لیگ قهرمانان اروپا (UEFA Champions League) | فصل 2010-2011 | فینال

[Ezel]

پیکه: سرالکس همیشه "رئیس" است

سایت گل- جرارد پیکه، مدافع بارسلونا، در استانه دیدار مقابل منچستریونایتد در فینال چمپیونزلیگ، سر الکس فرگوسن، سرمربی شیاطین سرخ را مورد ستایش قرار داد.

پیکه که بین سال های 2004 تا 2008 برای منچستریونایتد بازی می کرد، سرمربی اسکاتلندی را به دلیل قهرمانی های زیادی که به دست آورده، تحسین کرد.

او در گفتگو با میرر گفت:"سر الکس همیشه رئیس است و خواهد بود. او واقعا فوق العاده است. او جام های زیادی برده و منسچتریونایتد را بهترین تیم انگلیس کرده است. "

علیرغم اینکه پیکه در زمان حضور در الدترافورد بازی های زیادی برای یونایتدها انجام نداد با این وجود معتقد است سرمربی اسکاتلندی تاثیر زیادی روی پیشرفتش داشته است.

" اگرچه بازی های زیادی برای منچستریونایتد انجام ندادم، رابطه خیلی خوبی با او داشتم. او همیشه با من رک و صادق بود. چون او رک حرفش را می زد، من هیچ مشکلی با او نداشتم.

شرایط سختی است وقتی نمی دانید برای چه بازی نمی کنید اما آنها دو مدافعان مرکزی فوق العاده داشتند، ریو فردیناندو نمانیا ویدیچ بنابراین خیلی سخت بود که بازی به من برسد.

من از 17 سالگی آنجا بودم و وقتی به بارسلونا برگشتم، 21 سالم بود. جراردی که به نوکمپ برگشت خیلی متفاوت بود."

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[D3vil_A]

سلام.
واقعا حال میکنم بارسلونا با اشتباهات داوری بازی رو ببیازه..! تا طعم بازی کثیف رو بچشه..!
به امید قهرمانی منچستر یونایتد...!

[A.N.A.P]

هشت پای ایکر، منچستر را قهرمان ومبلی می داند

سایت گل- در حالی که یک روز دیگر تا برگزاری فینال لیگ قهرمانان اروپا در ورزشگاه ومبلی زمان باقی است، هشت پای ایکر که خیلی



ها او را جانشین پل پیش گو می دانند، با برداشتن ماهي ساردين درون شيشه اي كه روي آن آرم باشگاه منچستريونايتد حک شده،



پیروزی شاگردان فرگوسن در این فینال را پیش بینی کرد.او بعد از 20 دقیقه انتخابش را انجام داد.


البته این هشت پا که در آکواریومی در مالاگا زندگی می کند، قبل از بازي دو تیم بارسلونا و رئال مادريد در نيمه نهايي ليگ قهرمانان اروپا



پيش گويي كرده بود، رئال مادريد راهي فينال مي شود كه اين اتفاق نيفتاد.ولی پیش بینی او در مورد فینال جام حذفی درست از آب



درآمد و رئال قهرمان جام حذفی اسپانیا شد.

[A.N.A.P]

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

منبعش یادم رفت !

[yuseph]

یادداشت روز: شیاطین دم در بهشت

مطمئنا شکست دادن بارسای آن زمان، کار ساده تری بود چرا که اینهمه مانورهای تبلیغاتی بر روی ستاره های تیم و از آن مهمتر، سبک بازی شان صورت نگرفته بود

سینا تیماجی







سایت گل -

فلاشبکی به فینال رم :
اتفاقا منچستر بازی را بهتر شروع کرد و در همان دقایق ابتدایی می توانست روی ضربه ایستگاهی کریس رونالدو که آخرین بازی اش برای منچستر را تجربه می کرد به گل برسد اما توپ برگشتی والدز را پارک که آن روزها بسیار دستپاچه و بی اعتماد به نفس بود از دست داد تا نبوغ سامی اتوئو خیلی زود گریبان فرگوسن را بگیرد. اتوئو با آن توسر توپ تماشایی اش از یک توپ مرده، گل ساخت و همین گل سرآغاز درماندگی و حیرانی منچستر در المپیکو بود. ترس غریب و تعریف نشده ای بر پیکره تیم مستولی شد و نتیجه اش این بود که منچستر در فینال اروپا به اندازه ریسینگ سانتاندر در یک بازی معمولی لالیگا هم نتوانست گزندی به دروازه بارسا وارد کند.

