>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

[Renjer Babi]

پس از 6 دوره برگزاری موفق ماراتن مسیه ایران که به شکل ملی و با حضور رصدگران برجسته کشور برگزار شد و با انجام بررسی های گوناگونی که در مورد مسابقه های مشابه در سایر کشورها به عمل آمد، شاخه اماتوری انجمن نجوم ایران پیشنهاد جدیدی را برای برگزاری رقابتی رصدی که با شرایط آب و هوایی ایران تطبیق داشته باشد و به نوعی یادآور رصدگران بزرگ تمدن ایرانی باشد را در دستور کار خود قرار داد.


در جریان پنجمین ماراتن مسیه ایران در خرانق یزد که به دلیل شرایط نامناسب جوی امکان انجام رصد فراهم نشد، داوران که سعی شده بود از بهترین رصدگران کشور انتخاب شوند ، در نشستی همگی با اصل این ایده موافقت کردند و بررسیهای بعدی آن آغاز شد . از همان ابتدا مشخص بود که این رقابت نامی جز رصد گر بزرگ ایرانی را بر خود نخواهد داشت و بدین ترتیب ایده اولیه رقابت رصدی صوفی شکل گرفت. در این رقابت که زمان برگزاری ان ، اواخر تابستان هر سال مشخص شده است ، مجموعه ای از اجرام فهرست مسیه و اجرام سایر فهر ستها به انضمام 9 جرم غیر ستاره ای که صوفی آنها را در فهرست خود آورده است وجود خواهد داشت . البته در نخستین رقابت 2 جرم از 9 جرم صوفی به دلیل عرض بالای محل برگزاری دیده نخواهند شد اما از سالهای بعد و انتقال محل برگزاری به یکی از رصد گاههای عبدالرحمن صوفی در جنوب کشور تمامی این اجرام در فهرست قرار می گیرند. شاخه آماتوری 2 هدف اصلی را از سامان دهی این رقابت دنبال می کند، نخست افزایش امادگی و توانایی رصدگران اجرام عمق آسمان ایران و دوم زنده نگاه داشتن نام مفاخر علمی و فرهنگی کشور. شاخه اماتوری انجمن نجوم ایران امیدوار است این رقابت را در سالهای تی تبدیل به رقابتی بین المللی کندتا فرصتی فراهم شود که رصدگران ایرانیو خارجی بتوانند ضمن آشنایی با یکدیگر و انتقال تجربه های خود شبی را زیر اسمان پرستاره ایران به رقابتی دوستانه بپردازند و نام عبدالرحمن صوفی رازی رصد گر برجسته ایرانی و نویسنده کتاب صور الکواکب را زنده نگاه دارند. عبدالرحمن صوفی با رصد و ثبت برخی اجرام غیر ستاره ای برای نخستین بار تفکیکی میان این اجرام و ستارگان قرار داد و همچنین به تصحیح جدول های یونانی ستارگان پرداخت. دنیای علم به پاس رصدهای چشمگیر و دقیق صوفی نام دهانه ای از دهانه های ماه را به او اختصاص داده است. نخستین دوره رقابت صوفی که امید می رود در سالهای بعد با همین نام تبدیل به رقابتی بین المللی شود، در روزهای 2 و 3 شهریور در نزدیکی تهران برگزار خواهد شد و از سالهای بعد به شهرهای جنوبی کشور منتقل می شود. به زودی فهرست کامل اجرام، راهنمای رصد ، اسامی داوران نخستین دوره و فرم ثبت نام بر روی سایت شاخه آمتوری انجمن نجوم ایران درج خواهد شد و علاقمندان می تونند با تکمیل فرم ثبت نام برای شرکت در این رقابت آمادگی خود را اعلام کنند

[Renjer Babi]

سیاه‌چاله‌های جهان آغازین، برخی قوانین فیزیک را دور زدند تا بتوانند به‌سرعت رشد کنند و به ابعاد بزرگتر دست پیدا کنند. با این یافته یکی از قدیمی‌ترین معماهای سیاه‌چاله‌ها حل شده است، این‌که سیاه‌چاله‌های بسیار سنگین چگونه توانسته‌اند این‌قدر سریع در آغاز جهان تشکیل شوند

