هفته 31 لالیگا / ال کلاسیکو 160 / بارسا برد و به صدر بازگشت!

[nw_nk]

باید پیش از هر چیزی اعلام کنیم که "مشکل این رویا خود آن است"، یعنی زدن راه میانبر برای پیروزی و به دست آوردن همه چیز در یک شب.

دکتر فواد حبیبی

سایت گل - در فیلم ماتریکس هنگامی که نیو (با بازی کیانو ریوز) به نیروهای شورشی ضدماتریکس می پیوندد و برمی گزیند که از دنیای خیالی و حتی نمادین زندگی روزمره فراتر رود توسط استاد راهنمایش مورفیوس با بازی (لارنس فیشبرن) چهره ی واقعی جهان اطرافش و شهر لس آنجلس را می تواند ببیند که چیزی نیست جز خرابه هایی وحشتناک و یک کابوس تمام عیار؛ در این هنگام است که مورفیوس نیو را خطاب قرار می دهد و از او با این جمله استقبال می کند: "به برهوت حقیقت خوش آمدید"

وقتی لحظات آخر بازی رئال مادرید-بارسلونا طی می شد بسیاری از هواداران مادریدی احساسی را داشتند که بیشتر از هر کسی به آن احساس نیو می مانست که دنیای شیرین اطراف را که تا مدتها در آن لذت می برد اکنون کابوسی بیش نمی دید.

این در حالی است که همین 80 هزار هوادار حاضر در سانتیاگو و همه هواداران این تیم در همه ی دنیا کمتر از یک سال پیش از زیبایی و بزرگی رویایی که برای فصل پیش رو ساخته بودند غرق لذت بودند؛ همان زمانی که این تیم دست روی هر ستاره و فوق ستاره ای می گذاشت چند روز بعد او را در جشن معرفی باشکوهی با یونفرم باشگاه خود ملاقات می کردند. اما چه شد که این رویای شیرین به کابوسی بدل شد که نقطه ی پایانی آن باخت در سانتیاگو به رقیب ازلی و ابدی یعنی بارسلونا بود؟

اگر بخواهیم روانکاوانه به این "رویای جمعی" هواداران مادریدی بپردازیم باید ابتدا عناصر برسازنده ی آن را واکاوی بکنیم و آنگاه نشان دهیم که چگونه این رویا فقط یک رویا بود و امری متعلق به ساحت خیال و در عرصه ی واقعیت خرابه ی رئال فصل پیش تفاوت بنیادینی با بنای پیش روی ما ندارد. این شیوه ی تحلیل می تواند کمک کند که تا حدی بفهمیم چرا سالهاست که این تیم بر دور باطلی گام می نهد و بازهم فصل دیگری و تکرار این ماجرای دردناک.

در این میان جالب این است که روز بعد از همین الکلاسیکو می شنویم که رئالی ها به دنبال بازیکن پرویی فیورنتینا وارگاس هستند. آیا ساختن رویا و دچار شدن به کابوسی دیگر برای مادریدی ها در حال کلید خوردن است رویا از آنجا آغاز شد که فلورنتینو پرز برای تکرار عصرطلایی خویش به باشگاه برگشت کسی که تیم کهکشانی را بنیان نهاد؛ او نیز از همان ابتدا یک سرمربی موفق را به سانتیاگو آورد و بلافاصله سیلی از بازیکنای معروف را خرید: از کاکا (مرد سال فوتبال جهان در سال 2007)، کریس رونالدو (مرد سال فوتبال جهان در سال 2008) تا کریم بنزما مهاجم برتر لوشامپیونه، چابی آلونسو، رائول آلبیول، آلوارو آربلوئا تا گرانروی جوان. خوب تا اینجای کار یک رویای شیرین را شاهدیم رویایی که با بردهای خوب تیم ادامه پیدا می کند تا آنکه تیم به سویا می بازد و از آن تلقی به اتفاق می شود، در ادامه باخت به بیلبائو و بارسا را هم شاهدیم اما هنوز این تکانه ی آسیب زا و تروماتیک جدی گرفته نمی شود تا آنکه تیم در بازی رفت جام حذفی با مجموعه ای از ستاره ها و بازیکنان رزرو نتیجه ی وحشتناک 4-0 را مقابل تیم دسته چهارمی آلکورکون متحمل می شود.

