چرا ازدواج میکنم / نمیکنم ؟

[masoudtr]

بله همه جا همین داره میشه البته جدیدا چند تا عروسی دعوت شدیم که تو کارت نوشته بودن به صرف میوه و شیرینی
یعنی دیگه کم کم ناهار یا شام دادن داره حذف میشه

حالا اگه چند جا شام ندادن که دلیل نمیشه این سنت حسنه حذف بشه


حالا نظرم در مورد پست ها
اولا الان زمانه یک جوری شده که به راحتی میشه میل جنسی را برطرف کرد پس اگه کسی صرفا بخاطر میل جنسی ازدواج کنه اشتباه محض کرد
سن ازدواج هم به نظر من برای پسر 26-29 و برای دختر 24-27 بهترین سنه
بالاخره بعد از یک سنی بچه دار شدن برای زن هم مشکل میشه هم به لحاظ جسمی و هم به لحاظ روحی

من خودم دو تا دختر میشناختم یکی 28 ساله یکی 29 ساله
وقتی پیله شدم که چرا با داشتن جمالات و... هنوز ازدواج نکرده بودن میگفتن بخاطر اینکه محدود میشن (البته شاید هم اون موقع که باید بله را نگفتن و الان دیگه سطح توقعشون بالاتر رفته و نمیتونن به هر تقاضایی بله بگن)یعنی حاضر بودن با پسر ها دوست بشن ولی حاضر نبودن باهاشون تا اخر عمر بمونن.


در مورد اینکه تقصر خانواده هاست من مخالفم و اینکه پدر و مادر مثل شمعی هستن که اب میشن و ما وقتی میفهمیم که خاموش شده باشند
یکم دستتون را به کمرتون بگیرید بجای اینکه به خانواده نق بزنید

در مورد اون پستی که گفته بود شخصی را میشناختم که خودکشی کرد میخوام بگم اگه دوست واقعیش بودی کاری میکردی که برترسش غلبه کنه و براش شرایطی را جور میکردی که حداقل یک بار بتونه اون کار را بکنه

در مورد اینکه یک عده میگن ازدواج کنیم که چی بشه .نمیدونم تنهایی کشیدن(شاید تنهایی دلیل موجهی نباشه برای بعضی ها )
اینکه هر روز وقتی میایی خونه مثل کسی که اومده انفرادی دیگه هیچ همصحبتی نداشته باشی .هر روز تنها صبحانه بخوری تنها ناهار بخوری .تنها فیلم ببینی تنها بخوابی


دوستان من کارم فیلمبرداری و عکسبرداری از مجالسه اگه خواستید در مورد قیمت تالار و هتل و گل و لباس و باغ و.. بهتون مشاوره بدم اگه یک موقع خل شده بودید
چیزایی تو مراسم های عروسی دیدم که میتونم 7 جلد کتاب ازش بنویسم براتون


در مورد دعوت از اقوام برای مجالس من خیلی جاها را دیدم که فامیل را دعوت میکنن و چند برابر هزینه عروسی را شاباش جمع میکنن که خودش کمک خرجی برای عروس و داماد هست در ابتدای زندگی (در مناطق متوسط و پایین شهر)

بر عکس اش را هم در بعضی جاها هزینه عروسی 30-40 میلیون بطور متوسط میشه بدون اونکه پولی از کنارش در بیاد


یک سری سنت های زشت تو جامعه ما ایرونی ها هست مثل همین که خانواده ها میرن جهاز عروس را میبینن که مثلا چی بشه خوب اگه کسی جهاز خوبی نداشته باشه شرمنده میشه
یا خیلی ها را دیدم همون زمان شام لقمه اول را نخوردن میگن برنجش بده .مرغ هاش کوچیکه .کبابش نپزه .
خوب فکر کن یک شب شام نخوردی فکر نمیکنی اون داماد یا عروس یا خانواده هاشون کلی هزینه کردن ناراحت میشند.
در خیلی از مراسم ها که عروس و داماد قبل ازدواج دوست بودن و برخلاف نظر خانواده با هم ازدواج کردن میبینم که یا فامیل عروس قهر کردن یا پدر یا مادر عروس یا فامیل داماد یا ... خوب نمیتونید شادی دو نفر را برای یک ساعت ببینید که با این کار ها ناراحتشون میکنید
بماند که تو همچین ازدواج هایی ساپورت مالی خانواده ها به زوجین هم بعد عروسی قطع میشه

