یزدیها بیان تو!!!

[sise]

هم استانیهای خوبم یه سوال ازتون داشتم چرا شماها هیچ وقت با هم قرار نمیزارید تا همدیگرو ببینید؟ بعدشم چرا این تاپیک خوابیده، ها؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خب. شاید فرصتش پیش نیومده.
دیگه اینکه ...
نمیدونم!

راست میگن چرا قرار نمیذارید؟

[senjed1349]

» مراکز عبادي اسلامي استان يزد

» امام زاده ابوجعفريزد
مهم ترين مزار مورد احترام تام و لطاف خاص و عالم مزار امام زاده محمد بن علي بن عبيدالله بن احمد بن علي العريضي بن جعفر صادق (ع) واقع در محله مصلي عتيق است و به مناسب آنكه كنيه‌اش ابوجعفر بود در اذهان عموم به امام زاده جعفر موسوم شده است. محمد بن عبيدالله از سادات عريضي است و سنگ قبر دو تن از اخلاف او كه در قرون پنجم و ششم مي‌زيسته‌اند در شهر يزد و در خارج آن ديده مي‌شود كه نخستين بار در سال 776 خواجه اسحق بن خواجه حسن ساورج خوارزمي سنگي را كه تاريخ بر آن بود برداشت و صورت قبر را از كاشي پوشانيد و عبارت تاريخ بر پيش محراب گذارد و بر اطراف مزار ديوار كشيد.

» گنبد دوازده امام يزد
دوازده امام گنبد منفردي است از سال 429 هجري نزديك به حسينيه محله فهادان و قديمترين بناي موجود در يزد كه از حيث سبك بنا و نقش و نگار و كتيبه كوفي رنگي واجد اهميت خاص و موضوع سخن متخصصان تاريخ معماري اسلامي است.

» امام زاده شاهزاده علي يزد
اين آرامگاه در بنافت يزد واقع شده و از زيارتگاه‌هاي معتبر منطقه يزد است. بنايي است از آجر و خشت با گنبد خوش تركيب كاشي كه بر روي گردني بلند استوار شده است.سطح گنبد با كاشي‌هايي در اشكال مختلف هندسي با طرح گره‌، كاشي كاري تزيين شده و در پايه آن نيز كتيبه اي نوشته شده است.كاشي كاري گنبد در قرن اخير صورت گرفته است. براساس يك سنگ وقف بناي امام زاده در سال 998 هجري قمري برپا بوده است. بر اساس نوشته لوح كاشي اتاق دست راست اين بنا مدفن شخصي به نام «رييس محب علي بن رييس غباث الدين بن رييس محمود كوكي» است.

