جنگ افزار

[capitan black]

ساختمان موشک
امروزه تعداد متنوعی از موشکها موجود است و اغلب آنها اختلاف عمده‌ای باهم دارند. با این وصف ، موشکها در قسمتهای اصلی تشکیل دهنده شبیه به هم هستند. هر موشک از چهار قسمت اصلی به نام سازه (AIRFAME) ، سیستم هدایت موشک (GUIDANCE SYSTEM) ، کلاهک یا سرجنگی (WarHead) ، بخش پیشران Prou plision unit) یا موتور که نیروی لازم را برای هدایت موشک به جلو و سمت هدف تامین می‌نماید، تشکیل شده است.

اجزای اصلی موشک

بدنه موشک
قطعات بدنه موشک شامل اسکلت که الحاق کننده یا محافظ و نگهدارنده سایر قسمتهای موشک می‌باشد و در واقع اتصال قسمتهای مختلف موشک و استواری آن در حین پرواز در هوا به این قسمت متکی است. شاسی ، خود از بخشهای دیگر به نام بدنه اصلی موشک (Missils Main Body) با بالها و بالچه‌ها تشکیل شده است. سیستم هدایت ، موشک را به سوی هدف یا محوطه آن سوق می‌دهد.

وقتی موشک به شعاع مشخصی از هدف رسید، سرجنگی که قسمت از موشک و حاوی مقدار مشخصی از مواد منفجره می‌باشد ، منفجر و باعث انهدام و صدمه زدن به هدف می‌شود. بدنه اصلی موشک معمولا به شکل لوله از جنس محکم و از فلز سبک مانند آلومینیوم با دیگر فلز است که در مقابل درجه حرارت زیاد و فشارهای بالا (که در حین پرواز در هوا به موشک وارد می‌شود.) مقاوم باشد، ساخته می‌شود.

بالهای موشک (Wings)
بالها در اطراف و بیرون بدنه اصلی قرار گرفته‌اند و نیروی اصلی جهت پرواز در هواست تامین می‌نماید. لبه جلویی بالها به لبه مقاوم ، لبه عقبی آن به لبه فرار (Trailing EDGE) و بالای آن تیپ (TIP) گفته می‌شود.

بالکهای موشک (FINS)
بالکها کوچکتر از بالها بوده و بطور معمول در قسمت عقب موشک قرار می‌گیرند، ولی در بعضی از موشکها در قسمت جلو بدنه طراحی شده است. هدف از به کارگیری بالک ، متعادل نگهداشتن موشک و تامین پدیداری آن (انطباق محور موشک با زاویه حرکت) ، در مسیر پرواز می‌باشد به همین علت به بالکها ، تثبیت کننده نیز اطلاق می‌شود.

سیستم هدایت و کنترل موشک (Guidance and control system)
سیستم هدایت یکی از بخشهای عمده موشک است و کار هدایت موشک از محل روانه‌ سازی و پرتاب تا بخشی از مسیر و یا هدف را به عهده دارد. بعضی از موشکها از هدایتهای مختلفی ، در قسمتهای مسیر استفاده می‌کنند. سیستمهای هدایت جهت انجام وظایف مربوط ، دارای قسمتهای زیر می‌باشد

هدایت حساسه
این قسمت به انواع مختلف انرژی نظیر حرارت ، روشنایی ، امواج الکترومغناطیسی ، صدا و یا حرکت مکانیکی را تشخیص می‌دهند. این وسایل (حساسه‌ها) انرژی دریافتی را تجزیه و تحلیل کرده و به شکلی بکارگیری در می‌آورند و آنها را به قسمتهای مربوطه نظیر شتاب ‌سنجها به کامپیوتر ارجاع می‌دهند.

کامپیوتر
اطلاعات را از حساسه‌ها دریافت و آنها را پردازش می‌نمایند. خروجی به نحوی است که قابل دریافت و واکنش مناسب بوسیله قسمتهای کنترل باشد. این قسمت در واقع مغز موشک تلقی می‌شود. زیرا اطلاعات لازم برای قسمتهای داخلی و سطوح کنترل از این بخش صادر می‌شود.

