سلام دوستان .
یکی از مشکلات فضانوردهائی که مدت طولانی در فضا میمونند مشکل پوکی استخوان هست که به علت نبودِ جاذبه و نبودِ فشار روی استخوانها به وجود میاد .
یادمه بچه که بودیم میرفتیم پارک شهر یه بازی بود که عبارت بود از یه اتاق استوانه ای به قطر سه متر که دور تا دورش صندلی بود .
میرفتیم روی صندلیها مینشستیم بعدش در رو میبستند و اتاق شروع به چرخش میکرد و سرعت به حدی میرسید که میچسبیدیم به دیوار استوانه .
حتی بعضیهامون سر و ته میشدیم و اصلاً انگار نه انگار .
بعضیهامون هم پا میذاشتند روی دیوار و وایمیسادند یعنی افقی میشدند اما افتادنی در کار نبود به خاطر نیروی گریز از مرکز .
حالا سوال بنده اینه که چرا قسمتی از این ایستگاههای فضائی رو یه جوری نمیسازند که مثل بلبرینگ باشه یعنی بدنه ثابت باشه و اتاقکی که فضانوردها توش هستند با سرعت ثابت بچرخه تا نیروئی برابر با جاذبه ی زمین تولید کنه تا مشکل بی وزنی حل بشه ؟
خصوصاً در ایستگاه میر و در سفینه ای که قراره انسان رو به ماه برسونه .
یک موتور الکتریکی هم که با انرژی خورشیدی کار میکنه کار تنظیم و ثابت نگه داشتن سرعت رو انجام بده .
نظرتون چیه ؟
چرا این کار رو انجام نمیدن ؟