مـــادر
وقتي نامت را فرياد مي زنم ثانيه ها مي ايستند از ابهت نام تو
وقتي نگاهت مي كنم به احترام ضربان قلبت تمام لحظات سكوت اختيار مي كنند
و قتي نامت را مي نويسم تمام دفترم پر از گلهاي ياس مي شود .
خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
مـــادر
وقتي نامت را فرياد مي زنم ثانيه ها مي ايستند از ابهت نام تو
وقتي نگاهت مي كنم به احترام ضربان قلبت تمام لحظات سكوت اختيار مي كنند
و قتي نامت را مي نويسم تمام دفترم پر از گلهاي ياس مي شود .
ساحل امروز خموش است
ماسه ها شسته و نمناک
موج کف بر لب و دیوانه و مست
سوی من می آید و بر می گردد،
مرغ دل گرچه اسیر قفس است،
همرۀموج ندانم که چرا میخواند
مادر!امروز دلم شعر ترا میخواند
بر سر سنگ به نزدیکی آب،
مرغکی گرم عبادت،
سر یک پای ستاد ست، دعا میخواند،
پر این مرغ سپید است، از رهی
سینه اش پا ک زکین،
به چنین پاکی و خوبی به خدا مادرم است این،
از رهی دور رسیدست و مرا میخواند.
طیبه سهیلا
آبروی اهل دل از خاک پای مادراست
هرچه دارد این جماعت از دعای مادراست
آن بهشتی را که قرآن میکنند توصیف آن
صاحب قرآن بگفتار زیر پای مادر است
بعد از تو از کدام دریچه
آسمان را به تماشا بنشینم
و با کدام واژه عشق را معنا کنم
بی تو
همه ی فصلها خاکستری
و همه ی ستاره ها خاموشند
کیفر شکستن دل من چند جاده غربت
و چند آسمان تنهایی است
باور کن
من هنوز هم
به قداست چشمان تو ایمان دارم مادر .
مادرم پنجره را دوست نداشت
مادرم پنجره را دوست نداشت
با وجودی که بهار از همین پنجره می آمد و مهمان دل ما می شد
با وجودی که همین پنجره بود که بر ما مژده باز آمدن چلچله ها را می داد
مادرم پنجره را دوست نداشت ...
مادرم می ترسید که لحاف نیمه شب از روی خواهر کوچک من پس برود
یا که وقتی باران می بارد قالی کهنه ما تر بشود
هر زمستان سرما خطی از غم روی چهره مادر می کاشت
پنجره شیشه نداشت ...
مادرای زیباترین واژه ها
مادرای همرهترین سایه ها
مادرای یارهمیشه مهربان
مادرای آغوش گرمت خانه ام
جای دستت هرزمان برشانه ام
مادر ای دامان پاکت بسترم
ای زهر چه نیک ونیکان برترم
ای که جنت جای گام پاک توست
ای که خوبی دردل گرم تورست
ای کلامت معنی لطف وصفا
ای توتندیسی زپاکی وفا
ای الهه ای خدای خاکها
ای فدای تو تمام پاکها
زینتی ده با دعایت راه من
گرمی دل هرزمان همراه من
نکند درانبوه مشغله روزمره ازوجود نازنین مادران خود غافل شویدچرا که....خیلی زود دیر میشود.(غم فقدان مادر ابدیست)
آسمـان را گفتـــم
مــی تـوانی آيــا
بهــــر يک لحظــــهء خيلــــی کوتــــاه
روح مــــــادر گــردی
صـــاحب رفـــعت ديگـــــر گــردی
گفــت نـــــی نــــی هرگـــز
مـــن بـــــرای ايــن کــــار
کـــهکشــــان کــــم دارم
نـــوريان کـــم دارم
مــــه وخورشيــــد به پهنـــــای زمـــــان کم دارم
***خـــاک را پرسيــــدم
مــــی توانـــــی آيــــا
دل مــــادر گـــــردی
آســـــمانی شـــوی وخرمــــن اخترگــــردی
گفــــــت نـــــی نــــی هـــــــرگز
مـــــن بــــرای ايــن کــــــار
بوستــــــــان کم دارم
