میبینم که دوستان قبل از رفتن به خدمت افکار جالبی دارن و میخوان خدمت راحت و بی دردسری انجام بدن......به همین دلیل چند تا نکته عرض کنم که به دردتون میخوره...
1: اگر آشنا ندارین دنبال امریه نرین و خودتونو آواره این اداره و اون اداره نکنین باور کنین بدون آشنا به کسی امریه نمیدن هر کی هم بهتون میگه من بدون آشنا گرفتم دروغ محضه و میخواد خودشو خراب نکنه....اینو من بهتون میگم که موقع رفتن به خدمت نزدیک به 30 تا اداره برای امریه رفتم و از 25 تاشون واضح شنیدم که میگن برو آشنا جور کن.....
2: اگر تو آموزش پرورش آنا دارین و دنبال سرباز معلمی هستین فکر درس دادن تو شهر خودتون باید از سرتون بیرون کنید چون سربتز معلم برای روستا های محرومه یعنی ممکنه دورترین روستا از شهرتون بیوفتین.....من کسیو میشناسم که سرباز معلمه و افتاده یه روستای محروم که با شهرشون نزدیکه 2 ساعت و نیم راهه و تازه باید بره وایسه تا اتوبوس روستا پر بشه بره و چیزی نزدیکه 3.5 الی 4 ساعت الاف میشه و به همین دلیل باید بمونه داخل روستا زندگی کنه که خودش میگفت از صدتا پادگان کیفیت زندگی بدتره...
3: اگر دنبال پذیرش سپاه هستین بدون آشنا احتمال داره مثلا 5 درصد بیوفتین سپاه ولی سریاز سپاهی بدون آشنا یعنی دوسال بدبختی محض....یعنی میرین لب مرز پست میدین با تعداد نیروی کم و کیفیت زندگی بسیار بسیار پایین که احتمال مرگ هم وجود داره با توجه به ناامنی مرز.....
4 : اما اگر در سپاه آشنا دارین که بعد از آموزشی هم هواتون داره برین سپاه که جاهای خوب زیاد داره ولی چه فایده که ارتش و نیرو انتضامی هم با داشتن آشنا خدمت خوبی دارین.....
چکیده همه این حرفا اینه که کسی که آشنا داره هر جایی بیوفته بهترین خدمتو داره و براش فرقی نمیکنه که چه ارگانی باشه....