پیش از ومبلی :

مطمئنا شکست دادن بارسای آن زمان، کار ساده تری بود چرا که اینهمه مانورهای تبلیغاتی بر روی ستاره های تیم و از آن مهمتر، سبک بازی شان صورت نگرفته بود و آنها خودشان را تا این حد تافته جدا بافته نمیدانستند. اما حالا موج تعریف و تمجید و تحسین دست بردار کاتالان ها نیست و آنها در اوج قدرت روانی قرار دارند. اگر آن روزگار قلب افشین قطبی- سرمربی وقت تیم ملی- حکم به قهرمانی بارسا می داد و عقلش منچستر را قهرمان می خواند، الان احتمالا تمام اعضا و جوارحش رای به قهرمانی آبی اناری ها می دهد.

با مروری گذرا به فصلی که شیاطین در ایستگاه پایانی اش قرار دارند درمیابیم، آن درخشندگی و جذابیت معمول در این تیم کمرنگ شده. منچستر مدل ۲۰۱۱ علیرغم به زیر کشیدن پرچم لیورپول و تکیه بر تخت سلطنت، تیم مقتدر و کم لغزشی نبود. آنها بطرز عجیبی تنها در ۴ مسابقه خارج از خانه شان موفق به کسب امتیازات کامل مسابقه شدند و آمار تعداد بازیهای ضعیفشان از حد معمول یک قهرمان بسیار بیشتر بود. درواقع شاید بتوان قهرمانی منچستر را بیشتر مرهون ضعف رقبا دانست تا قدرت یونایتدها. همین اتفاقات سبب شد خیلی ها این تیم را ضعیفترین منچستر ممکن از سال ۹۳ که سال اوج گیری آنها با فرگوسن بود تا به امروز بدانند اما همین منچستر هم تا ماه پیش از شانس مساعدی برای تکرار سه گانه رویایی اش برخوردار بود و حالا هم میتواند با قهرمانی در اروپا به عنوان موفق ترین تیم فصل لقب گیرد.

خود ومبلی :

فرگوسن باید از فینال رم درس های ارزنده ای گرفته باشد. او آن شب متوجه شد که حتی اگر بهترین مدافعان میانی دنیا نظیر ویدیچ و فردیناند را در اختیار داشته باشد و حتی اگر گلر باصلابتی همچون فان درسار محافظ دروازه اش باشد، باز نمیتواند با دخالت ندادن هافبک ها در کار دفاعی، دروازه اش را بسته نگه دارد چون بازیکنان بارسا به قدری در هجوم متبحرند که از یک لایه دفاع براحتی عبور می کنند. پس شاید او که اتفاقا قرار بود راجع به بارسا با مورینیو مشورتی هم داشته باشد، تجدید نظر کرده و تفکر مورینیویی به خودش گیرد اما آیا ابزارش را در اختیار دارد؟ در بازی شنبه شب چه کسی قرار است رل پپه یا لاسانا را برای منچستر بازی کند؟

مایکل کریک به عنوان هافبک دفاعی فیکس یونایتد در این سال ها مورد استفاده قرار گرفته اما او اساسا مشخصه های مورد نظر را ندارد. کریک؛ بازیکن اکتیو،فیزیکال و پرجنب و جوشی نیست و اغلب اوقات ایستا بازی می کند پس شاید انتخابش چندان به صلاح نباشد. فلچر؛ همان بازیکنی که با نبودش در فینال رم اسباب ناراحتی فرگی را فراهم کرده بود، در ترکیب این روزهای رئیس جایگاه مهمی ندارد و اندرسون با فراز و نشیب های همیشگی اش شانس بازی را تا حدود زیادی از دست داده. اسکولز هم که دیگر تاب و توان جوانی اش را ندارد و نمیتوان در چنین بازی ای روی حضور ۹۰ دقیقه ای و قدرت فیزیکی اش حساب کرد. پس بی دلیل نیست که رسانه های انگلیسی از پارک به عنوان گزینه مدنظر فرگوسن برای مهار مسی نام برده اند. با این تفاسیر؛ بازیکن محوری یونایتد احتمالا از خارج از دایره هافبک های دفاعی تیم انتخاب می شود و این میتواند منچستر را در فاز حمله دچار مشکل کند.

