برنامه‌ی هفت

[Mahdi Hero]

دوسته عزيزم تو اجتماع هميه اين حرفايی که گفتی رو داريم اما شعار نداريم آدم های فيلمهای کيميايی همه شعارگونند. همه تفکراتشم مريض گونست کسی توی اين همه سال فقط با يک نوع نگاه به مردم جامعه داره. سعيد عقیقی عزيز خوب جمله ايی گفته بود در موردايشون: آقای کيميايی تو دوران قبل از انقلاب خودش گم شده و هرکسم ميخواد انو بيار تو دوران بعد از انقلاب نميخواد پاشو بزاره اينور.
من ادعا ندارم اما مصاحبهای اينا رو که تو مجلات ميخونم اصلا تعجب ميکنم که آیا واقعا اینا هنرمندند مجله 24 يک بخش داره که در ابتدای مجله اونو چاپ ميکنه به اين صورت که از کارگردانان و بازيگران و کلا عوامل فيلم سوال ميکنه که آخرين فيلمی که ديدين چی بوده و کی بوده آدم جواب بعضی از اين دوستان رو که ميبينه خجالت ميکشه که اينا شدند عوامل سينمای این کشور يکی از همين عوامل به قول شما خفن سينما آخرين فيلمی که ديده بوده بر ميگشت به چند ماهه پيش آخه مگه ميشه آدم حيته کار و عشقش سينما باشه و بعد آخرين فيلمه ديده شدش برااي چند ماهه گذشته؟


عجب....عجيب دوسته گلم اين حرف هايی که ميزنی شبيه مضحکست نزن برادر اين حرفو نزن
در مورد کوروساوا ميگند که اون نگا ه شرقی خيلی تو سينمای کوروساوا بچشم نمياد کوروساوايی که فيلم راشامونو ساخته و قضاوت رو مورد چالش قرار ميده ديدی آسيای شرقی داشته؟!!!اتفاقا دوسته گلم خيلی از منتقدین هم عصر کوروساوا ایشونو به غرب گرایی متهم میکردند . نگاه او مخلوطی از سينمای انگليسی و افکار و استنباط های خودش از فرهنگ ژاپن که اين افکار رو توسط نوع نگاه و دوربين های آسيای شرقی روی پرده مياره باسه اينکه حرفمو بهتر درک کنی اگر مجموعه فيلمنامه های ايشون رو که نشر نی چاپ کرده بخونی قضيه برات بهتر حل ميشه.
در مورد تاکوفسکی ديگه من هيچی نگم بهتره دوسته گلم نگاه تارکوفسکی نگاه به کله بشريت و فلسفی وجودی اونه و فيلماش محدود به جامعه شوروی نبوده بلکه فيلماش مسيرساز بود خوبه اين جملتونو دوست عزيزمون و همکار سابق فيلم مهرداد می ديد اون بهتر جوابتان رو ميداد

دوسته گلم عوالم فيلم اگه اين چيزا رو ميفهميدند ديگه تو دهه 60 موتور کاوازکی اوتومات نميدادند دست عزيز دردانه آقای کيميای تو فيلم. دوسته عزيز فکر ميکنی کجا زندگی ميکنی؟!!ايران. سينمای ايرانم اسمه گنده زياد داره اما فيلمه گنده کم داره پس فکر نکن اون عوامل فيلم آدمای عجيب غريبی هستند از نزديک بنده يک سری از اين دوستانو ميشناسم و با اطمينان ايو نبهت ميگم که فردی مثله شما خيلی از امثاله اونا بهتر فيلم ديدند و ميبينند و فيلمو درک ميکنند اما اونا يا پارتی داشتند وارد اين کار شدند يا پول يا....
آقای کيميايی اسمش بزرگه خودشم آدم بزرگيه اما بزرگيش برای امثال من و دوران من معنايی نداره بزرگيش باسه دهه 60 و قبل از انقلاب

آقای علی معلم که بصورت تهيه کننده هم تو سينما فعاله اگر خزعبلات کيميايی رو هی تو مجلش تعريف و تمجيد نميکرد اينقدر اين آقا الان سينماش عاشق نداشت.زیرا تنه تریبون سنما تو این کشور مجلاتی مثلث 24 یا فیلم یا دنیای تصویر هستند چون حکومت میونه خوشی با سینما نداره


در آخر اگر نثرم کمي تند و تيز بود معذرت خواهی منو قبول کن چون من نوع نوشتنم همين گونست اما بدون هيچ قصد و قرضی اينگونه مينويسم

[M3HRD@D]

در آخر اگر نثرم کمي تند و تيز بود معذرت خواهی منو قبول کن چون من نوع نوشتنم همين گونست اما بدون هيچ قصد و قرضی اينگونه مينويسم

خواهش میکنم دوست عزیز در کل نظراتمون خیلی با هم تفاوت داره که هر کدوممون عقاید و دید خودش رو در رابطه با این مسائل داره
که اگر هر چقدر هم راجبش بحث کنیم به جایی نمیرسیم...
موفق باشی دوست عزیز

[Hamid Hamid]

راستي يه نكته اي كه تو برنامه ي قبلي بيان شد اين قضيه بود كه تمام فيلم ها در فصل تابستان فقط 7 هفته اكران خواهند داشت.