در دلم گنــــــج نهــــــــان کم دارم
***اين جهــــان را گفتــــــم
هستــــــــی کون ومـــــــکان را گفتــــــم
مـــــــــی توانی آيــــــــا
لفـــــــــظ مـــــــــادر گـــــــردی
همـــــــهء رفعــــــت را
هـــــــمهء عـــــــــزت را
همـــــــــهء شوکــــــــت را
بهـــــــر يــک ثانـــيه بســـتر گردی ؟
گــفت نــــــی نـــــی هــــــــــرگز
مـــــــــن بــــــــــــرای ايــــــــن کـــــــار
آســــــــــمان کــــــــــم دارم
اخــــــــــتران کــــــــــم دارم
رفـعت وشوکــت وشــــان کم دارم
عـزت ونـــــــام ونشــــــــــان کم دارم
***آنجهـــــــان راگفـــــــــتم
مــــــــــــی توانــــی آيـــــــــا
لحظــــــــــه يی دامــــــن مـــــــــادر باشی
مهـــــــــــد رحمــــــــــت شــــــــوی وسخــــــت معــــــــــطر بــاشی
گفـــــــت نــــــــــی نـــــــــــی هــــــــــــــــــرگــــ ــــــــز
مــــــــــــن بــــــــــــــــــرای ايـــــــــــــن کــــــــــــــــــــــار
بــــــــــــــــــاغ رنــــــــــــگيـــــــــ ـــــن جنــــــــــــــــان کــــــــــم دارم
آنچــــــــــــه در سينـــــــــــــهء مــــــــــــــادر بــــــــــــــــود آن کـــــم دارم
***روی کـــــــــــردم بـــــــــا بحــــــــــــــــــر
گفتـــــــــــم اورا آيــــــــــــــا ؟
مـــــــــــی شود اينکــــــــــــه به يــــــــــک لحظـــــــــــــــهء خيــــــــــلی کــــــــــوتاه
پــــــــــــــــای تــــــــــــا ســـــــــــــــر همــــــــــــــــــــــه مــــــــــادر گـــــــــــــردی
عشــــــــــــق را مـــــــــــــــــــــوج شـــــــــــــــوی
مهــــــــــــــــــــر را مـــــــــــهر درخــــــــــشان شـــــــــــــده در اوج شـــــــــــــوی
گفـــــــــــت نـــــــــــی نـــــــــــــی هــــــــــــــــرگــــــ ـــــــــــز
مــــــــــــــــــــن بـــــــــــــــــــرای ايــــــــــــــــــــن کـــــــــــــــــــار
بيـــــــــــــــــــــکر ان بــــــــــــــــــودن را
بيـــــــــــــــــــــــ ــکران کـــــــــــــــم دارم
ناقــــــــــــــص ومحــــــــــــــــدودم
بهـــــــــــــــــــر اين کــــــار بـــــــــزرگ
قطـــــــــــــــره يی بيـــــــــــــش نيــــــــــــم
طــــــــــــاقت وتــــــــــــــاب وتــــــــــــــوان کــــــــــــم دارم
***صبــــــحدم را گفــــــــــتم
مـــــــــــی تـــــــــــوانــــــــــ ی آيـــــــــــا
لـــــــــــــــــب مــــــــــــــادر گــــــــــــــردی
عســــــــــــل وقنــــــــــــــد بــريــــــــــــزد از تــــــــــو
لحظـــــــــــــــهء حـــــــــــــرف زدن
جــــــــــان شــــــــــوی عشــــــــــــق شـــــــوی مهـــــــــــر شــــــوی زرگــــــــردی
گفـــــــــــت نـــــــــــــی نــــــــــــی هـــــــــــــرگـــــــــ ـز
گــــــــــل لبـــــــــــخند کــــــــه رويــد زلبــــان مادر
بــــه بهـــــــار دگـــــری نتـــوان يافــــت