شرح عکس: جت‌هایی از ماده که به رنگ صورتی نمایش داده شده است، از یک جفت سیاه‌چاله ابرسنگین در خوشه کهکشانی آبل400 به بیرون فوران می‌کنند. این تصویر ترکیبی از تصاویر پرتوی ایکس رصدخانه فضایی چاندرا و تصاویر رادیویی VLA است.




مارتا ولونتری و مارتین ریس، اخترفیزیک‌دانان دانشگاه کمبریج در جدیدترین تحلیل‌های خود تمام عوامل مهم تاثیرگذار در رشد سیاه‌چاله‌ها را درنظر گرفته‌اند و نشان داده‌اند که رشد بسیار سریع سیاه‌چاله‌ها غیرممکن نیست. دلیل این پدیده هم احتمالا این است که این موجودات، حتی تابش‌هایی را که به‌هنگام بلعیدن مواد اطراف تولید می‌شوند، جذب می‌کنند و از بروز یک انفجار مخرب جلوگیری می‌کنند.
معمای رشد سریع سیاه‌چاله‌ها زمانی مطرح شد که اخترشناسان توانستند ابر سیاه‌چاله‌های بسیار عظیمی را در مرزهای جهان قابل رویت رصد کنند که هریک میلیاردها برابر خورشید سنگینی داشته‌اند. این درست که سیاه‌چاله‌ها نامریی هستند، اما موادی که به‌درونشان سقوط می‌کند، در اثر اصطکاک داغ می‌شوند و پرتوهای پرقدرت ایکس ساطع می‌کنند. این تابش‌های بسیار پرانرژی از دور، شبیه به ستارگان به‌نظر می‌رسد و از این رو، اخترشناسان آنها را اختروش نام نهاده‌اند.
دانشمندان تا به امروز نمی‌توانستند توضیح دهند که این سیاه‌چاله‌ها چطور توانسته‌اند این همه ماده را در شرایطی جمع‌آوری کنند که زمان زیادی از مهبانگ نگذشته بود. یکی از راه‌حل های پیشنهادی این است که سیاه‌چاله‌های آغازین به شکلی توانسته‌اند از سد یکی از مهم‌ترین قوانین محدودکننده فیزیک اجرام آسمانی عبور کنند. این قانون که حد ادینگتون نام دارد، رشد اجرامی را که با جذب مواد بزرگ می‌شوند، محدود می‌کند. حد ادینگتون در سیاه‌چاله‌ها، به این شکل است که اگر سیاه‌چاله‌ای مواد اطرافش را خیلی سریع ببلعد، قرص برافزایشی مواد بسیار داغ می‌شود و چنان انرژی عظیمی را آزاد می‌کند که عملا منفجر می‌شود و چیزی برای جذب شدن باقی نمی‌گذارد؛ بنابراین رشد سیاه‌چاله متوقف می شود.
برخی از فیزیک‌دانان حدس زده بودند که احتمالا سیاه‌چاله راهی برای فرار از حد ادینگتون پیدا کرده است، بدین شکل که انرژی ساطع شده از قرص برافزایشی را پیش از آن‌که فرصتی برای متلاشی کردن قرص داشته باشد، می‌بلعد! به‌نظر آنها، در داخلی‌ترین بخش‌های قرص که بسیار چگال هم هستند، پرتوهای ایکس مرتب با مواد برخورد می‌کنند و شرایط بسیار دشواری را برای فرار به فواصل دورتر تجربه می‌کنند، تا آن‌که درنهایت مانند دیگر مواد اطراف به کام بی‌انتهای سیاه‌چاله فرو می‌افتند.
اما این فقط یک حدس بود و مشخص نمی‌کرد آیا این سیاه‌چاله‌ها می‌توانند آن‌قدر سریع رشد کنند که دیگر محدودیت‌ها را هم بشکنند یا خیر؛ به‌ عنوان مثال، زیاد پیش می‌آید که ابرهای غنی از مواد خام، این مهمان مفت‌خور را بیرون می‌کنند و در نتیجه سیاه‌چاله‌ها به فضای میان ستاره‌ای پرتاب می‌شوند. در فضای میان ستاره‌ای هم که چیزی برای خوردن پیدا نمی‌شود و رشد سیاه‌چاله متوقف می‌شود.
اما تحیل‌های ولونتری و ریس نشان داده است که اگر آهنگ بیرون شدن سیاه‌چاله‌ها از کهکشان‌های میزبان نسبتا اندک باشد، این سیاه‌چاله‌ها از سرعت کافی برای رشد برخوردارند. البته شرایط دیگری هم برای درست بودن این پیش‌بینی لازم است که دانشمندان در حال بررسی درستی آنها هستند.

