دلم حسابی پر هست....
این فصل من فکر کنم همه بازی های پرسپولیس را با مشغله زیادم دیدم.
هرجور تونستیم بدبیاری داشتیم به کنار امتیاز از دست دادیم.
دور رفت افتضاح شروع کردیم.
دو بازی اخیر ولی من تا مرکز سکته رفتم مخصوصا بازی دیروز.
دیروز میخواست گریه ام بگیره این همه فرصت اون پنالتی اون فرصت اول بازی اون تک به تک....
همش توی این حس بودم که اگر ببازیم چطور انرژی دارم برم سر کارهام
چطور افسرده نمیشم
گل دوم رو که زدیم رفتم روی هوا که خانومم هم شاکی شد
ولی توی دلم مضطرب بودم می دونستم اون پنالتی بهمون ضرر میزنه همش توی دلم جدول رو میاوردم که چقدر این برد برامون میتونه خوب تموم شه
ولی دقیقه همینطور که از 90 رفت بالا میگفتم لامصب بزن زیرش! بکش زیرش! خر شوتی کن! خطا کن! اخراج شو! ولی جون مادرتون گل نخورید
ولی خوردن....
دیگه اعصابم خورد شد رفتم نتایج رو دیدم همه چیز به نفع ما بود توی این دو هفته
صبا باخته بود
سایپا باخته بود
سپاهان
تراکتور
ما می تونستیم ببریم و بریم با اختلاف کم نگاهمون به بالا حدول باشه
تا اینکه بازی استقلال شروع شد و اون بازی رو فقط چون دیدم آنلاین 1-1 هستند رفتم پای تلویزیون
بعد اینکه استقلال اهواز اون ضربه آزاد رو زد که مطمئن بودم گل شده تف انداختم روی هوا و زمین که خر شانس ها رو ببین! این استقلال اهواز عرضه نداشت وگرنه دوتا حمله محکم میکرد کلک این پهلوون پنبه ها کنده میشد
ولی خوب پایان بازی باز خوشحال بودم این هفته استقلال مساوی کرد و بقیه تیم ها هم امتیاز از دست دادند تا زیاد نگران نباشم
ما بازی های سختی در پیش داریم توی 4-5 هفته پیش رو
تراکتور
فولاد
صبا
سایپا
دیگه این همه سختی پشت سر هم یعنی چی آخه؟
ولی باز خوشبین هستم ما دور رفت تا همین الان 3 باخت داشتیم یک مساوی
الان 3 مساوی داریم یک برد
یعنی 5 امتیاز بیشتر نسبت به شروع فصل کسب کردیم و اگر به روند بهبود خود ادامه بدیم و از شانس حریف هامون هم کمی کم شه و فرصت ها رو قدر بدونیم ما قهرمانیم! چون هیچی کم نداریم!
خدایا....
من بالای 20 سال میشه بازی های پرسپولیس رو میبینم امسال قهرمانمون کن چون حقمون جز این نیست...