بلافاصله همه چیز به غیبت رونالدو و کاکا نسبت داده می شود و رویا ادامه می یابد حتی وقتی در سانتیاگو تیم با برد خفیف 1-0 بازی برگشت را به گودبای پارتی در اولین جام ممکن بدل می کند کسی تصور نمی کند آنچه پیش روست نه واقعیت یک تیم قهرمان اروپا و اسپانیا بلکه فقط رویایی شیرین در ناخودآگاه جمعی مادریدی هاست که نمی تواند درواقعیت نشانی برای خود بیابد. اینجا امکان بیداری وجود داشت اما رویای کهکشانی های 2 آنچنان رنگین و قشنگ است که کمتر کسی حاضر است از آن بیدار شود. دومین اتفاق آسیب زای روان جمعی مادریدی ها حذف در لیگ قهرمانان اروپاست.

حذف شدن و باخت در مقابل تیم نه چندان قدرتمندی چون لیون ضربه ی وحشتناکی به این رویا وارد می کند زیرا جدا از آنکه پیروزی در فینال و در ورزشگاه خانگی می تواست التیامی بر زخم چند ساله ی اروپایی تیم و هواداران باشد، پروژه ی اصلی قهرمان (فلورنتینو پرز) که قهرمانی در اروپا بود را زیر سوال می برد. اما هنوز لالیگایی بود و بردهای مقتدرانه ای که همه مادریدی ها را همچنان مجذوب رویا کرده بود، هرچه که بود بازی برگشت در سانتیاگو برگزار می شد و بردن بارسا می توانست اعاده ی حیثیتی باشد برای این همه زخم و رنج روانی هواداران. حرف های بازیکنان تیم هم از این تعلق به رویای جمعی حرف می زد، تا جایی که رونالدو در لوای طعنه ی همراه با شوخی به تحقیر لیو مسی و تیم حریف پرداخت.

اینگونه بود که الکلاسیکو صد و شصتم به مثابه ی وفاداری به رویای کهکشانی های 2 آغاز شد اما هنگامی که پدرو جوان و کم نام و نشان آربلوئا و کاسیاس ملی پوش را تسلیم خود ساخت هجمه ی سهمگین واقعیت دیگر امکانی برای رویاپروری بر جای نگذاشت اما چرا کهکشانی های 2 فقط یه "رویا" بود و "واقعیت" حذف و شکست در سه جام مختلف است؟

البته پیش از پرداختن به این سوال باید گفت که ممکن است بسیاری باشند که اصل مسئله را نپذیرند؛ یعنی اینکه کلا مشکلی وجود دارد و در سال اخیر رویه ای نادرست طی شده است،همانند آنها که به واکنش های انکار و فرافکنی پناه می برند تا همچنان رویا را حاضر و واقعی بدانند اما اگر از این دسته افراد و واکنش های ناسالم دفاعی روانی بگذریم باید پیش از هر چیزی اعلام کنیم که "مشکل این رویا خود آن است"، یعنی زدن راه میانبر برای پیروزی و به دست آوردن همه چیز در یک شب.