برنامه ي هفت دليل اين رو تنوع فيلم و اينكه تماشاگرا بتونن تعداد كارهاي بيشتري رو تماشا كنند عنوان كرد.

هرچند به نظرم خيلي كار خوبيه اگه اين رو براي همه ي فيلم ها با موضوعات مختلف اجرا كنند نه يه فيلمي خيلي اكرانش طول بكشه و ديگري كه همزمان با قبلي بوده زودتر كنار بره ...

براي مثال هم جدايي نادر از سيمين رو مقايسه كنيد با فيلم آقاي ده نمكي !

[pcforlife]

↓↓برای دوستانی که احیانا برنامه پریشب هفت رو ندیدن↓↓

بسته خبري سايت "سينماي ما" از جذاب‌ترين و پرحاشيه‌ترين برنامه "هفت"
انتقاد جيراني از مديران سينمايي/ پايان حرف‌هاي عرب‌نيا/ دفاع پولاد كيميايي از پدرش و مناظره دو منتقد مخالف و موافق فيلم «جرم»

سينماي ما - برنامه سینمایی" هفت" که جمعه شب 20 خردادماه از شبکه سه پخش شد، شب پر خبر و پر جاذبه‌اي ار گذراند. اين برنامه در بخش اول اختصاص به صحبت‌های پایانی فریبرز عرب‌نیا داشت که برای سومین هفته در این برنامه حضور داشت. همچنین نقد فیلم سینمایی "جرم" با حضور علی معلم و مسعود فراستی برگزار شد. پولاد کیمیایی مهمان این برنامه بود و درباره نقش آفرینی در "جرم" سخن گفت.

فريدون جيراني به انتقاد از مديران سينمايي پرداخت

در ابتدای برنامه فریدون جیرانی در ارتباط با انتقادهایی که جواد شمقدری از صحبت‌های دو هفته قبل جیرانی در برنامه کرده بود با اشاره به اینکه این برنامه زیرنظر یک تهیه‌کننده اداره می‌شود و نظرات مجری برنامه شخصی نیست ابراز کرد که در طول 30 سال گذشته جواد شمقدری و علیرضا سجادپور تنها مدیرانی بودند که همیشه تلاش کردند به همه انتقادات و اظهار نظرها پاسخ دهند. اما گاهی اوقات پاسخ ندادن شان انسان را بالاتر می برد و نیازی نیست به همه نقدها پاسخ داد.

وی همچنین در ارتباط با صحبت‌های علیرضا داودنژاد و جوابی که محمدرضا عباسیان مدیر موسسه رسانه های تصویری به صحبت‌های او مبنی بر حمایت نکردن هیچ نهادی از فیلم کرده بود گفت انتقاد باید با تحلیل درست و منطقی همراه باشد. سطح مطالعات، آگاهی و حتی سن و سال شما نصف اقای داودنژاد است. بنابراین بهتر بود حرمت را نگه داشته و اگر صحبتی دارید با تحلیل درست ارائه دهید.

جیرانی در دنباله صحبت‌هایش خاطر نشان کرد که داودنژاد فیلم "مرهم" را در زمان آقای داروغه زاده ساخته است و ممکن است فیلم بعدی را که تولید می کند شما در این پست حضور نداشته باشید. پس بهتر است تحلیل مناسبی ارائه دهید.

فريبرز عرب‌نيا به تبيين نظراتش درباره سينما و بازيگري پرداخت

در بخش دیگری از برنامه فریبرز عرب‌نیا که درباره بحث قهرمان و قهرمان پروری بخش پایانی صحبت‌هایش را ارائه می‌داد ابتدا درباره انتقاداتی که در دو هفته گذشته از او شده بود پاسخ داد. عرب‌نیا برای چندمین بار پیاپی تکرار کرد که روی سخنش با شخص خاصی نیست بلکه از جریانی که این افراد قربانی آن هستند انتقاد می‌کند.

عرب‌نیا به شخصی اشاره کرد که در برنامه گذشته او را متهم کرده که با گرفتن پول افرادی را بازیگر کرده است. اما با دیدن این شخص در خانه سینما و گوش دادن به صحبت‌های او متقاعد شده است که این بازیگر این عمل را مرتکب نشده و در عوض تهیه کننده‌ای که شباهت ظاهری و اسمی به این بازیگر دارد این کار را انجام می‌دهد.

