این مطلبو دیدم گفتم اینجا هم بزارم تو فروم بازی سنتر بود
آقای Kristan Reed ادیتور سابق Eurogamer، گفته اند که بازی Dark Souls نه تنها از بازی پیشین خود یعنی Demon’s Souls سخت تر است، بلکه از هر چیز دیگری که ایشان در تمام زندگی شان بازی کرده اند سخت تر بوده!!
جملات زیر نظرات ایشان در مورد این بازی است [طولانیه، ولی جالبه]:
"بازی Dark Souls مثل یک پادگان آموزش گیم است! انگار این بازی رو ساختند تا گیمر قوی از ضعیف، بازیکن حرفه ای و متعهد از بازیکن غیرجدی، و آدم وسواسی از آدم متعادل درش تشخیص داده شود! این بازی، با اختلاف زیاد، مشکل ترین بازیه که در تمام عمرم بازی کردم، و حتی از بازی قبلی سازنده اش، یعنی Demon’s Souls هم سخت تره! بله، درست خوندید!
وقتی کارگردان بازی Hidetaka Miyazaki دیوانه وار اعلام کرد که می خواهد Dark Souls را حتی از بازی سال 2009 خودشان هم سخت تر بسازد، خیلی ها فکر کردند که ایشان دارد اغراق می کند تا بازیش رو در صفحه اول سایت ها و مجله ها قرار بدهد! آخه چرا کسی ممکن است با گفتن این که این دفعه قراره تجربه ای وحشتناک تر و اعصاب خرد کن تر نسبت به قبل داشته باشید، مردم را فراری بدهد؟
ولی وقتی شما شروع به بازی می کنید، بعد از یک ساعت اول بازی که نسبتا عادی و معمولی است، Boss (غول) دوم بازی که هیولای تبر به دست معروف یا همون Taurus Demon است، به سر شما که با هیجان و آب و تاب حمله کرده بودید در عرض چند ثانیه چنان بلایی می آورد که از ناتوانی و بیچارگی خودتون خنده تان می گیرد! بعد هم بازی شما رو کلی به عقب بر می گرداند تا با تمام دشمنان سخت جانی که قبلا نابود کرده بودید دوباره وارد نبرد شوید، و اگر در این کار شکست بخورید تمام روح های به دست آمده تون رو از دست می دهید.
تا اینجای کار برای کسانی که بازی قبلی یعنی Demon’s Souls رو بازی کرده بودند شناخته شده است. پس چه چیزی فرق کرده؟ در این بازی حتی دشمن های معمولی شما هم واقعا یک مشت حروم زاده هستند که گروه گروه به شما حمله می کنند، رهاتون نمی کنند، و از کوچک ترین اشتباه تون حداکثر استفاده رو می برند. خراب کردن در این بازی نباید شما رو عصبانی کند! شما یا باید به مردن به عنوان یک نکته مثبت و یاد گرفتن یه چیز جدید نگاه کنید، یا گریه کنان به سمت یه بازی آسون تر پناه ببرید! من سعی کردم به بالا بردن درجه (Level) کاراکتر بازی پناه ببرم، ولی حتی این کار هم فایده زیادی به حالم نکرد!
اگر پشتکار کافی داشته باشید به مرور متوجه نقطه ضعف های کوچک دشمنان خود در هنگام حمله هایشان می شوید. فرصت های کوچک هنگامی که آنها حمله می کنند. غلت زدن در بین پاهای آنها و رفتن به پشت سرشان و زدن شان. آنها بارها و بارها نابودتان می کنند و دسته شما پشت سر هم [از عصبانیت] به این ور و آن ور اتاق پرت می شود! ولی در کنار تمام این سختی ها پیشرفت کند شما، کمی به شما روحیه می دهد!
مرگ در این بازی بدترین بلایی نیست که بر سر شما می آید! به زودی متوجه چیزی وحشتناک تر به نام "نفرین" می شوید که باعث از دست رفتن نصف خط جان (Health) شما می شود! اگر باز هم نفرین شوید یک نصفه دیگر از دست می رود، تا جایی که دیگر گیم قابل بازی کردن نباشد...
برای این که اعصاب خرد شده من بیشتر شده و به حد جنون برسد، بعد از حدود 35 ساعت بازی، در حالی که برای نجات از سیو شدن بازی بعد از نفرین شدنم سیم برق دستگاه را بیرون کشیده بودم، فایل سیوم خراب شد و حالا مجبورم کل بازی را از اول بازی کنم!! []
ولی جالب اینجاست که من چون بار دومم است که بازی می کنم، می دانم که چطور این 35 ساعت را در 10 ساعت تمام کنم، و می دانم که فقط باید آمادگی شکست را داشته باشم، و شجاع تر از هر زمان دیگری در طول تاریخ گیم باز بودنم باشم.
من تازه فقط حدود یک چهارم بازی را رفته بودم، و دوستان Reviewer (بررسی کننده) دیگر من هم به من گفته اند که از اینجا به بعد بازی تازه سخت تر و سخت تر می شود، ولی من بی صبرانه منتظر ادامه دادن بازی هستم"!
بازی هفته بعد برای PS3 و XBOX 360 منتشر می شود.
نظر خودم..:
****(اگر اینطور که میگن باشه حب از خیر اینم گذشتم نسخه قبلی رو یه 4 ساعتی بازیش کردم و بازیش همونجوری مونده دست نخورده هستش خیلی سخته واقعا سخت
نینجا گایدن درجه سختیش 1- بود اینم اون طوری باشه وا ویلا این کاترینا رو هم بازی میکنم درجه سختیش 9 هستش خستم کرده ))****
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط estark
