شعر گمنام

[استبداد]

چه غمگین

آخرین فرود

آخرین تکان و
لرزه

اولین لحظه آرامش

چه عظیم
آخرین فرود

[MaaRyaaMi]

همیشه این‌گونه می‌شود
تا می‌آیم رویای تو را ببافم
باد رنگِ موهایم را می‌برد

مینو نصرت

[rezaete]

لطافت و گرمای آغوشت چون شرابست

و صورت زیبایت یادآور جام

آنها عاشق کوزه اند

و من شراب

[magmagf]

هر گاه ببری بمیرد

چشمه ای از دست می رود

درختانی کم می شوند

و آسمان آبی می شود

آن قدر

که دست آدمی رنگ می گیرد .

[magmagf]

در آسمان دو چیز مرا افسون می کند,

آبی بیکران و خدا.

آن را می بینم و می دانم که نیست,

او را نمی بینم و می دانم که هست...

[magmagf]

برخي جان را براي دين باخته اند

برخي دين را به دور انداخته اند

برخي نه انداخته نه باخته اند

از دين براي خود دکان ساخته اند

[magmagf]

تنهایی در اتوبوس چهل و چهار نفر است

تنهایی در قطار

هزار نفر .

به تو فکر می کنم

در چشم های بسته آفتاب بیشتری هست

به تو فکر می کنم

و هر روز

به تعداد تمام دندان هایم سیگار می کشم .

ما چون بارانی هستیم

که همدیگر را خیس می کنیم .

[magmagf]

چشمانم را باز نکرده

دنبال واژه ام

چند وقت است که می گردم

پیدا نمی شود…

[استبداد]

فكر نان بايد كرد
و هوايي كه در آن
نفسي تازه كنيم
گل گندم خوب است
گل خوبي زيباست
اي دريغا كه همه مزرعه دلها را
علف هرزه كين پوشانده ست

[استبداد]

هيچكس فكر نكرد
كه در آبادي ويران شده ديگر نان نيست

و همه مردم شهر
بانگ برداشته اند
كه چرا سيمان نيست
و كسي فكر نكرد
كه چرا ايمان نيست