» گنبد مصلاي عتيق يزد
گنبد مصلي عتيق، ساباط و حسينيه مجاور آن در ضلع خاوري بلوار امام زاده جعفر يزد و ضلع جنوبي خيابان ملا اسماعيل در كوچه قديمي محله مصلي واقع شده است.گنبد مصلاي عتيق هر چند فاقد كتيبه، سنگ نوشته و … است، ليكن از سبك ساختمان و قرار گرفتن در محله مصلاي عتيق و در نزديكي مسجد قديمي مصلاي عتيق كه متعلق به 725 هجري قمري است؛ مي‌توان بنا را متعلق به قرن هشتم هجري دانست. گنبد مصلاي عتيق در مجموع شامل محوطه اصلي گنبد، سه اتاق، يك ساباط و حسينيه اي در پيرامون آن است. مصالح اصلي بنا خشت و گل و مصالح ديگر به كار رفته در آن آجر، گچ، كاشي در انواع مختلف است. گنبد با تشابهي كه به گنبد امام زاده عبدالله بن موسي بن جعفر بافق در مقياس كوچك تر دارد از نظر فرم و تناسب اجزا جاذبه مطلوبي به بنا داده است بام گنبد با آجرهاي نره لعاب دار و تركيب رنگ هاي فيروزه اي و لاجورد و آجري و سفيد اشكالي چون ستاره هفت پرسش و هشت ضلعي‌هاي نامنظم را در خود جاي داده است و در ساق گنبد كاشي كاري معلقي با كلمه محمد تكرار شده است.
مرز بين ساق گنبد و گنبد يك رديف مقرنس كاشي به كار رفته است در زيرگنبد سفيدكاري و در ساق گنبد چهار گوشواره مقرنس كاري شده گچي و در گوشه‌هاي چهار غرفه اطراف گنبد نيز هر كدام دو گوشواره مقرنس كاري شده ديده مي‌شود. مقرنس‌هاي گچي زير گنبد با اين حساب دوازده عدد كه به صورت ظريفي در ميان مقرنس‌ها كاشي معرق به كار رفته؛ كاربندي گچي زير گنبد از ظرافت خاصي برخوردار بوده و در سقف گنبد و در ميان كاربندي‌ها نقاشي هايي به چشم مي‌خورد كه نقاشي‌هاي سقف و بدنه گنبد مصلي در قاس با نقاشي‌هاي بقعه سيد شمس‌الدين و سيدركن الدين از اهميت كمتري برخوردار است. در زير گنبد صورت قبري وجود ندارد ليكن در اتاق ضلع جنوبي گنبد صورتي از يك قبر كه در سال هاي اخير حاشيه آن مرمت شده ديده مي‌شود. در اطراف ساق گنبد چهار دريچه نورگير تعبيه شده است. اتاق ضلع جنوب باختري گنبد صورت چاه خانه را دارد و از اتاق ضلع باختري گنبد در حال حاضر به صورت انباري استفاده مي‌شود. اين اتاق ها از نظر معماري و ساختماني برجستگي خاصي ندارد. ساباط مجاور گنبد كه در ضلع خاوري آن واقع و ورودي گنبد در آن قرار دارد؛ داراي دو چشمه تاق بوده كه پوشش آن به صورت تاق و تويزه است. هر چند مصالح به كار رفته در مرمت‌هاي سال هاي اخير در ساباط آجر است ليكن از تويزه‌هاي برجاي مانده قديم آن برمي آيد كه مصالح آن خشت و گل بوده است. حسينيه واقع در ضلع جنوب باختري و متصل به گنبد با تغييرات آن جام شده از سوي اهالي محل صورت نوساز را به خود گرفته است بنا در اختيار ميراث فرهنگي است و به عنوان انبار كاشي و كارگاه كاشي تراشي استفاده دارد.
استفاده دارد.