[Renjer Babi]

یک منطقه غیر عادی بر روی مریخ ، که شاید در اثر جریان های آتشفشانی یا باران خاکستر بوجود آمده و بعدها توسط جریان آب فرسایش یافته باشد ، کشف شد .

این تصویر که توسط دوربین استریو وضوح بالای(HRSC)مریخ نورد سازمان فضایی اسا گرفته شده است ، بخش هایی از گودال ها و نواحی دریا مانند در مرز سرزمین های پست و مرتفع مریخ را نشان می دهد .وضوح تصویر 13متر بر پیکسل می باشد .بسیار جالب است که اختلاف ارتفاع بین سرزمین های مرتفع و پست حدود 5000 متر می با شد . بنابر این مرز بین این دو ناحیه شیب زیادی دارد . اما عاملی که چنین اختلاف ارتفاعی را بر روی مریخ ایجاد کرده است جزء سؤال های بدون پاسخ این سیاره باقی می ماند .
مرز بین نواحی آتشفشانی و گودال های دریا مانند، " آمازونیس سولسی " نامیده می شود . این توافق بین دانشمندان وجود دارد که ماده تشکیل دهنده نواحی دربا مانند خاکسترهای ته نشین شده آتشفشانی می باشد . دیواره های این گودال ها با جریان های گدازه ای پوشیده شده است . عکس ها نشان می دهد که فرسایش آب قبل از ته نشین شدن مواد آتشفشانی پایان یافته است .
سپس در اثر برخورد یک " بولید " به نزدیکی این سطح جریان های سیالی مانند آب که در زیر سطح پوسته قرار داشته اند به بیرون فوران می کنند . بولید ها اجسام آسمانی هستند که ممکن است با سطح سیاره برخورد کنند .

[Renjer Babi]

برای نخستين بار دو تيم از ستاره شناسان نور اشيايی را در خارج از منظومه شمسی رديابی کرده اند که به اعتقاد بسياری از دانشمندان متعلق به سياراتی است که حول ساير ستارگان می گردند.

اين نخستين بار است که "سيارات خارجی"، يعنی سياراتی که در اطراف ستارگانی غير از خورشيد سير می کنند، مستقيما مشاهده می شوند.

اين دو سياره "HD 209458b" و "TrES-1" نامگذاری شده اند.از زمانی که منجمان به وجود نخستين سياره خارجی پی بردند ده سال می گذرد. از آن زمان تاکنون بيش از 100 سياره کشف شده است. اما وجود آنها تنها به طور غيرمستقيم يعنی از طريق تاثير قوه جاذبه آنها بر ستارگانی که دور آنها می گردند استنباط می شود.اکنون دو تيم مستقل از منجمان در آمريکا با استفاده از تلسکوپ فضايی اسپيتزر ناسا، تشعشعات فروسرخی را در همان مسيری که دو ستاره نورانی قرار گرفته است رديابی کرده اند. اخترشناسان از قبل نتيجه گيری کرده بودند اين دو ستاره دارای سيارات هستند.

