مشاعره

[andyan]

كوه از خواب سنگين پر بود.
ديري گذشت،
خوابش بخار شد.
طنين گمشده‌اي به رگهايش وزيد
پناهم بده، تنها مرز آشنا، پناهم بده.
سوزش تلخي به تار و پودش ريخت.
خواب خطاكارش را نفرين فرستاد
و نگاهش را روانه كرد.
انتظاري نوسان داشت.
نگاهي در راه مانده بود
و صدايي در تنهايي مي گريست.

[lovergod14amorousand]

تبسم كرد از پيشم برفت×××عاشقي را در دلم بنهاد رفت...

[manmanman]

تو از کجا و امید وصال او ز کجا

بدامنش نرسد دست هر گدا حافظ

[mirmohammadi]

ظفر چيست كز من گريزد همي
عدو كيست با من ستيزد همي

[lovergod14amorousand]

يه عالمه حرف نگفته دارم×××عاشقي رفته باز زيادم...

[ترانه]

[b]
ميروي تا قصه را غمنامه تدفين گل
ميروي تا واژه را باران خاكستر كني
ثانيه تا ثانيه پلواره‌ي ويران شدن
ميروي تا بخشي از جان مرا پرپركني
]e]

[lovergod14amorousand]

پایینی درسته...

[lovergod14amorousand]

یارا دل افتاده مارا نظری×××که تمام دل خود را به تو امکان دادم...

[soleares]

مريدي بشيخ اين سخن نقل كرد
گر انصاف پرسي نه از عقل كرد

[lovergod14amorousand]

دوای درد من عشق تو باشد×××تمنای دلم ذکر تو باشد...