وی همچنین در پاسخ به سخنان حامد بهداد که در مطبوعات درباره عرب نیا منشر شده بود البته بدون ذکر نام وی گفت که یکی از همکاران من در رسانه‌هایی که غیر شرافتمندانه رفتار می‌کنند غلتیده است و همه نقل قول‌هایی که از جانب من و در رابطه با رفتارم با دیگران و یا خودش مطرح کرده کذب محض است.

بازیگر فیلم سینمایی "شوکران" در ادامه ضمن بیان این مطلب که این بازیگر در ارتباط با وی در اشتباه به سر می‌برد گفت: ما همیشه تلاش کرده‌ایم که اخلاق، ادب و جوانمردی باعث اختلاف بین بازیگران نشود. من همه توهین‌ها و هتاکی‌های ایشان را می‌بخشم اما ایشان در نامه خود با دید تحقیر به خلیل عقاب نگاه کردند که من از ایشان عذرخواهی می‌کنم.

وی ادامه داد: اگر صحبت‌های این همکار را پیگیری قانونی نکردم به این دلیل است که دعوایی بین اهالی سینما به دادگاه نرود. اما اگر از این به بعد روزنامه‌ها و افراد دیگر به خصوصیات من و یا خانواده‌ام چه خوب چه بد بپردازند حتما از طریق قانون پیگیری می‌کنم.

عرب‌نیا در ادامه صحبت‌هایش به برخی از مطبوعات اشاره کرد که بازی بلبشویی راه انداخته اند که هدف از آن تنها جذب مشتری و تیراژ بالاتر است. وی خاطر نشان کرد که می‌توان برنامه هایی را پخش کرد که نقد فیلم در آنها به هتاکی و توهین منجر نشود و کلماتی که جامعه از تکرارش اکراه دارد در آن زده نشود. جامعه دارد به نشر منکر عادت داده می‌شود. کرامت انسان‌ها و مسئله امنیت شغلی آنها دارد از بین می‌رود.

وی با اشاره به این که مسائل مطرح شده از دلایلی است که باعث ماندگار نشدن بازیگران ما می‌شود به این مسئله اشاره کرد که زمانی به تهیه کنندگانی که پرونده‌های حقوقی در دادگاه دارند و حق دیگران را خورده‌اند و یا روزنامه‌های زرد امکان فعالیت می‌دهیم چشم بر منکر بسته‌ایم.

وی با بیان اینکه در سینما چنبره قدرتی از برخی تهیه کنندگان، پخش کننده‌ها، سینماداران، مطبوعات و نهادهای سینمایی دولتی و خصوصی تشکیل شده است که اجازه فعالیت به عده‌ای را نمی‌دهد و همه چیز را در اختیار خود گرفته از این وضعیت انتقاد کرد. وی گفت این چنبره اجازه نه گفتن بازیگران به آثار سخیف را نمی‌دهد. اگر در طول سال 70 فیلم هم در سینمای ایران ساخته شود باز عده‌ای از افراد متخصص بیکار می‌مانند و اجازه فعالیت پیدا نمی کنند. تنها افرادی که در این چنبره هستند به فعالیت می پردازند.

عرب‌نیا در پایان پیشنهاد داد که شورایی فرهنگی با دخالت مجلس شورای اسلامی تشکیل شود تا این مسائل حل شود. چون وی معتقد بود که این مسائل دیگر از دست دولت خارج شده است. بروز این معضلات به این دلیل است که ساختار مدیریت فرهنگی ما دچار مشکل است.

در ادامه پولاد کیمیایی مهمان برنامه بود و درباره فیلم "جرم" و چگونگی ایفای نقش رضا سرچشمه با فریدون جیرانی به گفتگو پرداخت. کیمیایی در بخشی از صحبت‌هایش از حرف‌های مسعود فراستی و نقد که به فیلم "جرم" و مسعود کیمیایی در زمان جشنواره وارد کرده بود انتقاد کرد و معتقد بود که فراستی نقد شخصیتی کرده و با به کار بردن الفاظ ناشایست فضای تلویزیون را غبار آلود کرده است.

مسعود كيميايي به توضيح فيلم جرم و علايق سينمايي‌اش پرداخت

بخش دیگر برنامه "هفت" اختصاص به گفتگوی جیرانی با مسعود کیمیایی درباره فیلمش داشت. این گفتگو در خارج از استودیو انجام شده بود. نکته جالب برنامه این هفته حضور علی معلم و مسعود فراستی در برنامه بود که به نقد فیلم "جرم" و دنیای کیمیایی پرداختند. معلم در هیئت منتقد موافق فیلم جای فیلمساز و در مقابل فراستی به عنوان منتقد فیلم قرار گرفته بود.