در هر دو مورد، زمانی که سياره به عنوان بخشی از گردش مداری خود، پشت ستاره مرکزی پنهان می شود به ميزان خفيفی از درخشش منظومه کاسته می شود. اين به آن معنی است که اين سيارات خود درخشان هستند و نوری اضافی توليد می کنند که توسط تلسکوپ رديابی شده است.پی بردن به اين موضوع با يک حيله علمی ممکن شد. دانشمندان ابتدا با استفاده از تسلکوپ اسپيتزر مجموع تشعشعات نور مادون قرمز ستاره و سياره آن را اندازه گرفتند.سپس زمانی که سياره پشت ستاره قرار گرفت، منجمان بار ديگر نور ماون قرمز برآمده از ستاره را اندازه گيری کردند.حاصل تفاضل نوری رصد دوم از رصد اول در واقع نوری است که از سياره ساطع می شود.


بی شباهت به زمين

درخشندگی شديد اين سيارات ناشی از نزديکی آنها به ستاره مرکزی است که آنها را داغ می کند به طوری که به گفته پژوهشگران درجه حرارت آنها به هزار درجه سانتيگراد می رسد.

اينها سيارات متورم گازی از نوع مشتری هستند و بعيد است ميزبان موجودات زنده باشند.ما دانشمندان اميدوارند همزمان با بهبود فن آوری در دراز مدت بتوانند نور سياراتی را که به زمين شباهت بيشتری دارند رويت و علائم حيات را در بخش های دورافتاده کهکشان راه شيری کشف کنند.نتايج اين تحقيقات در مقاله ای در شماره جاری مجله "نيچر" تشريح شده است.دکتر ديويد شاربونه، از مرکز اخترفيزيک هاروارد-اسميتسونيان در ماساچوست يکی از اعضای تيم های تحقيق و نويسنده اين مقاله گفت: "واقعا معرکه است. از تقريبا ده سال پيش، يعنی زمانی که نخستين سيارات خارجی کشف شدند، در جستجوی چنين نوری بوديم."تاکنون تقريبا 130 سياره در اطراف ساير ستاره ها کشف شده است.دکتر الن باس، از موسسه کارنگی در واشنگتن گفت: "سال 1995 مصادف با آغاز عصر کشف سيارات خارجی بود.""اما 2005 به عنوان سالی که در آن نخستين شواهد قدرتمند رديابی نور سياره ای خارجی به دست آمد، در کتاب های تاريخ و متون درسی ثبت خواهد شد.""به سختی می توان باور کرد در ده سال گذشته چقدر پيشرفت کرده ايم."دکتر شاردونه نيز گفت: "هدف ما از مطالعه سياراتی که حول ساير ستاره ها می گردند در واقع اين است که ببينم آيا منظومه شمسی ما نمونه ای واقعا استثنايی است يا همه گير.""HD 209458b" که "اوسيريس" لقب گرفته است حول ستاره ای در فاصله 153 سال نوری از زمين در صورت فلکی "اسب بالدار" می گردد. اين سياره هر سه روز و نيم يک بار در مداری به شعاع تقريبا هفت ميليون کيلومتر حول ستاره مادر گردش می کند.

"TrES-1" حتی دورتر است و در فاصله 489 سال نوری از زمين حول ستاره ای در صورت فلکی بربط می گردد. اين سياره هر سه روز يک بار در مداری به شعاع تقريبا شش ميليون کيلومتر دور می زند.برای مقايسه، فاصله زمين از خورشيد زمين 149 ميليون کليومتر است و هر 365 روز يک بار دور آن می گردد.

[Renjer Babi]

از سال 2009م حدود300میلیون کهکشان برای بررسی تاریخچه جهان ودرک بهتر انرژی تاریک مورد مطالعه قرار خواهد گرفت .


در این بررسی قصد برآن است که بر روی نیروی اسرارآمیزی که باعث ایجاد شتاب مثبت عالم شده است، تحقیق انجام شود .این 300 میلیون کهکشان حدود دو سوم کل عالم را تشکیل می دهند. این پروژه ،

DES (مطالعه انرژی تاریک) نام گرفته است .


