Elder Scrolls V: Skyrim

[779]

دوسته عزیز ، بدونه شک داستان بازی فقط همون خطه داستانی ای که شما رفتی نیست ، مسلما Universe بازی و ... همه تویه خطه داستانیه بازی قرار میگیره.
از اونجا که بگم من 100% موافقم با نظرت در مورده اینکه DAO شخصیت پردازیه بهتری داره ، اما نمی تونم از نظره حماسی بودن داستان و Universe بازی باهات موافق باشم.
اگه بخوایم از نظره Universe ( اون جهان و کله المنت هایه داستانی بازی ) مقایسه کنیم که مطمئنا هیچ بازی ای به سری The Elder Scrolls نمیرسه.
اما شما تویه TES در مورده تک تک اشیاء عجیب غریب ، نمیدونم شخصیت ها نژاد ها ، تاریخ!! تاریخ رو بگو اصلا! تاریخ TES رو خوندین شما؟ واسه بیشتر قسمت هایه تاریخ ( شخصا میگم خطه اصلیه داستانیه Skyrim شاهکار نبود ، اون Side Quest هاش بود که بازی رو شاهکار میکرد ، چون نکاتی از تاریخ و قهرمانان اون توش داره ) تویه TES کتاب داره ، من بحثم TES ]ست نه صرفا Skyrim ، قبله Skyrim ، من یک دور Oblivion رو رفتم و بعضی از کتاب هاش رو که قبلا خونده بودم ورق زدم ، یک سری هم قبلا یادم بود ، وقتی تویه Skyrim و تویه یکی از Side Quest هایه بسیار کوچکش اشاره ای از اون دیدم ، واقعا نمیدونستم چی بگم! هر قسمت و تک تک اعضایه این بازی به هم وصله ، یعنی نویسنده جهانی رو درست کرده که هر آدمی میموند توش! به این وسعت با اون همه نکته ی داستانی ، شما اصلا بری داستان Location هایه Skyrim رو بخونی ، میبینی که خیلی هاش بر میگرده به تاریخ دور ماله Era 2 و ... ، اصلا Skyrim به خاطره اینکه اصیل ترین نژاد و اولین جایی بود که انسان ها واردش شدن رو داره ، خیلی خیلی از لحاظه داستانی غنی هست. شما میای فقط خط داستانیه اصلیه بازی رو نگاه میکنی ، من تویه این قسمت رفتم از اوله بازی تمامه کتاب هایه بازی رو که پیدا میکردم نگه میداشتم میزاشتمش تو خونه ای که تویه Solitude خریدم ، رفتم Barn College رو خالی کردم از کتاب هاش ، بعدش داشتم تاریخ Uriel Spetim رو میدیدم ، میدیدم چقدر نکته اضافه شده ، باور کن از این همه بازی کردنم هر بار چیزه جدیدی از عظمت بازی رو من درک میکردم .
مسئله اینجاس که اگر مثلا DAO از لحاظ داستانی و خطه اصلی عالی هست و دیالوگ هاش تنوع بسیاری دارن ، به خاطره اینکه یک پنجم عظمت این بازی رو هم نداره ( خودم فنه شدید DAO هستم و همه هم منو اینجا میشناسن ) و کلا Bioware تویه دیالوگ سازی و شخصیت پردازی عالی عمل میکنه عالی! اما Bethesda هم نمیتونیم دسته کم بگیریم حداقل به خاطره بهترین سریه خودش من خیلی از جاها دیالوگ هایه فوق العاده ای دیدم که تویه خیلی از بازی ها شخصیت هایه اصلی میگن و فرداش تویه امضایه دوستان میبینیم!
سنگینی ای که این بازی و سبکش و داستانش داره هیچ بازیه دیگه ای نداره.

[Gregar]