مشکل از آنجا شروع شد که به جای تحلیل سیاست های غلط مداخله گرانه ی مقامات عالی باشگاه در امور فنی همه برای دستیابی به رویا راه میانبر پناه بردن به دامان یک قهرمان را برگزیدند و این قهرمان نیز همه را به ناکجاآبادی برد که همانند رویای بهشت کمونیستی کشورهای بلوک شرق در اصل جهنمی از شکست، باخت، تحقیر شدن و زیرسوال رفتن یک تیم و احساسات هواداران آن بود. در اینجا برآن نیستیم که به راهکارها بپردازیم که خود می تواند موضوع بحثی جداگانه باشد اما آیا بهتر نبود که مدیر جدید تنها به انتخاب سرمربی و جذب بازیکنان مورد نیاز او، تامین خواست ها و نیاز های وی، احترام به استقلال او در کارهای فنی و جذب بازیکنان و تشویق استفاده از بازیکنان آکادمی می پرداخت؟

برای مثال و در رابطه با استفاده از بازیکنان آکادمی باشگاه می توان به نمونه ای نه چندان دور پرداخت. بازی خوب پاره خو در بازی رفت الکلاسیکو پارسال را برخی ممکن است به یاد داشته باشند اما آیا کسی سراغی از بازیکن جوان و پدیده ای دارد که در نیوکمپ مدافعین بارسا را براستی به زحمت انداخت و بسیار بهتر از مهاجمین گرانقیمت و نامی این تیم در الکلاسیکو صد و شصتم مقابل سد دفاعی بارسلونا ظاهر شد؟

از آن زمان تاکنون بارسا رقیب اصلی تیم توانسته ستاره هایی را از آکادمی خود برکشد که نمونه آن زننده ی گل دوم بازی برگشت امسال پدرو رودریگز است. اما کو امثال نگردو و پاره خو در ترکیب رئال مادرید؟

به هر حال بازهم می توان به رویا متوسل شد و با انکار آنچه بازی الکلاسیکو صد و شصتم نشان داد به دل ماتریکس بازگشت، از بردهای هشتاد سال پیش دم زد و چهار باخت پشت سر هم در الکلاسیکو را انکار کرد، از قهرمانی چندساله در رقابت های اروپایی لاف زد و حذف مکرر در مرحله ی یک هشتم لیگ قهرمانان را در سال های اخیر کم ارزش دانست اما اگر تیم و هواداران مادرید بخواهند رویه ای سالم از لحاظ روانشناختی و ورزشی را پیش بگیرند این رخداد تروماتیک می تواند آنها را به دل واقعیت ببرد و امکان حل مسئله و پروبلماتیک پیش روی آنرا را فراهم سازد.

نباید از "برهوت حقیقت" به "دنیای کاذب اما شیرین تخیل و رویا" پناه برد این تیم نیازمند استفاده از تجارب موفق و برخورد صحیح و سالم با مشکلات و شکست هاست نه شروع ماراتنی دیگر از جذب اسامی بزرگ و کارناوال های اول فصل و در نتیجه طی طریقی مجدد و مکرر به کابوس های پایان فصل.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

2010/4/13

[Ezel]

يادداشت ويژه:رئال، ناکام در بازیهای بزرگ؛گمانه زنی در مورد مربی جدید رئال

گرچه کهکشانی ها به نتایج خوب و جالب توجهی دست یافته اند ولی شکست در کلیدی ترین دیدارهایشان در رقابتهای فصل، موجب شده تا بار دیگر صحبت از برکناری پیگرینی در پایان رقابتهای این فصل لالیگا به گوش برسد.

سایت گل- شکست 0 - 2 رئال مادريد در ديدار خانگي مقابل بارسلونا کافي بود تا بار ديگر تمام توانايي هاي مانوئل پيگريني، مربي رئال ناديده گرفته شود. اين مربي توانا که همراه با تيمش در هر 15 ديدار خانگي اش در رقابتهاي لاليگا به برتري دست يافته بود، شنبه شب براي اولين بار در طول رقابتهاي اين فصل تن به شکست داد و البته به نظر مي رسد که اولين شکست رئال در خانه که مقابل بارسا رقم خورد و ممکن است تا به عدم قهرماني اين تيم در رقابتهاي اين فصل منجر شود، براي پيگريني گران تمام شود.

