خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
وقتی قرار عمر عشق سربرسه
بهتره قصه به آخر برسه
بهتره که دورنریزی اشکاتو
بهتره هدرندی گریه هاتو
وقتی قرارعاشق تنها بشی
بهتره که دیگه ازدل نباشی
می رمُ خط میکشم رواسم تو
میرمُ باطل میشه طلسم تو
وقتی قرارعشق بشه یه خاطره
بهتره خاطره ازیادم بره
حس میکنم که دیگه وقت رفتنه
جاده مثل سایه دنبال منه
وقتی آدم توعاشقی بد میاره
وقتی که هیچکسی و دوست نداره
بهتره که دورنریزی اشکاتو
بهتره هدرندی گریه هاتو
توباید یاد بگیری که عشق چیه
بدونی عاشق چشم برات کیه
وقتی قرار عمر عشق سربرسه
بهتره قصه به آخر برسه
رفت آن يار و داغ صد افسوس
بر دل داغدار يار گذاشت
ما سپس ماندگان قافله ايم
در جواني كنار هم بوديم
چون جواني مرا كنار گذاشت
تن به ميخانه برد و مست افتاد
جان هوشيار در خمار گذاشت
پي تيشه زدن به ريشه ي خويش
دست در دست روزگار گذاشت
آنچه دشمن نكرد, با خود كرد
او به پايان راه خويش رسيد
همرهان را در انتظار گذاشت
نام اميد داشت ، اما گام
در ره نا اميدوار گذاشت
ره نجست از حصار شب بيرون
آتشي در شب حصار گذاشت
قدحي پر ز خون ديده و دل
پيش مستان غمگسار گذاشت
تلخ چون باده دلپذير چو غم
طرفه شعري به يادگار گذاشت
اشك خونين من ازين ره دور
گل سرخي بر آن مزار گذاشت
عمری مسافر همیشگی همدم روزای خوب سادگی
تن تو یه سایبون بود واسه من تو جهنم بزرگ زندگی
ای صمیمی تر از اسمون و باد
توچرا اسم منو بردی زیاد
باز داره صدای خوندنت میاد ...قفس تنگ دلم تورو میخواد
تویی که نقش امیدو توی ذهن من میکاشتی
تویی که عطر تنت رو روی شونه هام میزاشتی
عمری ای مسافر همیشگی مرده اون روزای خوب سادگی
حالا که به شهر قلبم نمیای واسه من راهی نداره زندگی
نامه هایم رابده... جای پای اشکهایم رابده
نامه هایم قصه های غصه هایم رابده
بین ماسردی نشسته جزجدایی چاره نیست
نامه های من بجز یک مشت کاغذ پاره نیست
من غروب عشق خودرا در نگاهت دیده ام
من بنای ارزو ها را زهم پاشیده ام
انچه باید من بفهمم این زمان فهمیده ام
دردل خود من به عشق پوچ تو خندیده ام
نمي بخشمت مگر
حماقت خويش را
بر سنگ صداقتم بشكني
و آيينه‌اي برايم بياوري
تا تمامِ تنهايي هايم را
قسمت كنم .
در سکوت دلنشين نيمه شب
ميگذشتيم از ميان کوچه ها
رازگويان، هر دو غمگين، هر دو شاد
هر دو بوديم از همه عالم جدا.
تکيه بر بازوي من مي داد گرم
شعله ور از سوز خواهش ها تنش
لرزشي بر جانم مي ريخت نرم
ناز آن بازو به بازو رفتنش!
در نگاهش با همه پرهيز و شرم
برق مي زد آرزويي دلنشين
در دل من، با همه افسردگي
موج مي زد اشتياقي آتشين
زير نور ماه دور از چشم غير
چشم ها بر يکديگر مي دوختيم
هر نفس صد راز مي گفتيم و باز
در تب نا گفته ها مي سوختيم
نسترن ها از سر ديوار ها
سر کشيدند از صداي پا ما
ماه مي پائيدمان از روي بام
عشق مي جوشيد در رگ هاي ما
سايه هامان مهربان تر بي دريغ
يکديگر را در بر داشتند
تا ميان کوچه اي با صد ملال
دست از آغوش هم برداشتند!
باز هنگام جدائي در رسيد.
سينه ها لرزان شد و دل ها شکست
خنده ها در لرزش لب ها گريخت
اشک ها بر روي رويا ها نشست
چشم جان من به ناکامي گريست
برق اشکي در نگاه او دويد
نسترن ها سر به زير انداختند!
ماه را ابري به کام خود کشيد
تشنه تنها خسته جان آشفته حال
در دل شب مي سپردم ره خويش
تا بگريم در غمش ديوانه وار
خلوتي مي خواستم دلخواه خويش!
رسوا
سرتا بپا سیاه ،چنان طا لع منی
پا تا بسرگناه ،ولی ...پاکدامنی
اینسان که میچکد نگهت بردو چشم من
فردا میان شهر بپیچد که با منی
این دیدگان تست که بر من گشاده است
یا پنجه ی خداست که بگشوده روزنی ؟
همچون گلی که دوخته بر مخمل سیاه
درجا مه ی سیاه ، سزاواردیدنی
رخشد بروی پیکر تو ،زیر نورماه
گلبوسه های من ،که شکفته است برتنی
همچون ستاره ای که تن از نور شسته است
درآسمان تیره ی این جامه ،روشنی
آگه !که رهگذار،نبیند دراین کنار
لب برلبی نشسته ودستی بگردنی .
نشسته ام در تاریکی و سکوت و
غربتم را در گوش ستاره نجوا می کنم ...
تنها مانده ام ...
تنها با خاطراتی کهنه و
قلمی که دیگر نای نوشتن و تاب اشک ندارد ...
قلمی که برای دلخوشی من می نویسد :
غربت من هرچی که هست از با تو بودن بهتره ...!
نمی دانم !
تک تک لحظه هایم را غم دوری از تو فرا گرفته و
با هر نفسی که بی تو می کشم !
مگر بی تو هم می شود نفس کشید !
این ها نفس نیست ، قفس است !
كاش مي شد ترانه اي بسرايم
براي انكه عاشقم كرد
كاش مي شد لحظه اي را ز يادش تهي كنم
يا كه قلبم را ز طوفانش ارام كنم
كاش مي شد , بسپارمش به قاصدك ها
تا بخواندش , اواز ديگري
تا كه خالي شوم ز گوهرش
و پر بگشايم به سوي ديگري
ولي افسوس , افسوس
كه تنها با اواز اوست كه ارام مي گيرد اين قلب و روح
آروم بگیر دل بی طاقت
دیوونم نکن دل بی طاقت
آتیشم نزن دل بی طاقت
فراموشش کن دل بی طاقت
نفرین نمی کنم تورو
هر جا می ری برو این دل دیگه تورو نمی خواد
نگو قسمت نبوده خودت نخواستی برو
هر جا میخوای بری برو این دل دیگه تورو نمی خواد
ای دل من دیگه بسه از عاشقی شدم خسته
نمی خوام که عاشق باشی دیگه بسه
تو این روزا دروه زمونه دیگه هیچکس عاشق نمی مونه
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
