من صدای چاوشی، آهنگاش و ترانههاش رو همیشه دوست داشتم. از اولین آلبوم تا همین امروز ...
این دوست داشتن اما باعث نشده نگاه متعصبانه یا حتی هوادارانهای داشته باشم نسبت به بهش ...
واسه همینه که الان به عنوان یه مخاطب بیطرف میتونم بگم تنها مشکل محسن چاوشی،
صداشه !
شاید اینی که میگم به مذاق طرفداران محسن خوش نیاد، صرفاً نظر شخصیمه و کاملاً قابل نقده ...
کسی در زیبایی صداش شکی نداره، در سوزش، حزنش ...
افکت و ... هم که خزعبلاتی بیش نیست، بیشک صدای ناب خودشه
اما مشکل محسن چاوشی، آواز و وکاله ...
این موضوع تو آلبومهای قبل چند بار تکرار شد، همچنان در این آلبوم هم وجود داره ...
علاوه بر اینکه صدای محسن قدرت و رسایی لازم رو نداره و تو اوجها کم میاره، گاهی فالش میشه (البته تو این آلبوم قابل توجه نبود این خارج خوندن)
صدای چاوشی علاوه بر اوج، در گامهای پایین هم مشکل داره، در حدی که وقتی از ریتم میافته، شبیه حرف زدن میشه ... دیگه اون ظرافت لازم رو نداره ...
مثلاً اواسط ترک جوابم نکن، یا بخشهایی از خواب بعد از ظهر ...
این موضوع البته تو تنظیمهای خود محسن و سینا حجازی بیشتر به چشم میخوره
یادمه تنظیمهای شهاب اکبری خیلی بیشتر به قدرت صدای چاوشی میخورد ...
اینا نمونههای سادهاش هستن، تو آلبومهای قبلی این مورد زیاد مشاهده شده ...
مشکل دیگهی وکال، زور زدنهای بیخودیه ... این مورد تو تقاص و یکی دو ترک دیگه بیشتر به چشم میخوره
اگه عینک طرفداری رو برداریم، این موضوع راحتتر دیده میشه. یه جاهایی واقعاً نیاز نیست به صدا سوز بیخود داد.
از این موارد زیاد به گوشم خورده قبلاً ... به خصوص تو آلبوم ژاکت
اما خب زیبایی کار چاوشی این موارد جزیی رو میپوشونه ...
امیدوارم یه دورهی وکال پیش یه استاد خوب بره تا این مشکلات جزیی هم حل بشه و این صدای زیبا به بهترین نحو ممکن به گوشمون برسه
دیوانه
.gif)