اکنون بار ديگر روزنامه هاي اسپانيايي از احتمال برکناري اين مربي شيليايي صحبت مي کنند. روزنامه مارکا در گزارش دوشنبه خود، به اين نکته اشاره کرده بود که اگر مانوئل پيگريني پيش از ديدار شنبه شب ال کلاسيکو شانس کمرنگي براي ادامه حضورش برروي نيمکت رئال در رقابتهاي فصل بعد داشت، در حال حاضر، شانس او به صفر رسيده است.
پس از نمايش نااميد کننده رئال در ديدار ال کلاسيکو، روشن و واضح است که اين مربي شيليايي فصل بعد را در رختکن رئال نخواهد بود، مگر آنکه معجزه اي در رقابتهاي لاليگا رخ دهد.

اکنون نام گزينه هاي متفاوتي در رختکن تيم مادريدي به گوش مي رسد. از مورينيو، مربي کنوني اينتر و آنچلوتي، مربي موفق چلسي گرفته تا رافا بنيتس که روزگار سختي را در ليورپول سر مي کند و در اين ميان نام فابيو کاپلو، مربي صاحب نام ايتاليايي که اکنون سرمربي تيم ملي انگليس را برعهده دارد و لوئيس فليپه اسکولاري، مربي بنيادکار ازبکستان نيز ديده مي شود.

در ادامه اين مطلب 7 گناه يا اشتباه پيگريني که او را در يک قدمي دربهاي خروجي باشگاه مادريدي قرار داده اشاره شده است.اشتباهات مربي تواناي شيليايي بدين شرح است:

1 - ناتوان در مديريت رختکن تيم

2 - بي توجهي به تيمهاي پايه اي و عدم استفاده از بازيکنان اين تيم ها

3 - شکست تحقيرآميز مقابل آلکورکن و حذف از رقابتهاي کوپا دل ري

4 - عدم توانايي در بهره گيري از ماکسيمم راندمان ستاره هاي تيم

5 - نامشخص بودن سيستم و سبک بازي رئال

6 - شکست مقابل ---- و حذف از ليگ قهرمانان اروپا

7 - شکست در ديدارهاي بزرگ و مهم

*رئال، ناتوان در ديدارهاي بزرگ

روزنامه مارکا در گزارشي تحليلي به اين نکته اشاره کرده که تيم مادريدي در کسب پيروزي در ديدارهاي بزرگ عاجز و ناتوان است.

اعداد و ارقامي که رئال در رقابتهاي اين فصل کسب کرده، شايد بتواند گوياي شرايط يک تيم قهرمان باشد؛ چرا که اين تيم از نظر آمار گلزني و امتيازات کسب شده، شرايط ايده آلي دارد ولي واقعيت امر چيز ديگري است؛ چرا که کهکشاني ها در طول رقابتهاي اين فصلشان نتوانسته اند تا از آزمايشهاي مهم و بزرگ سربلند خارج شوند و در تک تک ديدارهايي که مي توانسته در کسب يک عنوان قهرماني تاثيرگذار باشد، سرافکنده بوده اند.

چهارم اکتبر سال 2009 ، اولين آزمايش جدي کهکشاني ها در رقابتهاي اين فصل رقم خورد که آن هم اولين ناکامي رئال بود. سويا با اقتدار تمام از سد رئال مادريد عبور کرد و اين براي کهکشاني ها واقعا دردناک بود.

روز بيست و يکم اکتبر از راه رسيد و ديدار دو تيم ميلان و رئال در ورزشگاه سانتياگو برنابئو، در ديدارهاي مرحله گروهي رقابتهاي ليگ قهرمانان اروپا.

تيم مسن و سالخورده ميلان مقابل رئال لبخند تحقير آميزي زد و اين هم يکي ديگر از صحنه هاي ناخوشايندي بود که در پرونده رئال ثبت شد. در آن زمان عدم تمرکز تيم، ريتم نامناسب بازي و انگيزه کم بازيکنان، از دلايل ناکامي رئال برشمرده شد.

