سلام مجدد
زیاد با ماشینم که دیروز گرفتم رانندگی نکردم اما همین مسافتهای کوتاه که روندم به این نتیجه رسیدم که چی میشد اگه ماشین با همین عملکرد نسبتا فوق العاده (صدای کم- شتاب قابل قبول- دنده های راحت- امکانات نسبتا کافی و ...) مداومت داشت دست کم برای30 هزارتای اول. ولی اونقدر از محصولات ایران خودرو ایرادات کوچیک و بزرگ حتی در کیلومترهای کم شنیده و دیدم که سعی میکنم خودمو برای هر حادثه یهویی آماده کنم. و ایکاش و ایکاش دست کم به خاطر نام خودروی ملی کمی در ساخت و سرهم کردن قطعات بخصوص حساس دقت و همت بیشتری میزاشتن. و این موضوع شدنی هست چون قطعات مهم رو میتونن از کشورهای پیشرفته تهیه کنن ضمن اینکه نظارت بیشتری روی مونتاژ کنن (که مثلا الان که من در صندوقم تا انتها باز میشه لبه انتها اون به شیشه عقب میخوره بیشتر از اینکه آزاردهنده باشه آبرو ریزیه باور کنید درزهای قطعات ماشین اسباب بازی های چینی هم اینجوری نیست) خیلی هم بار مالی نداره اتفاقا در کوتاه مدت و بلند مدت به نفع خود سازنده هست فقط کافیه چند سال متوالی اراده یی برای ارتقا کیفیت باشه. کم هستند مردمی که دغدغه ی امکاناتی مثل سانروف یا انواع سیستم حاشیه ای مانند رادارها و اسکرین های بزرگ برای داشبورد یا ... که ماشینهای خارجی دارند داشته باشند بلکه مردم با همین امکانات متعارف راضی اند و بجاش فقط و فقط میخان ماشین اذیتشون نکنه و تا حد امکان امن باشه. همین. واقعا خواسته زیادی نیست بعد از 45 سال خودرو سازی.