کلاهک یا سرجنگی
سرجنگی که به آن کلاهک جنگی گفته می‌شود، از مهمترین بخشهای موشک بوده و هدف از طراحی موشک یا راکت ، (به عنوان تسلیحات نظامی) در واقع رساندن این قسمت به هدف و یا نزدیک آن است که با انجام عمل هدف آسیب یا منهدم می‌شود. اغلب محل قرار گرفتن این بخش جلو مورد نظر است. در صورتی که وقتی بحث کلاهک جنگی در اینگونه سلاحها باشد، محلی غیر از دماغه موشک مورد نظر است.

این بخش در موشک‌ها اکتشافی یا عملی شامل تجهیزاتی است که برای مثال به منظور جمع‌آوری اطلاعات جوی ، عکسبرداری جمع‌آوری اطلاعات علمی و سرانجام عملیاتی نظیر قرار دادن ماهواره در مدار زمین می‌باشد که به علت اهمیت این بخش شاخه علمی به نام «بالستیک انتهایی» بوجود آمده و موضع آن طراحی سرجنگی‌های مختلفی با توجه به اهداف متفاوت است.

انواع سرجنگی متعارف
سرجنگی انفجاری
سرجنگی متلاشی یا ترکشی
سرجنگی با خرج شکل‌دار
پیشران (موتور)
موتور یکی از بخشهای عمده موشک است که نسبت به سایر قسمت‌ها هزینه و دقت زیادی صرف تکمیل آن شده است. کار این قسمت ایجاد نیروی محرکه لازم (برای اینکه موشک مسافت مشخصی را طی نماید) می‌باشد. انواع موتور موشکها با توجه به سوخت و مکانیزم طراحی و ساختشان به قسمتهای مختلف تقسیم می‌شود.

تعداد زیادی از موتورهای موشک برای تولید نیرو اکسیژن مصرف می‌کنند این اکسیژن ممکن است مستقیما از اتمسفر که پرواز می‌کنند دریافت کنند و یا از اکسیژن تحت فشار که با خود حمل می‌کنند و یا از اکسیژن مواد سوختی (سوخت جامد) دریافت می‌کنند. این عامل سبب می‌شود که موشکها در خارج از جو نیز حرکت کنند.

[capitan black]

نخستین موشک کروز جهان

مقدمه


موشک کروز وی -1
موشک کروز وی -1 توسط دو مهندس و طراح آلمانی به نامهای رابرت لوسر از شرکت فیسلر و فریتز گوسلاو از شرکت آرگوس در نیروی هوایی آلمان طراحی و ساخته شد . این موشک از ژوئن 1944 تا مارس 1945 برای در هم کوبیدن اهدافی در جنوب شرق انگلیس و بلژیک و به ویزه شهرهایی در لندن و آنتوروپ به کار می رفت . نخستین موشک وی -1 در سیزدهم ژوئن 1944 به نزدیکی پل راه آهن در انگلستان اصابت کرد . برای پرتاب ان از سکوی پرتابی که در امتداد سواحل فرانسه و هلند قرار داشت استفاده می شد . . طبق گزارشات موجود تعدادی از این موشک ها توسط هواپیماهای آلمانی بر فراز دریای شمال شلیک شده بود .استفاده از وی -1 و به دنبال آن موشک بالستیک وی -2 وحشت عجیبی به جنگ داده بود . چرا که بدون دخالت انسان پرواز میکردند و اهدافی را در دوردست مورد هدف قرار میدادند . وی -1 به لحاظ نوع طراحی و سامانه هدایت و پیشرانش شباهت بسیاری با موشکهای پیشرفته کروز امروزی دارد. از دید کارشناسان نظامی وی- 1 نخستین موشک کروز عملیاتی جهان بود .

