مشاعره

[Bedahe]

یاد آن روز مرا و تو را
آنقدر بس که دگر ناله ی شبگیر
همه دم تا به دم صبح روایت دارد .

[lovergod14amorousand]

اي آدم خاكي دم ازين عشق مزن×××تو كه با عشق سراغي نداري دم نزن...

[Bedahe]

نومید مشو زان نوحه ی نومید کننده
آن ساحره ی بد یمن بد افروز
تا هر چه تواند ره جان را نگشاید .

[lovergod14amorousand]

دعوي خدايي كند انسان خاكي×××چه انساني كه بايد شدش از آب وخاكي...

[Bedahe]

یادمان باشد اگر آدم نبود
مرشد ما تا ابد در پرده ابهام میماند .
زان که ابلیس ، آن پیر بزرگ
تا همانجا که تو هم در آن نادانی
رهرو تک تک راه آن عالم بود .

[lovergod14amorousand]

كه چه كج فهميم ما انسان كيست غير ازين است كه او ناداني است...

[Bedahe]

تا چه باشد علم !
محک خویش بگو
که همان گونه سخن راندند تا امروز
که تو را و مرا
و هر انکس که ساده ، ساده
پی نادانی آدم باشد
به همان ره برسد
که خودش میخواهد

[lovergod14amorousand]

ندانستن بنده حق از آن جهت ميباشد×××كه خود تمام علم عالم باشد...

[Bedahe]

دایره ی سخن من با تو
همچو این هستی ، گردان است
تو پی آویزه ی خود
من پی تو میگردم ! !

[lovergod14amorousand]

مگر كه شود اسان خود شناس×××كه رود راهي كه شود خدا شناس...