آخه ساید کوئست های اسکایریم هم حرفی برای گفتن در مقابل ساید کوئست های ویچر و درگن ایج نداره. شما ویچر رو بازی کردی ؟ ساید کوئست هاش در عین اینکه از داستان ِ اصلی جداس ، ولی به داستان اصلی کمک میکنه و وقتی میری جلو میبینی انگار بخشی از داستان ِ اصلی بوده و چه خوب شد که رفتم فلان ساید کوئست رو.
شما میگی اسکایریم اینجوریه که داستانتو خودت میسازی. داستانی وجود نداره که بسازی. اینور میری اونور میری عضو ِ این گروه میشی اون گروه میشی. شما پرتال رو بازی کردید دیگه ؟ داستان از این خطی تر و لقمه گرفته شده تر ؟ حق انتخاب هم نداری. ولی میاد هزارتا جایزه سر داستان پردازی و شخصیت پردازی میگیره. شما کریتیک ها رو توی سایتهای بزرگ بخون. همه ایراد میگیرن. آقا اصن یه چیز دیگه. سر ِ DA2 بیا ببین ملت چه داد و بیدادی راه انداخته بود که حتما باید Oghren توی نسخه ی دوم هم باشه. آیا لیلیانا هست ؟ آیا موریگان هست ؟ اگه فلانی نباشه ما تحریم میکنیم بازیو . خداییش واسه اسکایریم دلت واسه کدوم شخصیت تنگ میشه ؟
خواهش میکنم نکته به نکته بحث کنیم. یعنی من نیام بگم سر کامپنیون ها فلان اتفاق واسه DA:O افتاد ، شما بگی نه خداییش خیلی خفنه اسکایریم دیگه. Pros و Cons بذاریم جفتشونو توی هر ویژگی مقایسه کنیم. تو بگو مبارزه من میگم فقط اسکایریم ( واقعا" مبارزه ی CRPG به نظرم مسخره س ) . تو بگو نورپردازی میگم اسکایریم ، بگو صدا برداری میگم اسکایریم ، بگو طراحی محیط میگم اسکایریم.
اما اسکایریم به خاطر یک سری المان هایی هم که توی DA:O بود محکوم بود که ضعیفتر باشه توی بخش داستان. شهر دورفهارو یادته توی DA:O ؟ جلال و شکوه اون شهر ، دیالوگ ها شخصیت های اون شهر ( اون دو تا که دعوا میکردن که پادشاه دورف ها بشن ) به کل داستان ِ اسکایریم میارزید ! خدائیش یادت بیار ! این فقط یه شهر از DA:O هست و نه کل بازی. اولا" باید حرفهای جفتشون رو گوش میکردی. بعد تصمیم میگرفتی با کدومشون حال میکنی. بعد میرفتی دم دو طرف رو میدیدی و واسه دو طرف ماموریت انجام میدادی ، بعد طرف یکیشونو میگرفتی و به واسطه ی اون تصمیمت داستان ِ بازی هم عوض میشد. حتی توی 2 هم تاثیر داشت تصمیمت. خدائیش این یک سی ام ِ داستان ِ DA:O بود ، آیا همه ی کوئست ها و سایدکوئستهای اسکایریم ، میتونن در مقابلش وایسن ؟

برعکس من میگم ساید کوئست های DA اصلا به اصل داستان مربوط نبود . اما توی اسکایریم هم همین طور بود . با این تفاوت که واقعا به دلت میشینه . غیر ساید کوئست هم یه نکته دیگه هست اونهم تنوع در دانجن ها . توی DA حداکثر چند نوع دانجن داشتیم واقعا این نکته خسته کننده بود . مخصوصا توی DA2 . اینکه واسه یه ماموریت دیگه به یه جای دیگه میری یک دانجنی میبینی شبیه اونی که قبلا رفتی . شبیه که نه کاملا یکی .
اما با این حرفت راجع به شخصیت پردازی موافقم . واقعا فکر نمیکنم کسی اگرن یا موریگان رو یادش بره . حتی بقیه اعضای گروه . هر چند شخصیت پردازی نسخه دوم به یکش نمیرسید .
ببین یه سری ضعف های داستانی و شخصیت پردازی که راجع به اسکایریم میگی درست منم قبول دارم ولی من میگم تمام اینها فقط در مقابل همون جهانی که توش بازی میکنی هیچ حساب میشن . من fast travel رو تو بازی off کردم و واقعا دیدم به طور عادی که سفر میکنی چه چیزهایی میبینی که در غیر این صورت نمیدیدی .

اصن شما متوجه عرائض من نیستی اسپرو جان.
من دارم راجع به داستان صحبت میکنم و شخصیت پردازی. الان شما توی جو بازی هستی من هر چی بگم حرف خودتو میزنی. شما به یک مورد از حرفای من اشاره نکردی و مستقیم جواب بدی. مثلا" همین پست ِ قبلی ِ من.
این که هر کسی رو بخوای بکشی بزرگ نمیکنه بازی رو ها
اما راجع به کتاب ها میگی ، کلا" یکی دو ورق با فونت 800 نوشته اون رو کتاب نمیگن. کودکس های DA:O دیوانه ت میکنه. انگار داری کتاب اساطیری میخونی.

من واقعا" اگه موردی بحث کنیم و من یه چیز بگم شما یه چیز دیگه جواب بدی حاضرم تا یه سال دیگه ادامه بدم ولی شما ورداشتی Shoutهارو یه مزیت میدونی. این خیلی خنده داره. دیگه بازی که راجع به اژدهاست این واسه ش مزیت نیست که. زبان ساختن سعی و تلاششونو نشون میده ، مث منظره ها مث همه ی چیزا ، آخه چه ربطی به داستان داره من نمیدونم.
ادیت : من واقعا" عقده ی لایک ندارما ، 5 ساله عضو فرومم هیچوقت پست ِ چرت و پرت ندادم از تعداد پستهام معلومه. ولی میدونید، برای کسی که وقت میذاره بهتون جواب میده و نشون میده عقایدتون براش ارزش منده ، سعی کنید احترام قائل بشید حتی اگه خلاف حرفتون باشه. ایرانی بازی در نیارید. متاسفم.