به نظر من داشتن سرمایه برای شروع یک زندگی لازم هست ولی کافی نیست

حمید گفته بود من جایی که همسرم کار میکنه و نحوه خرج پول برام خیلی مهمه.به نظر من باید برای یک زن هم به اندازه یک انسان مستقل ارزش و احترام قائل شد و حتی به خودمون اجازه ندیم که بخواهیم نظرمون را بهش در مورد پولی که با زحمت در می اره یا جایی که کار میکنه تحمیل کنیم

من بازم معتقدم تنها دلیل ازدواج نکردن توقع بالاست وگرنه میشه تو خونه 40 متری پایین شهر هم زندگی شادی داست اگه برای حرف مردم ارزشی قائل نبود

[Shadow-Man]

عرض شود که دیدگاه بنده در خصوص ازدواج هم به این شکل هستش که اقا! باید کلا همه چیز رو اماده کرده باشه که با خانمش مرحله‌ی جدیدی از زندگی رو که در سایه‌ی امنیت مالی و مسکن مشخص و ... میباشه اغاز میکنه که همانا، لذت بردن بسیار بسیار بیشتر و با کیفیت تر از زندگیه!!! نه اینکه اول زن بگیری، بعد به نتیجه برسی که نمیتونی مدیریت کنی و مجبور باشی 3 شیفت در روز کار کنی و خانمت هم 2 شیفت و اخرش هم هیچی!!! نه تفریحی نه مسافرتی نه چیزی....

من که اصلا تو کتم نمیره خیلی معذرت میخوام. خودم رو پاره کنم که یه نفر دیگه بیاد کیفشو ببره.من شخصا ترجیح میدم که با هم سختی بکشیم و با هم به همه چی برسیمیا اگه یه جوری شد که من سختی کشیدم و به همه چی رسیدم به قول مادرم وارد یه خونه بهتر میشم برای خواستگاری یعنی وضعیتم هر طور بود از کسی خواستگاری می کنم که هم سطح خودم باشه. -----------دوستانی که دستشون تو خرجه بیان یه حساب درست حسابی بکنن ببینیم تو یه عروسی داماد چقدر خرج میکنه عروس چقدر.والا ما هرچی دیدیم همه خرج رو پسر میکنه و دختر فقط جهیزیه داره که اونم تیکه های بزرگ رو گردن پسر انداختن------------ما اینجا وقتی میریم عروسی سعی میکنیم حداقل خرجی که گردن عروس داماد انداختیم رو بهشون بدیم. دیگه حداقل پول میوه و شیرینی و شام رو بندازیم.اینجا هم حرف مفت در مورد جهیزیه و شام و اینا میزنن.من خودم اگه می تونستم اصلا عروسی نمی گرفتم ولی تا اونجا که من دیدم دخترا قبل از عروسی از یه شب تو عمر و بهترین شب زندگی و اینچیزا حرف می زنن ولی بعدش تازه میگن کاشکی عروسی نگرفته بودیم و خرج اضافی و از این حرفا...... :(

[کاربر شماره ی یک]

جوونهای زیادی سراغ دارم که همین حالا یقه ی پدر و مادر بیچاره شون رو چسبیدند که اصلاً چرا و به چه حقی ما رو به این دنیای .... آوردی؟!
حالا بیا و درستش کن! مثلاً قرار بود عصای دست باشند! حداقل در رؤیاهای والدهاشون!
البته از حق نگذریم، واقعیت شاید تلخ زندگی اینه که تقریباً همه ی بشرهای روی زمین، بلکه همه ی جانداران! فقط نتیجه ی لحظه ای کامجویی خودخواهانه ی والدینشون هستند.اون وسط که دیگه کسی بفکر آینده و اون صحبتها نیست.
حتی توی همین تاپیک رو ببینید. بعضیها آوردن بچه رو نمک زندگی میدونند! بعبارتی بچه رو یک اسباب بازی، یک عروسک البته از نوع جاندارش! که باعث شه از تنهایی دربیان تصور میکنند!!
شاید واقعاً چنین کارکردی رو هم بچه در زندگی مشترک داشته باشه ولی آیا واقعاً با این دید میخوان بچه بیارن؟؟؟
ازدواج هم که بدون بچه آوردن قابل تصور نیست! (فقط بعنوان مَثل) مثل سفره ی بدون غذا که اصلاً قابل تصور هم نیست!
بهرحال. بیاید اول در اثر فکر کردن به این چیزها کمی هنگ کنیم! صرفنظر از نتیجه ای که تهش خواهید گرفت.
لُب کلامم اینه: اول فکر، بعد عمل.