نخستین پرواز آزمایشی وی -1 در اواخر سال 1941 یا در اوایل سال 1942 در پینه موند و نخستین شلیک تهاجمی آن نیز روز 12 ژوئن سال 1944 انجام شد . سکوهای پرتاب موشک وی-1 فقط میتوانستند تعداد 15 موشک در روز را پرتاب کنند و این وضعیت تا پایان جنگ نیز حفظ شد . اگرچه برخی گزارشات حکایت از شلیک تا 18 موشک از یک سایت در روز داشت . بیشترین تعداد موشکهای وی-1 از سکوهای متحرک واقع در منطقه لوفت واف بین ژولای 1944 تا ژانویه 1945 شلیک شد . در این فاصله زمانی تعداد 1176 موشک وی -1 از هواپیماهایی که بر فراز دریای شمال به پرواز درآمده بودند شلیک شد . در مجموع چیزی حدود 30000 موشک وی -1 تولید شد که تعداد 10000 فروند ان تا 29 مارس 1945 تنها به اهدافی در کشور انگلستان شلیک شد و از این تعداد 2419 مورد به شهر پرجمعیت لندن اصابت کرد .

نگاه کلی به موشک کروز وی-1
این موشک با موتور جت کار می کردو ترکیبی از هوای فشرده و بنزین را مصرف میکرد . موتور ان مقدار 2.9 کیلو نیوتون نیروی رانش برای بیشینه سرعت یعنی 640 کیلومتر در ساعت تولید می کرد . . برد ان حدود 250 کیلومتر بود که تا 400 کیلومتر افزایش یافت . طول این موشک 7.9 متر و فاصله بین دوبال آن 5.3 متر بود و 2180 کیلوگرم وزن داشت و در ارتفاع 100 تا 1000 متری سطح زمین پرواز میکرد. متوسط ارتفاع پروازی وی -1 بین 610 و 915 متر بود . سرجنگی ان 850 کیلوگرم وزن داشت و 150 گالن سوخت (هرگالن برابر است با 4.55 لیتر در بریتانیا و 3.8 لیتر در آمریکا ) در آن جای میگرفت .

وی یک موشک ساده ای بود که بدنه ان بیشتر از ورق فلز و تخته سه لایی بود و برای مونتاژ ان نیاز به حدود 50
ساعت زمان بود . از آنجایی که موتور این موشک از خود صدای وزوز تولید میکرد آن را با نام موشک وز وزی نیز می شناختند . دستگاه مسافت سنج این موشک ملخ کوچکی بود که روی دماغه موشک قرار داشت و یک دستگاه شمارشگر را می چرخاند و بدین تریتیب تخمین مسافت صورت می گرفت . . وقتی وی -1 مسافت معینی را طی میکرد با پیام مسافت سنج تمام سامانه های کنترل موشک از کار می افتادو موشک به سمت هدف شیرجه میزد .

سامانه هدایت وی -1
سامانه هدایت این موشک ساده و ابتدایی بود ولی طرحی دقیق و حساب شده داشت . با این حال در عمل با کاستی همراه بود . وقتعی که موشک پرتاب می شد یک خلبان کوچک خودکار کنترل اوضاع را به دست میگرفت و سرعت و ارتفاع موشک را با یک سامانه پاندول تنظیم میکرد و بازخورد عقب و جلو موشک را گرفته ان را با وضعیت موشک ارتباط میداد تا تکانها و لرزه های ان را مهار کند .بین یاو و رول و دیگر حسگرها تعامل دقیقتری وجود داشت . یک قطب نمای جایرو مغناطیسی بازخورد لازم برای کنترل محور عرضی (پیچ)و طولی (رول ) ایجاد میکرد .

در دماغه وی-1 ملخ کوچکی وجود داشت که به یک پیچ و رزوه متصل بود و این پیچ و رزوه در داخل موشک به جلو و عقب می رفت . . روی این پیچ یک واشر وجود داشت و در پشت پیچ هم دو کنتاکت الکتریکی وجود داشت . وقتی وی -1 پرواز میکرد جریان هوا باعث چرخش ملخ و به دنبال آن محور رزوه میگردید . . با چرخش این محور واشر در امتداد آن کوک می شد . وقتی که این واشر به کنتاکت های الکتریکی می رسید مداری ایجاد می شد که به سولونید (متصل به یک گیوتین کوچک الکتریکی ) برق رسانی میکرد. کار این گیوتین بردیدن سیم کنترل بالابرنده بود که پس از بریده شدن آن بالابر در وضعیت کاملا پایین قرار میگرفت و موشک میتوانست شیرجه ناگهانی بزند . . قبل از شلیک موشک مهندسین با مدنظر قرار دادن فاصله موشک تا هدف و پیش بینی باد مخالف موقعیت شروع واشر را روی محور تنظیم میکردند و سپس وی یک را شلیک کرده و به حال خود رها می کردند.