بنابر فیزیک نظری ، انرژی تاریک حدود %70 عالم را پر کرده است . انرژی تاریک، بعبارتی ظهور مجدد ثابت کیهان شناسی در معادلات اینشتین است . دکتر واین هو ، استاد نجوم واخترفیزیک، می گوید:« وجود شتاب مثبت این ضرورت را ایجاد می کند که گرانش به صورت دافعه عمل کند . اما این قابل قبول نیست . برای حل مشکل باید به سراغ فیزیک بنیادی رفت .»

DES پروژه مشترک دانشگاه های شیکاگو،کینگدام ،برکلیو آزمایشگاه های شتاب دهنده فرمی ، لارنس برکلی و سروتولو با بوجه ای بالغ بر 20 میلیون دلار می باشد . این پروژه یک دوربین 520 پیکسلی بر روی تلسکوپ 4متری بلانکو، واقع در شیلی، نصب کرده است . این بزرگترین دوربین اپتیکال در سراسر دنیا می باشد که 10 مرتبه دوربین های دیگر از آسمان عکس برداری می کند .

دکتر فریمن می گوید : «اولین مرحله کار، شمارش خوشه های کهکشانی است » .با استفاده از تلسکوپ رادیویی SPT،در قطب جنوب ،خوشه های کهکشانی که اشعه های کیهانی را از شکل معمول شان خارج می کنند ، آشکار می شوند. روش دوم ، اندازه گیری مقیاس کیهانی با استفاده از عدسی های گرانشی است . اگر مقدار دقیق جرم و فاصله این خوشه ها بطور دقیق مشخص شود ، درصد دقیق انرژی تاریک نیز مشخص می شود.

[Renjer Babi]

اختر فیزیکدان های دانشگاه پن استیت تصور می کنند که اثر خمش نور در حوزه گرانشی سیاهچاله ها ممکن است مانع مطالعه لحظات آغاز عالم شود .






سیاهچاله ها همه اجسام اطرافشان را به درون خود می کشند . علاوه بر این ،این چاههای گرانشی قوی بر روی امواج الکترومغناطیس نیز اثر می گذارند .

امواج الکترومغناطیس در مسیر حرکت شان تحت تأثیر ماده محیط قرار می گیرند . مواد با ضریب شکست منفی اثری کاملا متفاوت با مواد با ضریب شکست مثبت دارند . ماده معمولی دارای ضریب شکست مثبت است . این نوع مواد( مثل آب ، شیشه و ... ) پرتو را در همان راستای حرکتش جابجا می کند . اما مواد با ضریب شکست منفی پرتو را در خلاف جهت حرکتش جابجا می کند .

قبلا لاختاکیا و مکی از دانشگاه ادینبروگ با استفاده از نسبیت خاص اینشتین شکست امواج الکترومغناطیس داخل مواد را مطالعه کردند . آنها دریافتند که شکست منفی می تواند برای یک ناظر در حال حرکت با سرعت بسیار بالا رخ دهد . بعدها نشان داده شد که در فضای خارج نیازی به وجود شکست منفی نیست . در عوض وقتی پرتو از داخل میدان گرانشی یک جسم بسیار پر جرم ، مانند سیاهچاله چرخان ، عبور کند ، وجود شکست منفی ممکن می شود .

اما سندی ستیاوان از دانشگاه ادینبروگ نشان داد که در حوزه نسبیت عام یک ناظر در اطراف یک سیاهچاله چرخان ناحیه به نام ارگوسفیر( نیروکره) وجود دارد که در آن امواج الکترومغناطیس بدلیل شکست منفی خمیده می شوند . این یافته جدید در 7 مارس در مجله فیزیک لتر A به چاپ رسید .