پدر و مادر در حدی که میتونند مسئول هستند ولی این که بگیم اگه یه نفر رو خواستید به دنیا بیارید اول بفهمید آرزوهاش چیه که غیر ممکنه !!! حقوق اصلی یه انسان حقشه ولی تحقق اهداف و آرزوهاش توسط مادر و پدر یه درخواست کاملا غیر منطقیه ، چون اگه همه ی پدر و مادر ها بخوان حداکثر ها رو برای فرزندانشون فراهم کنند و بعد صاحب فرزند بشن ، شاید هیچ فرزندی نباید به دنیا بیاد ! موفق شدن و خوشبخت شدن شخص بستگی به خودش داره تا 99 درصد ! اون یه درصد هم که میمونه وظیفه ی پدر و مادر در تربیت و سلامت و نشان دادن راه درسته !
ما نتیجه ی خودخواهی پدر و مادر نیستیم ! بلکه حاصل طی کردن مسیر طبیعی آفرینش هستیم ! من مثال حیوانی میزنم که مفهومش رو بتونم ساده تر بگم ، شما مطمئن باش یه حیوان وقتی پیش جنس مخالفش میره ، هدفش ارضای غریضه ی خودشه و این خود خواهی نیست بلکه حقشه ، اون حق داره که نیازهاش رو برطرف کنه !
از یه طرف منابع طبیعی محدوده ، از یه طرف خود انسان که داره اوضاع رو بدتر میکنه با استفاده ی نادرست از فکرش ! نمیشه طبیعت رو واسه این که چرا نیازهای ما رو تامین نمیکنه سرزنش کرد ، چون چیزی رو دریغ نکرده ، ولی ما انسان ها اونطور که میتونستیم خوب نبودیم !
تولد ما نتیجه ی خود خواهی پدر و مادر نبود ولی زندگی سخت ما نتیجه ی خودخواهی انسان های جامعه هست !
درمورد این که بچه نمک زندگی و این حرفا هم باید بگم ، اگه به آینده ی بچه فکر کرده باشیم و مسیر درست تربیت فرزند رو طی کنیم ، لذت بردن از داشتن فرزند خیلی هم هدف خوبیه !

[کاربر شماره ی یک]

من بازم معتقدم تنها دلیل ازدواج نکردن توقع بالاست وگرنه میشه تو خونه 40 متری پایین شهر هم زندگی شادی داست اگه برای حرف مردم ارزشی قائل نبود

اگه یه مدت تو اون خونه ی چهل متری زندگی کنید اون وقت میفهمید که خیلی سخته خودتون رو پایین تر از همه ببینید ! هر چه قدر هم خوشبخت باشید ، باید بالاخره توی این جامعه حضور پیدا کنید ، انسان موجود اجتماعیه !
فردا همون مردم باهاتون بیرون برخورد دارند !
نمیگم نمیشه ساده ازدواج کرد ولی دردسرش از ازدواج پرتجمل هم بیشتر میشه !
اما همون طور که گفتید همش از توقع بالاست ! دقیقا !

[Mr_100_dolari]

پدر و مادر در حدی که میتونند مسئول هستند ولی این که بگیم اگه یه نفر رو خواستید به دنیا بیارید اول بفهمید آرزوهاش چیه که غیر ممکنه !!! حقوق اصلی یه انسان حقشه ولی تحقق اهداف و آرزوهاش توسط مادر و پدر یه درخواست کاملا غیر منطقیه ، چون اگه همه ی پدر و مادر ها بخوان حداکثر ها رو برای فرزندانشون فراهم کنند و بعد صاحب فرزند بشن ، شاید هیچ فرزندی نباید به دنیا بیاد ! موفق شدن و خوشبخت شدن شخص بستگی به خودش داره تا 99 درصد ! اون یه درصد هم که میمونه وظیفه ی پدر و مادر در تربیت و سلامت و نشان دادن راه درسته !