» امام زاده زيد بن موسي الكاظم يزد
اين امام زاده در روستاي پشت بام يزد قرار دارد. بنايي است گلين كه قسمت اصلي آن منحصر به يك اتاق است. آن چه در اين مزار قابل توجه است، دو قطعه سنگ قبر از قرن 5 و 6 هجري و يك قنديل كنده كاري پر كار است كه ساخت آن به دوره صفوي مربوط مي‌شود.
» امام زاده سيد ميرحسين يزد
اين‌ آرامگاه در حاجي آباد يزد، بر كناره جاده اركان ـ يزد واقع شده و بنايي نسبتاً مفصل به سبك امام زاده‌هاي روستاي عقدا است؛ بدين معني كه سه طرف ساختمان به وسيله دالاني محدود شده است. اصل بنا از قرن دهم است اما قسمت دالان، جديد و الحاقي است. مزار منسوب به امام زاده در زير گنبد اصلي قرار دارد و هيچ نوع علامت و سنگي ندارد.برابر بقعه اصلي مزاري است كه برقسمت بالاي سر آن كتيبه اي از كاشي معرق به خط نسخ خوش ديده مي‌شود ولي قسمت زيادي از آن از ميان رفته است و تاريخ 942 هجري قمري را نشان مي‌دهد.
» امام زاده شازده فاضل يزد
اين بقعه با توجه به گنبد آجري كم خيز و بناي ساده بيروني از نظر معماري فاقد جلوه اي ويژه است. بدنه داخل بقعه با كاشي كاري طرح هندسي ؛ مركب از ستاره‌هاي شش پر و شش ضلعي‌ها و حاشيه اي از كاشي معرق زينت شده است. درون بنا قبري قرار دارد و بر آن كتيبه اي از كاشي معرق دوره تيموري نصب شده است كه صاحب مزار را معرفي مي‌كند. براساس نوشته اين كتيبه صاحب مدفن فضل بن امام موسي كاظم (ع) متوفي در سال 202 هجري قمري است. نصب اين كتيبه كاشي متعلق به دوره تيموري از آثار قطب الدين خضر شاه است كه مؤلف «جامع مفيدي» نيز به آن اشاره كرده است.زرتشتيان نيز اين مزار را گرامي مي‌دارند و آن را مدفن يكي از شاه زادگان ساساني مي‌دانند. به روايتي ديگر اين بقعه مدفن يكي از مضروبين واقعه فهرج در سال 747 هـ.ق است.
» خانقاه بندرآبادیزد
مجموعه سلطان بندرآباد كه در منطقه رستاق واقع شده است، مجموعه اي است كم نظير از تاق و تويزه كه با خشت و گل ساخته شده است. اين مجموعه كه به مرور زمان زير ريگ هاي روان كوير مدفون شده بود، به همت سازمان ملي حفاظت آثار باستاني ايران نجات داده شده است. عمده‌ترين عناصر متشكله مجموعه را خانقاه، مسجد جامع، حسينيه، آب انبار، برج ديده‌باني و مقبره اي تشكيل مي‌دهد كه مدفن عده اي از مشايخ سلسله دادايي است.
سنگ‌هاي متنوعي كه بر روي قبور مختلف قرار دارند از ديدگاه هنر طراحي، خوش نويسي و حجاري از ارزش فراوان برخوردارند. در تزیین بنا از كاشي‌هاي شش گوش فيروزه اي به صورت ازاره استفاده شده و در پاره اي موارد نقوش اسليمي به صورت معرق به زيبايي آن افزوده است. در مسجد جامع اين مجموعه، منبر بي نظيري وجود دارد كه از كاشي معرق با نقش گره، طرح‌هاي اسليمي و خطوط زيبا تزیین شده است و از نظر هنري يكي از زيباترين منبرهاي استان يزد است.
» خانقاه شيخ علي بنيمان
اين خانقاه در بيداخويد يزد واقع و بنايي مشتمل بر بقعه، خانقاه و مسجد است كه از آثار معتبر و ارزشمند منطقه به شمار مي‌رود. بر فراز خانقاه گنبدي قرار دارد و درون بقعه سه قبر ديده مي‌شود كه يكي از آن ها متعلق به عارف نامدار شيخ علي بنيمان است.بناي خانقاه تقريباً به همان طرح و اسلوب قديم پا برجاست و به مناسبت كتيبه‌ها و آثار تاريخي و هنري داراي اهميت است.

ادامه دارد ...ادامه دارد ... ادامه دارد ... ادامه دارد ... ادامه دارد ... ادامه دارد ... ادامه دارد ... ادامه دارد ..

[مجید ایساتیس]

senjed جون سلام
مطالبی که فرسیدی عالی بود
خدا عمرت بده ایشالا پیر شی ببتونم جبران کنم

[mahdi_nokia3250]

سلام به پُسر دختراي خش
رعيتم
خش و خوبد؟
چه عجب يكتا بچه يزديه باحال پيدا شد چنتك همشهري دور خودش جمع كنه
من مهدي هستم
بچه امامشهر
بيست و هفت و خوردوكي دارم
ببينيمتون

[senjed1349]