ولي مادريدي ها در ماه هاي بعدي هم موفق نبودند. البته اين تيم در ديدار برگشت خود مقابل ميلان در سن سيرو (روز سوم نوامبر) به مراتب بهتر از قبل شده بود و اين بازي با تساوي 1 - 1 خاتمه يافت.

رويارويي با بارسلونا، در نوکمپ که روز بيست و نهم نوامبر بود و با شکست 0 - 1 تيم کهکشاني خاتمه يافت.

کهکشاني ها در ديدار ورزشگاه نوکمپ حتي قادر نبودند که از برتري عددي خود در طول نيمه دوم که پس از اخراج بوسکتس حاصل شده بود، بهره اي ببرند و زلاتان ايبراهيموويچ با نبوغ خود توانست بازي را به نفع تيم آبي اناري پوش به اتمام برد.

شانزدهم ژانويه، سومين شکست در لاليگا، اين بار مقابل اتلتيک بيلبائو؛ گل زود هنگام يورنته پاسخي نداشت و رئال باز هم تن به شکست داد.

ماه فوريه از راه رسيد و شکست مقابل المپيک ----. در مرحله يک هشتم نهايي ليگ قهرمانان اروپا، رئال مادريد در ورزشگاه ژرلند با نتيجه 0 - 1 مغلوب ليوني شد که در جريان بازي، تيم برتر ميدان بود و توانست کسب نتيجه تساوي 1 - 1 در ديدار برگشت با غلبه بر رئال در نهايت اين تيم را از گردونه رقابتهاي ليگ قهرمانان اروپا حذف کند و در پايان هم که شکست 2 - 0 تيم کهکشاني مقابل بارسا، هيچ راه چاره اي را باقي نگذاشته، جز اينکه همگان منتظر اعلام نام مربي جديد رئال باشند.

[Ezel]

اکنون نام گزينه هاي متفاوتي در رختکن تيم مادريدي به گوش مي رسد. از مورينيو، مربي کنوني اينتر و آنچلوتي، مربي موفق چلسي گرفته تا رافا بنيتس که روزگار سختي را در ليورپول سر مي کند و در اين ميان نام فابيو کاپلو، مربي صاحب نام ايتاليايي که اکنون سرمربي تيم ملي انگليس را برعهده دارد و لوئيس فليپه اسکولاري، مربي بنيادکار ازبکستان نيز ديده مي شود.

1- مورینیو : استاد بردن با حداقل گل فاصله . با اینکه ازش بدم میاد ولی فکر میکنم شخصیت کاریزماتیک و غرورش میتونه این افسار گسیختگی رئال ((( که همه میخوان توش فرمانده باشن ))) رو به بهترین نحو ساماندهی کنه . ولی تفکرات فنی و تاکتیکیش با فلسفه فوتبالی که رئال به دنبالشه و فوتبال رو به جلویی که از رئال انتظار میره در تضاد کامل به سر میبره .

2- آنجلوتی : بسیار بسیار جنتلمن ، و همین باعث میشه که احتمالا مثل مهندس پیگرینیه ( که اونم دست بر قضا بسیار جنتلمنه ) موفق نباشه .