اینکه بگیم وظیفه پدر و مادر در قبال تربیت فرزند 1% هست اصلا درست نیست همون طوری که محیط اجتماعی در تربیت فرزند نقش داره محیط خانواده هم تاثیر بسزایی در تربیت فرزند داره هر چند که به خود شخص هم خیلی بستگی داره و درسته که ما از آرزوهای فرزندمون در آینده خبر نداریم اما از شرایط حال حاظر در جامعه و آینده آن (از لحاظ اقتصادی) و رشد جمعیت و گرانی و ... که خبر داریم پس این درست نیست که بگیم همه چیز به خود فرزند در آینده ارتباط داره و این خودش که باید رو پای خودش وایسته و وظیفه پدر مادر هم فقط همون تربیت کردن باشه (تازه اگر این کارم درست انجام بدن)

ما نتیجه ی خودخواهی پدر و مادر نیستیم ! بلکه حاصل طی کردن مسیر طبیعی آفرینش هستیم !

دزسته اما در این جا سوالی که برای خیلی ها هست اینکه آیا مسیر طبیعی آفرینش عدالت رو هم رعایت میکنه ؟ شاید حرف اون بچه ای که گفته چرا اصلا من رو به دنیا آوردید این بوده که چرا شرایط من باید این باشه و شرایط دوستش چیزه دیگه ای شاید اون فرزند از پدر مادر خودش به خاطر به دنیا آوردنش ناراحت نبوده و ناراحتیش این بوده که چرا پدر مادری که شرایط خودشون رو میدونستند حاظر شدند پای یک بچه هم بیاد وسط و عذاب کشیدن فرزند بشه دلیلی برای مسیر طبیعی آفرینش

ما هم به عنوان یک انسان میتونیم قبل از اینکه بخواهیم پای فرزندی به میون بیاد شرایط خودمون و آینده فرزندمون رو با توجه به معیارهای مختلف بسنجیم تا در آینده برای به قول شما طی کردن مسیرطبیعی آفرینش متهم به خود خواهی از طرف فرزندانمون نشیم همون چیزی که امروزه اسمش برای بعضی ها شده نمک زندگی در آینده از طرف فرزند میشه خود خواهی و اونوقت که با 100% تربیت درست هم نمیتونیم انتظار داشته باشیم که نمک زندگیمون برامون مزه شیرین داشته باشه

اگه به آینده ی بچه فکر کرده باشیم و مسیر درست تربیت فرزند رو طی کنیم ، لذت بردن از داشتن فرزند خیلی هم هدف خوبیه !

در مورد آینده فرزند و اینکه پدر و مادر درست تربیتشون کنند تا از آینده فرزندشون لذت ببرند هم خوب همه پدر و مادرها دوست دارند فرزندانشون آینده خوبی داشته باشند و حداکثر تلاششون رو برای پیشرفت فرزندشون میکنند اما همیشه هم فرزند به اون راهی که پدر و مادر انتظار دارند نمیره که اگر این طوری باشه الان دیگه نباید هیچ خلافی وجود داشت و یا اون 1% که گفتید سهم پدرو مادر در تربیت فرزند هست و فراهم کردن باقی شرایط از طرف پدر و مادر باید خیلی بیشتر از این حرفا باشه .

[Legacy's]

پدر و مادر در حدی که میتونند مسئول هستند ولی این که بگیم اگه یه نفر رو خواستید به دنیا بیارید اول بفهمید آرزوهاش چیه که غیر ممکنه !!! حقوق اصلی یه انسان حقشه ولی تحقق اهداف و آرزوهاش توسط مادر و پدر یه درخواست کاملا غیر منطقیه ، چون اگه همه ی پدر و مادر ها بخوان حداکثر ها رو برای فرزندانشون فراهم کنند و بعد صاحب فرزند بشن ، شاید هیچ فرزندی نباید به دنیا بیاد ! موفق شدن و خوشبخت شدن شخص بستگی به خودش داره تا 99 درصد ! اون یه درصد هم که میمونه وظیفه ی پدر و مادر در تربیت و سلامت و نشان دادن راه درسته !

