نثرهای عاشقانه

[دل تنگم]

اگه یه روز مردم و تو منو دوست داشتی

پنجشنبه ها بیا مزارم گل سرخی را رو قبرم بزار
تا همیشه اون گل را که بهت داده بودم
به یاد بیارم.....ولی...اگه تومردی...من فقط یک بار...میام مزارت...
میام و اون دسته گل سفید مریم
را که با خون خودم سرخش کردم برات هدیه می کنم
وعاشقانه کنارت جون می دم تا بدونی هیچ وقت تنها نیستی!!

[دل تنگم]

دوست داشتن هميشه گـــفتن نيست گاه سکوت است و گاه نگــــــاه ... غـــــريبه ! اين درد مشترک من و توست که گاهي نمي توانيم در چشمهاي يکديگــر نگــــاه کنيم ای کاش سه چیز در دنیا وجود نداشت: ۱:عشق ۲:غرور ۳:دروغ آن وقت انسان مجبور نبود به خاطر عشق از روی غرور دروغ بگوید....

[دل تنگم]

تا تنها می شم قاصدک خیالم رو می فرستم به گذشته نمی دونم چرا چشام دوست دارن گریه کنن ... بغضم تو گلوم می شکنه نمی دونم چرا زمان این همه سریع می گذره آخه مگه آینده چی داره که این همه عجله می کنه که بهش برسه این همه کاغذ سرنوشتم ورق خورد اما نتونستم یه برگش رو قشنگ بنویسم ... بدون خط خوردگی ... از همون کوچکی هم نامرتب بود دفتر مشقم ... و پر از خط خوردگی بود

[دل تنگم]

لاک پشت ها هم عاشق میشن .. ولی تحمل درد عشق ، براشون راحته ... چون عشقشون ، آروم آروم ترکشون می کنه

[دل تنگم]

لحظه سخت رفتنه" هيچي تو قلب من نبود
نگاه آخرين تو شعر جنونمو سرود"ار التهاب بي کسي پناه آوردم به جنون
زندگي زندونه وبس"به فکر نباش اي همزبون
خواستم فراموشت کنم اما خيالت نمي ذاشت"به غير ديوونه شدن راهي جلو پام نگذاشت
منو هرگز نبخش اي مهربونم"هميشه بد بودم اينو خوب ميدونم
بهتر نشناسي منو "مني که با تو بد بودم"تنها از عشق و عاشقي شکستنو بلد بودم

لايق بودنت نبود قلب حقيرم ميدونم"قرار تا آخر عمر تنهاي تنها بمونم

[دل تنگم]

گُل ریشه دارد، آن را در گلدان می کارند.
گل سینه هم سوزن دارد، آن را روی سینه سنجاق می کنند.
گل سینه من طلای ناب است. پُر است از نگین های گران بها. از آن هایی که من نه دیده ام و نه می فهمم. آن را در یک لفافه خوش آب و رنگ به من هدیه دادند و پایه های خنجر وارش را در قلبم برای تا اَبَد فرو کردند و از آن روز به بعد به هر جا که می روم آن را با خودم همراه می کنم.
عاشق شدم. عاشق مردی که ثروت اش در اندیشه اش بود، در زبان اش بود، در کلام اش بود، در صدای اش بود و در تصویر اش.
آه... از این جذابیتِ مکتوب که گول اش را خوردم.
و سهم من از جبروتِ نهفته در چشمان اش، از حرمتِ نهفته در صدای اش، از صداقتِ نهفته در گفتار اش و از قداستِ نهفته در افکار اش، پرداختِ شش ماه از حقوقم، یک سال بیکاری ام، دو سال درماندگی میانِ تنهایی و دادگاه و یک سال و نیم افسردگی و غم بود. سهمِ من یک سبد پُر از حتاکی و تهمت و سیاست و حسادت بود. سهم من بیشتر از این ها بود.
آه... این جواهر دارد روی قلبم سنگینی می کند. پایه هایش سینه ام را آزرده است. درد دارد. درد دارد. می فهمید؟!
یک نفر بیاید از روی قلبم بازَش کند.
من از گلِ سینه ام بیزارم.

[دل تنگم]

اگر باران بودم انقدر می باریدم تا غبار غم را از دلت پاک کنم اگر

اشک بودم مثل باران بهاری به پایت می گریستم اگر گل بودم شاخه ای

از وجودم را تقدیم وجود عزیزت میکردم اگر عشق بودم اهنگ دوست

داشتن را برایت مینواختم ولی افسوس که نه بارانم نه اشک نه گل و نه

عشق اما هر چه هستم دوستت دارم

[دل تنگم]

وقتي با تو آشنا شدم؛درخت مهربانيت آنقدر بلند بود که هرچه بالا رفتم آخرش را نديدم

معجون زيبايت آنقدر شيرين بود که هر چه نوشيدم نتوانستم تمامش کنم

و درياي عشقت آنقدر وسيع بود که هرچه شنا کردم نتوانستم آخرش را ببينم

و سرانجام در آن غرق شدم.

[دل تنگم]

هزاران بار قسم خوردم که نامت را به زبان نیاورم ولی چه کنم که آن قسم هم به نام تو بوده

[دل تنگم]

من از تجربه های تلخ آموختم که هیچ شاخه ای از هیچ ساقه ای جدا نیست و هیچ ساقه ای از هیچ برگی راضی نیست...برگ از درخت دلخوره پاییز بهانه ای بیش نیست...پرنده همیشه بر درخت ثابت نیست...اما تو بی حاصل به خاک ایمان آوردی؟...میشه مثل یه قطره اشک منو از چشمهات بندازی...ولی من نمی تونم جلوی اشکم رو که از رفتن تو سرازیر شده بگیرم...ببین ..من یه دل دارم که کارش منت کشیدنه....تو مقصر نیستی خودم خواستم کنار آرزوهات اردو بزنم...