یعنی میگی کتابهای اسکایریم در مقابل کدکس های DA کم میاره ؟ اگه یادت باشه توی DA خیلی از چیزهایی که توی کدکس ها بود رو همینطوری توی بازی از طریق دیالوگ های موجود میفهمی . اما توی skyrim واقعا خوندن کتابها یه چیز تازه ای رو به دانسته هات در مورد داستان TES اضافه میکنه . مثلا قضیه اینکه چرا اسم شهر سولیتود این شده رو خوندی ؟
نکته دیگه راجع به کتابها اینه که اومدن توی اسکایریم اطلاعات تاریخی رو به صورت کتاب در اوردن که یعنی نویسنده کتاب توی خود بازیه مثلا گورمت . همونطور که گفتم هیچ چیز بین شما و کاراکترتون قرار نمیگیره .

دوسته عزیز ، بدونه شک داستان بازی فقط همون خطه داستانی ای که شما رفتی نیست ، مسلما Universe بازی و ... همه تویه خطه داستانیه بازی قرار میگیره.
از اونجا که بگم من 100% موافقم با نظرت در مورده اینکه DAO شخصیت پردازیه بهتری داره ، اما نمی تونم از نظره حماسی بودن داستان و Universe بازی باهات موافق باشم.
اگه بخوایم از نظره Universe ( اون جهان و کله المنت هایه داستانی بازی ) مقایسه کنیم که مطمئنا هیچ بازی ای به سری The Elder Scrolls نمیرسه.
اما شما تویه TES در مورده تک تک اشیاء عجیب غریب ، نمیدونم شخصیت ها نژاد ها ، تاریخ!! تاریخ رو بگو اصلا! تاریخ TES رو خوندین شما؟ واسه بیشتر قسمت هایه تاریخ ( شخصا میگم خطه اصلیه داستانیه Skyrim شاهکار نبود ، اون Side Quest هاش بود که بازی رو شاهکار میکرد ، چون نکاتی از تاریخ و قهرمانان اون توش داره ) تویه TES کتاب داره ، من بحثم TES ]ست نه صرفا Skyrim ، قبله Skyrim ، من یک دور Oblivion رو رفتم و بعضی از کتاب هاش رو که قبلا خونده بودم ورق زدم ، یک سری هم قبلا یادم بود ، وقتی تویه Skyrim و تویه یکی از Side Quest هایه بسیار کوچکش اشاره ای از اون دیدم ، واقعا نمیدونستم چی بگم! هر قسمت و تک تک اعضایه این بازی به هم وصله ، یعنی نویسنده جهانی رو درست کرده که هر آدمی میموند توش! به این وسعت با اون همه نکته ی داستانی ، شما اصلا بری داستان Location هایه Skyrim رو بخونی ، میبینی که خیلی هاش بر میگرده به تاریخ دور ماله Era 2 و ... ، اصلا Skyrim به خاطره اینکه اصیل ترین نژاد و اولین جایی بود که انسان ها واردش شدن رو داره ، خیلی خیلی از لحاظه داستانی غنی هست. شما میای فقط خط داستانیه اصلیه بازی رو نگاه میکنی ، من تویه این قسمت رفتم از اوله بازی تمامه کتاب هایه بازی رو که پیدا میکردم نگه میداشتم میزاشتمش تو خونه ای که تویه Solitude خریدم ، رفتم Barn College رو خالی کردم از کتاب هاش ، بعدش داشتم تاریخ Uriel Spetim رو میدیدم ، میدیدم چقدر نکته اضافه شده ، باور کن از این همه بازی کردنم هر بار چیزه جدیدی از عظمت بازی رو من درک میکردم .
مسئله اینجاس که اگر مثلا DAO از لحاظ داستانی و خطه اصلی عالی هست و دیالوگ هاش تنوع بسیاری دارن ، به خاطره اینکه یک پنجم عظمت این بازی رو هم نداره ( خودم فنه شدید DAO هستم و همه هم منو اینجا میشناسن ) و کلا Bioware تویه دیالوگ سازی و شخصیت پردازی عالی عمل میکنه عالی! اما Bethesda هم نمیتونیم دسته کم بگیریم حداقل به خاطره بهترین سریه خودش من خیلی از جاها دیالوگ هایه فوق العاده ای دیدم که تویه خیلی از بازی ها شخصیت هایه اصلی میگن و فرداش تویه امضایه دوستان میبینیم!
سنگینی ای که این بازی و سبکش و داستانش داره هیچ بازیه دیگه ای نداره.