ما نتیجه ی خودخواهی پدر و مادر نیستیم ! بلکه حاصل طی کردن مسیر طبیعی آفرینش هستیم ! من مثال حیوانی میزنم که مفهومش رو بتونم ساده تر بگم ، شما مطمئن باش یه حیوان وقتی پیش جنس مخالفش میره ، هدفش ارضای غریضه ی خودشه و این خود خواهی نیست بلکه حقشه ، اون حق داره که نیازهاش رو برطرف کنه !
از یه طرف منابع طبیعی محدوده ، از یه طرف خود انسان که داره اوضاع رو بدتر میکنه با استفاده ی نادرست از فکرش ! نمیشه طبیعت رو واسه این که چرا نیازهای ما رو تامین نمیکنه سرزنش کرد ، چون چیزی رو دریغ نکرده ، ولی ما انسان ها اونطور که میتونستیم خوب نبودیم !
تولد ما نتیجه ی خود خواهی پدر و مادر نبود ولی زندگی سخت ما نتیجه ی خودخواهی انسان های جامعه هست !
درمورد این که بچه نمک زندگی و این حرفا هم باید بگم ، اگه به آینده ی بچه فکر کرده باشیم و مسیر درست تربیت فرزند رو طی کنیم ، لذت بردن از داشتن فرزند خیلی هم هدف خوبیه !

ضمن احترام،
دو نکته یادتون نره: اول اینکه تغییر اسم، چیزی رو عوض نمیکنه. البته این مطلب به کت خیلی از ما ایرانیها هیچوقت نرفته و نمیخواد بره.
دو اینکه من برخلاف شما که 1 درصد مسئولیت رو متوجه پدر و مادر و 99 درصد رو متوجه خود فرد میکنید، با شما اختلاف نظر اساسی دارم.
پدر و مادرهای پیر زیادی رو در اتوبوس یا گوشه گوشه ی جامعه دیدم که میگفتند 30 سال قبل به طمع دریافت ملک و یخچال و.... بچه دار شدند! اونم نه یکی دو تا بلکه چند تا! حالا هم اون بچه ی 30 سال قبل و مرد جوان فعلی از پدرش کلی مطالبه داره. حق هم داره.
تاریخ تکرار شده: همین حالا هم یارانه ی بیشتر، سکه، یک میلیون تومان و.... وعده هایی هستند که اولیای بی مسئولیت و کم عقل رو دارند وسوسه میکنند. و البته در آینده هم این آش و کاسه به نوعی دیگر خواهد بود.
شاید مسئولین دولتی در هر زمانی با وعده و وعید بخوان رشد موالید رو پیگیری کنند ولی مگر شما بعنوان یک شخص عاقل، عقل ندارید که خودتون رأساً راه رو از چاه زندگی خودتون تشخیص بدید؟
گیرم که دولت بشما ملک و امکانات فیزیکی هم داد. آیا شما شخصاً خودتون وضع تربیتی مناسبی هم دارید که بخواید ولو 1 بچه هم آورده و تربیت درست انجام بدید؟ یا خیال کردید همه چیز محدوده به داشتن امکانات خیالی؟
خودخواهی یعنی این.
خودخواهی یعنی اینکه شما وقت ارضای غریزه، فقط خودتون رو ببینید نه نسلی که در آینده قراره با این ارضای غریزه ی شخصی شما پا به این دنیا بذاره. چه کاری بدتر از این؟
شما مختارید اسمش رو هر طور که مایلید باز هم عوض کنید ولی اینکار هیچ چیزی از مسئولیت شما در قبال نسل آیندتون و مطالبات اونها از شما کم نمیکنه بلکه بار بی مسئولیتی بیشتری بر شانه ی شما سنگینی خواهد کرد.

موفق باشید.

[rozbeh85]

من یه چیزی بگم راجب پدر و مادر خودم و فکر کنم اکثر نسل ما، زمان را یادتان نرده
من و برادرم که اون زمان جقله بودیم، فقط میدونم پدر و مادر من وقتی ازدواج کردن و می خواستم از کنار هم بودن لذت ببرند انقلاب شد، آمدن درسشان را تمام کنند انقلاب فرهنگی شد، بچه دار شدند که خوشی داشته باشند جنگ شد.
من فقط خاطرات خیلی کمرنگی بادمه ولی صف های گاز و گوشت یخ زده و رفتن و پناهگاه ها رو یادمه.
پدر مادر ماها اصلا فرصت نداشتن که بشینن ما را تربیت کنند، انقلاب و جنگ و پوشک و شیر خوشک و مدرسه دولتی و نمونه مردمی، نظام قدیم و جدید و کنکور و فلان و بهمان.
نسل سوخته پدر مادر های ما هستند که تمام جوانی و زندگیشان را گذاشتند پای ما.