.....ادامه مراکز عبادي اسلامي استان يزد

» امام زاده ابوجعفر يزد
مهم ترين مزار مورد احترام مردم استان، آرامگاه امام زاده محمد بن علي بن عبيدالله بن احمد بن علي الغريني بن جعفر صادق عتيق است كه به امام زاده ابوجعفر موسوم است. قصه آمدن امام زاده ابوجعفر محمد به يزد در همه كتب تاريخ يزد به يك نحو نقل شده است. خلاصه آن از اين قرار است كه امام زاده در زمان خلافت متوكل عباسي از مدينه به يزد آمد و در كوچه اي كه بعدها به كوچه حسينيان مشهور شد در يك دكان آهنگري به شاگردي پرداخت. تا اين كه حاكم يزد به نام امير اوجش بر اثر خوابي كه ديد به جست و جوي امام زاده پرداخت و در همان كوچه حسينيان خانه بهتري براي او ساخت. به همين مناسبت آن كوچه از آن زمان به اين نام شهرت يافت. وي در سال 424 درگذشت و در محل فعلي دفن شد. در طول سال ها، تغيير و ترميم‌هاي مختلف توسط افراد مختلف در بناي امام زاده صورت گرفته است.
» بقعه قل هو اللهي يزد
اين بنا در حدود بازارنو يزد، نزديك كوچه حسينيه هشت واقع شده است. تنها اثر مهم و تاريخي آن، سنگ قبري مورخ 493هـ.ق و كتيبه اي به خط كوفي است.
» امام زاده سيد نورالدين احمد اردكان
اين امام زاده در پانصد قدمي مركز آبادي گاپله واقع شده است. هيچ نوع سنگ و كتيبه ندارد. بقعه امام زاده بنايي است با گنبد و غلام گردشي كه از سه طرف بناي اصلي را در خود گرفته است و از طرف مدخل ايواني دارد. در داخل بنا در قسمت كمربند گنبد دو بند و مركز گنبد شمه‌اي بشكل ستاره هست پر از آب و رنگ نقاشي شده است. اين امام زاده به نام پاگنده نيز شهرت دارد.
» امام زاده سيد محمد اردكان
اين امام زاده به فاصله سه كيلومتري از جاده در شمال خاوري عقدا قرار دارد. امام زاده سيد محمد بناي خوش طرحي است كه بر كنار روستاي هفتادر واقع شده و قسمتي از گنبد آن كاشي كاري شده است. دراين امام زاده چند لوحه قبر از كاشي وجود دارند با تاريخ‌هاي منظوم كه همه از قرن سيزدهم هجري هستند. در آن‌جا يك قطعه سنگ قبر مرمر نيز به اندازه 120 * 40 سانتي‌متر وجود دارد كه آن را «سنگ كول» مي‌نامند و عباراتي روي آن نقر شده است.
» امام زاده عبدالله بن موسي بن جعفر (ع) بافق
بنايي عالي است كه از نظر سبك و گنبد و كاشي‌كاري و تزيينات داخلي اثري ارزشمند محسوب مي‌شود و در بافق قرار دارد. بدنه اتاق مرقد با كاشي‌هاي مسدس لاجوردي و با حشايه سياه و سفيد از آثار قرن 8 و 9 هجري پوشيده شده است. لبه غرفه‌هاي فوقاني مشرف به صحن اصلي مزار نيز با همين نوع كاشي مزين شده است. سقف داخلي بنا گنبدي مقرنس كاري شده و ديواره و گوشواره‌هاي زير گنبد رنگ آميزي و نقاشي شده و ديوار رو به قبله محراب گچ‌بري ظريفي دارد كه با آيات قرآن و عباراتي ديگر مزين شده است.
» امام‌زاده حسين بن موسي (ع) طبس
بناي اوليه‌ي بقعه‌ي حسين بن موسي (ع) در قرن پنجم هجري قمري و در مركز شهر قديم و باستاني طبس بنا شده بود كه به دنبال زلزله‌ي شهريور 1357 اين بنا به كلي تخريب و بار ديگر ساخته شد.
حضرت حسين بن موسي از امام‌زادگان بوده و نسب او را از فرزندان بلافصل امام موسي بن جعفر (ع) دانسته‌اند كه از محدثان عصر خويش بود. در دوران كوتاه ولايت عهدي حضرت امام رضا (ع)، تعداد زيادي از سادات و امام‌زادگان از شهرهاي مختلف، متوجه خراسان شدند. آنان هر كجا كه بودند نسب خود را از دشمنان آل رسول پنهان مي‌كردند تا از دنيا مي‌رفتند يا به دستور خلفاي عباسي به شهادت مي‌رسيدند؛ به‌همين دليل، قبور فرزندان امام موسي بن جعفر (ع)، چنين پراكنده و در نقاطي دورافتاده قرار گرفته‌اند.
