مشاعره سنتی

[''EHSAN'']

ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی رسد
ترس تنهاییست ور نه بیم رسواییم نیست

سعدی

[Mr.Lover]

‫تا بتوانی بکش به جان بار دلی‬ / ‫میکوش که تا شوی ز دل يار دلی‬
‫آزار دلــی مجـو که نـــاگـاه کنـی‬ / ‫کـار دو جهــان در ســــــر آزار دلی‬

ابوسعید ابوالخیر

[4MaRyAm]

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

بازآید و برهاندم از بند ملامت

خاک ره آن یار سفرکرده بیارید

تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

==
حافظ

[''EHSAN'']

تا دل پرهیزگارم را ببینم توبه کار
با شعف خود را در اغوش گناه انداختم

سر برون اوردم از مرداب رو بر افتاب
چون حباب از شوق ازادی کلاه انداختم

فاضل نظری

[Behsood]

من از حُسن روز افزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

حافظ

[m.b.h.a]

با سلام و درود فرآوان ...
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی باده ی ارغوان نمی باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

شاعر : حکیم عمر خیام

[''EHSAN'']

مرا می بینی و هر دم زیادت می شود دردم
تو را می بینم و میلم زیادت می شود هر دم

احتمالا حافظ

[Mr.Lover]

‫مــــــرا نـقاد گــردون قيمتـــی داد‬ / ‫که بستنـدم چنين با قفـل پـــولاد‬
‫بدو الماس گفت، ای يار خودخواه‬ / ‫نه تنهائی، رفيقی هست در راه‬
‫چه شد کايـن چهـر زيبـا را نديدی‬ / ‫قريــن مـا شدی، مـا را نــديــدی‬

‫پروين اعتصامی‬

[4MaRyAm]

یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود یاد باد

رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

آن که چو چشمت به عتابم می​کشت

معجز عیسویت در لب شکرخا بود

==
حافظ

[mahpesar]

در دلـم بنـشسـته‌ای بیــرون مـیا

نی برون آی از دلـم در خـون مــیا


چون ز دل بیرون نمـی‌آیـی دمـی

هر زمـان در دیـده دیـگـرگون مــیا


چون کست یک ذره هرگز پی نبرد

تـو به یک یک ذره بـوقـلـمون مـیا


عطار