دربهشــــت دگــــــری نتــــــوان جســـــــــت
مــــن ازان آب حيـــــــــات
مـــن ازان لـــــــذت جـــان
کـــه بود خنــــــدهء اوچشــــــــمهء آن
مــــــــن ازان محــــــــــرومم
خنــــــــــــدهء من خاليـــــــــست
زان سپيــــــــــده که دمـــــــــد از افق خـــــــندهء او
خنــــــــــدهء او روح اســــــــــت
خـــــــــــندهء او جــــــان اســــــت
جـــــان روزم مــــــن اگــــــر,لــــــذت جـــان کـم دارم
روح نـــورم مـــــن اگـــــــر, روح وروان کـــــــم دارم
***
کــــــردم از علـــــــــــــــم ســــــــــــوال
مـــــــــــــی توانی آيــــــــــــا
معــــــــــــنی مــــــادر را
بهــــــــــر من شــــــــــرح دهی
گفـــــــــت نی نی هـــــــــــــرگز
مـــــــــن بــــــــــرای اين کار
منطــــــــق وفلسفــــــــــه وعقــــــــــل وزبــــــــــان کم دارم
قـــــــــدرت شــــــــــرح وبيـــــــــــــان کم دارم
***
درپـــــــــــی عشــــــــــــق شــــــــــدم
تـــــــــــــا درآئيــــــــــــنهء او چهـــــــــــرهء ماـــــــــــــدر بيــــــــــــنم
ديــــــــــــــــدم او مــــــــــــــــــادر بود
ديــــــــــــدم او در دل عطـــــــــــــــــر
ديـــــــــــدم او در تـــــــــــــن گـــــــــــــل
ديـــــــــدم اودر دم جانپـــــــرور مشکـــــــين نسيــــــــــم
ديـــــــــدم او درپـــــــــرش نبـــــــض سحــــــــــــــــــر
ديـــــــــــــدم او درتپــــــــــــش قلــــــــــــــــب چمـــــــــــــن
ديــــــــــــــــدم او لحظــــــــــهء روئيــــــــــدن بــــــــــــاغ
از دل ســــــــــبزترين فصــــــــــل بهــــــــــار
لحظـــــــــهء پـــــــــــر زدن پروانــــــــــــــه
در چمـــــــنزار دل انگـــــــــــيزترين زيبــــــــــــــــايی
بلکــــــــــــــــــــــ ه او درهمـــــــــــــــهء زيبــــــــــــــايی
بلکــــــــــــــــــــه او درهمـــــــــــــهء عالم خــــــــــــــوبی, همهء رعنـــــــــــــايی
همــــــــــــــــــه جــــــــــــــــــــــا پـيــــــــــــــــــــــ ــــدا بـــــــــــــــــــــــو د
هــــــــــــــــــــــــ ـمه جــــــــــــــــــــــا پيـــــــــــــــــــــــ ـدا بـــــــــــــــــــود
همی نالم که مادر در برم نیست
صفای سایه او در برم نیست
مرا گر دولت عالم ببخشند
برابر با نگاه مادرم نیست
تا آمدم که ببینم چگونه است مادر
انگار که صدها سال ازکنارم رفته بود
تا آمدم به دستش دهم گلی برسم یادبود
گلچین روزگار باغ را به دستش سپرده بود
تاآمدم بخاطر یک عمر محبتش
پیشانیش ببوسم و نوازشش کنم
دست ستایشگر باد، شاخه های شکسته را
از درخت عمرش چیده بودو بر سر مزارش کشیده بود
تا آمدم باردیگر از لبخندش بگیرم درس
درس گذشت و شکست و مهربانی را
صد آه و صد افسوس که رسم روزگار
روح پاکش را زجانش ربوده بود
پایان هرخوشی غمی نهفته است
این گفته سالها بر دل من نشسته بود
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