3- رافا بنیتس : شاید بهترین مزیتش این باشه که اسپانیاییه ، با فلسفه فوتبالی نتیجه گرا . مطمئنا چهره خونسردش که چهار زانو روی زمین نشسته بود و سیگار میکشید و ضیافت پنالتیها رو مانند یک تماشاگر عادی نگاه میکرد ( در فینال لیورپول میلان در ضربات پنالتی ) یاد خیلیها مونده ( هرچند که بعد از اون قهرمانی چندان موفق نبود )

4- فابیو کاپلو : بدون شک یکی از برترین مربیان از لحاظ نتیجه گیری و تداوم موفقیتها و شخصیت بسیار کاریزماتیک که در بخش مورینیو به مزیت کاریزما اشاره شد ، کسی که سیستم 4-4-2 دیاموند (دایموند) یا الماس رو پس از آریگو ساکی تکمیل کرد . دو دوره هم سرمربی رئال بوده و موفق هم بوده . یکی نیست بگه اگه خوب بود چرا برکنارش کردید ؟؟؟ ( البته بازهم همانند مربیان بالا با فلسفه فوتبالی نتیجه گرا و اینکه به خصوص در دوره قبل از برند شوستر که مربی رئال بود با اینکه میبرد و قهرمان لالیگا هم شد ولی سبک بازی تیمش بسیار کسل کننده و بی روح بود وموجب اعتراض بخصوص طرفداران ) . البته موفقیت دن فابیو با یوونتوس ( که فصل بعد که کاپلو از یووه رفت گند کالچوپولی دراومد ) رو نمیشه چندان به پای ایشون نوشت . ( به علت کالچو پولی)
2- اسکولاری : کوچکترین فیلی که تا حالا دیدم ، و از نظر من یکی ازلمپن ترین (از لحاظ رفتاری و نوع پوشش ، فکر کن ، سرمربی رئال با لباس ورزشی وکلاه اسپرت لبه دار به جای کت و شلوار و کراوات درمثلا فینال لیگ قهرمانان ) مربیان در سطح مربیان درجه یک دنیا ( البته دن دیه گو ی کبیر با اختلاف فاحشی نسبت به ایشون در رده اول قرار دارند) ، مربی ای که بیشتر از اینکه در باشگاهها موفق بوده باشه در سطح ملی موفق بوده . البته از ایشون به عنوان مربی تاکتیکی یاد میشه ولی به طور کل رئال همین که بتونه حواشی که بازیکناش درست میکنن رو جمع کنه خیلی هنر کرده ، چه برسه به اینکه حواشی سرمربیش رو هم بخواد جمع کنه .

[nw_nk]

طرفداران تيم رئال مادريد معتقدند مائول پيگريني سرمربي شيليايي اين تيم هر چه سريعتر بايد از سمت خود برکنار شده و به جاي وي رافا بنيتس منصوب شود.

در نظرخواهی انجام شده از سوی روزنامه مارکا که 8310 نفر از طرفداران رئال در آن شرکت کردند حدود 44 درصد رای دهندگان به حضور بنیتس، مربی اسپانیایی تیم لیورپول، در این تیم رای دادند. بنیتس که خود فوتبال را از رئال آغاز کرده در سال 1994 دستیار ویسنته دل بوسکه مربی سابق رئال بوده است. پس از وی 33 درصد ژوزه مورینیو مربی پرتغالی و کنونی تیم اینتر را گزینه مناسبتری برای حضور روی نیمکت سانتیاگوبرنابئو معرفی کرده اند. پس از این دونفر فابیو کاپلو، سرمربی ایتالیایی تیم ملی انگلیس که قبلا در دو دوره یکساله مربیگری در رئال در سالهای 1997 و 2007 این تیم را قهرمان لالیگا کرده با 12 درصد در رده سوم جای گرفته است و بالاخره لوئیش فیلیپه اسکولاری مربی مطرح پرتغالی که درحال حاضر هدایت تیم بنیادکار ازبکستان را برعهده دارد با 5 درصد و کارلو آنچلوتی مربی ایتالیایی چلسی با 4 درصد آرا رده های چهارم و پنجم این نظرخواهی را به خود اختصاص داده اند.

جالب اینکه در بین گزینه های مارکا اشاره ای به نام آرسن ونگر، مربی فرانسوی، آرسنال نشده است. ونگر سال قبل پیشنهاد مربیگری رئال را نپذیرفت.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

سه‌شنبه 24/01/1389