[hamid_diablo]

masoudtr جان من تو یکی از پستام اشاره کردم که محل کار و نحوه خرج کردن همسر مهمه

چرا؟

چون من به شخصه محیطی که همسرم قراره اونجا کار کنه برام مهمه.یرخی ازمحیطهای کاری رابطه صمیمی و شایدم فراتر از صمیمی بین کارمندهای اونجا وجود داره و نمیدونم دلیلش چیه ...شایدم راندمان بالای کاری.اما من نمیتونم تحمل کنم همسری جایی کار کنه که روابط بین کارمندها به شدت آزاده و حتما این مسئله تو زندگی زناشویی تاثیر میزاره.....این حرف من به این معنا نیست که من محیط کار همسرم رو تائین کنم

[needer]

خیلی از پسرها اینجا عنوان میکنن تمایلی به ازدواج ندارند .
کاش دختر ها هم میگفتند آیا اونها تمایل دارند؟ یا دختر ها هم دلایلی دارن که نمی خوان ازدواج کنن؟
دز کل این پست مردونه شده. خود من در 28 سسالگیم 90 درصد دوستام ازدواج نکردن چه اونهایی که سطح خونوادگی و تحصیلات بالایی دارن چه متوسط.

[کاربر شماره ی یک]

اینکه بگیم وظیفه پدر و مادر در قبال تربیت فرزند 1% هست اصلا درست نیست همون طوری که محیط اجتماعی در تربیت فرزند نقش داره محیط خانواده هم تاثیر بسزایی در تربیت فرزند داره هر چند که به خود شخص هم خیلی بستگی داره و درسته که ما از آرزوهای فرزندمون در آینده خبر نداریم اما از شرایط حال حاظر در جامعه و آینده آن (از لحاظ اقتصادی) و رشد جمعیت و گرانی و ... که خبر داریم پس این درست نیست که بگیم همه چیز به خود فرزند در آینده ارتباط داره و این خودش که باید رو پای خودش وایسته و وظیفه پدر مادر هم فقط همون تربیت کردن باشه (تازه اگر این کارم درست انجام بدن)



دزسته اما در این جا سوالی که برای خیلی ها هست اینکه آیا مسیر طبیعی آفرینش عدالت رو هم رعایت میکنه ؟ شاید حرف اون بچه ای که گفته چرا اصلا من رو به دنیا آوردید این بوده که چرا شرایط من باید این باشه و شرایط دوستش چیزه دیگه ای شاید اون فرزند از پدر مادر خودش به خاطر به دنیا آوردنش ناراحت نبوده و ناراحتیش این بوده که چرا پدر مادری که شرایط خودشون رو میدونستند حاظر شدند پای یک بچه هم بیاد وسط و عذاب کشیدن فرزند بشه دلیلی برای مسیر طبیعی آفرینش

ما هم به عنوان یک انسان میتونیم قبل از اینکه بخواهیم پای فرزندی به میون بیاد شرایط خودمون و آینده فرزندمون رو با توجه به معیارهای مختلف بسنجیم تا در آینده برای به قول شما طی کردن مسیرطبیعی آفرینش متهم به خود خواهی از طرف فرزندانمون نشیم همون چیزی که امروزه اسمش برای بعضی ها شده نمک زندگی در آینده از طرف فرزند میشه خود خواهی و اونوقت که با 100% تربیت درست هم نمیتونیم انتظار داشته باشیم که نمک زندگیمون برامون مزه شیرین داشته باشه



.