پولاد كيميايي به دفاع از پدرش و توصيف كاراكترش در فيلم جرم پرداخت

پولاد کیمیایی بازیگر فیلم جرم، یکی از مهمانان شب گذشته برنامه "هفت" بود که در مورد دلیل حضورش در این برنامه گفت: به دو دلیل در این برنامه حضور یافتم یکی به دلیل حضور مجری چون شما که کارگردانی موثر هستید و دیگر به خاطر ملی بودن این رسانه و فضایی که برای مطرح شدن مشکلات سینما ایجاد شده است.

بازیگر فیلم جرم پس از گله ای کوتاه از برخی صحبت های یکی از منتقدان برنامه "هفت" در مورد نقش خود در فیلم افزود: رضا سرچشمه کمی پیرتر و مسن تر از آنچه هست به نظر می رسد به این دلیل که اتفاقاتی که در طول زمان برایش می افتد از دل فقر نشات گرفته است. وی ادامه داد: این شخصیت خیلی قابل بررسی است چون ریشه در سینمای کلاسیک کیمیایی دارد و کروکی این آدم را در فیلمنامه می توان یافت. رضا به عنوان بیماری که با خودش صحبت می کند تا لایه های زیرین رویارویی اش به آدم های اطراف از جمله خانواده و دوستش به تدریج دیده می شود.

کیمیایی با اشاره به اینکه در طول فیلم با گذر زمان ما به این شخصیت نزدیک تر می شویم خاطر نشان کرد: استفاده ابزاری که از این شخصیت می شود و از دل فقر بیرون آمده و از خوشبختی محروم است به قول خودش نمی داند نان حلال چیست در شرایطی قرار می گیرد که باید از حقوق خودش دفاع کند.

وی در مورد دلیل حرف زدن شخصیت رضا با خودش گفت: این حرف زدن در بازنویسی به شخصیت اضافه شد این می توانست شیوه بیان خوبی برای درونیات این آدم درونگرا و نشان دهنده تیک های عصبی او باشد.

وی ویژگی این شخصیت و باقی قهرمان های کارگردان را زانو زدن در برابر خرد دانست و افزود: من در این کار از فرم فاصله گرفتم. در فیلم های قبل اکثرا فرم بر بازی من قالب بود اما در این فیلم سعی کردم با صدا و چشم ها و حرکات بدن حسم را انتقال دهم و سعی کنم دیالوگ ها را با فشار بیشتر و تمرکز بالاتری بیان کنم.

پولاد کیمیایی در مورد دوبله اسماعیلی روی شخصیت رضا در فیلم تصریح کرد: در ابتدا که شنیدم ایشان قرار است روی شخصیت من دوبله کنند کمی شوکه شدم و نمی دانستم این دوبله با بازی من انطباق پیدا می کند یا خیر، اما وقتی در استودیو ایشان را دیدم برایم خیلی جالب بود و از گفتار و فن بیان ایشان استفاده زیادی کردم و با دیدن ایشان خیلی پیشرفت کردم.

کیمیایی در پاسخ به سوال جیرانی در این مورد که کدام صحنه از فیلم جرم را بیشتر دوست دارد بیان داشت: صحنه ای که رضا سرچشمه تسلیم رفاقت می شود و خود را به جای ناصر می گذارد که اگر خودش جای ناصر دست در کیسه مار کرده بود شاید مجرم او بود در این سکانس رضا تنهایی خود را در صورت نبود ناصر حس می کند و تنها در این صحنه است که فرو می ریزد.

علي معلم و مسعود فراستي به نقد و بررسي جرم پرداختند

در بخش پاياني، برنامه "هفت" شب گذشته با حضور دو منتقد به نقد فیلم جرم پرداخت. در این برنامه علی معلم به عنوان منتقد موافق فیلم و مسعود فراستی به عنوان مخالف به نقد جرم نشستند.
علی معلم در ابتدای صحبت های خود گفت: عادت خوبی است اگر بگذاریم افراد رو به روی هم به نقد بپردازند و اگر موضوع مورد مناقشه ای وجود دارد افراد با هم دیالوگ مستقیم داشته باشند.

این منتقد با ابراز تاسف از رفتاری که در عرصه فرهنگ و هنر و سیاست باب شده است افزود: من اسم این رفتار را "لات کوچه خلوت" می گذارم و این رفتار از آن جا نشات می گیرد که هرکسی در مقام انسان کامل در مورد همه چیز جهان اظهارنظر می کند و روی آثار مختلف اثر می دهد.

وی با بیان اینکه تنها منظورم فریبرز عرب نیا نیست خاطر نشان کرد: فردی را ناگهان بر اثر شایعه ای از صدر به ذیل می کشیم و بر اساس نظریه ای حرف خود را غالب می کنیم. چرا ما یاد نمی گیریم که بدون آنکه یکدیگر را تخریب کنیم با هم دیالوگ داشته باشیم.