ما با عدسی های گرانشی آشنا هستیم . حال مشکل اینجاست که تعدد سیاهچاله ها و اجسام پر جرم در اطراف ما ممکن است باعث شود که نورهای ارسالی از لحظه های آغازین عالم دستخوش چنین شکست هایی قرار گیرد و در نتیجه ما نتوانیم به مطالعه آنها بپردازیم .

[Renjer Babi]

کمتر از دو روز دیگر ماهواره میتاپ آ ،در هفده ژولای (بیست و شش تیر )سال جاری ، توسط راکت اس. تی فرگت سایوز از ایستگاه فضایی بیکونر کازمیدرم قزاقستان به فضا پرتاب شده و در مدار زمین قرار خواهد گرفت





این ماهواره هواسنج اولین پروژه، از سری ماموریت های سه گانه میتاپ می باشد که توسط آژانس فضایی اروپا و سازمان هوا سنجی ماهواره ای،جهت کاوش و بررسی اتمسفر زمین انجام می گیرد.در طی این ماموریت،ماهواره میتاپ آ، یازده ابزار پیشرفته جهت بررسی دقیق جو زمین به همراه خشکی و اقیانوس های آن با خود حمل می کند.ماهواره متاپ آ، پس از استقرار در ارتفاع 817 کیلومتری از سطح زمین، با گردش در مدار(قطب شمال تا قطب جنوب) شروع به جمع آوری داده هایی با وضوح بسیار بالا خواهد کرد
مهمترین تجهیز اتی که این ماهواره با خود حمل می کند عبارتند از: نقشه بردار سی.ان.ای.اس برای هوا شناسی و بررسی وضعیت آب و هوا ،طیف سنج آی.ای.اس.آی برای سنجش دقیق دما و رطوبت، طیف سنج گوم 2 برای بررسی لایه ازن و غلظت گاز های موجود در جو زمین ،باد سنج آسکت برای تعیین جهت باد و میزان سرعت آن در سطح اقیانوسها، گراس پیلود که به بررسی اتمسفر زمین توسط پنهان سازی سیگنال های رادیویی ماهواره های جی.ام.اس می پردازد و رطوبت سنج ام.اچ.اس که جایگزین ابزار ای.ام.اس.یو-بی خواهد شد برای سنجش بسیار دقیق مقدار رطوبت هوا
میتاپ آ علاوه بر این که ماموریت موفق میتوست آژانس فضایی اروپا را کامل می نماید،با ماهواره هواشناسی ایالات متحده(ان.او.ای.ای) نیز به طور شیفتی همکاری خواهد داشت. به طوری که در شیف صبح میتاپ آ بر ای نمونه نیمکره شمالی را بررسی می کند و در شیف بعد از ظهر ماهواره ان.او.ای.ای نیمکره جنوبی را بررسی خواهد کرد
این ماهواره با طولی در حدود شش و نیم متر ،چهار تن وزن دارد.در صورتی که این ماموریت با موفقیت انجام پذیرد ،دو ماهواره دیگر از این سری(میتاپ بی و میتاپ سی) تا سال 2020 میلادی (1399) به فضا پرتاب خواهند شد
کارشناسان هواشناسی از این پس می توانند با استفاده از داده های ارزشمندی که از ماهواره میتاپ آ ارسال می شود،وضعیت آب و هوا را به صورت بسیار دقیق، تعیین و یا پیش بینی نمایند
این ماهواره هم اکنون مراحل نهایی کنترل را در بیکونر قزاقستان سپری می کند،لحظه پرتاب نیز ساعت 4:28 دقیقه بعد از ظهر به وقت گرینویچ(8:58 دقیقه بعد از ظهر به وقت ایران) خواهد بود

برای اطلاعات بیشتر پیرامون ماهواره میتاپ آ به سایت زیر مراجعه نمایید
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همچنین برای تماشای تلوزیونی عملیات پرتاب ماهواره می توانید به سایت زیر مراجعه نمایید
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[khaiyam]

نوشته شده اکبر نعمتی
۱۸ ارديبهشت ۱۳۸۵
انوشه انصاری ،به عنوان نخستین فضانورد ایرانی سال آینده با یک موشک روسی بعنوان گردشگر فضایی به فضا فرستاده می شود. خانم انصاری نخستین زن گردشگر فضایی نیز به شمار می آید.