نبرد با وی -1
وی -1 به واسطه نوع طراحی که داشت کمابیش در برابر فنون معمولی نبرد هوایی ایمن بود . اما چنانچه از ناحیه سرجنگی مورد اصابت گلوله انفجاری مسلسل هواپیما قرار میگرفت منفجر می شد . متفقین برای سرنگونی این موشک از پدافندهای ضد هوایی استفاده می کردند ولی به دلیل سرعت زیاد و کوچک بودن موشک ها سرنگون کردن انها بسیار مشکل بود . متفقین در ابتدای کار برای ساقط کردن هر موشک به طور متوسط 2500 گلوله شلیک میکردند . گچه وی -1 نتوانست به گونه ای که انتظار میرفت عمل کند اما متفقین را بر آن داشت تا تمام توان و نیروی نظامی خود را برای مقابله با ان بسیج کنند . با تولد موشک بالستیک وی -2 که دقیقتر از وی -1 عمل می کرد شرایط مقابله با ان برای متفقین سخت تر شد . اگرچه وی -2 در پایان جنگ متولد شده بود و نتوانست تاثیر چندانی بر نتیجه جنگ گذارد .


حداکثر سرعت : 656 کیلومتر بر ساعت
نیروی پیشرانش :2.9 کیلونیوتن
وزن سرجنگی : 850 کیلوگرم
برد:250 تا 400 کیلومتر
وزن : 2180 کیلوگرم
ارتفاع:ا.44 متر
طول :7.9 متر
فاصله بین دوبال : 5.37 متر V-1 نام موشک هدایت شونده ای است که توسط آلمان پیش از جنگ جهانی دوم طراحی و ساخته شد . این موشک که در واقع نخستین موشک کروز جهان به شمار می رفت همچون دیگر انواع موشکهای کروز هواپیمای بدون خلبانی بود که سر جنگی بزرگی حمل می نمود . گوبلز وزیر تبلبغات وقت آلمان به این موشک لقب انتقام گیر داده بوده . وی - 1 در نظر رهبران المان نازی مظهر انتقام از کشورهای متفقین به شمار می رفت .

[seied-taher]

عزيز من جنگ افزار ما عين حق كپي رايت ماست و حق كپي رايتمون عين جنگ افزار ماست ...
اينا از هم جدا نيست كه ...از هم سواست...

پس برو بخور تو دیوار ، برگرد....
یادم نمیاد همچین حقی به شما داده باشم


یه چنتا عکس از Mp5 میخوام در حد تیم ملی که بندازم رو دسکتاپم...

[muhammadinfo]

حالا ما موشک شهاب 5 داریم یا نه؟

[atrocious]

كسي نميدونه ، ولي كشورهاي غربي وجود موشكهاي بالستيك پيشرفته اي رو كه با همكاريه كره شمالي و پاكستان ويا به صورت مهندسي معكوس از روي موشكهاي روسي ساخته شده ، رو تاييد ميكنند
ولي در كل يكي از دلايل مخفي كردن اين جور موارد در كشور ، جلو گيري از نارضايتي مردمه!! چون يه موشكي مثل شهاب 5 شديدا هزينه بره!!
موشك شهاب 5 ، در اصل مدل ارتقا يافته ي taepo dong-2 (كه در سال 1994 توسط كره ي شمالي ساخته شد) كه از نظر جثه وارتفاع تقريبا 2.5 برابر موشك شهاب 2 ،كه16 متره ،هست. 
حالا اگه كسي اطلاعات دقيق بخواد و اگه از نظر مديران مشكلي نيست بگه تا بگم.

