به نظرم من برای شروع یه زندگی یه حداقلهایی برای 2 طرف لازمه
مثلا پسر حتما خدمت رفته باشه و کاری هم دست و پا کرده باشه.....
اما امروز ه تو جامعه به این چیزها اصلا توجه نمیکنند......مدرک تحصیلی ازت میخوان.شغل دولتی و آینده دار و کلی سرمایه اولیه برای شروع زندگی
این که نشد..........اگه قرار بود من همه چیز داشته باشم که دیگه دیونه نیستم اونو با یه نفر دیگه شریک بشم...اینو از خیلی از مردهای مجرد شنیدم
خودم به شخصه دوست دارم زندگیمو از نو بسازم و به همراه یه نفر دیگه.....اگه من به اهداف و ارزوهام رسیده باشم که دیگه زوجه به چه دردم میخوره.......؟