بناي اصلي امام‌زاده حسين بن موسي، داراي صحن، ايوان و حرم بوده كه در خاور حرم، صحن كوچكي معروف به «بست» قرار داشته و در قسمت باختري «بست»، راهرو و آب‌انبار بزرگي به گنجايش هزار متر مكعب بنا شده بود. در كنار اين صحن ايواني معروف به ايوان اميرعلي شرنوايي وجود داشته است. در راهرو اين آرامگاه، مقبره‌هايي با تاريخ كهن بوده كه از جمله‌ي آن‌ها به سنگ قبر تاريخي خواجه شمس‌الدين حسين نامي با تاريخ 800 هجري مي‌توان اشاره كرد.
براساس كتيبه‌اي كه در درون بناي اصلي بارگاه امام‌زاده بوده، بناي اصلي اين آرامگاه، هسته‌ي مركزي كه وحدت‌بخش بقعه‌ي مقبره‌ي آن حضرت به شمار مي‌رفته و به صورت اتاقي چهار ضلعي بوده است كه در بالاي آن فضايي هشت وجهي بنا شده و گنبدي برفراز آن نهاده بودند.
در زمان سلجوقيان كه قدرتمندان بنا بر مصالح سياسي خود، مدتي از شيعيان دلجويي كرده و از قدرتشان عليه حكومت عباسي بهره‌برداري سياسي و عقيدتي مي‌كردند، به آنان اجازه داده مي‌شد تا بناهاي مذهبي خود را احداث و مرمت كنند كه از جمله‌ي اين بناها، آستانه‌ي حسين بن موسي الكاظم (ع) در طبس بود.
پس از آن در دوره‌ي ايلخانان مغول و به ويژه در عهد غازان‌خان الجايتو و دوره‌ي جانشينان تيمور، مرقدهاي امامزادگان،‌ تجديد بنا، تعمير يا تزيين شده است. بقعه‌ي حسين بن موسي الكاظم (ع) با روي كار آمدن سلسله‌ي صفوي و رسميت يافتن تشيع، با توجه به سياست‌هاي حاكم بر اين سلسله، مرمت، بازسازي و تزيين شد و ساختمان‌هايي به آن اضافه شد.
مدفن‌ها و رواق‌هايي در كنار بقعه با خشت و گل ساختند و گنبد اصلي آن نيز مرمت و تزيين شد.
براساس مدارك موجود، پس از صفويه بناي بارگاه حسين بن موسي در قرن سيزدهم مرمت و بازسازي شده است. در مرمت اين دوره، خطوط اصلي معماري بنا، سبك قرن پنجم را تداعي مي‌كند. به احتمال زياد در تعمير بقعه در سال 1205 هجري قمري، تاريخ احداث بناي اوليه را از ميان برده يا بر روي آن بازنويسي كرده‌اند؛ اما در كتيبه‌ي اطراف فضاي چهاروجهي به تاريخ ايجاد آن در سال 494 هجري قمري اشاره شده كه نويسنده، متن كتيبه‌ي داراي اين تاريخ را خوانده و نوشته است.
درواقع،‌ سال 494 هجري قمري كه ساختمان بناي اصلي مقبره در اين تاريخ كامل شده، همزمان با دوران استيلاي كامل اسماعيليان بر طبس و نواحي اطراف آن بوده است.
بقعه‌ي حسين بن موسي در حاشيه‌ي شمال باختري (در فاصله‌ي دو كيلومتري) بر سر راه طبس به يزد قرار داشته است و كتيبه‌ي فوق كه تا پيش از ويراني بنا در زلزله‌ي سال 1357 هجري شمسي در گنبد بنا مكتوب بوده سال 494 هجري قمري، يعني اواخر قرن پنجم هجري را نشان مي‌دهد. زلزله‌ي سال 1357 بناي باستاني امام‌زاده حسين بن موسي الكاظم (ع) را به كلي ويران كرد و اكنون به جاي آن بناي جديدي ساخته شده كه با رعايت معماري سنتي و حجيم‌سازي با تزيينات بسيار شكوهمند،‌ در مركز اين مجموعه، آرامگاهي قرار گرفته است.
مرقد امام‌زاده در درون حرم و زير پوشش گنبدي‌شكل قرار گرفته كه اطراف آن را ضريحي با تزيينات و كيفيتي مناسب فرا گرفته است.
اين مجموعه، هشت رواق، يك تالار اجتماعات و يك صحن بسيار وسيع و باشكوه دارد و اطراف صحن بزرگ مجموعه، حجره‌ها، غرفه‌ها و ايوان‌هايي با سردرهاي بلند، سقاخانه‌ها و برج‌هايي ساخته شده است.
تعداد هشت بناي سرپوشيده به نام رواق در اطراف حرم ساخته شده است. همچنين در بالاي بارگاه حسين بن موسي، گنبدي زيبا جاي دارد كه با كاشي‌هاي معرق تزيين شده و در سطح گنبد، ترنج‌هايي از كاشي معرق وجود دارد چهار برج ساعت نيز در اطراف گنبد با سبكي بسيار زيبا بنا شده كه هر كدام در حدود نه متر ارتفاع دارد.
گلدسته‌هاي مسجد نيز بر بالاي چهار زاويه‌ي صحن ساخته شده‌اند و هر كدام 90 پله دارند. در حدود 150 حجره و غرفه نيز در اطراف صحن براي استفاده‌ي زائران و فروش اجناس مورد نياز آنها ساخته شده است.