مسئولیتشون در قبال خوشبختی و بدبختی رو گفتم نه در تربیت ، بلکه همون یک درصد رو هم که گفتم درقبال تربیت و سلامت بودیعنی پدر و مادر مسئولیت حقوق اولیه ی فرزند رو دارند ، این که حق داره در یه محیط خوب رشد کنه ولی این که آینده اش چی میشه ، به نظر من پدر و مادر خیلی مسئولیت کمی نسبت بهش دارند ! چون محیط رو برای شکوفا شدنش فراهم کردن و اگه تنبلی کرد و نخواست راه رو بره تقصیر خودشه ، نه پدر و مادر ! پدر و مادر مسئول نیست که برای آغاز شما حداکثر ها رو فراهم کنه ، همین که نیاز های پایه ی شما رو فراهم میکنه مسئولیتش تمامه !
اینها وظایف پدر و مادر نیست : تحصیلات عالی برای شخص ، به هدر نرفتن عمر توی سربازی ، ایجاد شغل برای شخص ، ازدواج عالی برای شخص و یا امثال این ها ! این ها وظایف اسمشو نبره !
پدر و مادر ها وظیفه ی رفاه هموطنان عزیز رو نداره !
(بیچاره پدر و مادر ها که توی این وضعیت ، جوون ها کاسه ، کوزه ها رو سر اونا میشکونن )
اگه قرار باشه ، هر مشکلی که برای یه فرزند پیش بیاد ، زود یقه ی پدر و مادر رو بگیره که چرا من رو به دنیا آوردی و توی عذاب انداختی که سنگ رو سنگ بند نمیشه ! خواه یا نخواه تلاش و سختی کشیدن جزو زندگی انسان هاست ، از اونی که فکر میکنید توی بهترین شرایطه بگیر تا اونی که فکر میکنید خیلی بدبخته !
قبول دارم که باید شرایط مناسب برای فرزند دار شدن داشت و بعدش فرزند رو به دنیا آورد ولی حتی اگه بهترین شرایط رو هم برای یه فرزند فراهم کنیم چه تضمینی وجود داره که فرزند زندگیش رو دوست داشته باشه و مشکلی براش پیش نیاد !

در مورد آینده فرزند و اینکه پدر و مادر درست تربیتشون کنند تا از آینده فرزندشون لذت ببرند هم خوب همه پدر و مادرها دوست دارند فرزندانشون آینده خوبی داشته باشند و حداکثر تلاششون رو برای پیشرفت فرزندشون میکنند اما همیشه هم فرزند به اون راهی که پدر و مادر انتظار دارند نمیره که اگر این طوری باشه الان دیگه نباید هیچ خلافی وجود داشت و یا اون 1% که گفتید سهم پدرو مادر در تربیت فرزند هست و فراهم کردن باقی شرایط از طرف پدر و مادر باید خیلی بیشتر از این حرفا باشه

توی حرفهای من اگه به اولویت ها دقت کنید دچار این جور مشکلات نمیشید ،تربیت درست بر لذت بردن اولویت داره ،یعنی شما باید تربیت درست رو انجام بدی ، بعدش اگه تونستی ازش لذت هم ببر ، یعنی وظیفه ی شما در قبال فرزند تربیته نه لذت بردن ! (در مورد اون یک درصد و 99 درصد هم منظورم رو گفتم )
عکس بودن خواسته های پدر و مادر و کارهای فرزندان وجود داره و مادامی که پدر و مادر ناصالح و فرزند ناصالح وجود داره ، خواهد بود ، یعنی این موضوع یه مسیر یه طرفه نیست بلکه ممکنه حتی یه شخص دوست داشته باشه که فرزندش یه دزد یا تروریست خوب بشه ، مگه توی تاریخ کم داشتیم انسان هایی که وقتی یه پسر به دنیا میومد از همون اول واسه جنگجو یاآدمکش بودن تربیتش میکردند ؟! این یعنی اگه تمام فرزندان هم طبق خواسته های پدر و مادر عمل میکردند باز هم خلافکار داشتیم !
اما درباره ی این که فرزند با وجود داشتن پدر و مادر صالح به مسیر درست نمیره ، برمیگرده به همون 99درصدی که شخص خودش انتخاب میکنه !
( اگه بخواییم در مورد این که پدر و مادر درست چه طور پدر و مادریه و تربیت درست چطور تربیته صحبت کنیم ، باید از پایه شروع کنیم و اول سر درست و غلط به توافق برسیم که بحث خیلی عمیق میشه و اصلا توی اینجا نمیگنجه ، پس بهتره در همین حد کافیه که باید یه تربیت درست وجود داشته باشه )