واقعا راست میگی . من نسخه های قبلی رو به دلیل قدمت بالاشون نتوسنتم بازی کنم . واقعا توی این بازی یک کمبودی حس میکنم . اونم اینکه کاش اونا رو هم بازی میکردم چون خیلی از جاها واقعا داستان به مربوط میشه .

یه سوال :
اگه بخوام تمام نسخه های قبلی رو برم از لحاظ زمانی چقدر طول میکشه . کسی میدونه ؟

[manuelcalavera]

دوسته عزیز ، بدونه شک داستان بازی فقط همون خطه داستانی ای که شما رفتی نیست ، مسلما Universe بازی و ... همه تویه خطه داستانیه بازی قرار میگیره.
از اونجا که بگم من 100% موافقم با نظرت در مورده اینکه DAO شخصیت پردازیه بهتری داره ، اما نمی تونم از نظره حماسی بودن داستان و Universe بازی باهات موافق باشم.
اگه بخوایم از نظره Universe ( اون جهان و کله المنت هایه داستانی بازی ) مقایسه کنیم که مطمئنا هیچ بازی ای به سری The Elder Scrolls نمیرسه.
اما شما تویه TES در مورده تک تک اشیاء عجیب غریب ، نمیدونم شخصیت ها نژاد ها ، تاریخ!! تاریخ رو بگو اصلا! تاریخ TES رو خوندین شما؟ واسه بیشتر قسمت هایه تاریخ ( شخصا میگم خطه اصلیه داستانیه Skyrim شاهکار نبود ، اون Side Quest هاش بود که بازی رو شاهکار میکرد ، چون نکاتی از تاریخ و قهرمانان اون توش داره ) تویه TES کتاب داره ، من بحثم TES ]ست نه صرفا Skyrim ، قبله Skyrim ، من یک دور Oblivion رو رفتم و بعضی از کتاب هاش رو که قبلا خونده بودم ورق زدم ، یک سری هم قبلا یادم بود ، وقتی تویه Skyrim و تویه یکی از Side Quest هایه بسیار کوچکش اشاره ای از اون دیدم ، واقعا نمیدونستم چی بگم! هر قسمت و تک تک اعضایه این بازی به هم وصله ، یعنی نویسنده جهانی رو درست کرده که هر آدمی میموند توش! به این وسعت با اون همه نکته ی داستانی ، شما اصلا بری داستان Location هایه Skyrim رو بخونی ، میبینی که خیلی هاش بر میگرده به تاریخ دور ماله Era 2 و ... ، اصلا Skyrim به خاطره اینکه اصیل ترین نژاد و اولین جایی بود که انسان ها واردش شدن رو داره ، خیلی خیلی از لحاظه داستانی غنی هست. شما میای فقط خط داستانیه اصلیه بازی رو نگاه میکنی ، من تویه این قسمت رفتم از اوله بازی تمامه کتاب هایه بازی رو که پیدا میکردم نگه میداشتم میزاشتمش تو خونه ای که تویه Solitude خریدم ، رفتم Barn College رو خالی کردم از کتاب هاش ، بعدش داشتم تاریخ Uriel Spetim رو میدیدم ، میدیدم چقدر نکته اضافه شده ، باور کن از این همه بازی کردنم هر بار چیزه جدیدی از عظمت بازی رو من درک میکردم .
مسئله اینجاس که اگر مثلا DAO از لحاظ داستانی و خطه اصلی عالی هست و دیالوگ هاش تنوع بسیاری دارن ، به خاطره اینکه یک پنجم عظمت این بازی رو هم نداره ( خودم فنه شدید DAO هستم و همه هم منو اینجا میشناسن ) و کلا Bioware تویه دیالوگ سازی و شخصیت پردازی عالی عمل میکنه عالی! اما Bethesda هم نمیتونیم دسته کم بگیریم حداقل به خاطره بهترین سریه خودش من خیلی از جاها دیالوگ هایه فوق العاده ای دیدم که تویه خیلی از بازی ها شخصیت هایه اصلی میگن و فرداش تویه امضایه دوستان میبینیم!
سنگینی ای که این بازی و سبکش و داستانش داره هیچ بازیه دیگه ای نداره.

