سلام ...
البته بپرسید ولی خود سدر باید خاصیتهای زیادی داشته باشه ...
به نقل از : www. akairan .com
زبان خوراکیها
غیاث الدین جزایری
من ((سدر)) هستم !
اسم من ((كنار)) است ، و میوه درخت سدر مى باشم . میوه مرا به فارسى ((كنار)) و به عربى ((نبق )) مى گویند، و كوهى آن زال نام دارد كه اعراب آن را ضال مى نویسند - از میوه هاى خنك هستم و از نظر شكل و خواص شبیه زالزالك مى باشم . داراى تانن - یك صمغ - جوهر زردك - یك نوع قند و ویتامین هاى آ - ب - و ث مى باشم . جمع كننده معده و نرم كننده سینه بوده ، میوه رسیده من ارزش غذایى زیادى ندارد، بلكه منافع آن بیش از خاصیت غذایى آن است . معذلك مردمان
جنوب ایران شكم خود را با میوه ى من سیر مى كنند. دویست و پنجاه گرم میوه ى من مسهل صفر است . عطش را فرو مى نشانم و میوه ترش من صفرابر بسیار خوبى است . آب میوه ى شیرى من بازكننده سینه و معده است و كشنده كرم نیز مى باشد. میوه نارس من زیاد تانن دارد، و شكم را جمع مى كند. اگر مرا خشك كرده ، و بعد آسیا نمایید، آرد آن جهت اسهال و زخم معده مفید است . یك قاشق از این آرد را با شربت میل نمایید و از منافع آن استفاده كنید. از مغز دانه هاى میوه ى من شیره بكشید، تب را پایین مى آورد و حرارت خون و صفرا را فرو مى نشاند و براى حصبه و مطبقه مفید است ، مطبوخ هسته هاى میوه من ، قابض بوده و ضماد كوبیده ى آن جهت شكستگى اعضا و تقویت آنها مفید است . و مالیدن جوشانده غلیظ آن جهت سستى اعضا و تقویت آنها سودبخش مى باشد - از این ضماد به عضلات پاهاى اطفال بازیگوش كه زیاد در حركت مى باشند بمالید، تا رفع خستگى آنها شود. ضماد شكوفه من در حمام جهت معالجه امراض جلدى توصیه شده است .
در بعضى از كتابهاى قدیمى نوشته اند، اگر دانه ى مرا در گلاب بخیسانید و بعد بكارید، میوه من معطر مى شود و اگر در عسل بخیسانید، شیرین خواهد شد. این موضوع بهیچوجه صحت ندارد، و از اشتباهات است .
قبل از پیدایش صابون ، شستشو با برگ درخت من در دنیا معمول بود - ضماد برگ من و شستشو با آن جهت بثورات جلدى و زخم هاى پوستى و گرفتن چرك بدن و تقویت مو و جلوگیرى از ریزش آن ، و تقویت اعصاب و از بین بردن شپش و شپشك سودمند است .
ضماد برگ من ، جهت سر باز كردن و فرونشاندن اورام گرم تجویز شده است . جوشانده برگ تازه و خشك من هم جهت ورم هاى گرم نافع است . از خاك اره چوب من ، جهت جلوگیرى از خونریزى مى توان استفاده كرد و خوردن آن نیز از خونریزى معده جلوگیرى مى كند اسهال و استسقا را معالجه مى كند. تنقیه جوشانده چوب من جهت زخم معده و روده مفید است . مالیدن این جوشانده روى زخم هاى آبله منافع زیاد دارد، اكثر فقرا و جوكیان هند، ریشه ى مرا از زمین در آورده ، آن را شسته و پوست آن را خراشیده و در آب مى جوشاند و بعد صاف كرده ، مجددا حرارت مى دهند تا غلیظ شود، این شربت رنگ رخساره را باز مى كند، و شكم را سیر مى نماید و بدن آنها را كه غذاى زیاد نمى خورند چاق و فربه نگاه مى دارد.
++++++++++++++++++++++
به نقل از : www. mprn .ir
تاريخ خبر : 1385/02/31
منبع خبر : روزنامه شرق 30/02/1385
برگ سدر داراى تانن و استرول هاى گياهى و همچنين ساپونين است كه عامل كف كنندگى آن به شمار مى رود. از برگ سدر به عنوان شست وشوى موى سر و بدن استفاده مى شود، همچنين به عنوان ضدعفونى كننده و ضدقارچ مصرف موضعى دارد. مقدار لازم از پودر برگ به صورت خيسانده در آب براى شست وشوى موضعى استفاده مى شود. در طب گذشته از سدر جهت بهبود زخم ها و شست وشو موى سر و بدن استفاده مى شده است. برگ سدر علاوه بر داشتن خاصيت شست وشودهنده موى سر و بدن داراى خاصيت پايين آورنده قندخون نيز هست. از فرآورده هاى موجود در بازار مى توان به افشره سدر، پودر سدر خالص، شامپو و صابون سدر اشاره كرد.