میتونید بگید :
امیدوارم که اینطور بشه
یا
اگر شانس یار باشه
میتونید بگید :
امیدوارم که اینطور بشه
یا
اگر شانس یار باشه
خیلی نمیشه کاریش کرد یا باید از جمعتون کنارش بگذارید
یا اینکه بهش تیکه بندازید بهش برخوره و ادامه نده که یا خودش در جمعتون زیاد نمیاد یا هم مثل شما خواهد شد(بستگی به شخصیتش داره)
مثلا بگید : باز تو شروع کردی؟ دوستان این ...(اسمش) دیگه بد افسردس! ببریم دکتر شاید درست شدنوبت بگیرم؟ دکتر خوب سراغ دارما....
یا بگید اه بازم تو اومدی حالگیری؟ بسه بابا شدی عینه اون شخصیت منفیه کارتون گالیور من میــــــدونستمیه فکری به حال خودت بکن وضت بده ها
![]()
دوستان
خیلی راحت حرفتون رو بزنید
منظورم از راحت، این نیست که هر چی از دهنتون در اومد بگید
مثلا دوستمون میتونه بگه: فلانی، این حرف ازدواج/ زن/ شوهر/یا فلان مورد ، منو اذیت میکنه ، این حرفها رو دوست ندارم. راستش یه جوری میشم. احساس میکنم دارن تحقیرم میکنن (یا هر احساس دیگه ای که دارین رو بگین)
یا مثلا دوست دیگمون میتونه بگه: فلانی این غر زدنت رو اصلا دوست نداریم یه جورایی اذیتمون میکنه . دچار استرس و اضطراب میشیم . راستش اگه یکی دیگه بود ازش دوری میکردیم چون اصلا نمیخوایم این جور حرفها رو بشنویم ولی خب تو دوست مایی و ما باهات خیلی حال میکنیم ولی این یه حرکتت اصلا به دل نمیشینه.
خب توی این جور مسائل طرز گفتار/لحن/نوع بیان/حالت چهره/حالت دست و غیره خیلی مهم هستند
مثلا اگه به طرف بگید "این چه طرز حرف زدنه" ، صورت خوشی نداره . یعنی اینکه طرف حرف زدن بلد نیست ((هر چند که طرف ممکنه واقعا حرف زدن بلد نباشه)). در عوض میتونید بگید این جور حرفها خیلی منو ناراحت میکنه یا یه چیزی شبیه به این که طرف متوجه بشه شما اصلا تمایل ندارید این جور حرفها رو بشنوید
حالت چهره باید طوری باشه که در حالی که خیلی جدی هستین ولی "اصلا" حالت "خشم و غضب" نداشته باشه
در واقع لحنتون باید طوری باشه که جدیت ازش بباره ولی یک جور ملایمت هم باهاش توامان بشه
بعد از این که این حرفها رو زدید، آخرش، بسته به این که اون طرف چه کسی هست (سن/ نسبت/میزان صمیمیت/مقام و موقعیت/و موارد دیگه) میتونید بگید:
خیلی محبت میکنی/بزرگواری میکنی/امیدوارم از حرفهام ناراحت نشده باشی/من واقعا عذر خواهی میکنم/این حرفها رو برای این زدم که دوستیمون خدشه دار نشه باز هم ببخشید/امیدوارم از حرفهام سوء برداشت نشه
و خیلی جملات بهتر و قشنگتر که شما دوستان بهتر از من میدونین در انتها به طرف بگید که از دلش دربیارید و بحث رو سریع عوض کنید و درباره اخبار روز یا چیزهای دیگه صحبت کنید. چون اگه طرف دارای درک و فهم و شعور بالا باشه ، قطعا از اینکه شما رو آزرده خاطر کرده ناراحت میشه و دیگه نمی خواد موجبات ناراحتی شما رو فراهم کنه. اگرم نباشه به این کارش ادامه میده که اون بحث مفصلی داره که چطور باید برخورد کرد.
اگرم صمیمی نبودین و نخواستین دیگه ریخت طرف رو ببینید ، بعد از اینکه حرفهاتون رو زدین ، یه عذر خواهی کوچولو بکنید، بعدش به درو دیوارو اینورو اونور نگاه کنید و هر وقت طرف رو دیدید یه سلام علیک خشک و خالی. همین.
نباید جوری با طرف صحبت کنید که از شما کینه به دل بگیره و اوضاع بدتر بشه. نباید با "تحکم" صحبت کنید و به طرف امر و نهی کنید ((دیگه این حرفو نزن/این کارو نکن)) .
ملایم در عین حال خیلی جدی و شمرده شمرده و با صدای آرام صحبت کنید. طوری که طرف قضیه رو خیلی جدی بگیره
موفق باشین
خیلی عالی بود راهنمایی کاملی بود . یه دنیا تشکر![]()
بهشون بگین
تو که حالا زن گرفتی کجای دنبارو گرفتی?
چون شما مجردی نمیتونن ببینن خوشی![]()
سلام
یکی از اطرافیان مرده ، حالا شخصی خبر نداره میاد از من حال شو میپرسه
کدوم جمله درسته؟
ایشون فوت کردن
یا
ایشون فوت شدن
؟
مگه فرقی داره؟
جفتش که یکیه یه معنی رو داره
البته این شُک اوره یه خورده بگید مثلا خبر ندارم بهشت چطوره ولی حتما خوبه دیگه
بقای عمر شما باشه ایشون چند وقتی میشه به رحمت خدا رفتند![]()
ممنون از دوستان
نمیخوام از کلماتی مثل بهشت و رحمت و ... استفاده کنم
از بین اون دو جمله که گفتم کدوم درست تره؟
فوت شدن.......
هم اکنون 2 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 2 مهمان)