( Skyrim واقعا ده ها برابر DAO بود من هم ردش نمیکنم )
ببین من هم حرف تورو دارم میزنم. داستان پردازی و شخصیت پردازی در DAO خیلی بهتر بود ولی وسعت ِ این بازی رو نداشت. هیچی پرفکت نیست که. بحث بحث مقایسه ویژگی های این دو بازی بود. من نمیدونم چرا وقتی میگم شخصیت پردازی بهتر هست توی DAO ملت موضع میگیرن. واقعا" واسه کدوم شخصیت توی Skyrim تو دلت تنگ میشه ؟ اسم 2 تاشونو بگو. اما وقتی میگیم موریگان ، یاد یک شخصیت مغرور میافتیم که با اینکه عاطفی هست ولی چیزی بروز نمیده و رفتنش ته ِ نسخه ی اول واسه همه سوال هست که آخرش این بشر کجا رفت چی شد. یا Oghren ، دلت واسه یک دونه از اون تیکه های مسخره ش تنگ نشده؟ خب من اینارو میگم کرکتر میگم پرسونا ، اینا چیزیه که توی Skyrim به هیچ وجه وجود نداره. آیا این یعنی Skyrim بازی ِ بدی هست ؟ من میگم به هیچ وجه با هیچ RPGی به اندازه Skyrim حال نکرده بودم ولی خب Sometimes something's missing و اون هویتی هست که کرکتر اصلی بازی و کامپنین هات دارن. وقتی توی ME3 موردین خودشو کشت ، فن ها ناله ها که نمیکردن کدوم یکی از کامپنین ها توی Skyrim سری بعد نباشه یا مثلا" بمیره ملت صداشون در میاد؟ Ulrik ؟ Alduin ؟ این یعنی شخصیت پردازی. نمیدونم فکر نکنم کسی شکی داشته باشه که Skyrim هیچ حرفی واسه زدن نداره توی این بحث جلوی DAO.
میمونه اون یکی بحثم، داستان. شایان جان ، شما وقتی میتونی در مورد یونیورس مقایسه کنی که یونیورس ِ DAO ( که با این روند شک دارم چیزی مث ِ یونیورس خلق بشه ) ، مث ِ TES از همون سالهای 1994 و یا نزدیکاش . پس وقتی با هم خلق نشده ن نمیتونی یونیورس رو مقایسه کنی و باید تک تک بازیهارو مقایسه کنی یعنی DAی که از 2009 شروع کرد. آیا قبول داری به عنوان تک بازی ( بر وزن ِ تک آهنگ ) داستان DA:O و اون کدکس های عظیمش (کتاب های Skyrim در مقابل Codexهای DAO بیشتر به Tip شبیه بود تا متن ِ خاصی) ، به تک بازیی به نام Skyrim میچربید ؟ اگه نه برام توضیح بده . مرسی

[manuelcalavera]

برعکس من میگم ساید کوئست های DA اصلا به اصل داستان مربوط نبود .

گرگر جان یه ماموریتی بود نمیدونم Urn of Sacred Ashes بود چی بود مال ِ یه خدایی بود. اون کاملا" ساید کوئست بود ولی غیر از اینکه توی دیالوگ های خط اصلی تاثیر میذاشت آخراش هم تغییر میداد یادمه. من یادمه یه بار DA:O رو فقط برای اینکه این کوئست رو برم دوباره بازی کردم. اونو یادت میاد شما هم ؟

[Little Sparrow]

قبول دارم دلم برای شخصیت های Skyrim اون طور که برای Mordin تنگ شد،تنگ نمیشه و همچنین داستان DA:O هم به تنهایی بر Skyrim برتری داره.ولی دنیای DA از دنیای TES بهتر نیست.
کتاب هایی که توی Skyrim پیدا میکنی جذابیت خاصی دارن.مثلا وقتی Journal های شخصیت های متفاوت رو پیدا میکنی و از افکارشون با خبر میشی جذابتر هست تا وقتی که اطلاعات خاصی رو از توی Codex میخونی.اون طوری با طرز فکر طرف هم اشنا میشی.به نظرم این یه برتری بر Codex هست.

[Layken]

( شخصا میگم خطه اصلیه داستانیه Skyrim شاهکار نبود ، اون Side Quest هاش بود که بازی رو شاهکار میکرد ،

شایان برا این تیکه از حرفت باید یک چند ساعتی با هم حرف بزنیم....چون برخی Side Quest ها بودن اصلا خیلی بی دلیل بودن (درسته شاهکار هم داشتن ) ولی بی دلیل و بی ربط حتی Side Quest الکی کم نداشت

[Gregar]

گرگر جان یه ماموریتی بود نمیدونم Urn of Sacred Ashes بود چی بود مال ِ یه خدایی بود. اون کاملا" ساید کوئست بود ولی غیر از اینکه توی دیالوگ های خط اصلی تاثیر میذاشت آخراش هم تغییر میداد یادمه. من یادمه یه بار DA:O رو فقط برای اینکه این کوئست رو برم دوباره بازی کردم. اونو یادت میاد شما هم ؟