اما منچستر برگ های برنده ای هم دارد که اگر قرار بر قهرمانی یونایتدها باشد آنها میبایست به وظایفشان بهتر از هر زمان دیگری عمل کنند. سال هاست همه تیمها میدانند منچستر متخصص بازی در کناره هاست و سال هاست همه ازش گل می خورند! براستی قدرت در نفوذ از کناره ها جزء فلسفه بازی یونایتدها شده و آنها همیشه در این زمینه سرآمد بوده اند. والنسیا که در بهترین مقطع ممکن به تیم اضافه شد با سرعت و توان جسمانی بالایش می تواند دفاع مقابلش را براحتی دور بزند. داستان زمانی جالب می شود که بدانیم دفاع چپ بارسا(آبیدال،مکسول یا آدریانو) در حد سایر بازیکنان این تیم نیست و منچستر می تواند سمت راستش را با والنسیا و رافائل(یا حتی فابیو) به عنوان مرکز حملاتش قرار دهد. در سمت چپ هم ضعف آلوز در کارهای دفاعی در دو ال کلاسیکوی اول عیان شد و نانی که یکی از بهترین های جزیره در فصل جاری بوده، میتواند با تکنیک نابش او را تحت تاثیر قرار دهد و در خط حمله، رونی که به نسبت فصل پیش شرح وظایفش به کل دستخوش تغییر شده با پشت سر گذاشتن بحران ابتدای فصلش که بدون حمایت های رئیس میسر نبود، از آمادگی خوبی برخوردار است. در بین هواداران منچستر جمله رایجی در مورد رونی وجود دارد که می گوید: "رونی همیشه رونیه!" و اوهمین فصل هم بارها این حرف را به اثبات رسانده. و سرانجام چیچاریتو با آن چهره دوست داشتنی و کودکانه اش همان مهاجمی ست که فرگوسن در این بازی بهش نیاز مبرم دارد. همان بازیکنی که از تک موقعیت ها گل می سازد. یک گلزن مادرزاد!

فرگوسن بعد از شکست در فینال ۲۰۰۹ بارها گفت که به دنبال فرصتی برای رویارویی مجدد با شاگردان گواردیولا و جبران آن شکست می گردد. حالا روز موعود فرا رسیده و فرگی باید از هر آنچه که طی این ۲۵ سال آموخته برای شکست تیم تکرارناپذیر پپ استفاده کند.

آیا موفق خواهد شد؟

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

آیا موفق خواهد شد؟

چی بگم والا

[Alireza.M67]

هشت پای ایکر، منچستر را قهرمان ومبلی می داند

سایت گل- در حالی که یک روز دیگر تا برگزاری فینال لیگ قهرمانان اروپا در ورزشگاه ومبلی زمان باقی است، هشت پای ایکر که خیلی



ها او را جانشین پل پیش گو می دانند، با برداشتن ماهي ساردين درون شيشه اي كه روي آن آرم باشگاه منچستريونايتد حک شده،



پیروزی شاگردان فرگوسن در این فینال را پیش بینی کرد.او بعد از 20 دقیقه انتخابش را انجام داد.


البته این هشت پا که در آکواریومی در مالاگا زندگی می کند، قبل از بازي دو تیم بارسلونا و رئال مادريد در نيمه نهايي ليگ قهرمانان اروپا



پيش گويي كرده بود، رئال مادريد راهي فينال مي شود كه اين اتفاق نيفتاد.ولی پیش بینی او در مورد فینال جام حذفی درست از آب



درآمد و رئال قهرمان جام حذفی اسپانیا شد.

البته درسته که منچستر قهرمان میشه ولی فکر کنم این هشت پائه هم با بارسلونا مشکل داره ، حتی حاضر نیست از تو قوطیش غذا برداره

آرسن ونگر هم حرف قشنگی زده : (یه چیزی توی این مایه ها)
" همه میدونن که بارسلونا چجوری بازی می کنه ولی کسی نمیدونه که منچستر چطوری بازی میکنه"

[shutdown]

فردا شب یونایتد برندس....حسش میکنم
پیمان کوش؟َ

[گرافيكار]