» مراکز عبادي اقلیت هاي استان يزد
ادامه دارد ...ادامه دارد ... ادامه دارد ... ادامه دارد ... ادامه دارد ... ادامه دارد ... ادامه دارد ... ادامه دارد ..

[Renu]

تاپيك رو نخوسبونت

[sonata20]

سلام
از اینکه یه آدم خیر پیدا شده و یه تاپیک برای همشهریاش زده خوشهالم .
من تازه عضو شدم و یک ساکن یزدم.
مرسی از فعالیتتون.

[sonata20]

چرا این تاپیک خوابیده بابا
یزدیهای عزیز همت کنید و نزاریذ بخوابه.
خون گرمی خودتون را نشون بدید.

[sise]

از چه چیزش بگویم؟

زیاد شنیده ام از سرسبزی سرزمینهایی رویایی و زیبا. از مرغزارها، از کوها و دشتها، از رودهاف از دریاها و ....

اما من از دریایی دیگر میخواهم حرف بزنم. از رویایی دیگر میگویم. از زلالی دیگر میخواهم بنویسم. از تپه هایی دیگر گونه حرف میزنم. از سرسبزی ای جاودانه تر میگویم:

از دریای بیابانی که نهایتش را پیدا نیست. خودت هستی و خدایت. خلوت چون آیینه. بریده از همه تعلقات.
کویر چون آتشی ماند که سیاوشان را نمودار میکند.
از درختان گز و طاقش که بقول "شریعتی" مغرور و بدون هیچگونه چشمداشتی پایدار ایستاده اند.

از غروب زیبایش که رویای رویاهاست.

از آب قناتهایش که چه زیبا چه زیبا چه زیبا و چه زلال اند.

از کوچه پس کوچه های گاهگلی اش که یادآور هزاران خاطره اند.

از بادگیرهای زیبایش که معماری را معنا میدهند و با نسیمی خنک آب آب انبارهایش را خنک میکند.

از ...

بگذار همه از سبزی بگویند.
من کویری را دوست دارم که بقول "شازده کوچولو " در دل خودش چاهی دارد.

[sonata20]

از چه چیزش بگویم؟

زیاد شنیده ام از سرسبزی سرزمینهایی رویایی و زیبا. از مرغزارها، از کوها و دشتها، از رودهاف از دریاها و ....

اما من از دریایی دیگر میخواهم حرف بزنم. از رویایی دیگر میگویم. از زلالی دیگر میخواهم بنویسم. از تپه هایی دیگر گونه حرف میزنم. از سرسبزی ای جاودانه تر میگویم:

از دریای بیابانی که نهایتش را پیدا نیست. خودت هستی و خدایت. خلوت چون آیینه. بریده از همه تعلقات.
کویر چون آتشی ماند که سیاوشان را نمودار میکند.
از درختان گز و طاقش که بقول "شریعتی" مغرور و بدون هیچگونه چشمداشتی پایدار ایستاده اند.

از غروب زیبایش که رویای رویاهاست.

از آب قناتهایش که چه زیبا چه زیبا چه زیبا و چه زلال اند.

از کوچه پس کوچه های گاهگلی اش که یادآور هزاران خاطره اند.

از بادگیرهای زیبایش که معماری را معنا میدهند و با نسیمی خنک آب آب انبارهایش را خنک میکند.

از ...

بگذار همه از سبزی بگویند.
من کویری را دوست دارم که بقول "شازده کوچولو " در دل خودش چاهی دارد.

ترشی نخوری یه چیزی میشی