[seied-taher]

كسي نميدونه ، ولي كشورهاي غربي وجود موشكهاي بالستيك پيشرفته اي رو كه با همكاريه كره شمالي و پاكستان ويا به صورت مهندسي معكوس از روي موشكهاي روسي ساخته شده ، رو تاييد ميكنند
ولي در كل يكي از دلايل مخفي كردن اين جور موارد در كشور ، جلو گيري از نارضايتي مردمه!! چون يه موشكي مثل شهاب 5 شديدا هزينه بره!!
موشك شهاب 5 ، در اصل مدل ارتقا يافته ي taepo dong-2 (كه در سال 1994 توسط كره ي شمالي ساخته شد) كه از نظر جثه وارتفاع تقريبا 2.5 برابر موشك شهاب 2 ،كه16 متره ،هست.
حالا اگه كسي اطلاعات دقيق بخواد و اگه از نظر مديران مشكلي نيست بگه تا بگم.

سلام
فکر نمیکنم ربطی به هزینه بالا داشته چون بودجه صنایع دفاعی از اول پیش بینی میشه....

[atrocious]

سلام
فکر نمیکنم ربطی به هزینه بالا داشته چون بودجه صنایع دفاعی از اول پیش بینی میشه....

اولا اين سلاح يك سلاح دفاعي نيست! بلكه سلاح تهاجميه!
دوما علنا به مردم اعلام نميكن كه يه وقت مردم نگن :‌
(مردم نون ندارن بخورن ،اينا ميرن سراغ پزوژه هاي بيليون دلاري)
كه البته هركي اين حرف رو بزنه به نظر من احمقه!

[seied-taher]

اولا اين صلاح يك صلاح دفاعي نيست! بلكه صلاح تحاجميه!
دوما علنا به مردم اعلام نميكن كه يه وقت مردم نگن :‌
(مردم نون ندارن بخورن ،اينا ميرن سراغ پزوژه هاي بيليون دلاري)
كه البته هركي اين حرف رو بزنه به نظر من احمقه!

سلام
ببخشیدا
ما تو کشورمون ارگانی به اسم صنایع تهاجمی نداریم.اتفان هر وقت هرچی طرحی به عمل اومده گفتن چقدر خرجش شده، حالا دیگه نمیدونم مردم چی میگن ، ولی بعضیها هم ممکنه بگن فلان ، که از اون بنده خداها دلشون از یه جای دیگه پره ، مثلن زیر بار قرضن...
بعدشم من در مورد سکرت بودن شهاب 5 شنیدم ولی هنوز اطلاعات خاصی ازش ندارم،اگر لطف کنی در موردش مطلب بگذاری ممنون میشم.

[atrocious]

يه نكته ي ديگه : تو عكسي كه capitan black ، بالاي صفحه گذاشته برد شهاب 5 رو 2.175 مايل (3480 كيلومتر)اعلام كرده كه بر حسب برد taepo dong-2 گفته شده!!
ولي شهاب5 مدل ارتقايافته ي taepo dong-2 هست و بردش هم بيشتر شده، منبع دقيق ندارم ولي حداقل حدود 5000 كيلومتر بايد باشه !!
چون شهاب3ي جديد حدود 3000 كيلومتر برد داره!! خيلي غير منطقيه كه اين همه هزينه كنن واسه 800 كيلومتر ييشتر!

[seied-taher]

يه نكته ي ديگه : تو عكسي كه capitan black ، بالاي صفحه گذاشته برد شهاب 5 رو 2.175 مايل (3480 كيلومتر)اعلام كرده كه بر هسب برد taepo dong-2 گفته شده!!
ولي شهاب5 مدل ارتقايافته ي taepo dong-2 هست و بردش هم بيشتر شده، منبع دقيق ندارم ولي حداقل حدود 5000 كيلومتر بايد باشه !!
چون شهاب2ي جديد حدود 3000 كيلومتر برد داره!! خيلي غير منطقيه كه اين همه هزينه كنن واسه 800 كيلومتر ييشتر!

باریک الله خیلی نکته سنجی،