مشاعره سنتی

[Big-Boss]

ني بيچاره چه داند كه ره پرده چه باشد * دم ناييست كه بيننده و داناست خدايا
از آن آب حياتست كه ما چرخ زنانيم * نه از كف و نه از ناي نه دفهاست خدايا

مولانا

آن تلخ وش كه صوفي ام الخبائثش خواند // اشهي لنا و احلي من قبله العذارا

به روایتی دیگر :

بنت العنب که صوفی ام الخبائثش خواند // اشهي لنا و احلي من قبله العذارا


حافظ

[tirdad_60]

اکنون که گل سعادتت پربار است
دست تو ز جام مي چرا بيکار است
مي‌خور که زمانه دشمني غدار است
دريافتن روز چنين دشوار است


خیام

[4MaRyAm]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم

تبسمی کن و جان بین که چون همی​سپرم

چنین که در دل من داغ زلف سرکش توست

بنفشه زار شود تربتم چو درگذرم

==
حافظ

[tirdad_60]

مژگان تو تا تيغ جهان گير برآورد * بس کشته دل زنده که بر يک دگر افتاد
..........................
بس تجربه کرديم در اين دير مکافات * با دردکشان هر که درافتاد برافتاد

حافظ

[4MaRyAm]

ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون

نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا

در حلقه گل و مل خوش خواند دوش بلبل

هات الصبوح هبوا یا ایها السکارا

==
حافظ

[.::SMS::.]

احدی، لیک مرجع اعداد
واحدی، لیک مجمع اضداد

اولی و تو را بدایت نی
آخری و تو را نهایت نی

جامی

[sepid12ir]

یکی روبهی دید بی دست و پای
فرو ماند در لطف و صنع خدای

که چـــون زندگانی بسر می‌برد؟
بدین دست و پای از کجا می‌خورد؟

سعدی

[Madame Tussaud]

در دايره ي سپهر ناپيدا غور
مي نوش به خوشدلي كه دور است بدور
نوبت چو بدور تو رسد آه مكن
جاييست كه جمله را چشانند به زور
خيام

[Big-Boss]

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن // ترک من خراب شبگرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها // خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن

رومی

[tirdad_60]

نور بصرم خاک قدمهای تو باد
آرام دلم زلف به خمهای تو باد

در عشق داد من ستم های تو باد
جانی دارم فدای غمهای تو باد

سنایی