مشاعره

[andyan]

آقاي وايكينگ، پست متفرقه ممنوع!
___________________________________________
در باغي رها شده بودم .
نوري بيرنگ و سبك بر من مي‌وزيد .
آيا من خود بدين باغ آمده بودم
و يا باغ اطراف مرا پر كرده بود ؟
هواي باغ از من مي‌گذشت
و شاخ و برگش در وجودم مي‌لغزيد.
آيا اين باغ
سايه روحي نبود
كه لحظه‌اي بر مرداب زندگي خم شده بود؟

[magmagf]

در انتهاي هر سفر
در آيينه
دار و ندار خويش را مرور مي كنم
اين خاك تيره اين زيمن
پايوش پاي خسته ام
اين سقف كوتاه آسمان
سرپوش چشم بسته ام
اما خداي دل
در آخرين سفر
در آيينه به حز دو بيكرانه كران
به جز زمين و آسمان
چيزي نمانده است
گم گشته ام ‚ كجا
نديده اي مرا ؟

[andyan]

اگرچه حاليا ديريست كان بي كاروان كولي
ازين دشت غبار آلود كوچيده ست
و طرف دامن از اين خاك دامنگير برچيده ست
هنوز از خويش پرسم گاه
آه
چه مي ديده ست آن غمناك روي جاده ي نمناك ؟

[liya]

من به اندازه يك دلبستگي عميق برايت گريستم
تو به اندازه يك وابستگي برايم گريستي
گريستم و
تو گريستي
من فنا شدم و
تو ماندي

[andyan]

يكي از ما كه زنجيرش رهاتر بود ، بالا رفت ، آنگه خواند
كسي راز مرا داند
كه از اينرو به آنرويم بگرداند
و ما با لذتي اين راز غبارآلود را مثل دعايي زير لب تكرار مي كرديم
و شب شط جليلي بود پر مهتاب

[magmagf]

بانو
مرا درياب
به خانه ببر
گلي را فراموش كرده ام
كه بر چهره اممي تابيد
زخم هاي من دهان گشوده اند
همه ي روزگار پر.ازم
اندوه بود
بانو مرا
قطره قطره درياب
در اين خانه
جاي سخن نيست

[ehsantaali]

تن اين مزرعه خشك تشنه بذر دوباره س
شب پر از سكوت تلخ جاي خالي ستاره س
مزرعه دزديدني نيست فردا مياد بهاره
ديگه اين مزرعه هرگز ترسي از خزون نداره

[roz sefid]

هيچ کس از حال ما پرسيد؟ نه! هيچ کس اندوه مارا ديد؟ نه!


هيچ کس اشکی برای ما نريخت هر که با ما بود از ما می گريخت


چند روزی هست حالم ديدنیست حال من از اين و آن پرسيدنيست

[Monica]

تو با روح شقایق آشنایی
تو در آیینه سرخ غزل ها
همیشه ابتدا و انتهایی
کنار پنجره تنهای تنها
میان هاله ای از غم نشستم
تو آرایشگر چشمان موجی
و من زیباییت را می پرستم

[Behroooz]

مرغ باغ ملكوتم نيم از عالم خاك
چند روزي قفسي ساخته ام از بدنم