معلم ادامه داد: آدم هایی باید با هم حرف بزنند که آداب مکالمه و حرف زدن بدانند. آزادی و دموکراسی مسئولیت آور است وقتی ما آزاد هستیم حرف های خود را مطرح کنیم در برابر این حرف ها مسئول هستیم. دلیل اینکه تلویزیون ما کمتر به سمت مناظره می رود را نمی دانم شاید به این دلیل باشد که ما هنوز یاد نگرفته ایم که سخن گفتن را بپذیریم و در حد خود حرف بزنیم.

وی با اشاره به اینکه مدیران تلویزیون این فضا را فراهم کنند که آدم هایی که مسئولیت حرف های خود را می پذیرند روبه روی هم بنشینند و با هم در مورد مسائل جامعه گفت و گو کنند.

معلم در مورد بی مهری هایی که تا به حال برخی سینماگران به آن دچار شده اند گفت: در هر زمان عده ای وجود دارند که از نوع فیلمسازی یک فرد خوششان نیاید ایرادی در این موضوع نیست ایراد در این مساله است که ما نحوه ای با هنرمندمان رفتار می کنیم که گویا هنرمند کسی است که باید سخن ما را بشنود و عین حرف ما را عمل کند.

وی افزود: در صورتی که فیلمساز فیلمش را براساس دیدگاه و نظر خود می سازد. مسعود کیمیایی فیلمساز مهمی است که فیلمی به نام قیصر ساخت که باعث یک حرکت اجتماعی در جامعه شد. این بی مهری و عادت به نادیده گرفتن هنرمندان غلط است.

این منتقد با بیان اینکه احترام به هنرمندان برجسته واجب است تصریح کرد: هنرمند دارای امضا است و برای خود نظر دارد. این هنرمند وقتی می تواند تاثیرگزار باشد که اثری را خلق کند و تاثیری در مخاطب باقی بگذارد.

وی یادآور شد: مسعود کیمیایی فیلمسازی از یک تاریخ اجتماعی با چند فیلم برجسته همچون گوزن ها، داش آکل و ... که مثل هر فیلمسازی تمام آثارش موفق نیست. یادمان باشد در مورد فیلمسازی با طول و عرض جغرافیایی خاص حرف می زنیم.

در ادامه فراستی با اشاره به اینکه سلیقه من این بود که از فیلم جرم شروع کنم، گفت: حرف علی معلم در مورد اینکه کیمیایی به یقین از مهم ترین فیلمسازان این عرصه است. به نظر من غیر از فیلم دندان مار که فیلم متوسطی است بقیه آثار کیمیایی خوب نیست البته این از حرف کیمیایی کم نمی کند.

فراستی با بیان اینکه کیمیایی پرسوناژسازترین فیلمساز تاریخ سینمای ایران است خاطر نشان کرد: کیمیایی جزء فیلمسازانی است که آدم خلق می کند و ویژگی هایی به آن آدم می دهد که امضای آن آدم و خالقش محسوب می شود. قیصر، گوزن ها و داش آکل از مهم ترین آثار این فیلمساز هستند.

وی در مورد فیلم جرم گفت: در کشور ما تئوری مولف اصلا درست کار نمی کند و با تئوری مولف فیلم دیدن در مورد فیلمسازی که جهانش چندان واضح نیست، موفق نخواهد بود.

معلم در پاسخ به حرف های فرستی گفت: اگر کیمیایی موفق به ساخت شخصیت شود کیمیایی دارای یک سبک نگارشی و فیلمسازی است تالیف این گونه نیست که با قاطعیت بگوییم در ایران جواب نمی دهد در آثار مهرجویی به خوبی می توان این تالیف را مشاهده کرد.

به گفته فراستی از اساسی ترین نکته هایی ک در تئوری مولف مطرح می شود این است که ما فیلم خوب و بد نداریم بلکه فیلمساز خوب و بد داریم.

فراستی با اشاره به مفهوم فیلم اظهار داشت: اصلی ترین نکته ای که جرم می خواهد به آن اشاره کند همین جمله ای است که در پوستر فیلم هم آمده است " گلوله رفاقت را نشانه رفته بود جرم همین بود" که جمله کاملا بی معنی است و این جمله نشانه دغدغه فیلمساز است برای نشان دادن اسلحه به عنوان مقصر در به هم زدن رفاقت است.

وی افزود: کیمیایی به نظر من اساسا فیلمساز اجتماعی نیست بلکه فیلم سازی شخصی است که دنیای شخصی خود را عرضه می کند. فیلمساز اجتماعی معمولا آرمان اجتماعی دارد.

فراستی تاکید کرد: رضا سرچشمه با دوستش تروری را انجام می دهند تروری علیه یکی از مقامات دسته چندم، تا اینجا با فیلمی سیاسی مواجه هستیم اما در ادامه فیلم دو دوست در فیلم بویی از سیاست نمی برند و رضا در زندان مواد مصرف می کند که آدم سیاسی به این شکل رفتار نمی کند.

