اشعـار عاشقـانـه

[*TaBaSoM*]

واسه رگبار واسه بارون چتر دستاتو می خوام
واسه ی برف زمستون تب حرفاتو می خوام
واسه ی تموم عمر پیشم بمون
من تورو هر روز می خوام حتی نه یک روز در میون
واسه وحشت از سیاهی برق چشماتو می خوام
واسه ثبت بی گناهی حرف لبهاتو می خوام
واسه تموم عمر پیشم بمون
من تو رو هر روز می خوام حتی نه یک روز در میون
چی می خوای صدای التماسمو که عاجزانه می گه پیش من بمون
چی می خوای شکستن غرورموشاید بشی هم آشیون
باشه می گم با التماس
هر روز نه یک روز در میون
گل یخ اگه بی همزبون نبود بخدا یخ نمی زد
آدم خوب که یهو بد نمی شد سری به دوزخ نمی زد
اگه عشق سری می زد به آ دما
کسی سیاه بخت نمی شد زندگی سخت نمی شد

[*TaBaSoM*]

اگه از تو ننوشتم ، فکر نکن سرم شلوغه
توی زندگی یه وقتا ، تنهایی رمز عبوره
اگه از چشمات گذشتم ، فکر نکن عاشق نبودم
مطمئن باش توی دنیا ، دل به تو سپرده بودم
خیلی سخته بگی میرم ، وقتی می خوای که بمونی
وقتی می خوای تو خیالت ، شعرای قشنگ بخونی
من گذشتم از تو اما ، تو همیشه بهترینی
مثل اشکی واسه چشمام ، موندگاری و صمیمی
من می خواستم تو خیالم ، ازتو تا ابد بخونم
تنها باشم بی حضورت ، رازچشماتو بدونم
من می خواستم واسه دردام ، تنهایی خونه بسازم
با نت های مهربونیت ، شعرای قشنگ بسازم
می دونستم وقتی میرم ، دیگه تا ابد غریبم
حتی واسه چشم خیست ، بی وفاترین فریبم
شاید امروز که سیاهی ،رخنه کرده تو وجودم
بدونم که راستی راستی ، روزی عاشق تو بودم

[*TaBaSoM*]

تا تو با منی زمانه با من است
بخت و کام جاودانه با من است
تو بهار دلکشی و من چو باغ
شور و شوق صد جوانه با من است
یاد دلنشینت ای امید جان
هر کجا روم روانه با من است
ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است
برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست
رقص و مستی و ترانه با من است
گفتمش مراد من به خنده گفت
لابه از تو و بهانه با من است
گفتمش من آن سمند سرکشم
خنده زد که تازیانه با من است
هر کسش گرفته دامن نیاز
ناز چشمش این میانه با من است
خواب نازت ای پری ز سر پرید
شب خوشت که شب فسانه با من است

[fanoose_shab]

چشمان توقتی که پرازخلسه خوابند
انگاردوسرچشمه شیرین شرابند

انگارکه ان پلک زدنهای مکرر
چون پرپرپروانه لب برکه ابند

ازروزازل لایق چشما ن تواین بود
کاینگونه درایینه بتابند

اصلا توقشنگی وکسی مثل تورا نیز
تاهیچ زمان هیچ کجابازنیابند

ننوشته ترین شعرمنی ای غزل محض
ابیات دل انگیزتو بی حدوحسابند

ای کاش بدانی که دراین دغدغه اباد
درباورمن ثانیه ها قرن عذابند

[Nassim999]

نشان از بی نشان های تو دارم
به دنبال مه خوبان بیایم
غم هجر و فراق دوری تو
کند یکباره مجنون و خرابم

[Nassim999]

این بود تمام رویایم
این بود تمام دنیایم
این بود همان روزی که من گفتم
همان روزی که تنهای تنهام
بی وجود تو در سکوت و آه می رفتم
تو همه جان من بودی
تو پناه گاه من بودی
چه شد که لحن شیرینت
اغاز غصه گفتن شد ؟
چه شد که نگاه دیرینت
تمام آه امروز من شد ؟
تو را می سپارمت به خاطره ها
تو را می سپارمت به جاده ها
برو خدا یارییت کند
به امید آنکه قلب ماتم زده ء من
فراموشت کند

[Nassim999]

شرمندگی :

شرمنده اند چشمان آبی آسمان از بخشش آفتاب
و آفتاب شرمنده است از
رنگین کمان
و تنها به خاطر اینهمه شرمندگی
چشمان آسمان میگریند
و خورشید چهره اش را
زیر ابرها پنهان میکند ...!!!

[Nassim999]

صدای بی پروا...
ای اوارگی پنهان گوش فرا دهید
به این صداهای بی پروا که دلم را میشکند
آشکار شوید ...
و روشنایی را بر این دشت چیره سازید
حالا که نمیتوانم
گرمای دستانش را احساس کنم
حالا که
در لحظه هایم ندارمش ...

[*TaBaSoM*]

اين نامه را وقتـي كه با ترديد خوانـدي
نام و نشانش را نجويي در دل خويش
من خـفـتـه ام درگـور سـرد خاطراتـت
همبسـتر مرگم ولي عاشق‌تر از پيش
وقتي رسيد اين نامه در آغوش يارت
آهسته مي پرسي ز خود اين نامه از كيست
اين نـامـه از يـار گنـه‌كـاريسـت اما
جايش درون هرم آغوشي دگر نيست
وقتي كه خواندي نامه را،آرام و خاموش
يك لحظه ياد آور مرا در آن شب سرد
آن شب كه رفتم بي تو از اين شهر، تنها
با چشم خيس و با دلي لبريز از درد
آن روز پاييزي كه باران سخت باريد
در زير چتر خستگي‌ها باز ماندم
اشكي چكيد از شاخه‌هاي بيد مجنون
نام تو را وقتي كه با ترديد خواندم
رعدي زد و نقشي به روي ذهن شب بست:
مستي ز راه آمد كنار كوچه افتاد
خـاكسـتـر تـنـهايـيـش با اشك آمـيـخـت
در رهگذار خسته و ديوانه باد
در پيش رويش راه پاييزي پراز برگ
در پشت سر روياي آن دنياي رنگين
بادي وزيد و خاطراتش را ورق زد
برگ تمام خاطرات خوب و شيرين
اكنون كه مي خواني دگر آن رفته از دست
زير غبار لحظه‌هايت جان سپرده است
دست فراموشي نـگاه خـســتــه‌اش را
از ياد چشمان پر از مهر تو برده است
اين نامه را آن لحظه مي خواني كه ديگر
نامي ز من بر روي خاك اين جهان نيست
نامم به روي سنگ قبر كهنه اي حك
تنها نشان از آن كه بي نام و نشان زيست

[*TaBaSoM*]

دیگر آن مجنون سابق نیستم
آن بیابان گرد عاشق نیستم
اینک از اهل نسیم و سایه ام
با تب صحرا موافق نیستم
با سلامی با خیالی دل خوشم
در تکاپوی حقایق نیستم
بس کنید اصرار را، بی فایده ست
من برای عشق لایق نیستم