شعر گمنام

[doyenboof]

حس

دلم لبریز از غم است
نه نفرت ، غم

این غم نیز برایم زیباست
همچو خود تو که گوهری در میان دستا نم بودی

شاید دگر بار تو را نینم
شاید این دیواری که بین من وتوست

تا ابد باقی باشد
نمی توانم دیگر بگویم
شاید
شاید این بار هم فریادم را نشنوی
دوستت دارم را نشنیدی


Boof6260

[wordist]

صبر کن عشق زمینگیر شود بعد برو

یا دل از دیدن تو سیر شود بعد برو
ای کبوتر به کجا قدری رگرتاب بیار
آسمان بای برت بیر شود بعد برو
تو اگر گوچ کنی بغضی گلو میشکند
صبر کن گریه به زنجیر شود بعد برو
خواب دیدی شبی از راه سوارت آمد

سلام دوست عزيز

به نظر مي‌رسه كه شعر ناقص ارسال شده

اگه امكان داره كاملش كنين

مرسي

[mohsen_sir]

دو دلم: اول خط نام خدا بنويسم

يا كه رندي كنم و اسم تو را بنويسم!

همه "يك" گفتم و دينم همه "يكتايي" بود

با كدامين قلم امروز دو تا بنويسم؟

اي كه با حرف تو هر مساله‌اي حل شدني‌ست

به خدا خود تو بگو، نام كه را بنويسم؟

***

صاحب قبله و قبله، دو عزيزند، ولي

خوش‌تر آن است من از قبله‌نما بنويسم!

آسمان، مثل تو احساس مرا درك نكرد:

باز غم‌نامه، به بيگانه چرا بنويسم؟

تا به كي زير چنين سقف سياه و سنگين

قصه‌ي درد، به اميد دوا بنويسم؟

***

قلمم، جوهرش از جوش و جراحت، جاري‌ست

پست باشم كه پي نان و نوا بنويسم

بارها، قصد خطر كردم و گفتي: ننويس!

پس من اين بغض فروخورده كجا بنويسم؟

***

بعد يك عمر، ببين، دست و دلم مي‌لرزد

كه "من" و "تو" به هم آميزم و "ما" بنويسم

"من" و "تو" چون تن و جان‌اند، مخواه و مگذر

اين دو را، باز همين‌طور، جدا بنويسم!

شعر من، با تو پر از شادي و شيرين‌كامي‌ست

باز، حتا، اگر از سوگ و عزا بنويسم

با تو از حركت دستم بركت مي‌بارد

فرق هم نيست؛ چه نفرين چه دعا بفرستم!

از نگاهت، به رويم، پنجره‌اي را بگشا

تا در آن منظره‌ي روح‌گشا بنويسم

تيغ و تشباد، هم از ريشه نخواهد خشكاند

غزلي را كه در آن حال و هوا بنويسم

عشق، آن روز كه اين لوح و قلم دستم داد

گفت:هر شب غزل چشم شما بنويسم !





"غزل خليل ذكاوت"

غافل گيرم كردي

[doyenboof]

از پشت دیوار به چشمانت خیره شدم

آری آن روز من بودم

من بودم که در گوشت نجوا کردم
دوستت دارم

درنگاهت شادی را دیدم
اما صداقت را نه

Boof6260

[cityslicker]

wordistعزیز
اول همون که تو خاطرم بود نوشتم

ولی کاملش اینه:



به کجا می روی
به کجا می روی٬صبر کن
صبر کن ٬عشق زمینگیر شود بعد برو
یا دل از دیدن تو سیر شود بعد برو
ای کبوتر به کجا می روی
قدر دگر صبر کن
آسمان پای پرت پیر شود٬بعد برو
تو اگر گریه کنی بغض من نیز می شکند
خنده کن
عشق نمک گیر شود بعد برو
یک نفر حسرت لبخند تو را می بارد
صبر کن٬ گریه به زنجیر شود بعد برو
خواب دیدی شبی از راه سوارت آمد
باش
باش ٬باش ای نازنین
باش ای مهربان
خواب تو تعبیر شود بعد برو.


از توجه تون ممنونم

[wordist]

wordistعزیز
اول همون که تو خاطرم بود نوشتم

ولی کاملش اینه:



به کجا می روی
به کجا می روی٬صبر کن
صبر کن ٬عشق زمینگیر شود بعد برو
یا دل از دیدن تو سیر شود بعد برو
ای کبوتر به کجا می روی
قدر دگر صبر کن
آسمان پای پرت پیر شود٬بعد برو
تو اگر گریه کنی بغض من نیز می شکند
خنده کن
عشق نمک گیر شود بعد برو
یک نفر حسرت لبخند تو را می بارد
صبر کن٬ گریه به زنجیر شود بعد برو
خواب دیدی شبی از راه سوارت آمد
باش
باش ٬باش ای نازنین
باش ای مهربان
خواب تو تعبیر شود بعد برو.


از توجه تون ممنونم

سلام دوست عزيز

مرسي از عنايتت نسبت به تكميل شعر

قربانت

[magmagf]

كلاغ پير قصه ها كجاست ؟
بگو كه خانه اش اسير ماست
بگو هزار و يك شب سياه
ميان راه رفتنش رهاست
بگو كه قارقار كودكش
به گوش مردمان چه بي صداست
بگو كه آشيان كوچكش
فداي انتهاي قصه هاست
بگو نمي رسد نمي رسم
بگو كه راه آسمان جداست
كلاغ گنگ قصه ها منم
بگو كه بال من اسير ماست
بگو كه نغمه هاي غربتم
فداي قصه هاي آشناست
بگو نمي رسم نمي رسي
بگو كه پر زدن چه بي بهاست
كلاغ پير قصه ها تويي
بگو كه خانه ات اسير ماست


(نغمه رضايي)

[magmagf]

با او رابطه داشتم

تنها بودم

او هم تنها مانده بود

هر دو خسته بودیم

من از زمین

او از آسمان

قرارمان نیمه شب بود

پشت پنجره آمد

باورت نمی‌شود

به من لبخند زد

خیلی زیبا

فوق العاده زیبا بود

یادم آمد

شب چهاردهم بود

و

او

کامل ِ کامل

[magmagf]

چمدانی که

دوست داشتی بلندش کنی

که سنگین‌تر شده

که در آن لباس خواب نیست

می‌برم راه آهن

مثل همیشه کنار پنجره خواهم نشست

تو چه

آیا هنوز به لکومتیوران‌ها حسودی می‌کنی؟

[magmagf]

هی پیش می روم هدفم ساحل است نیست

هی جار می زنم که خدا عادل است نیست

آخر به من چه آدم اگر اشتباه کرد

در چشمهای آبی حوا نگاه کرد

حوا ویار داشت دلش در هوای سیب

آدم تمام زندگی اش شد فدای سیب

در این میان گناه من بی نشانه چیست؟

تصمیم ناخدای جهان عادلانه نیست

کم کم به مرز کفر تو نزدیک می شوم

اصلا درست مثل تو لائیک می شوم

با این حساب مرد تو آواره می شود

این سیم آخر است نگو پاره می شود