سخني بی پیرایه با منچستر و هوادارانش

شاید قبل از این بی هیچ تردیدی از بهترین بودن تیم محبوبم در جهان میگفتم
از بازی رویایی تیمی که کابوس شبانه ي حریفانش بود
از هنرنمایی هنرمندانی نه در لباس نقاش ، شاعر، مجسمه ساز و يا موسیقیدان بلکه در لباس تیمی که فوتبال را فراتر از فوتبال برده بود. هنرمندانی که اگر چه نه نقاش بودند نه شاعر، نه مجسمه ساز و نه موسیقیدان اما بخشی از هر کدام این هنرها را همراه ساقهایشان به چارچوب سبز زمین می آورند
گویی این ژاوی بود که هر پاسش خطی از پرتره ي رویایی و تاریخی بارسلونا را روی بوم سرسبز زمین طراحی میکرد
این اینیستا بود که شاعرانه در زمین حرکت میکرد و شاعرانه رفتار و انگار این مسی بود که هر بار لبخند را بر چهره مجسمه باشكوه کاتالان حکاکی میکرد و در نهایت این موسیقی گوشنواز تیکی تاکا بود که همه را مسحور میکرد و ميكند
این ظرافت بارسلونا بود که هر بار عاشقترم میکرد و هر بار وادار به برخاستن به احترامش
قبل از بازی با هر حریفی آرام بودم و به این فکر میکردم که آیا حریف را یارای متوقف کردن بارسلونا هست؟
و در اکثر اوقات پس از سوت پایان بازی به جوابی جز «نه» نمیرسیدم
اما این بار اوضاع کمی فرق میکند
این بار پنچره های عمارت با شکوه بارسلونا رو به منظره ی باشکوه دیگری گشوده شده اند
منظره ای که هر بار نگاهش میکنم جز تحسین و برخاستن به احترامش از انجام هر کار دیگری ناتوانم میکند
کوهی در برابرم قد کشیده است که سپیدی قله اش نه از دانه های برف که از تجربه های گران بهای سالیان دراز پیرمردی بود که برای برخاستن تنها به زانوان خودش اعتماد کرده بود و حالا گردنه های صعب العبور را پشت سر میدید
در برابر کوهی ایستاده ام که دامنه اش به وسعت جاه طلبیهای زیبای تیمی بود که رویا را به گونه ای دیگر تعبییر کرده است
تیمی که برای بهترین بودن در انگلیس پا روی پله ي آخر گذاشته و قدم نهایی را برداشته است
انگار به مدرسه ای رویایی نگاه میکنم که پیر و جوان در کنار هم روی یک میز نشسته اند
این وندرسار و گیگز هستند که بی هیچ مشکلی و تهي از غرور در کنار رافائلها و هرناندزها نشسته اند و به دستهای پیرمردی نگاه میکنند که جامهای زیادی را به تیمشان هدیه کرده است
اینبار با تیمی متفاوت رو به رو شده ام که شکستن ساختارها و برهم زدن معادلات کار هر روزشان شده است
انگار کمک مربیهای فرگوسن به جای اینکه مثل همه تیمها در کنارش روی نیمکت نشسته باشند در کالبد گیگز و وندرسار در زمین بازی میکنند
گیگز و وندرساری که شاید هرکدامشان به اندازه سرمربی تیم محبوبم سن و سال و تجربه داشته باشند
به راستی حریف باشکوه تر از آنست که اجازه بدهد مثل روزهای دیگر فصل ، قبل از بازی آرام باشم
این بار برای بهترین دانستن تیمم تردیها به سراغم آمده اند
به راستی آیا تیم محبوبم هنوز در جهان فوتبال بهترین است؟
آیا میشود قد کشیدن و ستبر شدن درختی را ندید که همین دو دهه ی قبل باغبان پیر اولین قطرات آب را به پای نهالش میریخت و حالا سرسبزترین و بلند قامت ترین درخت جزیره است؟
آیا میشود منچستر وآهسته و پیوسته پیمودن راهش را در مسیر کوه شدنش ندید و ازکنار سبقت گرفتنش از تیمهایی که میخواستند با صید ستاره ها یک شبه ره صد ساله را بروند ، عبور کرد بی آنکه توقف و تحسینش نکرد؟
آیا میشود سمفونی گوشنواز پیرمرد را نشنید؟
و آیا میشود دعوت سخاوتمندانه اش به تاتر رویاها را رد کرد؟
و باز این من هستم و این سوال که
به راستی آیا تیم محبوبم هنوز در جهان فوتبال بهترین است؟
پاسخ عادلانه به این پرسشها اعتراف را برایم ساده و شاید لذت بخش میکند
نه....
تیم محبوبم دیگر بهترین تیم نیست و در کنارش کوهی شانه به شانه اش قد برافراشته است
آری شما باشکوهید
آنقدر که هنوز فریادهای «سولسشایر و تدی شرینگهام»در فینال 1999 به خاطراتم تلنگر میزند روزي كه معناي تازه اي به كلمه بازگشت در فوتبال بخشيديد
شما سزاوارید
آنقدر که هیچ تیمی جز شما در جزیره لایق صید کردن عدد 19 نیست و به راستي اين ردا برازنده قامت شماست
شما خوشبختید
آنقدر که خداوند کسی همچون سر آلکس را به شما هدیه کرده است و گیگزها و وندرسارهایتان شبیه درختان همیشه بهار با پاییز میانه ای ندارند
و به راستی چه باشکوه و چه سزاوارانه خوشبختید
بردن اين تيم پرواز خاطره انگيزيست در بيكرانه پيروزي ولي باختن ، آنهم به چنين تيمي غمگينم نميكند و اين خود دليليست بر شگفتي منچستر
من چاره ای ندارم جز برخاستن به احترامتان و گوش سپردن به سمفونی گوشنوازتان


