بـــــــاز نمــــازم آرزو تا کـه تو را دعـــــا کنم
گر چه ز من گسسته ای باز تو را صـدا کنم
لحظه به لحظه یـــاد تو در دل مـن شرر زند
سرخوش بـــاده ی تـوام غیــر تو را رها کنم
آب حیــــات مـا تویی تشنه لبم ز بوسه ای
چشمه ی بـا صفای من ، درد کجـا دوا کنم
باغ نمـــی روم دگـــر گلشن و بـاغ ما تویی
من که تو را گـــزیده ام بــاز چرا خــــطا کنم
منظــر چشـم ما تویی غیر تو شد حرام من
کـــور شــود دو دیــده ام جز تو نظر کرا کنم
یـــار طلـــب نمــی کنــم گـر چه ز در برانیم
دور نمـــی شود دلــم شکــوه ز تو چرا کنم
یــار وفـــا دار تــوام گـــر چه به ما جفا کنی
نیست لبـــاس عــافیت ســــایه تو ردا کنم
منتسب تو«بی نشان»از تو جدا نمی شود
قطــره نگـر به موج شد رقص تواش روا کنم