خانم انصاری می گوید : "کاوش فضا جزء آرزوهای کودکی من بود که حالا برایم قابل لمس شده است."



شرکت بین المللی فضایی Adventures اعلام کرد:آزمایشات پزشکی نشان می دهد ؛خانم انوشه انصاری برای سفر به فضا هیچ مشکلی ندارد و بزودی تمرینات آماده سازی برای اعزام به فضا را آغاز می کند . انوشه انصاری ،بنیانگذار جایزه 10میلیون دلاری انصاری-ایکس نیز هست که با هدف ایجاد رقابت بین نخبه ترین متخصصان فضایی دنیا و در راستای تشویق توریسم فضایی بنیان گذاشته شده است .
انوشه انصاری در سال ۱۹۶۷ در تهران به دنیا آمد. وی در سن ۱۶ سالگی به تنهایی ایران را ترک کرد و زندگیش را با عمه‌اش در ویرجینیای شمالی آمریکا آغاز کرد و سپس در دانشگاه George Mason به تحصیل در رشته‌ مهندسی برق و کامپیوتر مشغول شد. او مدرک کارشناسی ارشدش را در حالی که به طور تمام‌وقت در MCI کار می‌کرد، از دانشگاه George Washington دریافت کرد.
پس از ازدواج با مشارکت همسرش، حمید انصاری، شرکت Telecom Technologies Inc را در سال ۱۹۹۳ در تگزاس بنیان‌ گذارد. این شرکت که در حوزه‌‌ وسایل مخابراتی متمرکز بود، به زودی موفقیت‌های بزرگی کسب کرد و درآمدش در سال ۱۹۹۹ به ۲۵.۵ میلیون دلار رسید. در سال ۲۰۰۰، پس از دریافت جایزه‌ برتری در کارآفرینی (Entrepreneurial Excellence Award)، عکس انوشه انصاری بر روی جلد Working Women ظاهر شد.علاوه بر این، Ernst and Young در سال ۱۹۹۹ او را به عنوان کارآفرین سال شناختند. در سال ۲۰۰۲، مجله‌ Fortune نام او را در میان «برترین ۴۰ نفر زیر سن ۴۰ سال» گذاشت که به معرفی جوانان موفق در آمریکا اختصاص دارد.



انوشه انصاری به دلیل علاقه به فضانوردی،جایزه ۱۰ میلیون انصاری-ایکس را به اولین فضاپیمای خصوصی (تجاری) که به ارتفاع ۱۰۰ کیلومتر برسد، و بتواند این کار را در عرض دو هفته دوباره تکرار کند، اهدا کرد. همان‌طور که تصور می‌شد، این جایزه شرکت‌های خصوصی زیادی را تشویق به سرمایه‌گذاری در توریسم فضایی کرد.
۲۴ تیم از ۷ کشور، در این رقابت شرکت کرده و پروازهای آزمایشی خود را در تابستان سال گذشته آغاز کردند، و اولین مجموعه از پروازها از اواخر شهریور 1384 خیامی آغاز شد. برنده جایزه انصاری-ایکس فضاپیمای SpaceShipOne بود، که با پروازهای موفقش 7 و 12 مهرماه 1384 در مسابقه برنده شد. SpaceShipOne در روز 12 مهرماه 1384 به ارتفاع بیش از ۱۰۹ کیلومتر از سطح دریا رسید، و به سلامت به محل فرودش در صحرای Mojave در کالیفرنیا بازگشت.

[Renjer Babi]

ستاره شناسان دسته جدیدی از امواج رادیویی قوی، در نزدیکی مرکز راه شیری، را آشکار کردند که می تواند منجر به کشف سری جدیدی از اجسام نجومی شود .