اره بابا بعد از 6 بار بازی کردن چطور یادم نیاد . اون ماموریت به نظرم به خاطر اینکه کاملا لازمه ماموریت اصلی بود جزو ماموریت های اصلی شناخته میشد و به خاطر اینکه توی main quest ها نبود جزو ساید ها شناخته میشد . یعنی هم اصلی بود هم ساید . ولی بیشتر اصلی بود . چون باید حتما انجام میشد . ولی هیچ ماموریت دیگه ای توی داستان اصلی تاثیر نداشت .
ولی ببین فقط یک RPG نیست که باید شخصیت پردازی خیلی قوی داشته باشه . یعنی در واقع من دارم میگم اسکایریم یک RPG ناب بود . در حدی که حتی شخصیت پردازی رو به عهده بازیکن گذاشته که به نظرم توی یک بازی نقش افرینی باید هم بتونی توش نقش بیافرینی . ببین RPG یه چیزه شخصیت پردازی یه چیز دیگه است . نه اینکه شخصیت پردازی مختص نقش افرینی باشه .

[manuelcalavera]

ولی ببین فقط یک RPG نیست که باید شخصیت پردازی خیلی قوی داشته باشه . یعنی در واقع من دارم میگم اسکایریم یک RPG ناب بود . در حدی که حتی شخصیت پردازی رو به عهده بازیکن گذاشته که به نظرم توی یک بازی نقش افرینی باید هم بتونی توش نقش بیافرینی . ببین RPG یه چیزه شخصیت پردازی یه چیز دیگه است . نه اینکه شخصیت پردازی مختص نقش افرینی باشه .

ببین سیبی که توی مارک اپل هست کرکتر داره حتی ، و خیلی چیزای دیگه . به نظر من شخصیت پردازی لازمه ی هر ماهیتیست حتی انتزاعی. درسته که RPG یه چیزه ، شخصیت پردازی یه چیز دیگه اما الان قائل شدن یک کرکتر برای هر مفهومی الزامیه. اصلا" هنر بدون کرکتر بی معناست.
ببین توی Bing داریم : the set of qualities that make somebody or something distinctive, especially somebody's qualities of mind and feeling . و این حرفت رو اصلا" قبول ندارم که "حتی شخصیت پردازی رو به عهده ی بازیکن گذاشته" . شخصیت پردازی کار خالق اثر هست و این مسئله قابل تغییر نیست و بیننده/شنونده باید اثر خالق رو در اون مخلوق ببینه. تو نمیتونی بگی اطرافیانت برات شخصیت سازی کنن و تصور کنن که تو فلان شخصیت رو داری. این غیر ممکن هست. چون گرِگُر با یک کرکتر مشخص خلق شده و مخاطب ِ تو اونو از حرفهات (بخون دیالوگ) از جنبه ی بصری (بخون گرافیک و چهره پردازی در بازی) و رفتارت - که همه ی اینا با توجه به تعریف ِ کرکتر همون Quality ها هستند - متوجه میشه. حالا بر میگردیم به اون تعریف از کرکتر ، آیا هیچ Setی از Quality ها ( نحوه ی حرف زدن ، حالت صورت و رفتار مشخص ) در هیچ یک از شخصیتهای Skyrim بود که اون Somebody رو Distinctive کنه ؟ نه ! پس اساسا" حتی اگر بخوای هم درکی از شخصیت داشته باشی و خودت یه چیزی رو هوا برای یه NPC تعیین کنی ، امکانش نیست. ( نمیتونی برای آبی که توی هیچ ظرفی قرار نگرفته شکلی تصور کنی ، اگه بیای بگی شبیه ِ کوزه در میاد ، اشتباهه چون ممکنه توی لیوان ریخته بشه و شکلش بشه شکل ِ لیوان و زمانی میتونی براش شکلی رو تعریف کنی که این آب توی یک ظرف ریخته بشه و به تو تحویل داده بشه )

[779]

شایان برا این تیکه از حرفت باید یک چند ساعتی با هم حرف بزنیم....چون برخی Side Quest ها بودن اصلا خیلی بی دلیل بودن (درسته شاهکار هم داشتن ) ولی بی دلیل و بی ربط حتی Side Quest الکی کم نداشت

اون که طبیعته TES هست یک یارو از ناکجا آباد میگه شمشیره منو پیدا کن ، بعد که میری دنباله شمشیرش یارو هفت خانه رستم رو رد کرده ولی اینقدر Side Quest هایه قشنگ داره این بازی که اینا توش وقت تلف کنی حساب میشه! لوکیشن هایه Skyrim واقعا فوق العاده بود واقعا!

( Skyrim واقعا ده ها برابر DAO بود من هم ردش نمیکنم )
ببین من هم حرف تورو دارم میزنم. داستان پردازی و شخصیت پردازی در DAO خیلی بهتر بود ولی وسعت ِ این بازی رو نداشت. هیچی پرفکت نیست که. بحث بحث مقایسه ویژگی های این دو بازی بود. من نمیدونم چرا وقتی میگم شخصیت پردازی بهتر هست توی DAO ملت موضع میگیرن. واقعا" واسه کدوم شخصیت توی Skyrim تو دلت تنگ میشه ؟ اسم 2 تاشونو بگو. اما وقتی میگیم موریگان ، یاد یک شخصیت مغرور میافتیم که با اینکه عاطفی هست ولی چیزی بروز نمیده و رفتنش ته ِ نسخه ی اول واسه همه سوال هست که آخرش این بشر کجا رفت چی شد. یا Oghren ، دلت واسه یک دونه از اون تیکه های مسخره ش تنگ نشده؟ خب من اینارو میگم کرکتر میگم پرسونا ، اینا چیزیه که توی Skyrim به هیچ وجه وجود نداره. آیا این یعنی Skyrim بازی ِ بدی هست ؟ من میگم به هیچ وجه با هیچ RPGی به اندازه Skyrim حال نکرده بودم ولی خب Sometimes something's missing و اون هویتی هست که کرکتر اصلی بازی و کامپنین هات دارن. وقتی توی ME3 موردین خودشو کشت ، فن ها ناله ها که نمیکردن کدوم یکی از کامپنین ها توی Skyrim سری بعد نباشه یا مثلا" بمیره ملت صداشون در میاد؟ Ulrik ؟ Alduin ؟ این یعنی شخصیت پردازی. نمیدونم فکر نکنم کسی شکی داشته باشه که Skyrim هیچ حرفی واسه زدن نداره توی این بحث جلوی DAO.
میمونه اون یکی بحثم، داستان. شایان جان ، شما وقتی میتونی در مورد یونیورس مقایسه کنی که یونیورس ِ DAO ( که با این روند شک دارم چیزی مث ِ یونیورس خلق بشه ) ، مث ِ TES از همون سالهای 1994 و یا نزدیکاش . پس وقتی با هم خلق نشده ن نمیتونی یونیورس رو مقایسه کنی و باید تک تک بازیهارو مقایسه کنی یعنی DAی که از 2009 شروع کرد. آیا قبول داری به عنوان تک بازی ( بر وزن ِ تک آهنگ ) داستان DA:O و اون کدکس های عظیمش (کتاب های Skyrim در مقابل Codexهای DAO بیشتر به Tip شبیه بود تا متن ِ خاصی) ، به تک بازیی به نام Skyrim میچربید ؟ اگه نه برام توضیح بده . مرسی

10 برابر هم نگیم دیگه چون Skyrim یکمم از نظره سبکی فرق داره.
گیم پلی Skyrim اصلا Combat Challenge نداره. یعنی چطوری بگم ، تو تویه Skyrim بیشتر از بدست آمده هات تویه Combat استفاده میکنی تا Skill جنگیدنت! اما تویه DA تو با استراتژی هایه مختلف میتونستی دشمن رو ببری. کلا یکی از ضعف هایه Skyrim هم همین هست با اینکه زیاد رویه Combat کار کردن اما خیلی کار داره مخصوصا میجش ! یعنی به جز اون قدرت تخیلی که Mana کم نمیاری آخراش با چندتا حرکت ، در بقیه موارد Mage رو واقعا چرت ساختن! البته در عوض تویه DAO باز Mage ها خیلی دیگه باگ بودن
پس نمیتونیم یک بازیه CRPG رو با RPG از نظره Combat مقایسه کنیم ، چون مسلما Combat یک بازیه CRPG خیلی سنگین تر و فکری تر هست.
بحثه شخصیت پردازی رو که من همون اول گفتم غیره ممکنه تو کله سریه Skyrim چیزی در حد ماندگاریه شخصیت هایه Bioware پیدا کنی. Bioware یک کار رو خیلی خوب انجام میده اونم شخصیت پردازی هست.
DAO با اومدن Universe ای رو خلق کرد! چطوری میگی Universe نمیتونی بنامی؟! این بازی با همون قسمته اولش یک Universe بزرگی خلق کرد که آدم هنگ میکرد! اصلا خدایانش اتفاقات لوکیشن هاش و ... خیلی جذاب و حماسی بودند. من یادمه با حسین میخواستیم DA Universe بزنیم ، بیخیال شدیم خیلی سنگین بود DAO ، واقعا شاهکاری بود واسه خودش! ببین من نمیخوام بحثه این رو بکنم که کدوم قسمت از بازی بهتره از نظره اطلاعات. خوب طبیعیه که وقتی یک IP جدید میاد شما رو با یک Universe و حجم وسیعی از اطلاعات مواجه میکنه که اگه اون IP جدید DAO باشه که دیگه... معلومه حجمه کدکس هایه اون بیشتره! چون شما تویه Skyrim نمیای که در مورده دیگر سیاره ها و دیگر قاره ها تحقیق کنی اینا همه از قبل بودند ، وگرنه الان به جایه بازی داشتی صبح تا شب کتاب میخوندی Skyrim هر نسخش داستانی از گذشته و آینده رو نمایان میگنه! چون معمولا زمانه بینه هر نسخش که میاد تویه بازی زیاد هم هست ، اتفاقات بین اون هم گویا میشه ، هم یک سری راز و رمز از گذشته ی دور باز میکنه. که تویه این نسخه ما اون دوره ی گمنامی که Dragon ها بودند رو بیشتر مورد بررسی قرار داده. همونطور که گفتم نمیشه مقاسه کرد یک IP جدید رو با یک بازی ای که 5 تا نسخش اومده باشه.

[Gregar]

ببین سیبی که توی مارک اپل هست کرکتر داره حتی ، و خیلی چیزای دیگه . به نظر من شخصیت پردازی لازمه ی هر ماهیتیست حتی انتزاعی. درسته که RPG یه چیزه ، شخصیت پردازی یه چیز دیگه اما الان قائل شدن یک کرکتر برای هر مفهومی الزامیه. اصلا" هنر بدون کرکتر بی معناست.
ببین توی Bing داریم : the set of qualities that make somebody or something distinctive, especially somebody's qualities of mind and feeling . و این حرفت رو اصلا" قبول ندارم که "حتی شخصیت پردازی رو به عهده ی بازیکن گذاشته" . شخصیت پردازی کار خالق اثر هست و این مسئله قابل تغییر نیست و بیننده/شنونده باید اثر خالق رو در اون مخلوق ببینه. تو نمیتونی بگی اطرافیانت برات شخصیت سازی کنن و تصور کنن که تو فلان شخصیت رو داری. این غیر ممکن هست. چون گرِگُر با یک کرکتر مشخص خلق شده و مخاطب ِ تو اونو از حرفهات (بخون دیالوگ) از جنبه ی بصری (بخون گرافیک و چهره پردازی در بازی) و رفتارت - که همه ی اینا با توجه به تعریف ِ کرکتر همون Quality ها هستند - متوجه میشه. حالا بر میگردیم به اون تعریف از کرکتر ، آیا هیچ Setی از Quality ها ( نحوه ی حرف زدن ، حالت صورت و رفتار مشخص ) در هیچ یک از شخصیتهای Skyrim بود که اون Somebody رو Distinctive کنه ؟ نه ! پس اساسا" حتی اگر بخوای هم درکی از شخصیت داشته باشی و خودت یه چیزی رو هوا برای یه NPC تعیین کنی ، امکانش نیست. ( نمیتونی برای آبی که توی هیچ ظرفی قرار نگرفته شکلی تصور کنی ، اگه بیای بگی شبیه ِ کوزه در میاد ، اشتباهه چون ممکنه توی لیوان ریخته بشه و شکلش بشه شکل ِ لیوان و زمانی میتونی براش شکلی رو تعریف کنی که این آب توی یک ظرف ریخته بشه و به تو تحویل داده بشه )

حرفات صددرصد درست . ولی یه مثالم میزنم انکار نکن .
معروف ترین RPG انلاین توی تمام بازی ها چیه ؟ World of Warcraft . خوب به نظرت توی همچین بازی ای چقدر شخصیت پردازی داره . حالا حتما میخوای بگی این انلاین نیست پس باید حتما شخصیت پردازی داشته باشه . فکر کنم یکی از چیزهایی که بازی کننده اسکایریم بعد از بازیش دوست داشت ای بازی اون قابلیت رو داشته باشه قابلیت انلاین این بازیه (که دیدیم امسال داره یه جورایی یه نسخه اش میاد) .
اسکایریم خیلی کم به بازی های تک نفره RPG هم عرصه خودش نزدیکه و بیشتر میشه گفت شبیه RPG های انلاینه که فقط اون حالت چندنفره رو نداره . حالا این وسط اومدن یه سناریوی ضعیفی هم واسه خالی نبودن عریضه به بازی اضافه کردن . پس کلا سبکش خارج از این بحث هاست .
درسته اگه یک سناریوی قوی و حتی شخصیت پردازی قوی در کنار این بازی قرار میگرفت دیگه حرفی واسه گفتن نداشت ولی من بازی رو به خاطر نداشتن این عناصر نقد نمیکنم . چون همونطور که خودت میدونی راههای زیادی برای لذت بردن از این بازی هم هست .