گرافيكار

[گرافيكار]

سخني بي پيرايه با منچستر و هوادارانش

شايد قبل از اين بي هيچ ترديدي از بهترين بودن تيم محبوبم در جهان ميگفتم
از بازي رويايي تيمي که کابوس شبانه ي حريفانش بود
از هنرنمايي هنرمنداني نه در لباس نقاش ، شاعر، مجسمه ساز و يا موسيقيدان بلکه در لباس تيمي که فوتبال را فراتر از فوتبال برده بود. هنرمنداني که اگر چه نه نقاش بودند نه شاعر، نه مجسمه ساز و نه موسيقيدان اما بخشي از هر کدام اين هنرها را همراه ساقهايشان به چارچوب سبز زمين مي آورند
گويي اين ژاوي بود که هر پاسش خطي از پرتره ي رويايي و تاريخي بارسلونا را روي بوم سرسبز زمين طراحي ميکرد
اين اينيستا بود که شاعرانه در زمين حرکت ميکرد و شاعرانه رفتار و انگار اين مسي بود که هر بار لبخند را بر چهره مجسمه باشكوه کاتالان حکاکي ميکرد و در نهايت اين موسيقي گوشنواز تيکي تاکا بود که همه را مسحور ميکرد و ميكند
اين ظرافت بارسلونا بود که هر بار عاشقترم ميکرد و هر بار وادار به برخاستن به احترامش
قبل از بازي با هر حريفي آرام بودم و به اين فکر ميکردم که آيا حريف را ياراي متوقف کردن بارسلونا هست؟
و در اکثر اوقات پس از سوت پايان بازي به جوابي جز «نه» نميرسيدم
اما اين بار اوضاع کمي فرق ميکند
اين بار پنجره هاي عمارت با شکوه بارسلونا رو به منظره ي باشکوه ديگري گشوده شده اند
منظره اي که هر بار نگاهش ميکنم جز تحسين و برخاستن به احترامش از انجام هر کار ديگري ناتوانم ميکند
کوهي در برابرم قد کشيده است که سپيدي قله اش نه از دانه هاي برف که از تجربه هاي گران بهاي ساليان دراز پيرمردي بود که براي برخاستن تنها به زانوان خودش اعتماد کرده بود و حالا گردنه هاي صعب العبور را پشت سر ميديد
در برابر کوهي ايستاده ام که دامنه اش به وسعت جاه طلبيهاي زيباي تيمي بود که رويا را به گونه اي ديگر تعبيير کرده است
تيمي که براي بهترين بودن در انگليس پا روي پله ي آخر گذاشته و قدم نهايي را برداشته است
انگار به مدرسه اي رويايي نگاه ميکنم که پير و جوان در کنار هم روي يک ميز نشسته اند
اين وندرسار و گيگز هستند که بي هيچ مشکلي و تهي از غرور در کنار رافائلها و هرناندزها نشسته اند و به دستهاي پيرمردي نگاه ميکنند که جامهاي زيادي را به تيمشان هديه کرده است
اينبار با تيمي متفاوت رو به رو شده ام که شکستن ساختارها و برهم زدن معادلات کار هر روزشان شده است
انگار کمک مربيهاي فرگوسن به جاي اينکه مثل همه تيمها در کنارش روي نيمکت نشسته باشند در کالبد گيگز و وندرسار در زمين بازي ميکنند
گيگز و وندرساري که شايد هرکدامشان به اندازه سرمربي تيم محبوبم سن و سال و تجربه داشته باشند
به راستي حريف باشکوه تر از آنست که اجازه بدهد مثل روزهاي ديگر فصل ، قبل از بازي آرام باشم
اين بار براي بهترين دانستن تيمم ترديها به سراغم آمده اند
به راستي آيا تيم محبوبم هنوز در جهان فوتبال بهترين است؟
آيا ميشود قد کشيدن و ستبر شدن درختي را نديد که همين دو دهه ي قبل باغبان پير اولين قطرات آب را به پاي نهالش ميريخت و حالا سرسبزترين و بلند قامت ترين درخت جزيره است؟
آيا ميشود منچستر و آهسته و پيوسته پيمودن راهش را در مسير کوه شدنش نديد و از کنار سبقت گرفتنش از تيمهايي که ميخواستند با صيد ستاره ها يک شبه ره صد ساله را بروند ، عبور کرد بي آنکه توقف و تحسينش نکرد؟
آيا ميشود سمفوني گوشنواز پيرمرد را نشنيد؟
و آيا ميشود دعوت سخاوتمندانه اش به تئاتر روياها را رد کرد؟
و باز اين من هستم و اين سوال که
به راستي آيا تيم محبوبم هنوز در جهان فوتبال بهترين است؟
پاسخ عادلانه به اين پرسشها اعتراف را برايم ساده و شايد لذت بخش ميکند
نه....
تيم محبوبم ديگر بهترين تيم نيست و در کنارش کوهي شانه به شانه اش قد برافراشته است
آري شما باشکوهيد
آنقدر که هنوز فريادهاي «سولسشاير و تدي شرينگهام»در فينال 1999 به خاطراتم تلنگر ميزند روزي كه معناي تازه اي به كلمه بازگشت در فوتبال بخشيديد
شما سزاواريد
آنقدر که هيچ تيمي جز شما در جزيره لايق صيد کردن عدد 19 نيست و به راستي اين ردا برازنده قامت شما دوخته شده است
شما خوشبختيد
آنقدر که خداوند کسي همچون سر آلکس را به شما هديه کرده است و گيگزها و وندرسارهايتان شبيه درختان هميشه بهار با پاييز ميانه اي ندارند
و به راستي چه باشکوه و چه سزاوارانه خوشبختيد
بردن اين تيم پرواز خاطره انگيزيست در بيكرانه پيروزي ولي باختن ، آنهم به چنين تيمي غمگينم نميكند و اين خود دليليست بر شگفتي منچستر
من چاره اي ندارم جز برخاستن به احترامتان و گوش سپردن به سمفوني گوشنوازتان