ستاره شناسان دانشکده سوئیت بریر و آزمایشگاه تحقیقاتی ناوال (NRL) دسته جدیدی از انفجارات رادیویی، که از نزدیکی مرکز راه شیری گسیل می شوند، را کشف کردند .این امواج ممکن است به دلیل خصوصیات یکتایی که دارند بیانگر کشف گروه جدیدی از اجسام نجومی باشند .این رصدها توسط تلسکوپ های (VLA)در مرکز مطالعات علوم در نیو مکزیکو انجام گرفت . دانشمندان نتایج تحقیقات چندین ساله خود بر روی مرکز راه شیری را طی مقاله ای در3 مارس 2005م در مجله نیچر به چاپ رساندند.

دکتر اسکات هیمن ، رئیس پروژه می گوید:« این یافته ها نتیجه تحقیقاتی است که از سال 2002م بر روی مرکز راه شیری انجام گرفت .در عکس مربوطه، که از مرکز راه شیری در محدوده امواج رادیویی و طول موج 1 متر تهیه شده است ، انفجارات چند گانه ای در مدت7 ساعت بین روزهای 30 سپتامبر تا 1 اکتبر پبت شده است .

این 5 انفجار بسیار پرقدرت که GCRT J1745-3009نام گرفتند و هر کدام حدود 10دقیقه طول کشیدند هر 77 دقیقه یکبار رخ دادند. درخشندگی این انفجارات نیز با هم برابر بود . اگر چه ماهیت این اجسام به صورت یک راز باقی می ماند ولی اعضإ این تیم تحقیقاتی معتقدند که این اجسام دسته جدیدی از اجسام آسمانی یا دوره فعالیت جدیدی از اجسام شناخته شده قبلی می باشند .

یک خصوصیت مهم این امواج ، همدوس بودن آنهاست . آنها جزء معدود اجسامی هستند که این خاصیت را دارند . تابش های میزر – شبیه امواج لیزر در طول موج های کوتاه- نیز دسته دیگری از این کروه هستند . اما امواج کشف شده جدید در پهنای وسیعی از دامنه امواج الکترومغناطیس قرار دارند .

هیمن و تیمش قصد دارند که مطالعات خود بر روی این انفجارات مرکز راه شیری را ادامه دهند.

[Renjer Babi]

ستاره شناسان ،ستاره ای که 16% بزرگتر و 96برابر سنگین تر از مشتری می باشد را کشف کردند .

این کشف با استفاده از تلسکوپ 2/8 متریVLT (تلسکوپ های بسیار بزرگ )رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی انجام گرفت . این کار بخشی از پروژه اندازه گیری دقیق سرعت شعاعی 60 ستاره ،که منحنی های نوری شان بطور موقتی تغییر می کند ، بود .ستاره شناسان دریافتند که علت تغییردر منحنی نوری این ستاره ، که به ستاره OGLE-TR-122 معروف است ، اختفإ 3/7 روزی توسط همدم شان می باشد .وقتی سیاره ای از جلوی ستاره همدمش عبور می کند ، باعث تغییراتی در منحنی نوری ستاره می شود . با بررسی این روش می توان جرم و شعاع سیارات خارج منظومه شمسی را بدست آورد.برنامه OGLE نیز با استفاده از پدیده ریز همگرایی گرانشی به بررسی تغییرات منحنی نوری ستارگانی که همدم شان (ستاره های کوچک یا کوتوله های قهوه ای و یا ستاره هایی با ابعاد مشتری)،از دید ناظر زمینی ، از جلوی شان عبور می کند ، می پردازد .رصد با استفاده از تلسکوپ های VLTهمچنین منجر به کشف 7 ستاره دوتایی گرفتی جدید شد .این مشاهدات جدید تعداد ستاره های کم جرم کشف شده ، با شعاع و جرم مشخص ، را سه برابر کرده است. از طرفی مطالعه کوچک ترین ستاره ها ،اطلاعات ارزشمندی درباره رفتار ماده در شرایط بحرانی بدست می دهد .