مشاعره سنتی

[محمد88]

نهادنــــــد آوردگاهـــی چنـــان
که کم دیده باشد زمین و زمان
.
زبس گرد از آن رزمگه بر دمید
تن هر دو شد از نظر ناپدید
.
فردوسی

[a m i rh o s e i n]

در اينجا عرشيان تسبيح خوانند
سخن گويان معنى بى زبانند
بلندى را كمال از درگه ماست
پر روح الامين فرش ره ماست
اعتصامی

[t.s.m.t]

تا بود در عشق آن دلبر گرفتاری مرا
کی بود ممکن که باشد خویشتن‌داری مرا
سود کی دارد به طراری نمودن زاهدی
چون ز من بربود آن دلبر به طراری مرا
انوری

[ask_bl]

ای جان عزیز تن بباید پرداخــــــــــت***گر با غم عشق و عاشقی خواهی ساخت
اندر دل کن ز عشق خواری و نواخت***با روی نکو چو عاشـــــــــقی خواهی باخت

سنایی

[t.s.m.t]

توحید تو خواند بسحر مرغ سحر خوان
تسبیح تو گوید بچمن بلبل گویا
برقله‌ی کهسار زنی بیرق خورشید
برپرده‌ی زنگار کشی پیکر جوزا


خواجوی کرمانی

[a m i rh o s e i n]

اگر سنگى زِ كوى دلبر آمد
تو را بر پاى و ما را بر سر آمد
بتى گر تير ز ابروى كمان زد
تو را بر جامه و ما را به جان زد
اعتصامی

[t.s.m.t]

دل مسکین مرا نیست در اینجا قدری
زانک صد دل چو دل خسته من هست اینجا
دوش کز ساغر دل خون جگر میخوردم
شیشه نا گه بشد از دستم و بشکست اینجا

خواجوی کرمانی

[a m i rh o s e i n]

اگر ماهيم و گر روشن سهيليم
تمام اين شمع هستى را طفيليم
اگر گل رست و گر ياقوت شد سنگ
يكى رونق گرفت از خور يكى رنگ
اعتصامی

[ask_bl]

گویند کسان بهشت با حور خوش است***من میگـویم که آب انگور خوش است
این نقد بگیر و دست از آن نسیــه بردار***کاواز دهل شنیدن از دور خوش است

خیام

[t.s.m.t]

تا چه دیدست ز من دیده که هردم گوید
کاین همه آب رخ از رهگذر ماست ترا
ایکه بر گوشه‌ی چشمم زده‌ئی خیمه ز موج
مشو ایمن که وطن بر لب دریاست ترا


خواجوی کرمانی