وی با انتقاد به اینکه سیاسی شدن با عشق و حال به هیچ عنوان جمع نمی شوند افزود: لات و نوع متفاوت حرف زدن در این فیلم مورد پسند نیست.

معلم با اشاره به اینکه چاقو همچنان اسلحه محسوب می شود و جرایمی هنوز به وسیله این وسیله انجام می شود گفت: به خاطر استفاده شخصیت فیلم از چاقو و یا نوع خاصی دیالوگ که عده ای در کوچه و خیابان هنوز با این دیالوگ صحبت می کنند نمی توان به شخصیت فیلم گفت لات است. فیلم مسعود کیمیایی مروج لات ها نیست.

فراستی با بیان اینکه کیمیایی چندین بار به نام لات جنوب شهری اشاره کرده است خاطر نشان کرد: شخصیت های اول از آغاز تا پایان فیلم هیچ گونه رفتار و گفتار سیاسی ندارند تا اینکه رضا با شنیدن دیالوگی از مشایخی شلیک نمی کند و در هیچ جای فیلم انتقال رضا از یک مزدبگیر آدم کش به یک عنصر سیاسی دیده نمی شود.

وی ادامه داد: قاسم که شخصی است که به رضا پول می دهد تا آدم ها را بکشد هیچ یک از اخلاقیات و رفتارهایش نشانی از ضد نظام بودن ندارد و منطق سیاسی بر این آدم ها حاکم نیست.

معلم در جواب فراستی گفت: این فیلم قرار نیست فیلمی سیاسی باشد بلکه در کنار موضوعی سیاسی اتفاقاتی که برای شخصیت های فیلم می افتد نشان می دهد.

مسابقه برنامه به بهترين فيلم‌هاي كيميايي پرداخت

سوال مسابقه برنامه انتخاب بهترین فیلم کیمیایی از میان فیلم‌های "سرب"، "دندان مار"،"ضیافت"،" اعتراض" و"جرم" بود که بر خلاف تصور اینکه به نظر می‌رسید در بین اهالی سینما و حتی مردم فیلم "دندان مار" و یا "سرب" بیشترین محبوبیت را در میان آثار کیمیایی بعد از انقلاب دارد فیلم سینمایی "ضیافت" در این نظرسنجی از جانب بینندگان بیشترین رای را از آن خود کرد.

نکته جالب توجه این است که در برنامه سه هفته قبل بازهم فیلم "ضیافت" در نظر سنجی برنامه بهترین بازی فریبرز عرب‌نیا حتی بیش از فیلم محبوب "شوکران" شناخته شده بود

لینک منبع:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[pcforlife]

يادداشت نيما حسني‌نسب درباره مناظره علي معلم و مسعود فراستي درباره سينماي كيميايي و «جرم» در برنامه «هفت»
علي معلم به نقد فرهنگي و سينمايي اين روزها آبرو و اعتبار داد

سينماي ما - نيما حسني‌نسب: برنامه «هفت» جمعه شب بيستم خرداد 1390 نقطه عطفي در برنامه‌سازي تلويزيون درباره سينماي ايران بود. در فضاي پر سوءتفاهم و دلگيرانه‌اي كه بخش نقد اين برنامه به واسطه تك صدايي تحميلي و انحصار اجباري به آن تن داده بود، حضور علي معلم در نقد و بررسي فيلم «جرم» ساخته مسعود كيميايي اتفاقي فرخنده و خجسته بود كه خيلي چيزها را براي خيلي‌ها روشن كرد.

علي معلم در مقابل منتقد ثابت برنامه و مخالف فيلم «جرم» و سازنده‌اش چنان با تسلط، منطق، استدلال، سواد، بينش اجتماعي فرهنگي، شناخت و احاطه به موضوع حرف زد كه نه تنها طرفداران و دوستداران سينماي كيميايي را اغنا كرد، بلكه مخالفانش را هم به تحسين و اي بسا پذيرش چيزهايي واداشت كه مدت‌ها بود در فضاي نقد سينمايي و هنري جامعه كم‌تر نشاني ازش پيدا مي‌شد. معلم - به جناس اسمش مثل يك آموزگار مسلط - به منتقد ثابت «هفت» و مخاطبان برنامه درس تحليل فيلم و نقد هنري داد و نشان داد كه فقدان و كمبود نقد جامعه‌شناسانه و تحليل فرامتني در تبيين و تفسير يك اثر هنري و مشخصاً يك فيلم چه نتايج وخيمي دارد؛ نتايجي از جمله افتادن منتقد برنامه "هفت" به دامن توهين و زشت‌گويي و رديف‌كردن ايرادهاي گاه بني‌اسرائيلي و كليشه‌اي و تك خطي كه همه‌شان در مقابل توضيح‌ها و توصيف‌هاي درست و منطقي معلم رنگ باخت و فرو ريخت تا معلوم شود دست و چنته برخي منتقدان سينمايي ما در تحليل برخي آثار پيچيده و مهم و موثر فيلمسازي مثل كيميايي تا چه حد خالي بوده است.

تا همين‌جا بايد چند خوشحالي را به صراحت اعلام كرد؛ يك اين‌كه از اين به بعد ديگر لازم نيست براي ديگران توضيح داد كه فلان منتقد، نماينده و نماد و شاخص صنف ما نيست و الگوهاي بهتري هم براي اين عرصه وجود دارد (و اين فقط يكي از آن جمع بود)؛
دو اين‌كه اميدوارم چند مناقشه ريشه‌اي و بي‌اساس كه سال‌هاست روي تحليل و نقد سينمايي ما سايه انداخته، با مرور و يادآوري حرف‌هاي علي معلم در برنامه حل و فصل شده باشد و نگاه به كارنامه و آثار متاخر و حتي متقدم فيلمسازان مهمي مثل مسعود كيميايي، علي حاتمي و داريوش مهرجويي كه بيش‌ترين لطمه را از اين نگاه‌هاي كليشه‌اي و تهي و بي‌پشتوانه خورده‌اند، شكل عوض كند و رنگ ديگري بگيرد؛
سه اين‌كه حالا سطح و استاندارد نقد و تحليل فيلم و اصلاً الگوهاي مناظره يا مباحثه و گفت‌وگوي فرهنگي - سينمايي در برنامه‌هاي تلويزيون چند پله‌اي ارتقا پيدا كرد و بينندگان و مخاطبان اين برنامه و برنامه‌هاي مشابه هر چيزي را به جاي نقد فيلم قبول نخواهند كرد. اعاده حيثيت از منتقد سينما و فضاي نقد و تحليل فرهنگي هنري در برنامه "هفت" اين هفته مديون صراحت و جسارت و تسلط علي معلم، گزينش خوب و هوشمندانه و فضاسازي درست فريدون جيراني، وقت كافي دادن مديران تلويزيون و شبكه سه براي به بار نشستن و عقيم نماندن بحث، بحث‌انگيزي فيلم «جرم» و سازنده‌اش و البته گوش شنوا و سعه صدر و كوشش مسعود فراستي براي آموختن و پذيرش منطق و استدلال است.

اين برنامه را به فال نيك مي‌گيرم، به آمار اس‌ام‌اس‌هاي يك برنامه گفت‌وگو محور نيمه شبي به عنوان يك نويسنده سينمايي مي‌نازم و اميدوارم اين جلسه باب بحث‌هاي جدي‌تر و ريشه‌اي‌تري را براي سينماي ايران باز كند كه اين روزها بيش‌تر از هميشه به گفتن و شنيدن تحليل‌هاي همه جانبه و عميق و بنيادين نياز دارد.

لینک منبع:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[pcforlife]

به واسطه نقد جرم در هفت:

تعريف جمال شورجه از بازي حرفه‌اي بهروز وثوقي در سينماي قبل از انقلاب
جمال شورجه: به همه توصيه مي‌كنم فيلم «جرم» را نبينند / گويي هيات داوران جشنواره سحر و جادو شده بودند

سينماي ما - جمال شورجه كه در جشنواره بيست و نهم فجر با فيلم «سي و سه روز» در بخش مسابقه حضور داشت، در يادداشتي در هفته نامه "مثلث" درباره فيلم «جرم» ساخته مسعود كيميايي چنين نوشت:

وقتي به سينما مي‌رويم و يا فيلمي را مي‌بينيم، سعي داريم آن چه را كه ارزشمند است به اطرافيان پيشنهاد كنيم تا ديگران هم از آن بهره ببرند. پس در اغلب موارد به يكديگر پيشنهاد مي‌دهيم كه چه فيلم‌هايي را ببينيم، اما اين بار قصد دارم نديدن يك فيلم را به همه توصيه كنم؛ فيلمي كه در بيست و نهمين جشنواره فيلم فجر حضور پيدا كرد و علي‌رغم شايعات و نظرات مخالف بسياري كه با خود داشت، جوايز بسياري را از آن خود كرد.
متاسفانه در جريان برگزاري جشنواره فجر فرصت ديدن همه فيلم‌ها را نداشتم، بنابراين براي ديدن برخي از فيلم‌ها در طول سال به سينما مي‌روم. به هر حال چند روز پيش رفتم تا فيلم «جرم» ساخته مسعود كيميايي را ببينم و حالا مي‌خواهم به همه توصيه كنم كه اين فيلم را نبينند!

جرم فيلمي‌ست كه از نظر ساختار، محتوا و صحنه داراي اشكالات اساسي بوده و در فضاي ايران قبل از انقلاب اسلامي به روايت داستان خود مي‌پردازد. اين فيلم حتي بازيگران خوبي ندارد و از اين حيث نيز داراي ضعفي فاحش است. اگر بخواهيم به بررسي بازيگران سينماي قبل از انقلاب بپردازيم، به گزينه‌هايي چون بهروز وثوقي برمي‌خوريم كه كاملاً حرفه‌اي به ايفاي نقش مي‌پرداخت و بازيگران دست‌چندمي چون ناصر ملك‌مطيعي نيز هستند كه نام‌شان در زمره بازيگران غيرحرفه‌اي به چشم مي‌خورد.
بازيگران جرم تنها تقليدي ساده و ناشيانه از بازي‌هاي گزينه دوم يعني ناصر ملك‌مطيعي هستند و تنها به چاقوكشي، پاشنه كفش خواباندن و چنين كارهايي آن هم در شكلي كاملاً ناشيانه مي‌پردازند. جرم نه پيام دارد و نه محتواي درستي! به نظر مي‌رسد كار اول يك كارگردان جوان و تازه‌كار باشد كه در حال تجربه سينماست و تا رسيدن به جايگاه يك سينماگر حرفه‌اي فاصله زيادي دارد. جاي تعجب دارد كارگرداني چون مسعود كيميايي با كارنامه خوبي كه در سينماي ايران دارد، چنين فيلمي را ساخته باشد.

از طرف ديگر، برخورد هيات داوران جشنواره برايم عجيب است. گويي اعضاي هيات داوران سحر و جادو شده و از كنار ايرادات اساسي، مشهود و غيرقابل انكار اين فيلم با اغماض گذشته و طبعا بسياري از فيلم‌هاي خوب بخش مسابقه را ناديده گرفته‌اند! چنين اتفاقاتي به سينماي كشور لطماتي اساسي و جبران‌ناپذير خواهد زد.

در كل اين‌كه، توجه به چنين فيلم‌هايي كه از هر حيث دچار مشكلات فراواني بوده، باعث تاسف است. چطور از كنار ديالوگ‌هايي كه بدآموزي دارد، تا اين حد ساده گذشته‌اند! و اين‌كه بازي‌هاي كليشه‌اي و غيرحرفه‌اي دهه 30 و 40 كه نوعي توهين به مخاطبان و سينما است، چرا تا اين حد مورد توجه قرار گرفته است؟!

لینک منبع:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

پ.ن: کامنت های "سینمای ما" برای این پست واقعا جالبه... به لینک منبع حتما یه سری بزنید و ببینیدشون.

[bleu2u4u]

عرب نیا اول صحبت هاش کی رو میگفت که اولین سیرک رو ساخته و به گردن صنعت سرگرمی سازی مملکت حق داره؟
(دقیق نمیدونم همینو گفت یا نه چون از تو اتاق داشتم میشنیدم)

---------- Post added at 06:32 PM ---------- Previous post was at 06:32 PM ----------

عرب نیا اول صحبت هاش کی رو میگفت که اولین سیرک رو ساخته و به گردن صنعت سرگرمی سازی مملکت حق داره؟
(دقیق نمیدونم همینو گفت یا نه چون از تو اتاق داشتم میشنیدم)

[Reza31001]

من سینمایی نیستم برا همین از وقتی هفت راه افتاد همون اوایل چند قسمت رو دیدم و چون به نظرم خیلی آبکی میومد دیگه ندیدم ولی جمعه بعد مختار اتفاقی رفتم رو هفت و از اوایلش تا پایان صحبت های عرب نیا رو دیدم

خیلی خوشحالم که این برنامه از اون حالت اولش بیرون اومده گرچه ساختار برنامه از نود الگو گرفته ولی خوب سینمایی شده و از همه مهمتر انتقادهای جدی از سوی جیرانی و عرب نیا بود
گرچه میدونم این آقای شمقدری از اون مدیران ... کشور هستن ( یه بار که اومده بودن دانشکده پای جلسه پرسش پاسخشون نشستم و همه چی رو از نزدیک دیدم) ولی خوب وجود این چنین برنامه های با همچین رویکردی اگر ادامه داشته باشه میتونه مشکلات بخش خودشون رو بیان کنه

با این امید که روزی بشه اونا رفع کرد

[AmiIin]

عرب نیا اول صحبت هاش کی رو میگفت که اولین سیرک رو ساخته و به گردن صنعت سرگرمی سازی مملکت حق داره؟
(دقیق نمیدونم همینو گفت یا نه چون از تو اتاق داشتم میشنیدم)

آقای "خلیل عقاب ".

[bleu2u4u]

آقای "خلیل عقاب ".

قضیه چی بود که اون کشید وسط؟