آنها در مقامی نیستند که بخواهند نقد زیبایی شناسانه داشته باشند و به نظر من ایرادهایشان وارد نبود.چون قبح خیلی از چیزهایی که آنها نگران هستند ریخته شود پیش از این ریخته شده است. اگر به برنامه هایی که در تلویزیون نشان داده می شود و به صفحه حوادث خبرگزاری ها و روزنامه ها نگاه کنید می بینید که قبح خیلی از مسائل ریخته شده است.مدیر دولتی باید حوزه خودش را مدیریت کند نه اینکه پا در کفش منتقدین بگذارد.

وی اظهار داشت: تنها سریالی که من راحت تر از بقیه آن را دیدم و بیشتر از بقیه دوستش داشتم سریال شبکه پنج بود.مامور بدرقه سریال طنز آمیزی است که زیاد وارد حوزه های ممنوع نمی شود.موقعیت های کمدی به وجود می آورد و قرار هم نیست که اتفاق خیلی شگرفی را دامن بزند و تنها می خواهد اوقات فراغتی را برای مخاطبان این روزگار به وجود بیاورد. این سریال در کار خودش موفق است.

درستکار افزود: مامور بدرقه چند نکته خوب دارد اول اینکه محسن تنابنده را به عنوان یک چهره مطرح می کند، او بازیگر بسیار خوبی است .در کل خانواده هایی که ساخته شده اند خیلی باور پذیر هستند.به نظر من مامور بدرقه مجموعه پخته تر و بهتری است،شتاب زدگی در آن وجود دارد اما هم در فرم و هم در محتوا خوب بوده است.مجموعا مامور بدرقه سریال متوسط رو به جلویی است و از بقیه بهتر است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا در ایران چیزی به عنوان استاندار سریال سازی وجود دارد یا نه گفت: همه حرفهایی که زده شد مصداق دیالوگی است که علی حاتمی در یکی از فیلمهایش می گفت که همه چیزمان به همه چیزمان می آید.این بحث ها در استانداردهای تلویزیون ایران و استاندارهای موجود است که معنا پیدا می کند و با استاندارهای جهانی فاصله هایی دارد.حساسیت های خاصی که در جامعه ایران وجود دارد نسبت به دیگر نقاط جهان دوچندان است بر اساس این حساسیت ها و موجودی و توانمندی های هنرمندان ایرانی و شعاع و حوزه عملشان بود که من این حرفها را گفتم در غیر این صورت به نظر من تلویزیون ایران با جهان فاصله زیادی دارد .این سریالها ما را به آن استادندارها نزدیک می کند وباید برویم به سمت آن ماجرا.

[دل تنگم]

نیما رییسی بازیگر سریال «میوه ممنوعه» در خصوص سریال های ماه رمضان گفت: سریال رضا عطاران را بیشتر دوست داشته ام و این سریال به فضای زندگی ایرانی نزدیک است.

نیما رییسی درخصوص کیفیت سریال های ماه رمضان گفت: دوستان زحمت زیادی کشیده اند و سریالها خوب بوده اند، اما به لحاظ شخصی سریال رضا عطاران را بیشتر دوست داشته ام . اصولا کارهای عطاران را دوست دارم و این بار بیشتر از پیش.

رییسی درخصوص دلیل علاقه اش به بزنگاه خاطرنشان کرد: اصولا کاری را که به واقعیت نزدیک باشد دوست دارم و کار رضا عطاران بیش از پیش به فضای زندگی واقعی و به خصوص زندگی ایرانی نزدیک است.

وی افزود: به این دلیل که این فضا در موقعیت های کمدی به ما عرضه می شد جذابیت آن دو چندان می شد، موقعیت ها واقعی بودند اما به دلیل تضاد لحظه ای که وجود داشت خود به خود کنتراست های لحظه ها، کمدی ایجاد می کرد.

رییسی خاطر نشان کرد:کارعطاران را طنز نمی دانم، کار کاملا کمیک است. شاید شوخی های بی مزه ای که در برنامه های آیتمی یا سریال ها می شود طنز باشد اما این کار کاملا رئال است و در زندگی رئال هم کمدی زیاد دیده می شود.

بازیگر سریال «میوه ممنوعه» خاطرنشان کرد: اصولا در شرایط ویژه این ماه کارهایی که فضای معنوی تری دارد می تواند دیده شود. اگر همان سریال ها در ماه های دیگر پخش شود آنقدر تاثیرگذار نخواهد بود که در این ماه و این ماه فرصت خوبی است.

وی افزود: در حال حاضر فکر می کنم هیچکدام از این سریال ها این فضای معنوی را ندارند.مثلا میوه ممنوعه در خیلی از قسمت هایش این فضا را داشت یا امثال آن مثل «صاحبدلان» که شاید اگر در ماه های عادی تر پخش می شد آنقدر تاثیر گذار نبود ، کارهایی از این دست جا داشت در ماه رمضان پخش شود اما حتما نباید اینگونه باشد و می شود که تنوع هم وجود داشته باشد

[جادوگر جوان]

این قسمتش که زنگ میزنه به همسر سابقش واقعا بی مزه بود
آخه تا دیروز داشت فوشش میداد
حالا یهو میگه غلط کردم

[satttanism]

سریال خوبی بود ضعف هایی داشت ولی در کل خوب بود مخصوصا انتقاداتش و نشان دادن واقعیت های موجود در جامعه
می شه گفت از معدود فیلم های ایرانی بود که توش اعتیاد رو بد و با اثرات سوء نشون داده بود که یکی از عوامل اعتیاد رو در دسترس بودن و ارزان بودنش معرفی کرد!
تو پشت صحنه ش وقتی بهزیستی رو نشون داد من که تحت تاثیر قرار گرفتم
اون دختره آخرش کر بود یا نه؟ خداییش خشکل و ناز بود

[MaaRyaaMi]

سریال خوبی بود ضعف هایی داشت ولی در کل خوب بود مخصوصا انتقاداتش و نشان دادن واقعیت های موجود در جامعه
می شه گفت از معدود فیلم های ایرانی بود که توش اعتیاد رو بد و با اثرات سوء نشون داده بود که یکی از عوامل اعتیاد رو در دسترس بودن و ارزان بودنش معرفی کرد!
تو پشت صحنه ش وقتی بهزیستی رو نشون داد من که تحت تاثیر قرار گرفتم
اون دختره آخرش کر بود یا نه؟ خداییش خشکل و ناز بود

اون دختره عطیه معصومی هس
همون که تو فیلم پرنده کوچک خوشبختی بازی کرده!
واقعا مشکل شنوایی داره...

[Gigawarn]

سریال عالی بود
حال کردم با پشت صحنش اونجایی که عطاران با صادقی رو مبل نشستن خیلی مچ هشتنا

[InDepEndEnCe]

اون تيكه ساعت 4:30 صبح پشت صحنه كه درسا داشت از خستگي گريه مي كرد خيلي باحال بود! بيچاره بچه مردم رو چه پدري ازش در اوردن!