گرافيكار

[yuseph]

یواخیم لوو: خدیرا و اوزیل می توانستند در فینال چمپیونزلیگ حضور داشته باشند

رئال در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل بارسلونا شکست خورد و این دو بازیکن آلمانی از حضور در اولین فینال لیگ قهرمانان شان باز ماندند




سایت گل- یواخیم لوو، سرمربی تیم ملی آلمان، از اینکه می تواند از مسوت اوزیل و سامی خدیرا در دیدار دوستانه روز یکشنبه مقابل اروگوئه استفاده کند، بسیار خوشحال است اما تاکید کرد این دو ملی پوش آلمانی فاصله چندانی با حضور در فینال چمپیونزلیگ نداشتند.
رئال در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل بارسلونا شکست خورد و این دو بازیکن آلمانی از حضور در اولین فینال لیگ قهرمانان شان باز ماندند.
" دو تیم عالی در فینال چمپیونزلیگ حضور دارند. ما این بازی را با بازیکنان تیم خواهیم دید. ما در انتظار این بازی هستیم اما کمی ناراحتیم که اوزیل و خدیرا در این دیدار حضور ندارند.
یواخیم لوو همچنین اعلام کرد که برای دیدار مقابل اروگوئه از قوی ترین ترکیبش استفاده می کند.
" استخوان بندی تیم در دیدار روز یکشنبه استفاده می شود. من همچنین دوست دارم از این فرصت برای تجربه کردن استفاده کنم. فکر کنم یکی دو روزی فرصت داریم تا در مورد چه بازیکنانی از ابتدا بازی کنند، فکر کنیم. اما ساختار کلی تیم مشخص است.
بعضی از بازیکنان با مشکلات و مصدومیت های کوچکی دست به گریبان هستند: پر مرتساکر، باستین شواین اشتایگر و حالا اسون بندر. اما بازیکنان خوب دیگری داریم که می توانند جای آنها را پرکنند مانند سامی خدیرا، سیمون رولفس و تونی کروس که بازیکنان سطح بالایی هستند. مطمئنم که خدیرا برای دیدارهای پیش رو آماده خواهد بود."

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید